«Όσα ζούμε, είναι όνειρο του Θεού»

 

 «Κρατούμενε, η ελευθερία είναι έννοια σχετική. Αν δεν έχεις ασφάλεια η ελευθερία σού είναι άχρηστη. Επιπλέον, το καλό του κοινωνικού συνόλου είναι μεγαλύτερο αγαθό από την περίφημη προστασία της ιδιωτικής ζωής. Σε τελική ανάλυση προέχει το δημόσιο συμφέρον. Το κοινό καλό. Ναι, το σώμα μας δεν μας ανήκει, ανήκει στην κοινωνία.

-Προτιμώ την ελευθερία, είπε σταθερά ο Τζέισον»

Γιώργος Σταφυλάς, Outlaw, εκδόσεις Όστρια, Αθήνα:2021, σελ. 81

Το εναρκτήριο απόσπασμα προέρχεται από το νέο μυθιστόρημα του Γιώργου Σταφυλά, το οποίο κατατάσσεται στο είδος  της επιστημονικής φαντασίας. Εκεί περιγράφει μια εφιαλτική δυστοπία του μέλλοντος, όπου η Νέα Τάξη έχει επικρατήσει απόλυτα – και τα μόνα σημεία του παγκόσμιου χάρτη που βρίσκονται εκτός της δικαιοδοσίας της είναι απομακρυσμένες περιοχές, περιτριγυρισμένες από δάση και έλη, κρυμμένες καλά από τη φύση και προστατευμένες από την έλλειψη οικονομικού ενδιαφέροντος των εξουσιαστών να τις ελέγξουν.

Ο συγγραφέας, μυθιστόρημα του οποίου («Η Συγκάλυψη») δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στην «δημοκρατία», είναι σαφώς επηρεασμένος από την παγκόσμια λαίλαπα του αυταρχισμού, που εκδηλώθηκε μαζί με το ξέσπασμα της πανδημίας του κορωνοϊού. Έπλασε πειστικούς χαρακτήρες και ένα ιδιαίτερα δυσάρεστο ευλογοφανές σενάριο για την εξέλιξη των πραγμάτων στον κόσμο μας. 

Με το μυθιστόρημά του θέτει και μια σειρά από κρίσιμα ερωτήματα: Η πολυδιαφημισμένη «ειδημονοκρατία», το πέρασμα στην ψηφιοποίηση των σχέσεων πολίτη – κράτους, στο άυλο χρήμα και η κατάλυση των εθνικών κρατών είναι σωτηρία για την ανθρωπότητα ή φοβερή κατάρα που ξέρασε το χαμηλότερο και σκοτεινότερο επίπεδο της κόλασης; Το μέλλον είναι αναπόφευκτο, μονοκόμματο, άκαμπτο και ένα; Μήπως το μέλλον έχει άπειρες παραλλαγές είναι εύπλαστο; Ένας ο κόσμος μας, ένα χαρτί το οποίο μπορούμε να τραβήξουμε από την κοσμική τράπουλα κάθε φορά; Το παιχνίδι είναι στημένο και πάντα σε βάρος μας; Ποιο είναι το καλό, ποιο το κακό;

Ο συγγραφέας δίνει απαντήσεις σ’ όλα αυτά τα ερωτήματα με τις εφαπτόμενες και τεμνόμενες περιπέτειες των χαρακτήρων του. Η απάντηση της λογοτεχνίας σε υπαρξιακά ερωτήματα και αγωνίες είναι πειστική αν η λογοτεχνία είναι καλή – και του Σταφυλά είναι. Γράφει καλά, άμεσα, με ρυθμό και η ματιά του έχει οξύνοια κι είναι παρατηρητικός και αρκετά… προβοκάτορας. Του αρέσει η έριδα. Είναι μια νόμιμη και κοινωνικά αποδεκτή εναλλακτική της προσωπικής σύγκρουσης, μάλλον. 

Ο συγγραφέας παίρνει σαφή, πολιτική, κοινωνική, ιστορική και πνευματική θέση. Είναι υπέρ της παράδοσης, εναντίον της «ειδημονοκρατίας», του πλαστικού χρήματος, της οργουελιανού τύπου ορθοπολιτικής δικτατορίας στην οποία κατρακυλά η παγκόσμια κοινότητα.

Κι οι εξουσιαστές; Τι σόι μούτρα είναι τούτοι; Άθεοι συλλέκτες δύναμης ή ένθεοι αλλά θεοπάλαβοι και διεστραμμένοι εγκληματίες, που ειδικεύονται στον αποχρωματισμό της ζωής των άλλων; Γιατί η ομήγυρις των παγκόσμιων «παικτών» ειδικεύεται στην οικοδόμηση αυτοκρατορικού μεγέθους ψηφιακών δεσμωτηρίων, όπου όλοι όσοι διαθέτουν άποψη, ανεξαρτησία γνώμης και δικό τους σύστημα πεποιθήσεων θεωρούνται από χέρι ένοχοι απόπειρας πραξικοπήματος και ανατροπής του… πολιτεύματος;

Και σ’ αυτό τοποθετείται ο Γ. Σταφυλάς. Η σκιαγράφηση της αποφασισμένης ευάριθμης ομάδας που κυβερνά τους αναρίθμητους άβουλους είναι ξεκάθαρη. Το κεντρικό μήνυμα του συγγραφέα προς το αναγνωστικό κοινό είναι ο τίτλος: Outlaw. Όταν νομοθετούν οι τύραννοι, η υπακοή στους νόμους αποτελεί αιματοδότηση της κοινωνίας ζόμπι, που σχεδιάζουν. Καλεί τους αντιρρησίες να παρανομήσουν, να κάνουν χαρτοπόλεμο τη «δικαιοσύνη» που γράφεται εντός εισαγωγικών και με μικρό το «δ».

Ο συγγραφέας πιστεύει στον Θεό. Είναι Χριστιανός Ορθόδοξος κι αυτό το μυθιστόρημα δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ασυνήθιστη ομολογία πίστεως. Στη σελίδα 61, σ’ έναν διάλογο του πρωταγωνιστικού χαρακτήρα με τον παππού του, διαβάζουμε: «Κανείς δεν μπορεί να σου πάρει την πίστη σου Τζέισον. Ούτε κι αυτοί οι τρελοί που σας κυβερνάνε. Ακόμα κι αν μαζέψουν όλες τις Άγιες Γραφές του κόσμου ο Θεός θα εξακολουθεί να ζει στην καρδιά σου και στον νου σου. Ακόμα και αν ο ήλιος κρυφτεί από τα πανύψηλα κτίρια και κάθε ομορφιά ξεθωριάσει, κάθε φως σκοτεινιάσει, πάντα θα υπάρχει κάτι τόσο δα μικρό να σου υπενθυμίζει την παρουσία Του. Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς αγόρι μου. Μέσα Του ζούμε. Όλα όσα ζούμε είναι ένα όνειρο του Θεού».

Το Outlaw είναι ένα μυθιστόρημα που αξίζει την προσοχή των φίλων της καλής λογοτεχνίας.

Οἱ Ἀδιάβροχοι: «Όσα ζούμε, είναι όνειρο του Θεού» (adiavroxoi.blogspot.com)