Υπακοή στο Σύνταγμα και τους Νόμους…

ΠΗΓΗ: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους


Γράφει ο Δ. Βουλγαρίδης

Όταν έχεις καταφέρει ό,τι επιθυμείς να γίνεται νόμος του κράτους…
Όταν έχεις καταφέρει ακόμα και άρθρα του συντάγματος να τροποποιήσεις, ουσιαστικά διαβουλευόμενος μόνο με τον εαυτό σου…
Όταν νομίζεις ότι μπορείς συνεχώς να πείθεις τους πάντες με ρητορείες, άνευ νοήματος και ουσίας…
Όταν ως μέλος της εκτελεστικής εξουσίας εφαρμόζεις τους νόμους που εισηγήθηκες ο ίδιος, ως μέλος της νομοθετικής εξουσίας…
Όταν ως μέλος της κυβέρνησης επιλέγεις (διορίζεις) τους προέδρους και αντιπροέδρους όλων των ανωτάτων δικαστηρίων (Συμβουλίου Επικρατείας, Αρείου Πάγου και Ελεγκτικού Συνεδρίου)…
…Τότε, έχεις ταυτίσει τον εαυτό σου με την απόλυτη εξουσία.
…Τότε, η υπεροψία σε εμποδίζει να δεις και η αλαζονεία να ακούσεις.
…Τότε, θεωρείς ότι είσαι ο επίσημος εκφραστής και ερμηνευτής του συντάγματος και των νόμων.
…Τότε, αισθάνεσαι ότι είσαι ο εκπρόσωπος του Θεού στη Γη.
…Τότε, είσαι πλέον επικίνδυνος για τους γύρω σου, αλλά ακόμα και για τον εαυτό σου.

Το μεγαλύτερο μέτρο της δημοκρατίας δεν είναι ο βαθμός ελευθερίας ούτε ο βαθμός ισότητας, αλλά μάλλον ο βαθμός συμμετοχής.
Alain de Benoist, Γάλλος ακαδημαϊκός, φιλόσοφος

Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ανέλαβε πρωτοβουλία να αναδείξει τη Χρυσή Αυγή ως αντισυνταγματικό κόμμα και να μας εξηγήσει για άλλη μια φορά το συνταγματικό και νομικό πλαίσιο της χώρας. Θέλησε να μας υποδείξει τι είναι συνταγματικό και τι όχι, αλλά δεν μπήκε καν στον κόπο να μας διευκρινίσει τι θεωρεί ο ίδιος Δημοκρατία και ποια είναι τα χαρακτηριστικά ενός κόμματος για να χαρακτηριστεί δημοκρατικό.

Για παράδειγμα, δεν ανέφερε καθόλου, πόσο δημοκρατικά – και μέσα στα πλαίσια του Συντάγματος – θεωρεί τα κόμματα που ο αρχηγός τους εκλέγεται χωρίς να υπάρχει άλλη υποψηφιότητα; Πόσο δημοκρατικά θεωρεί τα κόμματα που διαγράφουν όσους βουλευτές τους έχουν διαφορετική άποψη από τον αρχηγό του κόμματος; Όταν διαγράφονται βουλευτές για τις απόψεις τους, αν θεωρεί ότι παραβιάζεται κατάφορα το άρθρο 60 του Συντάγματος; Πόσο δημοκρατικά θεωρεί τα κόμματα που τα μέλη τους δεν έχουν καμία δυνατότητα παρέμβασης στις αποφάσεις της ηγεσίας τους; Πόσο δημοκρατικά θεωρεί τα κόμματα που αντιστέκονται σε κάθε είδους ελέγχου όσων διαχειρίστηκαν την εξουσία, έστω και αν κατάντησαν τη χώρα κουφάρι και παγκόσμιο επαίτη;

Φυσικά δεν μίλησε καθόλου για τα αίτια ανόδου της Χ.Α., ούτε βέβαια και για τα κενά του πολιτικού συστήματος που ήρθε να καλύψει αυτό το κόμμα. Αναφέρθηκε στην επιρροή της Χ.Α. στην Αστυνομία, στην εκπαίδευση, στην Εκκλησία και στα ΜΜΕ, αλλά παρέλειψε να διατυπώσει την άποψή του, αν όλα τα παραπάνω οργανώθηκαν με βάση τις δημοκρατικές αρχές και αν λειτούργησαν ποτέ χωρίς επιρροές. Ούτε φυσικά ακούσαμε καμία συγκεκριμένη πρόταση για τη δημοκρατικότερη λειτουργία τους. Προφανώς κατά τον θεματοφύλακα των θεσμών κ. Βενιζέλο, το τι είναι δημοκρατικό ορίζεται από τα πρόσωπα και όχι από την δημιουργία προδιαγραφών και κανόνων, πάνω στις αρχές της Δημοκρατίας.Άλλωστε, δεν τον βλέπουμε να δείχνει την ίδια ευαισθησία όταν καταστρατηγείται η αρχή της ισηγορίας και κάποιοι βουλευτές εμφανίζονται καθημερινά στα ΜΜΕ και κάποιοι άλλοι ποτέ. Όταν λοιπόν τα ΜΜΕ, χωρίς κανένα έλεγχο, χρησιμοποιώντας δημόσιες συχνότητες, προωθούσαν όποιους ήθελαν, με αδιαφανείς όρους και κριτήρια, δεν ανέλαβε καμία πρωτοβουλία. Τώρα που αυτό συμβαίνει και με τη Χ.Α. θυμήθηκε ότι ο πολιτικός λόγος αντιμετωπίζεται από τα ΜΜΕ με όρους Μυκόνου. Άραγε, κατά την άποψή του, πρέπει να τηρείται η αρχή της ισηγορίας ή απλά αρκεί οι “Μυκονιάτες” να του είναι αρεστοί ή έστω ανώδυνοι ή σαχλαμάρες;
Άραγε ο ευαίσθητος δημοκράτης, έχει αναρωτηθεί ποτέ – για παράδειγμα – πόσες φορές έχει εμφανιστεί στα ΜΜΕ ο κύριος Γεωργιάδης και πόσες η κυρία Σακοράφα; Έχει αναρωτηθεί ποιοι είναι οι λόγοι; Μήπως οι λόγοι είναι περισσότερο βλαπτικοί για τη δημοκρατία ακόμα και από τη Χ.Α.; Μήπως τελικά οι “αδιευκρίνιστοι” λόγοι έχουν αναιρέσει κάθε έννοια και αρχή της δημοκρατίας, πολύ πριν κάνει την εμφάνισή της η Χ.Α.;
Επίσης προσπάθησε να χρησιμοποιήσει το Σύνταγμα, για μία ακόμα φορά, σαν ασπίδα προστασίας του πολιτικού συστήματος και όχι σαν τον θεμελιώδη νόμο που θέτει το πλαίσιο της νομοθεσίας και των δικαιωμάτων των πολιτών.

Αν ο κύριος Βενιζέλος δεν ήταν αμετανόητος και ήθελε να κάνει την αυτοκριτική του, η οποία θα περιέγραφε ταυτόχρονα και τους λόγους ανόδου της Χ.Α., άρα και τον τρόπο αντιμετώπισής της, θα έπρεπε να αναφερθεί πρώτα από όλα στο Σύνταγμα και στις τροποποιήσεις που ο ίδιος εισηγήθηκε. Από εκεί θα έπρεπε να ξεκινήσει, αφού το Σύνταγμα ήταν αυτό που:

• Κατοχύρωσε την προνομιακή μεταχείριση και ατιμωρησία υπουργών και βουλευτών αντίθετα στο θεμελιώδη δημοκρατικό όρο της ισονομίας (Ίση μεταχείριση των πολιτών προ των νόμων).
• Εξασφάλισε την ασυδοσία του πολιτικού προσωπικού, αφού δεν θεσμοθέτησε τον έλεγχο από τους πολίτες (ελέγχειν), ούτε βεβαίως καθόρισε την έννοια της πολιτικής ευθύνης για πολιτικές πράξεις που βλάπτουν την κοινωνία των πολιτών (ευθύνειν).
• Φρόντισε για την παντελή απουσία θεσμών συμμετοχής των πολιτών στην άσκηση της εξουσίας, αντίθετα στη θεμελιώδη συνταγματική αρχή της ισότητας.
• Στέρησε τη νομοθετική δυνατότητα από τους πολίτες, αντίθετα στο θεμελιώδη δημοκρατικό όρο της ισοκρατίας (Ίσο βάρος των πολιτών στις αποφάσεις της πολιτείας).
• Ακρωτηρίασε την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης με τον διορισμό τής ηγεσίας της από την κυβέρνηση.
• Παρεμπόδισε την ανανέωση της πολιτικής ζωής, αφού τα κόμματα του κοινοβουλίου εξασφαλίζουν προνομιακή χρηματοδότηση και προβολή, ενώ ταυτόχρονα διαπλέκονται με τράπεζες και ΜΜΕ, αποκλείοντας ουσιαστικά κάθε νέα πολιτική κίνηση.

Αναφέρθηκε επίσης στην συμπεριφορά των βουλευτών της Χ.Α. αλλά δεν αναφέρθηκε στην βασική αιτία, η οποία είναι η απουσία ισονομίας στη δημοκρατία μας. Άλλωστε ο ίδιος δεν ήταν αυτός ο οποίος θεσμοθέτησε την άνιση μεταχείριση πολιτών και πολιτικού προσωπικού προ των νόμων; Ο ίδιος δεν κατοχύρωσε το ακαταδίωκτο από την δικαιοσύνη τον πολιτικών προσώπων;

Αν ο κροκόδειλος έφαγε τον εχθρό σου, αυτό δεν σημαίνει πως έγινε και φίλος σου.
Johann Wolfgang von Goethe, Γερμανός φιλόσοφος

Προφανώς ο κύριος Βενιζέλος δεν μπορεί να καταλάβει ότι αυτά που πρεσβεύει η Χ.Α. δεν αντιμετωπίζεται με απαγορεύσεις. Δεν κατανοεί ότι η Δημοκρατία είναι πανίσχυρη και δεν έχει ανάγκη να επιστρατεύει μέσα και μεθόδους ολιγαρχικών καθεστώτων για να αμυνθεί σε οτιδήποτε την απειλεί. Δεν αντιλαμβάνεται ότι χειρότερο από το να σε νικήσει το “κακό”, είναι να σε κάνει ίδιο.

Δυστυχώς όμως και οι πολίτες δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι το κόμμα αυτό δεν διαθέτει καν πολιτική πρόταση. Το μόνο που κάνει είναι να εκμεταλλεύεται το έλλειμμα δημοκρατίας που προκάλεσαν τα – κατά Βενιζέλο – κόμματα του συνταγματικού τόξου.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ η Χ.Α. αναδεικνύει την εξοργιστική αδιαφάνεια διαχείρισης της εξουσίας, δεν έχει να προτείνει καμία θεσμική αλλαγή για τη θεραπεία του προβλήματος. Αναλώνεται σε κατηγορίες προσώπων του πολιτικού συστήματος, αλλά δεν αγγίζει τα αίτια που οδηγούν στην ατιμωρησία του πολιτικού προσωπικού.

Αναδεικνύει το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, αλλά δεν μας έχει εκφράσει ποτέ την άποψή της για τους λόγους που συμβαίνει. Δεν μας έχει αναλύσει ποτέ ποιοι την προκαλούν και για ποιους λόγους; …ποιοι επωφελούνται; …τελικά δεν μας έχει διευκρινίσει αν – κατά τη γνώμη της – είναι ένα τυχαίο γεγονός ή ένα οργανωμένο σχέδιο;

Είναι φανερό ότι ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε με ένα κόμμα το οποίο δεν στηρίζει την ύπαρξή του στις θέσεις του, αλλά στις αντιθέσεις του με το υπάρχον απαξιωμένο πολιτικό σύστημα. Έναν εύκολο αντίπαλο που είναι θέμα χρόνου η εξάτμισή του. Όμως όταν ετεροπροσδιορίζεσαι είναι φυσικό να εξαφανιστείς όταν εκλείψει το σημείο προσδιορισμού σου. Αυτή είναι η απάντηση και στον κύριο Βενιζέλο που αναζητά τρόπους να απαλλαγεί από τη Χ.Α.

Ενώ λοιπόν κάποιοι αναλαμβάνουν πρωτοβουλία για να μας προστατεύσουν από τον φασισμό που φέρνει η Χ.Α., κάποιο άλλοι αναλαμβάνουν να μας προστατεύσουν από τη χρεοκοπία και κάποιοι άλλοι θέλουν να μας προστατεύσουν από τους λαθρομετανάστες, στο μυαλό μου έρχεται η φράση του Πλάτωνα:
“Η ρίζα από όπου ξεπετιέται ένας τύραννος: όταν εμφανίζεται για πρώτη φορά είναι ο προστάτης”.