Marco Travaglio - 20 Αυγούστου 2025
Δεν υπάρχουν λόγια, μόνο βρισιές, για να περιγράψουν το άθλιο τέλος της «Ευρώπης», μιας κενής λέξης που περιγράφει μια σχολή κακοφωνικών, άστοχων, αλλά δυστυχώς όχι άφωνων, μαλακίων. Δεδομένου ότι τα 27 μέλη της λέσχης της ΕΕ δεν μπορούν καν να συμφωνήσουν στα ονόματά τους, εμφανίζονται σέ εξωφρενικές, λίγο-πολύ «πρόθυμες» «μορφές» με το Ηνωμένο Βασίλειο (ξεχνώντας το Brexit) και τρία ή τέσσερα άλλα, μέχρι και τους επτά νάνους που έπεσαν με αλεξίπτωτο στον Λευκό Οίκο για να συνοδεύσουν τη Χιονάτη Ζελένσκι. Εκεί, στους πρόθυμους πολεμοκάπηλους έχει προσχωρήσει η Μελόνι, και επειδή έλειψε ο Πολωνός πρόεδρος Τουσκ, αντικαταστάθηκε από τον Φινλανδό Στουμπ, ο οποίος κάποτε έπαιζε γκολφ με τον Τραμπ. Ο μόνος κοινός παρονομαστής μεταξύ των επτά νάνων είναι η αμβλεία αυτοπεποίθηση, η ανόητη έπαρση με την οποία επί 42 μήνες επαναλαμβάνουν άνευ νοήματος φράσεις όπως «εξοπλίστε το Κίεβο και επιβάλετε κυρώσεις στη Μόσχα μέχρι την πλήρη νίκη επί της Ρωσίας», «ανακαταλάβετε την Κριμαία και το Ντονμπάς» και «το Κίεβο στο ΝΑΤΟ». Όταν ο Ερντογάν και ο Μπένετ μεσολάβησαν στις διαπραγματεύσεις στην Κωνσταντινούπολη τον Μάρτιο του 2022, ήταν πολύ χαρούμενοι που ο Τζόνσον και ο Μπάιντεν τις τορπίλισαν. Όταν ο Όρμπαν και ο Σολτς μίλησαν με τον Πούτιν πέρυσι για να προσπαθήσουν ξανά, επιπλήχθηκαν επειδή «υπάρχει ένας επιτιθέμενος και ένα άτομο που δέχεται επίθεση, και δεν μπορείς να μιλήσεις στον Πούτιν». Στη συνέχεια, ο Τραμπ έφτασε και μίλησε αμέσως με τον Πούτιν, πέντε φορές τηλεφωνικά και αυτοπροσώπως στην Αλάσκα. Και οι Φαντότσι [Fantozzi : ο θρυλικός λογιστάκος–αντιήρωας του Paolo Villaggio] μας, αντί να τον αποκαλούν υποστηρικτή του Πούτιν (Πουτινικό), ξέσχισαν τις παλάμες τους χειροκροτώντας τον γαλαξιακό μεγα-πρόεδρο υπερπλανητάρχη που «φέρνει την ειρήνη πιο κοντά μιλώντας στον Πούτιν». Αλήθεια; Και γιατί δεν το έχουν κάνει οι ίδιοι εδώ και τρεισήμισι χρόνια;
Ο Τραμπ, αντί για την ηθικολογική αντίθεση «επιτιθέμενος/δεχόμενος επίθεση», προτιμά το πιο ρεαλιστικό «νικητής/ηττημένος». Έτσι, τα κατεχόμενα εδάφη πρέπει να παραμείνουν στα χέρια της Μόσχας και το Κίεβο πρέπει να ξεχάσει το ΝΑΤΟ. Στη συνέχεια, ενημερώνει τον Πούτιν ενώ μιλάει με τους επτά νάνους. Γιατί δεν επαναλαμβάνουν αυτά που λένε από το 2022; Μήπως έχουν συνειδητοποιήσει ότι τα έχουν κάνει όλα λάθος και τα έχουν χάσει όλα; Θα αρκούσε να το παραδεχτούν: «Είμαστε μια ομάδα ανίκανων. Ζητούμε συγγνώμη από όσους κατάλαβαν πριν από τρία χρόνια αυτό που αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε σήμερα». Αλλά τίποτα: ενώ κατεβάζουν όλες τις σημαίες, υποχωρούν σε όλα τα συνθήματα και σβήνουν όλες τις κόκκινες γραμμές, παρηγορούμενοι με φληναφήματα (εγγυήσεις ασφαλείας για τον Ζελένσκι, το Άρθρο 5 του ΝΑΤΟ για την έξοδο της Ουκρανίας από το ΝΑΤΟ και άλλες ανοησίες), έχουν πάντα αυτόν τον αέρα ανωτερότητας «ό,τι τα ξέρω όλα». Τόσο οι πέντε νάνοι που κρύβονται κάτω από το μέτωπο του Ντόναλντ χωρίς να τον αντικρούουν σε τίποτα, όσο και οι μυθομανείς Μερζ και Μακρόν που απαιτούν κατάπαυση του πυρός από τον Πούτιν ενώ συνεχίζουν να οπλίζουν το Κίεβο και ίσως ακόμη και να στέλνουν στρατεύματα. Ξέρουν ότι αυτό δεν θα συμβεί ποτέ, αλλά το λένε ούτως ή άλλως. Για να δώσουν έναν τόνο μιά παρουσία. Για να το παίξουν σημαντικοί. Για να κρατήσουν όρθιες τις πολεμικές βιομηχανίες που καταρρέουν στο Χρηματιστήριο (αν ο εχθρός έχει φύγει, γιατί να επανεξοπλιστούμε;). Για να φανούν ακόμα ζωντανοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου