Να μην κάνουμε Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά και Φώτα για να κάνουμε Απόκριες! Να μην κάνουμε Απόκριες για να κάνουμε Καθαρά Δευτέρα!
Να μην κάνουμε Καθαρά Δευτέρα για να κάνουμε παρέλαση και 25η Μαρτίου. Να μην κάνουμε παρέλαση για να σώσουμε το Πάσχα! Να μην κάνουμε εν τέλει Πάσχα για να σώσουμε το καλοκαίρι! Κάπως έτσι, σαν οπερέτα, κινείται η ζωή μας από τον περασμένο Νοέμβριο, που η κυβέρνηση κατέβασε εκ νέου τα ρολά στη χώρα εξαιτίας της πανδημίας.
Από μήνα σε μήνα, από εορτή σε εορτή, από ορόσημο σε ορόσημο, πέρασε ενάμισης χρόνος χωρίς Ελλάδα. Τα ίδια ζήσαμε πέρυσι, και χειρότερα. Αλλά ήταν η πρώτη φορά. Πειθαρχήσαμε και εμπιστευτήκαμε την Πολιτεία ότι θα βρει λύσεις.
Αλλά έχει περάσει από τότε χρόνος και πάνω, και όχι μόνο λύσεις δεν βρέθηκαν, αλλά βρισκόμαστε σε σημείο χειρότερο από το περσινό. Η μεν Πολιτεία αναμηρυκάζει τα περί σύντομης επιστροφής στην κανονικότητα -όπως οι Οθωμανοί στρατιώτες σάλπιζαν «ώρα συσσιτίου» (γιεμ μπουρουσού), όταν τα εξουθενωμένα άλογά τους δυσφορούσαν-, ενώ η ζωή κυλά άγευστα, άνοστα, χωρίς χρώμα.
Μπορεί σε ορισμένους άχρωμους φιλελεύθερους να αρέσει αυτό και να το απολαμβάνουν. Να κάνεις Πρωτοχρονιά και Χριστούγεννα από το μεσημέρι, με απαγόρευση κυκλοφορίας. Να κάνεις λιτανεία Επιταφίου στις 6 το απόγευμα και Ανάσταση στις 9 το βράδυ. Μπορεί να θεωρούν τις θρησκευτικές εορτές απλώς άλλο ένα φύλλο του ημερολογίου.
Ποια παράδοση, ποια αισθήματα, ποιες ευαισθησίες, ποια πίστη – οι άνθρωποι είναι αναίσθητοι… Η ζωή, όμως, δεν είναι σαν τη στιγμή που περνά, φεύγει και χάνεται. Η ζωή δεν είναι κάτι αποστειρωμένο, για να μη συγκεντρώνεται η οικογένεια με την ελάχιστη προβλεπόμενη σύνθεση γύρω από το γιορτινό τραπέζι. Η ζωή δεν έχει καμία σχέση με τη νεοφιλελεύθερη επιβολή. Άλλο πράγμα είναι ο φιλελευθερισμός.
Εδώ όμως υπάρχουν άνθρωποι, όπως προκύπτει και από τα απόρρητα πρακτικά της επιτροπής των λοιμωξιολόγων, που θεωρούν τις κοινωνίες στρατούς αορίστου χρόνου και τους πολίτες επαγγελματίες οπλίτες πενταετούς θητείας. Θεωρούν τις κοινωνίες συλλογικά σχήματα, που εντέλλονται να βγουν από τη ροή της καθημερινότητας για μεγάλο χρονικό διάστημα άνευ αντιρρήσεων.
Και όταν οι κοινωνίες αρχίζουν να μην πειθαρχούν (δεν είναι όλα τα τμήματά τους ίδια – άλλη ωριμότητα έχει ο εικοσάρης, άλλη ο σαραντάρης, άλλη ο εβδομηντάρης), αρχίζουν οι συλλήψεις για «διέγερση σε ανυπακοή». Με τελευταίο κρούσμα τον… DJ, o οποίος εκρίθη ότι μετέχει σε σχέδιο της… αντιπολίτευσης κατά των θεσμών και, όπως μετέδιδαν πρώτη είδηση τα κανάλια στη διαπασών χθες, «ταυτοποιήθηκε».
Ο DJ! Που θα έχει να κάνει μεροκάματο από πέρυσι το φθινόπωρο! Οι δολοφόνοι του Καραϊβάζ κυκλοφορούν ελεύθεροι, κάτι άλλα λαμόγια, που δεν τα ακουμπά κανείς, κυκλοφορούν επίσης ελεύθερα, αλλά η Πολιτεία ανακοινώνει υπερηφάνως ότι… ταυτοποιήθηκε ο DJ! Θρίαμβος. Πόσος ξεπεσμός! Ξέρετε τι ταυτοποιείται αυτές τις μέρες, αγαπητοί;
Η αποτυχία της Πολιτείας μας να έχει εμβολιάσει όλον τον πληθυσμό αυτή την εποχή και να έχει εξασφαλίσει γενική ανοσία. Η ατολμία της να αγοράσει εμβόλια από όπου έπρεπε, για να ανοίξει η οικονομία, αντί να μαδάμε τη μαργαρίτα για το πότε θα ανοίξει η εστίαση και πότε ο τουρισμός.
Αλήθεια, γιατί δεχόμαστε Σέρβους τουρίστες με δικαίωμα μετακίνησης από νομό σε νομό; Γιατί δεχόμαστε Άγγλους; Γιατί δεχόμαστε Ισραηλινούς; Ρώσους;
Η απάντηση είναι απλή: Γιατί αυτοί οι λαοί έχουν εμβολιαστεί καθολικώς. Και εμείς, που δεν έχουμε απαραδέκτως εμβολιαστεί, ενώ το σύστημά μας είναι άρτια οργανωμένο, καθόμαστε και συζητάμε πόσους κύκλους θα κάνει ο Επιτάφιος με το νεκρό σώμα του Ιησού μας γύρω από την Εκκλησία, ευτελίζοντας τη Μεγάλη Παρασκευή, πότε θα γίνει η αποκαθήλωση, λες και είναι click away με ραντεβού, και πότε Ανάσταση και «δεύτε λάβετε Άγιο Φως», λες και αυτό είναι take away με ραντεβού!
Λυπάμαι, αλλά ενάμιση χρόνο μετά στην ούγια γράφει αυτό: «Ξεφτίσατε τις ζωές μας». Η καθημερινότης δεν είναι μόνο στόχοι, αριθμοί, διαγράμματα, κανονικότητες, πολιτικότητες, τηλεδιασκέψεις και λοιπές τυπικότητες. Είναι και συναισθήματα που φυλάμε καλά μέσα μας. Και που εσείς νομίζετε ότι θα τα καταστρέψετε. Με αυτό το πλευρό να κοιμάστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου