Μᾶς ἐστάλη ἀπό τόν KD
Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου, Άπαντα, Β' Επιστολή αποστόλου Παύλου προς Τιμόθεον, κεφ Γ., τόμ. 38, σελ. 87:
«Επειδή αι Γραφαί είναι τα αποστολικά τείχη των Εκκλησιών, όχι μόνον τους συγκαιρινούς του, αλλά και τους επιγιγνομένους τους ασφαλίζει με αυτάς.
Και έτσι κατασκεύασε τόσον ισχυρόν και αδιάρρηκτον τον περίβολον τούτον και τον περιέφερεν εις όλην την οικουμένην με ασφάλειαν, ώστε και τους συγκαιρινούς και τους επιγινομένους και τους τωρινούς και τους κατοπινούς μέχρι της ελεύσεως του Χριστού, τους απήλλαξε από κάθε επιβουλήν των εχθρών».
Οι ψευδεπίσκοποι λοιπόν, σαν ψευδοδιδάσκαλοι φτιάχνουν άλλα τείχη (διαστρέφουν τις Γραφές τα δόγματα), δεν τους αρέσουν τα τείχη της Εκκλησίας μας (Αγία Γραφή, Παράδοση των Πατέρων, Κανόνες και Δόγματα).
Εισέρχονται μέσα στα νέα τείχη που φτιάχνουν και χωρίζονται από την Εκκλησία.
Φτιάχνουν άλλο περίβολο αιρετικό και μπαίνουν μέσα οι ίδιοι και όσοι έχουν κοινωνία μαζί τους. Τειχίζονται πλέον εντός αιρετικών τειχών.
Εμείς λοιπόν, αποτειχιζόμαστε από τους τειχισμένους στην παναίρεση του οικουμενισμού ψευδεπισκόπους.
Με την αποτείχισή μας, βγαίνουμε εκτός των αιρετικών τειχών
(διαστροφή Δογμάτων και Γραφών) που έχουν σηκώσει οι ψευδεπίσκοποι και εισερχόμαστε εντός των αποστολικών τειχών της Εκκλησίας. (Αγία Γραφή, Παράδοση των Πατέρων, Κανόνες, Δόγματα).
Προσοχή
Εμείς δεν σηκώνουμε νέα τείχη, εμείς ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ, ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΕΙΧΝΟΥΜΕ προς πάσα κατεύθυνση τα ΑΣΑΛΕΥΤΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΑ ΑΥΤΑ ΤΕΙΧΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΤΕΙΧΙΖΟΜΑΣΤΕ.
Εντός των τειχών αυτών που πιστεύουμε ομολογούμε και δείχνουμε, περιφερόμαστε εις όλη την οικουμένη με ασφάλεια μέχρι της Δεύτερης Ενδόξου Ελεύσεως του Χριστού και είμαστε απαλλαγμένοι από κάθε επιβουλήν των εχθρών.
Οι ψευδεπίσκοποι έφτιαξαν νέα τείχη διαφορετικά από τα αποστολικά τείχη
(με την διαστροφή δογμάτων και της Γραφής και των κανόνων, συγκεκριμένα με την αποδοχή της παναίρεσης του οικουμενισμού),
και έχουν τειχιστεί μέσα σε αυτά και μαζί με αυτούς όσοι έχουν κοινωνία μαζί τους και έτσι έχουν χωρίσει τους εαυτούς τους από την Εκκλησία. Διότι δεν μπορείς να είσαι εντός δυο τειχισμών, εντός δύο περιβόλων ταυτόχρονα.
Αποτείχιση από τους τειχισμένους στην παναίρεση του οικουμενισμού ψευδεπισκόπους.
Εμείς παραμένουμε εντός των αποστολικών τειχών της Εκκλησίας μας τα οποία πιστεύουμε δείχνουμε και ομολογούμε δημόσια.
Αγία Γραφή: Παράδοση των Αγίων Πατέρων, Κανόνες και Δόγματα της Εκκλησίας μας.
paterikiparadosi
ΣΧΟΛΙΟ: Είναι πλέον αδιαμφισβήτητο ιστορικό δεδομένο. Οι νεοέλληνες δέν καταλαβαίνουν πιά τήν Ελληνική γλώσσα καί συνεπώς καί τά γραπτά της μνημεία. Μόνον μιά βαρειά μορφή ιδεοληψίας μπορεί νά ταυτίσει τίς επιστολές τού Αποστόλου Παύλου μέ τούς Κανόνες τής Εκκλησίας καί ιδιαιτέρως μέ τόν 15ο τής Πρωτοδευτέρας.
Καί δυστυχώς μέσα στήν πονηρή τους άγνοια καί οι αποτειχισμένοι, όπως καί οι νεοορθόδοξοι καί τού παλαιού, συνεχίζουν τό παιχνίδι τής ταυτότητος, τό οποίο επινόησε ο Γερμανικός Ιδεαλισμός γιά νά στεγάσει τόν αποκρυφιστικό του αθεισμό.
Καί διαθέτουμε ήδη μέσα στό κεφάλι μας τήν αντίχριστη ταυτότητα τής Οικονομικής Τριάδος μέ τήν Αίδιο, καί όλα της τά παράγωγα.Τήν ταυτότητα, διά τής ασεβούς αναλογίας, τής ιεραρχίας τού κλήρου μέ τήν φανταστική ιεραρχία τής Αγίας Τριάδος, τήν ταυτότητα τής Μετανοίας μέ τήν Εξομολόγηση,τής Θ. Ευχαριστίας μέ τήν θέωση καί τήν Υιοθεσία, τής χειροτονίας μέ τήν Πεντηκοστή, τήν ταυτότητα τού Επισκόπου μέ τόν Κύριο ή κατά προτίμησιν μέ τόν Πατέρα, δηλ. τόν επίσκοπο σάν Νούν Χριστού, τήν ταυτότητα τών ακτίστων ενεργειών μέ τό Πνεύμα Χριστού καί μέ τό Αγιο Πνεύμα, τήν ταυτότητα τής εικόνας μέ τό πρωτότυπο, τήν ταυτότητα τών Εντολών τού Ευαγγελίου μέ τούς Κανόνες τών Συνόδων,τήν ταυτότητα τής Εκκλησίας μέ τήν Βασιλεία καί τής ιστορίας μέ τήν οικονομία τής Σωτηρίας. Τό σφράγισμα θάρθει κάποια στιγμή σάν φυσιολογική συνέπεια όλων αυτών τών ταυτοτήτων πού έχουμε ήδη παραλάβει.
Οι Πατέρες εξήγησαν τήν Γραφή δέν τήν ερμήνευσαν. Η ερμηνεία προυποθέτει τήν κατασκευή μιάς ερμηνευτικής αρχής πέραν καί έξω τού Ευαγγελίου, διότι θεμελιώνεται στό υποκείμενο.
Αμέθυστος
ΣΧΟΛΙΟ: Είναι πλέον αδιαμφισβήτητο ιστορικό δεδομένο. Οι νεοέλληνες δέν καταλαβαίνουν πιά τήν Ελληνική γλώσσα καί συνεπώς καί τά γραπτά της μνημεία. Μόνον μιά βαρειά μορφή ιδεοληψίας μπορεί νά ταυτίσει τίς επιστολές τού Αποστόλου Παύλου μέ τούς Κανόνες τής Εκκλησίας καί ιδιαιτέρως μέ τόν 15ο τής Πρωτοδευτέρας.
Καί δυστυχώς μέσα στήν πονηρή τους άγνοια καί οι αποτειχισμένοι, όπως καί οι νεοορθόδοξοι καί τού παλαιού, συνεχίζουν τό παιχνίδι τής ταυτότητος, τό οποίο επινόησε ο Γερμανικός Ιδεαλισμός γιά νά στεγάσει τόν αποκρυφιστικό του αθεισμό.
Καί διαθέτουμε ήδη μέσα στό κεφάλι μας τήν αντίχριστη ταυτότητα τής Οικονομικής Τριάδος μέ τήν Αίδιο, καί όλα της τά παράγωγα.Τήν ταυτότητα, διά τής ασεβούς αναλογίας, τής ιεραρχίας τού κλήρου μέ τήν φανταστική ιεραρχία τής Αγίας Τριάδος, τήν ταυτότητα τής Μετανοίας μέ τήν Εξομολόγηση,τής Θ. Ευχαριστίας μέ τήν θέωση καί τήν Υιοθεσία, τής χειροτονίας μέ τήν Πεντηκοστή, τήν ταυτότητα τού Επισκόπου μέ τόν Κύριο ή κατά προτίμησιν μέ τόν Πατέρα, δηλ. τόν επίσκοπο σάν Νούν Χριστού, τήν ταυτότητα τών ακτίστων ενεργειών μέ τό Πνεύμα Χριστού καί μέ τό Αγιο Πνεύμα, τήν ταυτότητα τής εικόνας μέ τό πρωτότυπο, τήν ταυτότητα τών Εντολών τού Ευαγγελίου μέ τούς Κανόνες τών Συνόδων,τήν ταυτότητα τής Εκκλησίας μέ τήν Βασιλεία καί τής ιστορίας μέ τήν οικονομία τής Σωτηρίας. Τό σφράγισμα θάρθει κάποια στιγμή σάν φυσιολογική συνέπεια όλων αυτών τών ταυτοτήτων πού έχουμε ήδη παραλάβει.
Οι Πατέρες εξήγησαν τήν Γραφή δέν τήν ερμήνευσαν. Η ερμηνεία προυποθέτει τήν κατασκευή μιάς ερμηνευτικής αρχής πέραν καί έξω τού Ευαγγελίου, διότι θεμελιώνεται στό υποκείμενο.
Αμέθυστος
1 σχόλιο:
Ένα θέμα με τα τείχη πάντος το έχει ο κ. Σημάτης.
Τελικά τειχίζεται ή αποτειχίζεται;;;
Πάντως εσάς σίγουρα θα ήθελε να σας εντοιχίσει το δίχως άλλο...
Η νουβέλα «Το μπουκάλι του Αμοντιλιάδο» του Ε. Α. Πόε, αναφέρεται ακριβώς στην εκδίκηση που σερβίρει ως κρύο πιάτο ο (αντι-)ήρωας - καμήλα, που δεν άφησε να πάει χαμένη μια προσβολή που του είχε γίνει πριν 20 χρόνια και έχτισε τον εχθρό του στο υπόγειο του σπιτιού του, αφού τον κατέβασε εκεί με πρόσχημα ότι θα του χάριζε ένα κάλι με σπάνιο κρασί. Από το λήμμα καμήλα στο slang.gr. Ως καμήλα χαρακτηρίζουμε τον μνησίκακο, αυτόν που δεν αφήνει να ξεχαστεί τίποτε και κρατάει μανιάτικο με το παραμικρό. Συνήθως αυτά που θυμάται σε βάθος χρόνου και καιροφυλακτεί για να ανταποδώσει, είναι λέξεις ή ενέργειες που θεωρεί ότι τον έθιξαν / προσέβαλαν / μείωσαν, έστω και αν επρόκειτο -τις περισσότερες φορές- για μια αθώα φιλοφρόνηση ή αστεϊσμό. Η σύγκριση με το συμπαθές τετράποδο της ερήμου οφείλεται στην ιδιότητα και των δυο να αναμασούν, να μηρυκάζουν, να επαναφέρουν τα ίδια και τα ίδια.
Δημοσίευση σχολίου