Η ΙΕΡΑΡΧΙΑ, ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ, ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΚΑΙ Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ

γράφει ο κ.Πέτρος Βασιλειάδης, Ομοτ.Καθηγητής ΑΠΘ, AMEN

Σε παλαιότερο άρθρο μου στο ΑΜΕΝ (δείτε εδώ) υποστήριξα, ότι για την οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα μας - αλλά και την Ευρωπαϊκή Ένωση γενικότερα - οι Εκκλησίες μας «δεν έχουν μέχρι σήμερα αναλύσει το φαινόμενο, ούτε έχουν διατυπώσει μια σαφή και πειστική πρόταση για την αποτελεσματική έξοδο απ’ αυτήν, εκτός φυσικά από διάφορες ανέξοδες αναφορές για επιστροφή στο ‘ένδοξο’ παρελθόν!».

Η Ορθόδοξη όμως θεολογία φαίνεται πως έχει επηρεάσει αποτελεσματικά τους Ευρωπαίους χριστιανούς διανοητές, πολιτικούς, οικονομολόγους κλπ., οι οποίοι εδώ και καιρό έχουν υποστηρίξει μια νέα πολιτιστική κοσμοθεωρία. Στα πλαίσια αυτού του νέου πολιτιστικού οράματος για την Ευρώπη εντάσσεται και η θρησκευτική εκπαίδευση (δείτε εδώ), θέμα – και μάλιστα μόνο - που θα συζητήσει αύριο η Σύνοδος της Ιεραρχίας, μετά την σώφρονα αντιμετώπιση από την ορισθείσα τριμελή εξ αρχιερέων επιτροπή του προβλήματος, που ως μη ώφελε δημιουργήθηκε τους τελευταίους μήνες. Για το παγκόσμιο μάλιστα πρόβλημα του εξωτερικού χρέους, την παγκόσμια οικονομία γενικότερα αλλά και την εκπαίδευση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι ευρωπαίοι χριστιανοί και ένας αυξανόμενος αριθμός δικτύων, οργανώσεων και κινημάτων σε όλο τον κόσμο προχώρησε σε μια σειρά πρωτοβουλιών για την εμπέδωση ενός νέου πολιτισμού. Το σύνθημα που εδώ και πολύ καιρό προβάλλεται δεν είναι απλά η κλασική αριστερή συνθηματολογία για αντιστροφή του «μονόδρομου» της οικονομικής παγκοσμιοποίησης. Δεν αρκείται δηλαδή στο «another world is possible» (απηχώντας την  Δημοσίευση: 26 Ιουν. 17 (20:37)/ Ενημέρωση: 26 Ιουν. 17 16 περίφημη θατσερική ΤΙΝΑ: Τhere Ιs Νo Αlternative), αλλά προχωράει παραπέρα, στη ρίζα του φαινομένου, τον πολιτισμό. Ένα από τα βασικά συμπεράσματα των πρωτοβουλιών αυτών ήταν πως η παγκόσμια οικονομική κρίση, που όσο περνάει ο καιρός επιδεινώνεται με αποτέλεσμα να απειλείται πλέον και αυτή η ζωή του πλανήτη μας, δεν είναι αποτέλεσμα μόνον του πολιτικού και οικονομικού συστήματος, αλλά ενός γενικότερου καταστροφικού πολιτισμού. Όλο και περισσότεροι σοβαρά σκεπτόμενοι διανοούμενοι της γηραιάς ηπείρου, πολιτικοί, οικονομολόγοι, και κοινωνιολόγοι, αντιλαμβάνονται πως η θρησκεία είναι πολύ σημαντική υπόθεση για την ανθρώπινη ύπαρξη για να μπορεί κανείς να την αγνοήσει στην οικοδόμηση της νέας ευρωπαϊκής πραγματικότητας, όταν φυσικά οι επίσημοι εκφραστές της, αντί να εξαντλούνται σε φονταμενταλιστικές ενέργειες, όπως π.χ. η εγκατάσταση θεοκρατικών καθεστώτων, ή άλλες ακραίες πολιτικές δραστηριότητες, επιχειρούν να συμβάλουν στην οικοδόμηση ενός νέου πολιτισμού. Γιατί μόνον έτσι μπορεί η θρησκεία να αποτελέσει ξανά ελπίδα στο ευρωπαϊκό αλλά και το παγκόσμιο στερέωμα, και μόνον έτσι θα μπορέσει να ασκήσει τις τεράστιες δυνατότητες και τη δύναμή της να επαναφέρει τις ηθικές αξίες, και να αναδημιουργήσει ή και να δημιουργήσει νέες εικόνες του τι σημαίνει να είναι κανείς άνθρωπος σε έναν δίκαιο, ειρηνικό και βιώσιμο κόσμο. Κάτι δηλαδή που με σαφήνεια διατύπωσε η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ιδιαίτερα στο κείμενο-απόφαση «Η αποστολή της Ορθοδόξου Εκκλησίας εν τω Συγχρόνω κόσμω» (δείτε εδώ). Τρία διακεκριμένα μέλη της γραμματείας του διεθνούς Σχεσιακού Ερευνητικού Προγράμματος (www.relationalresearch.org) δημοσίευσαν πρόσφατα συνοπτική ανάλυση της διακήρυξης με τον τίτλο της φωτογραφίας (A Relational Economic Plan. Confederal Europe. Strong Nations Strong Union). Σε πρόσφατη συνέντευξη σε χριστιανική ηλεκτρονική ιστοσελίδα της Ευρώπης ο εκ των συντακτών Michael Schluter, χριστιανός οικονομολόγος, με θητεία μάλιστα στην Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (IMF), υποστήριξε πως το σχέδιο των χριστιανών μπορεί να αναφέρεται στις ιδέες της ελευθερίας, της ισότητας, και της αδελφοσύνης, που φυσικά αποτελούν τα ιδεώδη της νεωτερικότητας, των δημοκρατικών αξιών, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κλπ., προχωράει όμως ένα βήμα πιο πέρα, υποστηρίζοντας το αξιακό σύστημα των ανθρωπίνων ευθυνών με κομβικό στοιχείο εκείνο των «σχέσεων». Το λογότυπο κατά μία έννοια εμπεριέχει την όλη φιλοσοφία του εγχειρήματος. Δείχνει τον κύκλο των αστεριών, όπως ακριβώς και η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.), αλλά αντί όλα τα αστέρια να είναι κίτρινα (και επομένως, κατά μία έννοια, ίδια), το κάθε αστέρι παρουσιάζεται με διαφορετικό χρώμα, θέλοντας έτσι να τονίσει την ανάγκη σεβασμού στην ταυτότητα, τον πολιτισμό και τη μοναδική συμβολή που μπορεί να έχει η κάθε χώρα στην Ευρώπη, εξακολουθώντας βέβαια όλες οι With PDFmyURL anyone can convert entire websites to PDF! χώρες της Ευρώπης να έχουν τη μορφή ενός κύκλου, έτσι ώστε να υπάρχει έντονο και το μήνυμα της συνεργασίας και της ισχυρής Ε.Ε. Πέραν του συνομόσπονδου (confederal) χαρακτήρα, που οφείλει να αποκτήσει στο μέλλον η Ε.Ε., σε αντίθεση δηλαδή προς την όποια ομόσπονδη (federal) δομή με ισχυρή κεντρική εξουσία, το χριστιανικό αυτό κίνημα τάσσεται και εναντίον της λογικής του υπερβολικού δανεισμού σε όλα τα επίπεδα (οικογενειακό, κρατικό, ευρωπαϊκό), και φυσικά πέραν της λογικής των μνημονίων, που από την φύση του οδηγεί σε δέσμευση και εξάρτηση, και κυρίως υποθηκεύει τις τύχες των επερχόμενων γενεών. Όπως πολύ σοφά μας θυμίζει η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος «Ὀφείλομεν νά ἐνθυμώμεθα ὅτι ὄχι μόνον αἱ σημεριναί, ἀλλά καί αἱ μελλοντικαί γενεαί ἔχουν δικαίωμα ἐπί τῶν φυσικῶν ἀγαθῶν, τά ὁποῖα μᾶς ἐχάρισεν ὁ Δημιουργός» (Η Αποστολή, παρ. 10). Πρόκειται για την ανάπτυξη ενός πολιτισμού όπου οι «σχέσεις» αποτελούν το επίκεντρο όχι μόνο μιας κοινωνικής πολιτικής, αλλά και της οικονομίας, ακόμη και του εκπαιδευτικού συστήματος, και εδώ ακριβώς στηρίζεται και η όλη φιλοσοφία του μαθήματος των θρησκευτικών, το οποίο συζητάει αύριο η Ιεραρχία. Κι’ αυτό γιατί σήμερα η παγκόσμια, αλλά και η Ευρωπαϊκή, οικονομία βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στο μεμονωμένο άτομο. Η οικονομία στηρίζεται αποκλειστικά στα άτομα. Όταν αξιολογούνται οι εταιρείες, αυτό γίνεται εξ ολοκλήρου με βάση τα κέρδη που δίνονται σε τριμηνιαία βάση στους μεμονωμένους επενδυτές. Αλλά και στο εκπαιδευτικό σύστημα προτείνεται ένα σχολικό σύστημα, όπου η έμφαση δίνεται στη συνεργασία και την αμοιβαία υποστήριξη και βοήθεια, στις σχέσεις με τον «άλλο» - και ειδικά για τα Θρησκευτικά με τον όντως «Αλλον» - παρά στα ατομικά επιτεύγματα και τις ατομικές γνώσεις. Όπως ακριβώς συμβαίνει στη Φινλανδία, την χώρα με ομολογουμένως διεθνώς το πιο επιτυχημένο εκπαιδευτικό σύστημα στον κόσμο. Αυτός ο «σχεσιακός» πολιτισμός, αυτό το «σχεσιακό» οικονομικό μοντέλο, αλλά και αυτό το «σχεσιακό» εκπαιδευτικό σύστημα, υποστηρίζει ο Schluter, έχει ισχυρές χριστιανικές ρίζες. Κι’ αυτό, επειδή ο χριστιανισμός – και εγώ θα πρόσθετα ιδιαίτερα ο Ορθόδοξος - είναι η κατ’ εξοχήν θρησκεία που βασίζεται στις σχέσεις. Η Αγία Τριάδα, π.χ., η κατανόηση δηλαδή της θεότητας, στοχεύει σε μια «σχεσιακή» κατανόηση του Θεού., αφού πριν ακόμη από την δημιουργία του υλικού κόσμου υπήρχαν «σχέσεις» μεταξύ του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αλλά και η ενανθρώπηση του Υιού και Λόγου του Θεού σε τελευταία ανάλυση υποδηλώνει πως ο Θεός έρχεται στενότερη «σχέση» με την ανθρωπότητα. Ακόμη και η σταυρική θεολογία, ο «Σταυρός», που για πολλούς βρίσκεται στο κέντρο της χριστιανικής θεολογίας, αφορά τη συγχώρεση και τη συμφιλίωση, μια άλλη δηλαδή γλώσσα «σχέσεων». Τέλος, και η αιώνια ζωή δεν  αφορά τους ανθρώπους που πηγαίνουν κάπου ως άτομα, αλλά αναφέρεται στην κοινότητα στον ουρανό, μαζί με τον Χριστό. Η ουράνια βασιλεία περιγράφεται στην Αγία Γραφή ως γιορτή, ως ένα συμπόσιο. Ένα συμπόσιο εκτός της πλούσιας εορταστικής τραπέζης, είναι επίσης διάλογος, συμμετοχή, αφορά την αδελφοσύνη, την κοινότητα, την κοινωνία (δείτε εδώ). Με λίγα και απλά λόγια ο χριστιανισμός είναι μια πίστη που τοποθετεί τις σχέσεις ακριβώς στο επίκεντρο όλων των θεωρήσεων. Γι’ αυτό ακριβώς, υποστηρίζεται, ότι οφείλουν οι «σχέσεις» να βρίσκονται στο επίκεντρο του κοινωνικού μας συστήματος, του οικονομικού μας συστήματος, του εκπαιδευτικού μας συστήματος, με λίγα λόγια δηλαδή στο επίκεντρο του πολιτισμού μας. Εύχομαι κάποτε η Ιεραρχία μας, μετά την ευτυχή κατάληξη του προβλήματος της θρησκευτικής εκπαίδευσης στα δημόσια σχολεία, να ασχοληθεί σοβαρά και με ζητήματα, όπως αυτά που πολύ συνοπτικά περιέγραψα πιο πάνω, αφού αυτά κυρίως άπτονται της άμεσης ιεραποστολικής της ευθύνης, της αυθεντικής δηλαδή Ορθόδοξης χριστιανικής μαρτυρίας, για την οποία μας καλεί η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος

panorthodoxcemes

ΕΝΑΙ ΚΩΜΙΚΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΟΒΑΡΟ ΑΝΤΙΠΑΛΟ.ΑΛΛΟΙΜΟΝΟ.
ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΚΑΙ Ο 15ος ΚΑΝΟΝΑΣ ΔΕΝ ΕΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΣΕ ΣΧΕΣΙΑΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ.

ΠΕΤΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ

Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ

Ο κ. Βασιλειάδης προορίζεται να αντικαταστήσει τον Απόστολο των Εθνών, στην νέα εκκλησία που ετοιμάζεται! Όπως και στην κινηματογραφική ταινία «το πέταγμα του Φοίνικος», ένα μικρό ευκίνητο εκκλησιαστικό όχημα θα προκύψει απο το ναυαγισμένο όχημα της παραδοσιακής εκκλησίας, για να ανταποκριθεί καλύτερα στην νεωτερική εποχη! «Όπου το ζήτημα της ατομικότητος αναδεικνύεται επιτακτικά και το αίτημα ηθικής και κοινωνικής ευαισθησίας υπερκαλύπτει την υπαρξιακή αναγκαιότητα σωτηρίας».

Σε σημαντική του συνέντευξη στο αποκρυφιστικό περιοδικό ΑΒΑΤΟΝ ο κ. Βασιλειάδης καταγγέλλει πως ο Απόστολος Παύλος διέστρεψε το μήνυμα του πρώτου Χριστιανισμού, το οποίο ήταν ηθικό και εσχατολογικό, όπως ακριβώς ξαναγεννιέται στην ευχαριστιακή εσχατολογία του κ. Ζηζιούλα, και επέβαλε την σωτηριολογική ερμηνεία της Οικονομίας. Καιρός να επανορθώσουμε το βαρύ λάθος για να συμβαδίσουμε με την εποχή μας! 

κ. Βασιλειάδη καταλαβαίνετε σε τί μπελάδες βάζετε την εκκλησία;
Και τί θα κάνουν κ. Βασιλειάδη τόσα νέφη αγίων που σώθηκαν με την λανθασμένη διδασκαλία του Απ. Παύλου; 
Θα πρέπει να επιστρέψουν όλοι τους σιγά - σιγά, με μετεμψυχώσεις και μετενσαρκώσεις για να πετύχουν την ηθική πρόοδο με την ευχαριστιακή εσχατολογία; 
Θα αδειάσετε κυριολεκτικά την Βασιλεία των Ουρανών κ. Βασιλειάδη! 
Είμαστε σοβαροί;