Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος στην εφημερίδα των καθολικών επισκόπων Ιταλίας: Όλοι να γίνουν ένα, «ut unum sint».

Αββενίρε: Βαρθολομαίος με αφορμή το διαθρησκειακό διάλογο

Αναλυτικές δηλώσεις του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου δημοσιεύει σήμερα η ιταλική εφημερίδα Αββενίρε, επ΄ευκαιρία της συνάντησης διαθρησκειακού διαλόγου που οργανώνεται στην Ασσίζι. Την Τρίτη, ο πάπας Φραγκίσκος και ο Οικουμενικός Πατριάρχης πρόκειται να πάρουν μέρος μαζί στη συνάντηση, η οποία έχει ως θέμα «Δίψα για ειρήνη: θρησκείες και πολιτισμοί σε διάλογο».

Ο προκαθήμενος της Ορθοδοξίας, δηλώνει σχετικά στην εφημερίδα των καθολικών επισκόπων Ιταλίας:

«Πολλοί από εσάς γνωρίζουν σίγουρα ότι τα τελευταία πενήντα χρόνια έγιναν ορισμένα εξαιρετικά βήματα προόδου προς την απανασυμφιλίωση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας με τις Ορθόδοξες Εκκλησίες. Οφείλουμε πολλά, από την αρχή, στους πάπες Παύλο τον Έκτο και Ιωάννη τον Εικοστό Τρίτο, όπως και στους προκατόχους μας, Οικουμενικούς Πατριάρχες Αθηναγόρα και Δημήτριο. Η ενόρασή τους υπενθύμισε σε όλους εμάς την άμεση αναγκαιότητα της προτροπής του Κυρίου προς τους μαθητές του, στο όρων των Ελαίων, όλοι(;;;) να γίνουν ένα, το «ut unum sint».

Υπάρχει, όμως -συμπληρώνει ο Οικουμενικός Πατριάρχης- και μια άλλη επανασυμφυλίωση, μια ενότητα δράσης που σημαίνει έμπρακτο ενδιαφέρον προς όσους υποφέρουν γύρω μας, στον κόσμο. Διότι η αρχή που αποτελεί βάση για το άνοιγμα προς τους άλλους και τον διάλογο, είναι ότι όλα τα ανθρώπινα πλάσματα, τελικώς, αντιμετωπίζουν τις ίδιες προκλήσεις. Ο διάλογος αυτός βγάζει από την απομόνωση ανθρώπους που ανήκουν σε διαφορετικές θρησκείες και πολιτισμούς, προετοιμάζοντάς τους, για μια συνύπαρξη και μια σχέση αμοιβαίου σεβασμού».

Ο κ. Βαρθολομαίος αναφέρει, επίσης, ότι «για τον λόγο αυτό, η Αγία και Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύνοδος υπογράμμισε στο τελικό της μήνυμα ότι ένας λιτός διαθρησκειακός διάλογος βοηθά στην προαγωγή της αμοιβαίας εμπιστοσύνης της ειρήνης και της επανασυμφυλίωσης».

Με αναφορά στην επίσκεψη που πραγματοποίησε μαζί με τον ποντίφικα στο νησί της Λέσβου, τον περασμένο Απρίλιο, ο Οικουμενικός Πατριάρχης δηλώνει:

«Αυτή ήταν και η εμπειρία μας με τον πάπα Φραγκίσκο στο νησί της Λέσβου, ακριβώς πριν από πέντε μήνες, στις 16 Απριλίου του 2016. Ήταν μια ουσιαστική απάντηση των Εκκλησιών της Ανατολής και της Δύσης σε μια τραγική κρίση του πλανήτη μας. Και, συγχρόνως, ήταν μια ισχυρή επαναβεβαίωση του πώς οι οικουμενικές σχέσεις μπορούν να ευνοήσουν την ειρήνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα σε μια εποχή κατά την οποία ο κόσμος ολόκληρος απομακρύνει το βλέμμα του από τα θύματα του εξτρεμισμού και του κατατρεγμού ή καθορίζει την μοίρα τους με καθαρά οικονομικά κριτήρια, ή βάσει εθνικών συμφερόντων».

Ο κ. Βαρθολομαίος, αναφέρεται, τέλος, στην μελλοντική πορεία τού διαλόγου και επιλέγει να τονίσει ότι «η δύναμη των οικουμενικών πράξεων και του διαλόγου βρίσκεται στο να αρχίσουμε να κινούμεθα πέρα από τα όρια του εαυτού μας, πέρα από τις κοινότητες και τις Εκκλησίες μας(;;;). Βρίσκεται στο να μάθουμε να μιλάμε την γλώσσα της φροντίδας και της ευσπλαχνίας. Και στο να δώσουμε προτεραιότητα στην αλληλεγγύη και στην προσφορά υπέρ των συνανθρώπων μας».

neakriti.gr,18/09/2016

Unità e vita innanzitutto di Bartolomeo, patriarca ecumenico di Costantinopoli

ΑΚΤΙΝΕΣ



Ιωαννην

(ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 17)

Η Αρχιερατική προσευχή του Ιησού

1 Ταῦτα ἐλάλησεν ὁ ᾿Ιησοῦς, καὶ ἐπῆρε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ εἶπε· πάτερ, ἐλήλυθεν ἡ ὥρα· δόξασόν σου τὸν υἱόν, ἵνα καὶ ὁ υἱός σου δοξάσῃ σε,  2 καθὼς ἔδωκας αὐτῷ ἐξουσίαν πάσης σαρκός, ἵνα πᾶν ὃ δέδωκας αὐτῷ δώσῃ αὐτοῖς ζωὴν αἰώνιον. 3 αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλας ᾿Ιησοῦν Χριστόν.  4 ἐγώ σε ἐδόξασα ἐπὶ τῆς γῆς, τὸ ἔργον ἐτελείωσα ὃ δέδωκάς μοι ἵνα ποιήσω·  5 καὶ νῦν δόξασόν με σύ, πάτερ, παρὰ σεαυτῷ τῇ δόξῃ ᾗ εἶχον πρὸ τοῦ τὸν κόσμον εἶναι παρὰ σοί.  6 ᾿Εφανέρωσά σου τὸ ὄνομα τοῖς ἀνθρώποις οὓς δέδωκάς μοι ἐκ τοῦ κόσμου. σοὶ ἦσαν καὶ ἐμοὶ αὐτοὺς δέδωκας, καὶ τὸν λόγον σου τετηρήκασι.  7 νῦν ἔγνωκαν ὅτι πάντα ὅσα δέδωκάς μοι παρὰ σοῦ ἐστιν·  8 ὅτι τὰ ρήματα ἃ δέδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς, καὶ αὐτοὶ ἔλαβον, καὶ ἔγνωσαν ἀληθῶς ὅτι παρὰ σοῦ ἐξῆλθον, καὶ ἐπίστευσαν ὅτι σύ με ἀπέστειλας.  9 ᾿Εγὼ περὶ αὐτῶν ἐρωτῶ· οὐ περὶ τοῦ κόσμου ἐρωτῶ, ἀλλὰ περὶ ὧν δέδωκάς μοι, ὅτι σοί εἰσι,  10 καὶ τὰ ἐμὰ πάντα σά ἐστι καὶ τὰ σὰ ἐμά, καὶ δεδόξασμαι ἐν αὐτοῖς.  11 καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἐν τῷ κόσμῳ, καὶ οὗτοι ἐν τῷ κόσμῳ εἰσί, καὶ ἐγὼ πρὸς σὲ ἔρχομαι. πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου ᾧ δέδωκάς μοι, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς.  12 ὅτε ἤμην μετ' αὐτῶν ἐν τῷ κόσμῳ, ἐγὼ ἐτήρουν αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου· οὓς δέδωκάς μοι ἐφύλαξα, καὶ οὐδεὶς ἐξ αὐτῶν ἀπώλετο εἰ μὴ ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας, ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθῇ.  13 νῦν δὲ πρὸς σὲ ἔρχομαι, καὶ ταῦτα λαλῶ ἐν τῷ κόσμῳ ἵνα ἔχωσι τὴν χαρὰν τὴν ἐμὴν πεπληρωμένην ἐν αὐτοῖς.  14 ἐγὼ δέδωκα αὐτοῖς τὸν λόγον σου, καὶ ὁ κόσμος ἐμίσησεν αὐτούς, ὅτι οὐκ εἰσὶν ἐκ τοῦ κόσμου, καθὼς ἐγὼ οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ κόσμου.  15 οὐκ ἐρωτῶ ἵνα ἄρῃς αὐτοὺς ἐκ τοῦ κόσμου, ἀλλ' ἵνα τηρήσῃς αὐτοὺς ἐκ τοῦ πονηροῦ.  16 ἐκ τοῦ κόσμου οὐκ εἰσί, καθὼς ἐγὼ ἐκ τοῦ κόσμου οὐκ εἰμί.  17 ἁγίασον αὐτοὺς ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου· ὁ λόγος ὁ σὸς ἀλήθειά ἐστι. 18 καθὼς ἐμὲ ἀπέστειλας εἰς τὸν κόσμον, κἀγὼ ἀπέστειλα αὐτοὺς εἰς τὸν κόσμον.  19 καὶ ὑπὲρ αὐτῶν ἐγὼ ἁγιάζω ἐμαυτόν, ἵνα καὶ αὐτοὶ ὦσιν ἡγιασμένοι ἐν ἀληθείᾳ.  20 Οὐ περὶ τούτων δὲ ἐρωτῶ μόνον, ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν πιστευσόντων διὰ τοῦ λόγου αὐτῶν εἰς ἐμέ, 21 ἵνα πάντες ἓν ὦσι, καθὼς σύ, πάτερ, ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν σοί, ἵνα καὶ αὐτοὶ ἐν ἡμῖν ἓν ὦσιν, ἵνα ὁ κόσμος πιστεύσῃ ὅτι σύ με ἀπέστειλας. 22 καὶ ἐγὼ τὴν δόξαν ἣν δέδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς ἕν ἐσμεν, 23 ἐγὼ ἐν αὐτοῖς καὶ σὺ ἐν ἐμοί, ἵνα ὦσι τετελειωμένοι εἰς ἕν, καὶ ἵνα γινώσκῃ ὁ κόσμος ὅτι σύ με ἀπέστειλας καὶ ἠγάπησας αὐτοὺς καθὼς ἐμὲ ἠγάπησας.  24 πάτερ, οὓς δέδωκάς μοι, θέλω ἵνα ὅπου εἰμὶ ἐγὼ κἀκεῖνοι ὦσι μετ' ἐμοῦ, ἵνα θεωρῶσι τὴν δόξαν τὴν ἐμὴν ἣν δέδωκάς μοι, ὅτι ἠγάπησάς με πρὸ καταβολῆς κόσμου.  25 πάτερ δίκαιε, καὶ ὁ κόσμος σε οὐκ ἔγνω, ἐγὼ δέ σε ἔγνων, καὶ οὗτοι ἔγνωσαν ὅτι σύ με ἀπέστειλας·  26 καὶ ἐγνώρισα αὐτοῖς τὸ ὄνομά σου καὶ γνωρίσω, ἵνα ἡ ἀγάπη ἣν ἠγάπησάς με ἐν αὐτοῖς ᾖ, κἀγὼ ἐν αὐτοῖς. Ο Κύριος προσεύχεται στόν Πατέρα όπως βλέπουμε. Τόν οποίον ουδείς εώρακε πόποτε. Γιά χιλιάδες χρόνια, άγιοι καί θεολόγοι προσπάθησαν νά βρούν ποιό από τά Πρόσωπα τής Αγίας Τριάδος είναι ο Πατήρ. Καί σήμερα επιτέλους είμαστε σέ θέση νά τό γνωρίζουμε. ΕΙΝΑΙ Ο ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ. Καί βάσει τής Πατερικής διαδοχής σήμερα είναι ο Βαρθολομαίος. Μεγάλη η Χάρη τής εποχής μας. Αμέθυστος

1 Αυτά λάλησε ο Ιησούς και, αφού σήκωσε τα μάτια του στον ουρανό, είπε: «Πατέρα, έχει έρθει η ώρα. Δόξασε τον Υιό σου, για να δοξάσει ο Υιός εσένα, 2 καθώς του έδωσες εξουσία σε κάθε σάρκα, ώστε σε όλους όσους του έχεις δώσει να δώσει σ’ αυτούς ζωή αιώνια.  3 Και αυτή είναι η αιώνια ζωή: το να γνωρίζουν εσένα, το μόνο αληθινό Θεό, και αυτόν που απέστειλες, τον Ιησού Χριστό.  4 Εγώ σε δόξασα πάνω στη γη, αφού τελείωσα το έργο που μου έχεις δώσει να κάνω.  5 Και τώρα δόξασέ με εσύ, Πατέρα, κοντά στον εαυτό σου με τη δόξα που είχα κοντά σου προτού να υπάρχει ο κόσμος.  6 Φανέρωσα το όνομά σου στους ανθρώπους που μου έδωσες από τον κόσμο. Δικοί σου ήταν και σ’ εμένα τους έδωσες και το λόγο σου τον έχουν τηρήσει.  7 Τώρα έχουν γνωρίσει ότι όλα όσα μου έχεις δώσει είναι από εσένα.  8 Γιατί τα λόγια που μου έδωσες τους τα έχω δώσει, και αυτοί τα έλαβαν και γνώρισαν αληθινά ότι εξήλθα από εσένα, και πίστεψαν ότι εσύ με απέστειλες.  9 Εγώ γι’ αυτούς παρακαλώ. Δεν παρακαλώ για τον κόσμο, αλλά γι’ αυτούς που μου έχεις δώσει, επειδή είναι δικοί σου.  10 Και όλα τα δικά μου είναι δικά σου και τα δικά σου δικά μου, και έχω δοξαστεί μέσω αυτών.  11 Και δεν είμαι πια στον κόσμο, ενώ αυτοί είναι στον κόσμο, κι εγώ έρχομαι προς εσένα. Πατέρα άγιε, τήρησέ τους στο όνομά σου που μου έχεις δώσει, για να είναι ένα καθώς εμείς.  12 Όταν ήμουν μαζί τους, εγώ τους τηρούσα στο όνομά σου αυτούς που μου έχεις δώσει, και τους φύλαξα, και κανείς από αυτούς δε χάθηκε παρά μόνο ο γιος της απώλειας, για να εκπληρωθεί η Γραφή.  13 Τώρα, όμως, προς εσένα έρχομαι, και αυτά τα λαλώ μέσα στον κόσμο, για να έχουν τη χαρά τη δική μου ολοκληρωμένη μέσα τους.  14 Εγώ τους έχω δώσει το λόγο σου, και ο κόσμος τούς μίσησε, γιατί δεν είναι από τον κόσμο καθώς εγώ δεν είμαι από τον κόσμο.  15 Δεν παρακαλώ να τους πάρεις από τον κόσμο, αλλά να τους φυλάξεις από τον Πονηρό. 16 Από τον κόσμο δεν είναι καθώς εγώ δεν είμαι από τον κόσμο.  17 Αγίασέ τους μέσω της αλήθειας. ο λόγος ο δικός σου είναι αλήθεια.  18 Καθώς εμένα απέστειλες στον κόσμο κι εγώ απέστειλα αυτούς στον κόσμο.  19 Και για χάρη τους εγώ αγιάζω τον εαυτό μου, για να είναι και αυτοί αγιασμένοι μέσα στην αλήθεια.  20 Και δεν παρακαλώ γι’ αυτούς μόνο, αλλά και για εκείνους που πιστεύουν μέσω του λόγου τους σ’ εμένα:  21 να είναι όλοι ένα, καθώς εσύ, Πατέρα, είσαι μέσα μου κι εγώ μέσα σου, έτσι και αυτοί να είναι ένα μέσα μας, για να πιστεύει ο κόσμος ότι εσύ με απέστειλες.  22 Κι εγώ τη δόξα που μου έχεις δώσει τους την έχω δώσει, για να είναι ένα καθώς εμείς είμαστε ένα.  23 Εγώ μέσα τους κι εσύ μέσα μου, για να είναι τελειοποιημένοι σε ένα, ώστε να καταλαβαίνει ο κόσμος ότι εσύ με απέστειλες και ότι τους αγάπησες καθώς εμένα αγάπησες. 24 Πατέρα, αυτοί που μου έχεις δώσει, θέλω όπου είμαι εγώ κι εκείνοι να είναι μαζί μου, για να βλέπουν τη δόξα τη δική μου που μου έχεις δώσει, γιατί με αγάπησες πριν από τη δημιουργία του κόσμου.  25 Πατέρα δίκαιε, αν και ο κόσμος δε σε γνώρισε, εγώ όμως σε γνώρισα, και αυτοί γνώρισαν ότι εσύ με απέστειλες.  26 Και γνώρισα σ’ αυτούς το όνομά σου και θα τους το γνωρίζω, για να είναι η αγάπη με την οποία με αγάπησες μέσα τους κι εγώ να είμαι μέσα τους».