ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΕ ΚΡΙΣΗ- επαναληψη

Ο Αριστοτελικός Όμιλος Κέρκυρας προσκάλεσε τον κ. Νικόλαο Ξιώνη, Αναπληρωτή Καθηγητή του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών σε μια συζήτηση με θέμα την εκκλησιαστική κρίση των ημερών μας.

ΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ κ. ΞΙΩΝΗ, ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΑΠΟ ΠΟΛΛΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΩΤΙΣΤΙΚΗ ΣΕ ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ  ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΙΣΩΣ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΤΟΡΘΩΣΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ Η ΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΔΙΑ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΣΤΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ, ΣΤΙΣ ΑΚΤΙΣΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ.  

ΟΙ ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΦΑΝΕΡΩΣΑΝ ΒΕΒΑΙΩΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΣ ΔΕΜΕΝΗ ΟΜΩΣ ΑΣΥΓΧΥΤΩΣ ΚΑΙ ΑΔΙΑΙΡΕΤΩΣ ΜΕ ΤΟΝ ΣΩΤΗΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ. ΔΕΝ ΕΝΝΟΗΣΑΝ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ, ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΘΕΤΕΙ Ο κ. ΞΙΩΝΗΣ.

Ο ΕΜΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΛΕΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ.  ΑΠΟΥΣΙΑΖΕΙ ΛΟΙΠΟΝ Η ΣΩΤΗΡΙΟΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΙΣΗΓΗΣΕΩΣ. Η ΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ.

ΚΑΙ ΣΑΝ ΣΥΝΕΠΕΙΑ Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΝΤΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΤΙΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΑΠΤΙΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΟΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΜΑΣ  Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΤΡΙΑΔΑ Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΔΟΚΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ Η ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ. ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΕΠΙΚΑΛΕΣΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΑΛΛΑ ΘΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΩΝΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΒΟΛΟΥ.

 Όσο για το θεολογικό χάρισμα, ας ακούσουμε τα κριτήρια της παραδόσεώς μας, όπως τα εκθέτει ο ίδιος ο Συμεών ο Νέος θεολόγος. “Θεολογικός ΙΙ, 2–3”: «Μεταβήναι δει πρώτον ημάς εκ του θανάτου εις την ζωήν, ειθ’ ούτω δέξασθαι σπέρμα εν εαυτοίς άνωθεν του ζώντος Θεού και γεννηθήναι υπ’ αυτού ως χρηματίσαι τέκνα αυτού, και ελκύσαι Πνεύμα εν τοις εγκάτοις και ούτως ελλαμπομένους τα περί Θεού φθέγγεσθαι, καθόσον οίον τε και από Θεού ελλαμπόμεθα!» 

ΠΟΤΕ ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΔΕΝ ΧΩΡΙΣΑΝ ΤΗΝ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ. ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΣΥΓΚΥΡΙΑ. ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΠ. ΠΑΥΛΟΥ ΔΙΑ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΛΠΙΖΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΟΛΟΓΙΑ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΙΣ ΑΚΤΙΣΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΣΤΗΝ ΘΕΑΡΧΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ. ΟΜΩΣ....

 

Και με την εκπλήρωση του πατρικού θελήματος μας κάνει μετόχους της λατρείας των αγγέλων, που θα δείχνομε με τον τρόπο της ζωής μας, κατά πιστή μίμηση των αγγέλων, την επουράνια ευαρέστηση. Κι από εκεί πάλι μας ανεβάζει στην ακρότατη κορυφή των θείων, στον Πατέρα των φώτων, και μας κάνει κοινωνούς της θείας φύσεως(Β΄Πετρ. 1, 4) με την κατά χάρη μέθεξη του Πνεύματος. Στην κατάσταση αυτή θα είμαστε τέκνα Θεού, έχοντας μέσα μας όλοι χωρίς περιορισμό, με άκρα καθαρότητα, όλο τον κατά φύση Υιό του Πατέρα και χορηγό αυτής της χάρης, από τον οποίο και μέσω του Οποίου και μέσα στον οποίο έχομε και θα έχομε την ύπαρξη, την κίνηση και τη ζωή(Πραξ. 17, 28).

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής – Σύντομη ερμηνεία στην προσευχή «Πάτερ ημών» 

ΔΙΟΤΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΕΙΤΕ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΕΙΤΕ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΘΕΟΥ.

H ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ κ. ΞΙΩΝΗ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ ΠΟΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΑΣ ΠΑΡΟΤΙ ΠΟΙΟ ΣΥΝΤΟΜΗ.

ΟΙ ΚΑΘΟΛΙΚΟΙ ΔΕΝ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ  ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΦΥΣΙΚΩΣ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΤΡΟΠΟ ΣΚΕΨΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΤΡΟΠΟ ΣΚΕΨΗΣ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΣΈ ΜΑΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΜΕ. [ΟΠΩΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕ ΚΑΙ Ο ΚΑΝΤ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΗΣ ΝΟΗΣΕΩΣ].

ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ Η ΑΙΔΙΟΣ ΤΡΙΑΔΑ ΝΑ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΟΠΩΣ ΕΠΕΒΑΛΛΕ ΤΟ ΦΙΛΙΟΚΒΕ ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΔΙΟ ΤΡΙΑΔΑ[ΑΜΦΙΒΑΛΛΟΜΕΝΟ ΔΙΟΤΙ Η ΤΑΥΤΙΣΗ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ. ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΗΣ ΕΝΣΑΡΚΩΣΕΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ Η ΑΓΝΟΙΑ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΕΠΕΚΤΕΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΑΠΟΡΙΑ. ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΑΠΕΚΑΛΥΦΘΗ Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ; ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΒΑΛΕΙ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΤΑ ΟΡΙΑ ΜΑΣ;]

ΑΦΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΖΗΣ ΤΗΣ ΑΙΔΙΟΥ ΤΡΙΑΔΟΣ ΤΟ ΦΙΛΙΟΚΒΕ ΕΚΠΙΠΤΕΙ ΑΝΕΥ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΘΟΛΚΟΙ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ. 

ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗ ΑΙΡΕΣΗ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ.

ΠΡ' ΟΛΑ ΑΥΤΑ Η ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΤΟ ΚΤΙΣΤΟ ΝΑ ΖΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ ΑΚΤΙΣΤΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΕ ΣΥΓΧΥΣΗ.

ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΤΡΟΠΟΥ ΣΚΕΨΗΣ ΤΩΝ ΚΑΘΟΛΙΚΩΝ ΚΑΙ Η ΑΔΙΑΛΛΑΞΙΑ ΤΟΥ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥ.

ΕΙΠΕ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ. ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΟΧΩΡΕΙΣ; ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΔΕΧΕΣΑΙ ΤΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ; ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΑ. ΤΙ ΛΕΣ ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΧΘΩ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΟ;΄

Η ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ κ. ΞΙΩΝΗ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΑΔΥΝΑΜΗ ΣΚΕΨΗ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ. 

ΚΑΙ ΟΜΩΣ Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΜΑΣ, Η ΜΟΝΗ ΥΠΑΡΚΤΗ, ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΕΝ ΤΙΝΙ ΜΕΤΡΩ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΑΙΔΙΟΥ ΤΡΙΑΔΟΣ. ΑΓΝΩΣΤΗΣ ΔΙΟΤΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗΣ ΣΤΑ ΚΑΚΟΔΟΞΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ.

3) Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος και Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος

Θα αρχίσουμε με τον Άγιο Ιωάννη της Κλίμακος, τον διδάσκαλο της διακρίσεως, ο οποίος στον Λόγο ΚΖ΄, Περί ησυχίας, Β΄, 13 γράφει: Ενώ κάποτε ασκούσα την συνεχή προσευχή, βρέθηκα ανάμεσα στους Αγγέλους και ένας εξ’ αυτών με διαφώτιζε σε ό,τι εδιψούσα να μάθω. Ζητούσα να μάθω πώς ήταν ο Άρχων (ο Χριστός) προ της ενανθρωπήσεώς Του, αλλά δεν του επιτρεπόταν να μου διδάξη. Τον ερωτούσα πώς και σε ποια μορφή ευρίσκεται τώρα. Μου απαντούσε: Με την ιδία μορφή (την θεανθρώπινη), αλλ’ όχι με την ιδία φθαρτή ανθρώπινη σάρκα. Συνέχιζα να ρωτώ: Τι σημαίνει η δεξιά του Αιτίου (του Πατρός), στάσις και καθέδρα του Χριστού; Αδύνατον να διδαχθή ακοή ανθρώπου αυτά τα μυστήρια, απαντούσε! Τότε του ζήτησα να με οδηγήση εκεί που με είλκυε ο πόθος μου! Δεν έφτασε ακόμη η ώρα, μου είπε, διότι στερείσαι το πυρ της αφθαρσίας (το οποίο θα αποκτήσης στην άλλη ζωή).

Να πώς ολοκληρώνει την εμπειρία αυτή ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος (Ηθικός Λόγος Η΄):
Ο καταξιωθείς τόν νοητόν μαργαρίτην εν εαυτώ της του Θεού αγάπης ευρείν και την προς Θεόν αγάπην άσυλόν τε και όλως αμείωτον διαφυλάξη, γίνεται θαύμα θαυμάτων εν αυτώ!
Και ορά και ιδού Φως, το δε φως άνωθεν έχειν δοκεί αυτώ την αρχήν. Και ιδού τρία εν αυτώ, το δι' ου και εν ω και εις ον. Και ταύτα ιδών, μαθείν ερωτά και ακούει τρανώς: “Ιδού εγώ το Πνεύμα δι' ου και εν ω ο Υιός” και “Ιδού εγώ ο Υιός εις ον ο Πατήρ”. “Ιδού”, πάλιν φησίν, “οράς” ο Πατήρ, “και εγώ”, φησίν ο Υιός, “εν τω Πατρί”! Και το Πνεύμα έλεγεν, “Όντως εγώ, δι' εμού γαρ τον Πατέρα και τον Υιόν ο βλέπων ορά και ορών των ορωμένων εξίσταται”!
Πού όντας (ο βλέπων); “Εν ω ουδείς οίδεν ουκ ανθρώπων, ουκ αγγέλων, πλην αυτής της μιας εμού και ενάδος και υπέρ ουσίαν ουσίας και φύσεως”. Εν εμοί δε, φησί, πώς; “Όλη καθόλου, αχώριστος γαρ ειμι πάντη καί άτμητος, το εν καν ταις υποστάσεσιν έχουσα. Αν λοιπόν μπορούσες να βρεθείς κάπως και κάπου μέσα μου θα έλεγες ότι δεν γνωρίζεις Κανέναν. Επειδή εσύ είσαι άνθρωπος περιγραπτός βρίσκομαι υπό τις συνθήκες της περιγραφής και του τόπου, διότι περιγραπτός έγινε και ο Ένας από εμάς που ενανθρώπισε. Κατά δε την ενούσαν μοι φύσιν πάμπαν αόρατος, απερίγραπτος, ασχημάτιστος, αναφής, αψηλάφητος, ακίνητος, αεικίνητος, πάντα πληρούσα και ουδαμού το σύνολον ούσα, ουκ εν σοι, ουκ εν άλλω τινί των πάλαι ή των νυν εγγιζόντων αγγέλων ή προφητών, οις ουδ' ωράθην όλως, ουδ' ορώμαι ποτε”!

συνεχιζεται