28 Ιουλίου 1943, επιχείρηση «Γόμορρα»: Η κόλαση στο Αμβούργο

Στις 24 Ιουλίου 1943, βρετανικά βομβαρδιστικά εξαπέλυσαν την Επιχείρηση «Γόμορρα», με συνεχείς βομβαρδισμούς εναντίον του Αμβούργου και των βιομηχανικών εργοστασίων του και αποθηκών καυσίμων και πυρομαχικών. Φωτιά από τον ουρανό έπεσε, καθώς χιλιάδες τόνοι εμπρηστικές βόμβες κατέστρεψαν δεκάδες χιλιάδες ζωές, κτίρια και εκτάσεις. Αλλά το βράδυ της 28ης έλαβε χώρα η μεγαλύτερη καταστροφή από όλες τις βομβιστικές επιθέσεις: Σε μόλις 43 λεπτά, 2.326 τόνοι βομβών έπεσαν, δημιουργώντας μια πύρινη καταιγίδα (η αγγλική λέξη firestorm εισήλθε στην αγγλική γλώσσα, για πρώτη φορά, ως αποτέλεσμα των γεγονότων αυτών). Η χαμηλή υγρασία, η έλλειψη πυροσβεστικών δυνάμεων (είχαν εξαντληθεί από το να καταπολεμούν πυρκαγιές που είχαν προκληθεί από τις επιδρομές κατά τις προηγούμενες νύχτες), και οι τυφωνικοί άνεμοι στο επίκεντρο της καταιγίδας, κυριολεκτικά έβαλαν φωτιά, καίγοντας οκτώ τετραγωνικά μίλια του Αμβούργου. 

Ένας Βρετανός σμηναγός θυμήθηκε ότι έβλεπε "όχι πολλές πυρκαγιές, αλλά μία ... δεν είχα δει ποτέ μια πυρκαγιά, όπως αυτή πριν και δεν ξαναείδα ποτέ ξανά." Παρά την τρομερή απώλεια ζωών αμάχων, υπάρχει μια παράξενη και φοβερή ειρωνεία: Η τρομακτική βομβιστική επίθεση επηρέασε την πολεμική μηχανή του Χίτλερ μόνο οριακά. Περισσότερο πλήγωσε το ηθικό του γερμανικού λαού και των αξιωματικών του στρατού παρά την παραγωγή των πυρομαχικών, η οποία συνεχίστηκε σε πλήρη ρυθμό μέσα σε λίγες εβδομάδες.

Ό,τι απέμεινε από μία μητέρα και το παιδί της

Ο Martin Caidin στο βιβλίο “Night HamburgDied” (1990), γράφει:

«Τι μπορούμε να πούμε για τα παιδιά σε αυτές τις φοβερές νύχτες,; Ο φόβος τους έγινε τρόμος και, στη συνέχεια, πανικός, όταν το μικρό τους μυαλό κατάλαβε το γεγονός ότι οι γονείς τους δεν μπορούσαν πλέον να τους βοηθήσουν στην αγωνία τους. Έχασαν τα λόγια τους και πλήρης τρόμος τα κατέλαβε. Ο κόσμος τους είχε γίνει το κέντρο ενός ηφαιστείου από το οποίο δεν μπορούσε να υπάρξει διαφυγή. Η κόλαση ήταν εκεί.

«Στριγγλιές που κλιμακώνονταν οικτρά ξεχύνονταν μέσα στους δρόμους στους οποίους η πίσσα και η άσφαλτος έρρεαν σαν ρεύματα. Μερικά από αυτά τα μικροσκοπικά πλάσματα έτρεξαν αρκετές εκατοντάδες πόδια. Μερικά κατάφεραν να τρέξουν μόνο είκοσι, ίσως δέκα πόδια. Τα παπούτσια τους έπιασαν φωτιά και στη συνέχεια τα πόδια τους. Τα χαμηλότερα μέρη των ποδιών τους έγινε ραβδιά φλόγας που τρεμόπαιζε. Η  Ζαν Ντ' Αρκ ήταν εδώ... χιλιάδες Ζαν Ντ' Αρκ.

Όλοι όσοι χάθηκαν άδικα μέσα στις πυρκαγιές του Μεσαίωνα δεν ήταν τίποτα σε σύγκριση με ό, τι συνέβαινε εκείνο το βράδυ». 

Την επιχείρηση Γόμορρα διεύθυνε ο Βρετανός στρατάρχης της RAF Σερ Άρθουρ Χάρρις (1892 - 1984) γνωστός και ως “Bomber Harris” ή και “Butcher" Harris” (Χασάπης Χάρρις) από την ίδια την RAF, ο οποίος στον Β' Π.Π. ήταν ο ανώτερος διοικητής των βομβαρδιστικών αεροσκαφών. Υπήρξε λάτρης των νυκτερινών προσβολών μη περιοριζόμενος όμως μόνο σε στόχους στρατηγικού ενδιαφέροντος αλλά και κατά αμάχων πληθυσμών, κατά σαφέστατη παραβίαση των αρχών του Δικαίου του Πολέμου, υποστηρίζοντας (μάλλον θέλοντας να δικαιολογηθεί) την άποψη ότι με αυτόν τον τρόπο μπορεί να επιτευχθεί η επιζητούμενη πτώση του ηθικού, δηλώνοντας απερίφραστα επ’ αυτού σχετικά:

«...η καταστροφή των σπιτιών, των επιχειρήσεων κοινής ωφελείας, των μεταφορών και της ζωής, η δημιουργία του προβλήματος των προσφύγων σε πρωτοφανή κλίμακα, και η κατανομή του ηθικού τόσο στην ίδια την χώρα όσο και στα μέτωπα μάχης από το φόβο που ενισχύουν οι βομβαρδισμοί, γίνονται δεκτά και στους επιδιωκόμενους σκοπούς της βομβαρδιστικής πολιτικής μας. Δεν είναι υποπροϊόντα των προσπαθειών να χτυπηθούν τα εργοστάσια».

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή (κι εδώ)