Κυριακή 23 Ιουνίου 2024
Διαδικτυακή διάλεξη : Η ενότητα της ανθρωπότητας και η ενότητα των χριστιανών
Η τελευταία εκδήλωση του φετινού κύκλου διαδικτυακών διαλέξεων «Καιρός του ποιήσαι» της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 20 Ιουνίου 2024, ώρα Ελλάδας 8:00 μ.μ., με ομιλητή τον Γεώργιο Βλαντή, MTh, Διευθυντή του Συμβουλίου των Χριστιανικών Εκκλησιών της Βαυαρίας και επιστημονικού συνεργάτη της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου. Το θέμα της διάλεξης θα είναι «Η ενότητα της ανθρωπότητας και η ενότητα των χριστιανών».
Η διάλεξη θα δοθεί στα ελληνικά με μετάφραση στα γαλλικά, και ο συντονισμός της συζήτησης θα γίνει από τον πρωτοπρεσβύτερο π. Σέργιο Σολογκούμπ, εφημέριο του ναού του αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στο Μεντόν της Γαλλίας.
Η διάλεξη θα είναι αφιερωμένη στη μνήμη του πρόσφατα εκλιπόντος (2.6.2024) π. Γεωργίου Τσέτση, Μεγάλου Πρωτοπρεσβυτέρου του Οικουμενικού Πατριαρχείου και αποτελεί επίσης μέρος του κύκλου «Η λειτουργία μετά τη λειτουργία» που διοργανώνεται από την Ιερά Μητρόπολη Γαλλίας και το Βικαριάτο των γαλλόφωνων ενοριών (Vicariat Sainte Marie de Paris et Saint Alexis d’Ugine, Οικουμενικό Πατριαρχείο) σε συνεργασία με την Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών Βόλου.
Η ενότητα των ανθρώπων αποτελεί για τους χριστιανούς ταυτοχρόνως δεδομένο, το οποίο βασίζεται στην κοινή φύση, αλλά και ζητούμενο, καθώς πολυποίκιλες διαιρέσεις (ομολογιακές, θρησκευτικές, πολιτικές, εθνικές, οικονομικές κ.ο.κ.) όχι σπάνια οδηγούν σε οξείες, ακόμη και θανατηφόρες συγκρούσεις. Η ενότητα είναι δώρο του τριαδικού Θεού, δημιουργού της ανθρωπότητας και οδηγού στην εσχατολογική της ολοκλήρωση, συνάμα όμως και Κυριακή εντολή, η οποία οφείλει να συνιστά οδοδείκτη της ιστορικής πορείας της Εκκλησίας. Τί σημαίνει η παραδοχή της οντολογικής ενότητας της ανθρωπότητας για το χριστιανικό ήθος, αλλά και για τη σχέση της ορθόδοξης Εκκλησίας με τους ετεροδόξους, τα ποικίλα θρησκεύματα, τον εκκοσμικευμένο άνθρωπο και την κτίση στην ολότητά της; Υπάρχει χώρος για την ετερότητα στο εκκλησιαστικό όραμα της ενότητας, ή μήπως αυτό δεν είναι παρά μια αφελής εξιδανίκευση, η οποία, μέσα στην ανιστορικότητά της, δεν αντέχει την ένταση της διαφορετικότητας; Πότε το πρόταγμα της Oρθο-δοξίας γίνεται αιτία διαβολής, πρόξενος διάσπασης, τροφοδότης του φονταμενταλισμού;
O Γεώργιος Βλαντής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Σπούδασε θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Συστηματική Θεολογία και τη Φιλοσοφία της Θρησκείας στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Μονάχου. Από το 2012 είναι επιστημονικός συνεργάτης της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου. Από τον Μάιο του 2016 είναι Διευθυντής (Geschäftsführer) του Συμβουλίου των Χριστιανικών Εκκλησιών της Βαυαρίας (Arbeitsgemeinschaft Christlicher Kirchen in Bayern). Από το 2021 ανήκει στην ομάδα των εκδοτών του περιοδικού Ökumenische Rundschau. Συμμετέχει σε ποικίλα όργανα της οικουμενικής κίνησης στη Γερμανία και σε άλλες χώρες (π.χ. μέλος της Επιτροπής του αυστριακού Ιδρύματος Pro Oriente για τον Διάλογο Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών). Δημοσίευσε πολλά άρθρα σε θέματα φιλοσοφίας της θρησκείας, ιστορίας της θεολογίας και οικουμενικής θεολογίας στα ελληνικά, γερμανικά, αγγλικά και ιταλικά, π.χ. για τον αποφατισμό, τις πατερικές θεωρήσεις του αθεϊσμού, την πρόσληψη των οικουμενικών κειμένων, την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, την αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ουκρανίας, τον ορθόδοξο φονταμενταλισμό και τη σχέση Ορθοδοξίας και νεωτερικότητας. Επίσης, μετέφρασε βιβλία και άρθρα από και προς τα ελληνικά, γερμανικά και αγγλικά. Στις 31 Αυγούστου 2023 η Α.Θ.Π., ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, του απένειμε το οφφίκιο του Άρχοντος Ιερομνήμονος της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας. Ανάμεσα στα δημοσιεύματα του περιλαμβάνονται: Karl Barth, Η Προς Ρωμαίους Επιστολή (1922), μετάφραση στα ελληνικά, Αθήνα 2015· “The Issue of Ecumenical Reception in Orthodox Churches and Theological Institutions” στο Pantelis Kalaitzidis, Thomas FitzGerald, Cyril Hovorun, Aikaterini Pekridou, Nikolaos Asproulis, Dietrich Werner & Guy Liagre (επ.), Orthodox Handbook on Ecumenism: Resources for Theological Education, Βόλος 2014, σσ. 813-821· “Images of Holiness that Do Harm”, Communio Viatorum 61(2019) 1, σσ. 99-109· „Die Sorge des Hirten – Konstantinopels Handeln in der Ukraine-Frage“, Religion und Gesellschaft in Ost und West 48.1 (1.2020) σσ. 19-23· „Pneumatologie und Eschatologie in der zeitgenössischen orthodoxen Theologie. Richtlinien und Perspektiven“ στο Petra Bosse-Huber, Konstantinos Vliagkoftis & Wolfram Langpape (επ.), Wir glauben an den Heiligen Geist. XII. Begegnung im bilateralen theologischen Dialog zwischen der EKD und dem Ökumenischen Patriarchat, Leipzig 2021, σσ. 119-137.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Ο ομιλητής εξέτασε τις έννοιες της ενότητας της ανθρωπότητας και εκείνης των χριστιανών, όπως και την αλληλεπίδρασή τους. Ξεκίνησε υπογραμμίζοντας ότι η ενότητα της ανθρωπότητας ως ενότητα φύσης αποτελεί οντολογικό δεδομένο, το οποίο θεμελιώνεται στο κατ᾽ εικόνα. Θεία δωρεά είναι η κοινή φύση, αλλά και η προσωπική ετερότητα. «Όπου δεν βιώνονται γόνιμα οι διαφορές, δεν υφίσταται γνήσια ενότητα. Όπου ισοπεδώνονται οι ετερότητες, φυτρώνει ο σπόρος του ολοκληρωτισμού στις ποικίλες εκδοχές του.» Η ενότητα όμως δεν είναι μόνο δεδομένο, αλλά και ζητούμενο, όπως δείχνουν οι συγκρούσεις που ταλανίζουν την ανθρωπότητα. Πρέπει κανείς να την προσεγγίζει όχι τόσο ως κατάσταση, αλλά ως διαδικασία, ως δυναμική πραγματικότητα με θετικό περιεχόμενο, για τη διακονία της οποίας είναι αναγκαίοι ορισμένοι θεσμοί. Η ενότητα των χριστιανών βρίσκει την κορύφωσή της στην Ευχαριστία. Στην ορθόδοξη εκκλησιολογία προβλέπεται η διακονία της ενότητας από συγκεκριμένα λειτουργήματα και θεσμούς, όμως η Ορθοδοξία σήμερα φαίνεται να σπαράσσεται από εθνικισμούς και αδυναμία συνεννόησης, ενώ σοβαρές εκκρεμότητες έχουν να κάνουν με την ανεξέλεγκτη δράση φονταμενταλιστικών κύκλων, οι οποίοι πολεμούν την ορθόδοξη συμμετοχή στον διάλογο με τους ετεροδόξους. Κατά τον ομιλητή, η οικουμενική κίνηση συνιστά μια συνεπή και συστηματική προσπάθεια υπακοής στην Κυριακή εντολή της ενότητας. Καταλήγοντας, ο Γεώργιος Βλαντής υπενθύμισε ότι η ενότητα λειτουργεί ως τεκμήριο της αξιοπιστίας του Ευαγγελίου. Η πίστη στην εσχατολογική πληρότητα της ενότητας στη Βασιλεία του Θεού δεν πρέπει να αποτελεί άλλοθι απραξίας, αλλά κίνητρο για έναν ολοένα και πιο συνειδητό αγώνα για την υπέρβαση των πολυποίκιλων διασπάσεων.
https://e-thessalia.gr/pragmatopoiisi-diadiktyakis-dialexis-georgios-vlantis-quot-i-enotita-tis-anthropotitas-kai-i-enotita-ton-christianon-quot/
Eυχαριστούμε φίλε. Κοινά καί τετριμμένα, χιλιοειπωμένα. Μαργαρίτες σέ χέρσα χωραφάκια. Η ορθοδοξία είναι στολισμένη μά μαργαριτάρια φίλε. Μέ τίποτε λιγότερο.
ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΑΚΟΝΟΥΜΕ ΕΝΕΚΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΑΥΤΑ ΠΟΥ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΝΤΕΛΕΤΑΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΝΕΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΝΑ ΔΙΑΚΟΝΟΥΜΕ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΜΑΣ ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ. Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΕΞΑΛΛΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΕΠ ΑΥΤΟΥ. Η ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΣΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ, Ο ΣΥΝΕΧΗΣ ΤΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑ ΤΗΝ ΑΠΙΣΤΙΑ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΦΥΣΕΙ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΕΙΔΟΣ ΜΟΜΦΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ. ΔΙΟΤΙ ΕΔΩ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΤΙΠΟΙΗΣΗ ΑΡΧΗΣ. ΤΟ ΙΝΑ ΠΑΝΤΕΣ ΕΝ ΩΣΙΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΣΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΥΡΙΟΣ ΕΝΤΕΛΕΤΑΙ ΩΣΤΕ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ, ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΗΣ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΟΥΝ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΗΣ ΧΟΡΗΓΙΑΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΕΘΕΚΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΙΟΘΕΤΗΜΕΝΟΥΣ ΥΙΟΥΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ. ΟΙ ΥΙΟΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΕΠ ΟΥΔΕΝΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΕΝ ΚΥΡΙΩ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ. ΤΟ ΜΕΛΗΜΑ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑ ΠΕΡΙ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ ΚΑΘΕ ΤΡΕΙΣ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΕΚΑΤΟ ΜΕΤΑΝΟΙΕΣ ΤΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΞΕΦΟΥΡΝΙΖΟΥΝ ΕΝΑ ΚΑΡΟ ΑΡΛΟΥΜΠΕΣ. ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ. ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΕΠΙΚΑΛΕΙΤΑΙ Η ΕΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ. ΠΑΡΑΚΑΛΛΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟ ΝΑ ΔΙΑΠΕΡΑΣΕΙ ΩΣ ΑΝΕΜΟΣ ΩΣ ΑΠΑΛΟ ΑΕΡΑΚΙ ΚΑΙ ΩΣ ΒΟΗ ΤΑ ΜΥΧΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΞΑΓΙΑΣΕΙ ΤΗ ΘΕΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΑΚΤΙΣΤΩΣ ΥΙΟΥΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ. ΔΙΟΤΙ ΚΑΙ Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΛΟΓΙΣΟΥΝ ΤΑ ΔΥΣΑΝΑΛΟΓΑ. Η ΔΙΑΚΟΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΠΙΣΤΙΑΣ ΚΑΙ Η ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΕΝΤΟΛΩΝ. ΑΠΟ ΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΝΑΧΑΜΕ ΝΑ ΛΕΓΑΜΕ. ΜΙΣΘΟΣ ΠΕΦΤΕΙ. ΠΟΥΛ ΜΟΥΡ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΟΙ ΠΙΤΣΙΡΙΚΑΔΕΣ. ΦΑΙ ΜΠΟΛΙΚΟ, ΚΡΑΣΙ ΠΑΛΙΟ ΚΑΙ ΠΑΕΙ ΛΕΓΟΝΤΑΣ. ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΕΝ ΚΥΡΙΩ αμεθυστο ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ. ΚΑΛΗ ΦΩΤΙΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΥΠΟΜΟΝΕΣ ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΠΟΥ ΒΟΟΥΝ ΠΛΕΟΝ.
Καλές υπομονές και καλό κουράγιο σέ όλους τούς φίλους τού Κυρίου αδελφέ. Νά ευχόμαστε νά βρούμε εύκολα λειτουργό τού Κυρίου νά κοινωνάμε φίλε.
Δημοσίευση σχολίου