
Αρκετά! Ο υπουργός Τζορτζέτι παρευρίσκεται στη σύνοδο της G7 στον Καναδά και δηλώνει ικανοποιημένος με τον «Εντιμό Συμβιβασμό» που επιτεύχθηκε. Τώρα, ο συμβιβασμός συνίσταται στην απαλλαγή των αμερικανικών εταιρειών από σχεδόν όλες τις μορφές φορολογίας στον υπόλοιπο κόσμο!! Στην πράξη, μια παράδοση στον Τραμπ, ο οποίος με αυτόν τον τρόπο καταφέρνει να καθησυχάσει τις σχέσεις του με τους Τρεις Μεγάλους, από τους οποίους εξαρτάται για την κάλυψη του ομοσπονδιακού χρέους των ΗΠΑ. Στην πράξη, ο Τραμπ κερδίζει σε όλους τους τομείς. Αρχικά, πέτυχε μια κολοσσιαία αύξηση των ευρωπαϊκών στρατιωτικών δαπανών, τροφοδοτώντας επίσης τα «αυτοκρατορικά» όνειρα της Γερμανίας και τις επιθυμίες για πόλεμο στις χώρες της Βαλτικής, με επακόλουθο μια εσωτερική διαίρεση στην Ευρώπη. Στη συνέχεια, επανέλαβε ότι θέλει βαριούς δασμούς έναντι των Ευρωπαίων, οι οποίοι θα πρέπει να είναι ακόμη πιο υποτακτικοί. Τέλος, πέτυχε οι αμερικανικές εταιρείες να μην πληρώνουν φόρους εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών. Με λίγα λόγια, η Ευρώπη είναι το μόνο μέρος στον κόσμο όπου ο Τραμπ κατάφερε να επιβάλει το δόγμα του, χωρίς να χρειαστεί να εργαστεί σκληρά. Θα πρόσθετα ότι έχει αποκτήσει πλήρη νομιμοποίηση από τους Ευρωπαίους για την επίθεση στο Ιράν, χαρακτηρισμένη ως πράξη σύμφωνη με το διεθνές δίκαιο, συνεχίζει να αποστραγγίζει τις αποταμιεύσεις των κεφαλαίων που έχουν εγγραφεί από τους Ευρωπαίους και οι αγορές φυσικού αερίου και αμερικανικών όπλων από τις διάφορες χώρες της Γηραιάς Ηπείρου πολλαπλασιάζονται. Ίσως κάποιος καλόκαρδος υπουργός, όταν δήλωσε ότι το μέλλον μας θα είναι «σερβιτόροι» για πλούσιους Αμερικανούς τουρίστες, να είχε μια πραγματική μεταφορά στο μυαλό του. Θα έλεγα, πραγματικά, αρκετά. Ακόμα και μια κανονική Ευρώπη θα αντιδρούσε επιβάλλοντας έναν πραγματικό φόρο στα κολοσσιαία έσοδα των αμερικανικών τεχνολογικών πλατφορμών, οι οποίες, επιπλέον, έχουν την κύρια μη υποκατάστατη αγορά τους στην Ευρώπη. Θα έθετε περιορισμούς στην συνεχή απόσυρση, συχνά εν αγνοία των ίδιων των Ευρωπαίων αποταμιευτών, του τεράστιου ποσού των αποταμιεύσεών τους, που μεταφέρεται στις Ηνωμένες Πολιτείες από τα μεγάλα κεφάλαια. Θα εφάρμοζε αντίποινα εναντίον όλων εκείνων των εταιρειών που μεταφέρονται στις ΗΠΑ, ίσως ακόμη και περιορίζοντας την εξαγωγή εκείνων των αγαθών που οι Αμερικανοί δεν είναι πλέον σε θέση να παράγουν. Θα στόχευε, μέσω της έκδοσης κοινού χρέους, που θα καλύπτεται από το ευρώ, να εγγυηθεί τη μείωση της εξάρτησης από την αμερικανική κατανάλωση, επιδιώκοντας την καταπολέμηση των εσωτερικών ανισοτήτων. Και στη συνέχεια, θα άρχιζε να εξετάζει τους πραγματικούς παράγοντες της παγκόσμιας οικονομίας ξεκινώντας από την Κίνα, την Ινδία και τη Λατινική Αμερική, εγκαταλείποντας την τρελή ρητορική του «δυτικού εθνικισμού». Θα ήταν πραγματικά καιρός να πούμε αρκετά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου