Εμείς ο Λαός

Του Γεράσιμου Δεληβοριά

Ποιος το περίμενε; Ο άνθρωπος που πριν από λίγους μήνες ο Ομπάμα τον έδειχνε στη γυναίκα του λέγοντας: Αυτό το boy κερδίζει όλες τις εκλογές.

Ο άνθρωπος που οι γελοιογράφοι τον έβαζαν να κερδίζει ακόμη και τις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ.

Αυτός που όλοι οι πολιτικοί σχολιαστές και αναλυτές τον θεωρούσαν κυρίαρχο του πολιτικού σκηνικού και των εξελίξεων.

Να βρίσκεται τώρα αναγκασμένος να σκάβει τον πολιτικό του τάφο, υπογράφοντας όλες τις απαιτήσεις των δανειστών.

Γνωρίζοντας φυσικά πως είναι τελειωμένος, αφού έχει εναντίον του ολόκληρη την κοινωνία, ακόμη και τα στρώματα που ακόμη δεν μιλούν.

Νομίζει πως θα τα καταφέρει να σωθεί, εφαρμόζοντας το στρίβειν δια των εκλογών. Ήδη στην συγκέντρωση της περασμένης Κυριακής μίλησε για αλλαγή του εκλογικού νόμου, με την καθιέρωση ενός «δίκαιου» αναλογικού συστήματος. Να καταργηθεί δηλαδή το μπόνους των 50 εδρών και το 3% που απαιτείται για την είσοδο ενός κόμματος στη Βουλή, ώστε να εμποδιστεί ο Μητσοτάκης και η ΝΔ να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, ή συμμαχική με κάποιο άλλο  κόμμα, όπως αυτός με τον Καμμένο.

Όμως αυτό το σχέδιο δεν είναι σίγουρο πως θα πετύχει. Τα δύο προηγούμενα κόμματα που κυβερνούσαν την Ελλάδα από το 1974 φρόντισαν να οχυρώσουν πολύ καλά τον δικομματισμό με το υπερενισχυμένο  εκλογικό σύστημα, απαιτώντας 200 έδρες για την αλλαγή του. Και δεν είναι καθόλου σίγουρο πως τα μικρά κόμματα θα προτιμήσουν ένα κατακερματισμένο πολιτικό σύστημα, από την πιθανότητα να αποτελέσουν τα ίδια τον δεύτερο πόλο του δικομματισμού.

Αρκεί φυσικά να καταφέρουν να συνεννοηθούν στο ποιος θα είναι ο αρχηγός. Πράγμα πολύ σημαντικό στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, όπως όλοι γνωρίζουν.

Στις 5 Ιουλίου ο Τσίπρας είχε μαζί του σχεδόν τα δύο τρίτα του λαού. Το σημαντικότερο ήταν πως στη συνείδηση του λαού είχε σχεδόν ωριμάσει η ιδέα της σύγκρουσης με τους δανειστές με ότι αυτό συνεπάγονταν.

Τι θα συνέβαινε αν ο Τσίπρας αντί να γίνει ένας προδότης νενέκος, αποφάσιζε να γίνει πραγματικός ηγέτης;

Θα επακολουθούσε πόλεμος; Οικονομικός πόλεμος φυσικά, από την πλευρά των επικυρίαρχων.

Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει, αφού η Ιστορία έχει γραφτεί, όπως γράφτηκε.

Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε τις προειδοποιήσεις σημαντικών, διεθνούς φήμης οικονομολόγων, που έλεγαν πως μια ελληνική χρεοκοπία θα σήκωνε ένα τσουνάμι που θα κλυδώνιζε το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, με άγνωστες συνέπειες.

Και να. Τα στερνά τιμούν τα πρώτα.

Ήδη βιώσαμε μιαν – προσωρινή έστω - κατάρρευση των ασιατικών χρηματιστηρίων, με πρώτο το κινεζικό, που χτύπησε όμως τις χρηματαγορές σε όλο τον κόσμο, βγάζοντας στην επιφάνεια τα σοβαρά, σοβαρότατα προβλήματα του σημερινού καπιταλιστικού συστήματος.

Το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα μοιάζει σήμερα με μπαρουταποθήκη κι ένας μικρός σπινθήρας μπορεί να το τινάξει στον αέρα.

Και μια ελληνική χρεοκοπία δεν θα ήταν απλός σπινθήρας. Ο δαυλός του Σαμουήλ θα ήταν μάλλον, τι μάλλον, σίγουρα και οι επικυρίαρχοι το ξέρανε.

Κι αν πιέζανε όπως πιέσανε κι όπως συνεχίζουν να πιέζουν, είναι γιατί ξέρουν πως έχουν απέναντι τους ψοφίμια, τον Τσίπρα, τον Παπανδρέου, τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο, τον Καραμανλή, τον Μητσοτάκη κι όλους τους άλλους, τους πρώην, τους νυν και τους επόμενους, που είναι διατεθειμένοι να κάνουν εκατό κωλοτούμπες, αρκεί να κρατάνε το γκουβέρνο της χώρας μας.

Όλοι αυτοί, περιστοιχίζονται από σαλτιμπάγκους αυλοκόλακες, διεφθαρμένους δολοπλόκους, ανίκανους να χωρίσουν δύο δεμάτια άχυρο, ικανότατους όμως στη διαπλοκή και το ψέμα.

Κάθε ένας και κάθε μία από μας, θα μπορούσε να τα καταφέρει καλύτερα από τους ανίκανους αυτούς «υπουργούς» που μας τυραννάνε από γεννήσεως ελληνικού κράτους, που το μόνο τους προσόν είναι η μεγάλη τους γλώσσα για να γλύφουν τον εκάστοτε ισχυρό.          

Τι μας εμποδίζει λοιπόν να πούμε,

Εμείς ο Λαός αποφασίσαμε να σας βάλουμε στην άκρη και να διαχειριστούμε μόνοι μας τις τύχες μας.

Αν το καλοσκεφτούμε το μόνο που μας εμποδίζει είναι ο φόβος που μας έχουν εμφυσήσει, που μας κάνει να αναζητάμε σωτήρες και ηγέτες.

Το μόνο που φοβόμαστε, είναι ο φόβος μας. 

 blogvirona