Πέμπτη 16 Ιουλίου 2009

Σχόλιο στον νεο-μηδενισμό

Οφείλουμε μια μικρή διευκρίνιση στην τελευταία μας ανάρτηση που 'χει σαν θέμα της τον νέο-μηδενισμό.

Ο κ. Γιανναράς, στο βιβλίο του “Ενάντια στην θρησκεία”, ακολουθώντας τους δασκάλους του προτεστάντες, αμφισβητεί την νομιμότητα και την επιμονή της παραδόσεώς μας στο αειπάρθενο της Θεοτόκου. Στις σελίδες 200-201, του βιβλίου, γράφει: Γίνεται το θαύμα της ενσαρκώσεως και ο αχώρητος χωρείται εν γαστρί. Τί μεγαλειωδέστερο εξασφαλίζει η διατήρηση της ανατομικής παρθενίας της Θεοτόκου και μετά τον τοκετό;

Ο “προφήτης” θέλει πόνο και αίμα, είναι ξεκάθαρο, όπως ακριβώς τονίζεται και στην ανάρτηση! Γιατί η ηδονή και ο πόνος είναι αδέλφια.

Θα θέλαμε όμως να βοηθήσουμε την “σκέψη” του λέγοντάς του πως το αειπάρθενο δεν εξασφαλίζει κάτι παραπάνω στο θαύμα της ενσαρκώσεως του Κυρίου, είναι απλώς η συνέχεια αυτού του ιδίου θαύματος. Όπως και η υπόλοιπη ζωή του Κυρίου ανάμεσά μας χαρακτηριζόταν σταθερά από την παρουσία αυτού του θαύματος. Ο Κύριος δεν υπήρξε ποτέ ένας απλός άνθρωπος σαν εμάς. Στο Πρόσωπό Του ήταν πάντοτε ενωμένες ασυγχύτως και αδιαιρέτως οι δύο φύσεις! Χώρεσε στην ζωή μας ο Αχώρητος και χωρά ακόμη, αλλά δεν αφήνει τίποτε ίδιο. Από εκεί και πέρα η ζωή λαμπρύνεται από το θαύμα. Τί μεγαλύτερο θαύμα από την ταπεινότητα, έστω και αν σήμερα είναι σπάνια.

Δηλαδή κατά τη γνώμη σας κ. Γιανναρά, μετά τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και τη σύλληψη του Θεανθρώπου έπρεπε να γεννηθεί ένας απλός άνθρωπος;
Δεν έπρεπε να γεννηθεί ο Θεάνθρωπος;

Ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον! Η πιο δύσκολη εντολή, έτσι δεν είναι κ. Γιανναρά;

Γιατί ο κ. Γιανναράς θεωρείται ορθόδοξος θεολόγος, είναι νομίζουμε ένα από τα μεγάλα Μυστήρια των Νεοελλήνων.




Η Παναγία του Ραφαήλ για ψυχολογικά υγιείς χριστιανούς χωρίς το αειπάρθενο.


Amethystos

3 σχόλια:

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Δυστυχώς είμαστε λίγοι και δεν διαθέτουμε τα μέσα, για να διευρυνθεί η κριτική,ώστε ο αποίμαντος λαός του Θεού να πληροφορηθεί πού τον πηγαίνουν οι κατηχητές σαν τον Γιανναρά. (Δεν είναι ο μόνος).

Οι εντολές προβολής και διάδοσης της νεο-ορθοδοξίας έρχονται από μακριά,από Ανατολή και Δύση,έτσι ώστε στο τέλος να μη χρειαζόμαστε τίποτα. Θα μαζευόμαστε μια των ημερών για μαζική εξομολόγηση,θα σκύβουμε το κεφάλι και ο παπάς θα μας διαβάζει τη συγχωρητική "άφεση". Κάθε Κυριακή Θεία Κοινωνία όλοι. Φυσικά,θα υπάρχει και η μαζικότερη "άφεση" όπως κάνει ο πάπας κάθε χρόνο. Τους μαζεύει στη μεγάλη πλατεία την Κυριακή του Πάσχα, τους ευλογεί, και όλα είναι μια χαρά.
Αποδιοπομπαίοι τράγοι δεν μας χρειάζονται.Άλλωστε έχουμε τους οργανωσιακούς και τους παλαιοημερολογίτες.

Εκσυγχρονισμός σε όλα δεν είπαμε ; Το είπαμε και "η μετά τόκον Παρθένος και μετά θάνατον ζώσα" θα ανήκει στο παρελθόν των πλανεμένων υπό του αρχεκάκου αγίων Πατέρων.Μα δεν είναι υπέροχα ;

amethystos είπε...

Μετά την ένωση θα μπορούν και οι Έλληνες “χριστιανοί” να παίρνουν την ευλογία του πάπα μαζί με τους Γιαπωνέζους. Τί χαρά!!!

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Μα βέβαια ! Βεβαιότατα !! Θα έχουμε ομαδικές (μαζικές) βαπτίσεις (με ράντισμα), ομαδικούς γάμους, ομαδικές εξομολογήσεις κλπ.κλπ. αλλά... .

Αλλά και ομαδικούς (μαζικούς) θανάτους και κηδείες.Περιμένουμε... .