Δημήτρης Νατσιός, Το πρόβλημα είναι «η τσάντα στο σχολείο» ή το περιεχόμενο της τσάντας;

Το πρόβλημα είναι «η τσάντα στο σχολείο» ή το περιεχόμενο της τσάντας;

 Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος-Κιλκίς

Χαράς ευαγγέλια. Βρέθηκε  το φάρμακο, η συνταγή για την ανάταξη της ημιθανούς Παιδείας μας. Ρίγη συγκινήσεως και χαρά ανεκλάλητος  επικρατεί στο λαό. Ουρανομήκεις  ζητωκραυγές ηχούν απ’ άκρου εις άκρον της Ελλάδας-δεν μπορώ να τιθασεύσω τον ενθουσιασμό μου-σκιρτά και αγάλλεται η φύσις. Το υπουργείο Παιδείας και δη το Ινστιτούτο  Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ), εξαπέστειλε εγκύκλιο διά της οποίας καλούνται τα σχολεία να «υλοποιήσουν δράση» -τι ωραία ελληνικά-με τίτλο «Η τσάντα στο σχολείο». Και αντιγράφω από την εγκύκλιο που απεστάλη στα σχολεία:

 « Με τη συγκεκριμένη δράση καθιερώνεται η παραμονή της σχολικής τσάντας των μαθητών/τριων του Δημοτικού Σχολείου για τουλάχιστον ένα Σαββατοκύριακο το μήνα , στο σχολείο  την Παρασκευή πριν απο το Σαββατοκύριακο που έχει αποφασιστεί από τον Σύλλογο Διδασκόντων του σχολείου , έως την Δευτέρα. Επισημαίνεται ότι η παραμονή της τσάντας στο σχολείο δεν αποτελεί μια συμβολική παρέμβαση, αλλά επιδιώκεται οι μαθητές  και οι μαθήτριες να μην ασχολούνται με την προετοιμασία μαθημάτων κατά την διάρκεια του Σαββατοκύριακου. Η οργάνωση της μελέτης των μαθητών και των μαθητριών καθώς και ο χρόνος που απαιτείται  καθημερινά για την υλοποίηση των κατ’ οίκον εργασιών αποτελούν ζητήματα που συνδέονται  άμεσα με την μάθηση, την ανάπτυξη και τον ελεύθερο χρόνο των παιδιών. Το ΥΠΠΕΘ  στο πλαίσιο αναβάθμισης της σχολικής ζωής και σύνδεσής της με την κοινωνική πραγματικότητα εφαρμόζει τη δράση: “Η τσάντα στο σχολείο”. Η δράση υλοποιείται  με σεβασμό στις ανάγκες της παιδικής ηλικίας με γνώμονα την πολύπλευρη ανάπτυξη των παιδιών της σχολικής ηλικίας (συναισθηματική, κοινωνική και ψυχοκινητική) και με σκοπό να υποστηρίξει ουσιαστικά τον μειωμένο χρόνο δημιουργικής επαφής και επικοινωνίας γονέων-παιδιών»

Λαμπρές, εκπληκτικές σκέψεις!! Εφ’ όσον θα απουσιάζει η ενοχλητική τσάντα και κυρίως το ανεπιθύμητο περιεχόμενό της, γονείς και παιδιά, το Σαββατοκύριακο, περιχαρείς,  διότι τα προβλήματα τα οποία «συνωστίζονται» στην τσάντα των παιδιών, λύθηκαν, θα χοροπηδούν αγκαλιασμένοι , θα προβαίνουν σε «δημιουργικές επαφές», θα αναπέμπουν ευχές και δεήσεις για μακροημέρευση και ευτυχία των υπευθύνων του υπουργείου και του ΙΕΠ. Πολλά τα έτη αυτών.

Αίφνης ο άνεργος πατέρας θα ξεχάσει τα  «πάθια και τους καημούς του», την λεηλατημένη από τους ανίκανους πολιτικούς ζωή του και θα γελάσει τ’ αχείλι του.

 Η απολυμένη, από την χρεοκοπημένη επιχείρηση μάνα, θα λησμονήσει την αγωνία, τον τρόμο για να τα βγάλει πέρα και να αναθρέψει τα παιδιά της. 

Όλα θα ξεχαστούν,  θα είναι ένα θαυμάσιο Σαββατοκύριακο. Και γιατί όχι, να μένει η τσάντα συνεχώς στο σχολείο, να μην διακόπτεται η… δημιουργική επαφή. Η βδομάδα όλη  να είναι «Κυριακή γιορτή και σχόλη» κατά το γνωστό ασμάτιον. Είναι όντως ιστορική η απόφαση-δράση. Μετά την κατάργηση Εθνικού Ύμνου, την απαγγελία του απ’ όλο το σχολείο την πρώτη Δευτέρα του μήνα με την έπαρση της σημαίας, την κατασυκοφάντηση της αριστείας, τις έμφυλες ταυτότητες και τις αλλαγές φύλου σε δεκαπεντάχρονα παιδιά, έρχεται και η κατάργηση της μελέτης στο σπίτι. (Και ας υποστηρίζεται το αντίθετο. Αυτή είναι η ανομολόγητη επιδίωξή τους, η αιχμαλωσία των παιδιών από τις νέες τεχνολογίες, η καταστροφική εξάρτησή τους από τα σκληρά ηλεκτρονικά ναρκωτικά. Κοπάδια θέλουν που θα αναμασούν τον νεοταξικό σανό).

Δεν προλαβαίνουμε να συνέλθουμε από την μια ιστορική...δράση και εκσφενδονίζεται η επόμενη. Τι άλλο κρύβει, τι μας ετοιμάζει η διάνοια των μαθητευόμενων μάγων του ΙΕΠ; Ανυπομονούμε!!

 Για να βοηθήσω στην διαδικασία, προτείνω τις εξής «δράσεις» στο σχολείο, που, αν υλοποιηθούν, θα μπορούσαμε να μιλάμε για ολική επαναφορά της εθνικής και όχι της νυν κακοπαιδείας. (Να σημειώσω για την «τσάντα στο σχολείο» ότι η τσάντα είναι αγορασμένη από τους γονείς, είναι τρόπον τινά, «κινητή περιουσία» τους.  Άρα αν αντιδρούν στο μέτρο, έχουν κάθε δικαίωμα να μην επιτρέψουν  να μείνει στο σχολείο).

Πρώτον: Να αποσυρθούν τα νυν βιβλία Γλώσσας-περιοδικά ποικίλης ύλης- να επανέλθουν τα παλαιά προ του 2006, μέχρι να γραφούν νέα, τα οποία θα έχουν άρωμα Ελλάδας και Ορθοδοξίας

Δεύτερον: Να ξαναβρεί η γλώσσα μας τα στολίδια της, τους τόνους και τα πνεύματα,  το λεγόμενο πολυτονικό, η αρτιμελής μορφή της γλώσσας μας. Να ξαναπλουμιστούν οι λέξεις μας, τις οποίες «ξεβρακώσαμε»  και κυκλοφορούν γυμνές και ντροπιασμένες.

Τρίτον: Να διδάσκεται μια ώρα την εβδομάδα μάθημα αρχαίων ελληνικών στην Ε’ και  ΣΤ’ Δημοτικού, κυρίως μύθοι του Αισώπου και Ευαγγελικές Περικοπές, δίδοντας βαρύτητα στην ετυμολογία των λέξεων και στο διδακτικό περιεχόμενο του Ευαγγελίου και των μύθων.

Τέταρτον: Να εξοβελιστούν στο «πυρ το εξώτερον» οι «φάκελοι Θρησκευτικών», τα βλάσφημα βιβλία και να ξαναγραφτούν νέα Προγράμματα Σπουδών με κέντρο και άξονα αναφοράς την αγία μας Ορθοδοξία.

Στην δε Στ’ Δημοτικού να επανέλθει το βιβλίο των Ευαγγελικών Περικοπών. Τα παιδιά θέλουν «ψυχή και Χριστό» και όχι «των εθνών τα δαιμόνια». (Ψαλμός 95,5: «Πάντες οι θεοί των εθνών δαιμόνια»).

Πέμπτον:  Να καταργηθούν όλα τα τελευταία διατάγματα της μαγαρισιάς περί έμφυλων ταυτοτήτων, κατάργησης του Εθνικού Ύμνου και της αριστείας. Δεν έχουν καμμιά δουλειά στο σχολείο οι δυσωδίες της κοινωνίας.

Ξέρω κάποιοι θα κουνήσουν το κεφάλι με συγκατάβαση, άλλοι θα μιλήσουν για οπισθοδρομικότητα, «ο κόσμος πάει μπροστά», δεν συνάδουν αυτά  σε ευρωπαϊκή χώρα, οφείλουμε να προσαρμοστούμε στις σύγχρονες εξελίξεις,  στις νέες τεχνολογίες και λοιπά συναφή και ηχηρά παρόμοια. Μήπως, ερωτώ, επειδή εκπαραθυρώσαμε όλα αυτά, τα οποία περιγράφουν μια Παιδεία ανθρωποποϊας, αρδευομένη από τα πολυτιμότερα, καθάρια  στοιχεία της Παράδοσής μας, κατρακυλήσαμε «στου κακού τη σκάλα» και η κατρακύλα μας δεν έχει τελειωμό;

 Το πρόβλημα είναι «η τσάντα στο σχολείο» ή το περιεχόμενο της τσάντας; Πώς μπορεί να προοδεύσει και να ανθίσει στην πατρίδα μας, η πάλαι ποτέ Ορθόδοξη Ελλάδα, όταν έχουμε βιβλία που συκοφαντούν την πατρίδα και τους ήρωές της; (Παραπέμπω στη σελ.  39 του τετραδίου εργασιών ΣΤ Δημοτικού, β’ τεύχος όπου περιέχονται  3 ισοϋψείς εικόνες, ο Καραγκιόζης, η Κοκκινοσκουφίτσα και ο Μέγας Αλέξανδρος και καλούνται οι  εμβρόντητοι μαθητές να γράψουν μια περιπέτεια με πρωταγωνιστές και τους τρεις...ήρωες; Κατά τα άλλα μας φταίνε οι σκοπιανοί απατεώνες).

Όταν έχουμε βιβλία-φακέλους Θρησκευτικών στα οποία βλασφημείται η Πίστη μας, ο Χριστός, η Θεοτόκος και οι άγιοι;

 Όταν ο ακατήχητος σήμερα μαθητής διαβάζει  στο βιβλίο των Θρησκευτικών για τα “Ιερά βιβλία των θρησκειών του κόσμου”, ότι το «Κοράνιο παραδόθηκε στο Μωάμεθ από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ», φράση που συνοδεύεται από σχετική εικόνα,  τι συμπέρασμα βγάζει; Είναι «ιερό βιβλίο» το κοράνι; O μαθητής της Δ’ Δημοτικού, το 9χρονο παιδί τι συμπεραίνει; Ότι και ο Χριστός είναι προφήτης του Ισλάμ.

Τα συλλαλητήρια έδειξαν ότι υπάρχει σε τούτη τη γη ακόμη «όμαιμον, ομόθρησκον και ομότροπον», δηλαδή ΕΘΝΟΣ. Γιατί επιτρέπουμε να συνεχίζεται η υπονόμευσή του στα σχολειά; Γιατί;

 Σημείωση: το άρθρο γράφτηκε πριν από τα συλλαλητήρια, γι’ αυτό δεν δημοσιεύτηκε όταν βγήκε το φρούτο της «τσάντας στο σχολείο».

ΑΚΤΙΝΕΣ

χαλαρωσε είπε...

Αυτο είναι τμημα απο επιστολη μας σε Διευθυντρια Δημοτικου 31-1-2018, με αφορμη την Αρπαγη της Τσαντας απο τα χερια των παιδιων μας και εξ αυτου και των παιδιων μας απο τα υποκειμενα Γαβρογλου και αλλα.

Τι μας λέει η εγκύκλιος εν τάχει.
Στις 13 Δεκεμβρίου 2017, το Υπουργείο Παιδείας απέστειλε στα σχολεία την εγκύκλιο Φ.7/219218 /Δ1/13-12-2017, η οποία υλοποιεί την δράση «Η τσάντα στο σχολείο» που αποτελεί απόφαση του Δ.Σ. του Ι.Ε.Π. (πράξη 49/30-11-2017).
Η παραμονή της τσάντας στο σχολείο δεν αποτελεί μια συμβολική παρέμβαση, αλλά επιδιώκεται οι μαθητές και οι μαθήτριες να μην ασχολούνται με την προετοιμασία μαθημάτων κατά τη διάρκεια αυτού του Σαββατοκύριακου. Η δράση υλοποιείται με σεβασμό στις ανάγκες της παιδικής ηλικίας, με γνώμονα την πολύπλευρη ανάπτυξη των παιδιών της σχολικής ηλικίας (συναισθηματική, κοινωνική και ψυχοκινητική) και με σκοπό να υποστηρίξει ουσιαστικά τον μειωμένο χρόνο δημιουργικής επαφής και επικοινωνίας γονέων–παιδιών. Σε καμία περίπτωση η υλοποίηση της δράσης δεν πρέπει να οδηγήσει σε μετάθεση των κατ’ οίκον εργασιών που συνήθως ανατίθενται το Σαββατοκύριακο στις άλλες μέρες της εβδομάδας. Σημειώνεται τέλος ότι η πρωτοβουλία αυτή δεν ισοδυναμεί με εγκατάλειψη της μελέτης ή άλλων δημιουργικών εργασιών, τις οποίες οι μαθητές και οι μαθήτριες δύνανται να υλοποιούν κατ’ οίκον σε ατομική ή και ομαδική βάση, συνδυάζοντας ενίοτε τη διασκέδαση και το συνεργατικό πνεύμα με τη μάθηση.
Η Θέση μας.
Ειρωνεία και χλευασμός εκ μέρους του Υπουργείου, με αποδέκτες τους έλληνες γονείς, με φόντο την σχολική τσάντα, της οποίας η παραμονή στο σχολείο θα βελτιώσει τις ενδοοικογενειακές σχέσεις! Το Υπουργείο Παιδείας υπό την πίεση των τεράστιων προβλημάτων, που συνεχώς μεγαλώνουν με την εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών, αναλίσκεται στην δημιουργία ανέξοδων εντυπώσεων και αποπροσανατολισμού γονέων και εκπαιδευτικών. Πλέοντας στην θάλασσα της υποκρισίας απαιτεί από τους γονείς να επικυρώσουν μια καθαρά τυχοδιωκτική τακτική, που βαφτίζει δράση, και από τους εκπαιδευτικούς να την αστυνομεύσουν. Ζητάει από τα παιδιά, το Σαββατοκύριακο, να τρέχουν δεξιά και αριστερά ή να αποβλακωθούν μπροστά στο tablet. Ποιανού φορέα τη μελέτη ή έρευνα υλοποιεί αυτή η απόφαση; Υπάρχει καταγραμμένη θετική συμβολή στη μάθηση των παιδιών σε πιλοτικό πρόγραμμα; Δεν γνωρίζουν οι μαθητευόμενοι μάγοι ότι "αγαθά κόποις κτώνται" ενώ "αργία μήτηρ πάσης κακίας". Τρίβουν τα χέρια τους στα ιδιωτικά σχολεία. Αν θέλουν να περνάνε χρόνο τα παιδιά με τους γονείς, να κοιτάξουν να ενώσουν τις οικογένειες. Να φροντίσουν για την ψυχολογία αυτών των παιδιών που στερούνται την οικογένεια τους, όταν εις εκ των δύο γονέων αναγκάζεται να είναι για το μεγαλύτερο μέρος του έτους μακριά από την οικογένειά του. Η προσπάθεια του Υπουργείου να εμφανιστεί ότι αναβαθμίζει την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης δεν μπορεί να αποκρύψει τη συνεχή υποβάθμισή της εξ αιτίας της δεκαετούς σχεδόν αδιοριστίας. Είναι να απορεί κανείς από το απύθμενο θράσος αυτής της κυβέρνησης, μιας κυβέρνησης που κατάργησε την αργία της Κυριακής, που επέβαλε τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, τα ατέλειωτα ωράρια κακοπληρωμένης εργασίας, που διέλυσε κάθε οικογενειακό προγραμματισμό, να αναφέρει ότι οι ενδοοικογενειακές σχέσεις θα βελτιωθούν με την παραμονή της τσάντας στο σχολείο για ένα Σαββατοκύριακο. Σε αυτές όμως τις οικογενειακές σχέσεις είναι πολύ πιθανόν να απουσιάζουν οι γονείς!!! Κι ενώ επίκεινται χιλιάδες κατασχέσεις και μάλιστα πρώτων κατοικιών από την ανάλγητη πολιτική της κυβέρνησης, η οποία θα οδηγήσει χιλιάδες παιδιά στο δρόμο, κι ενώ εκατοντάδες μαθητές δεν έχουν ούτε το βασικό πρωινό φαγητό τους, έρχεται ο Υπουργός να ανεμίσει τα καθρεφτάκια της βελτίωσης των ενδοοικογενειακών σχέσεων στους αποκαμωμένους ιθαγενείς!!! Θυμηδία.

Εδώ έχουμε μια ξεκάθαρη άσκηση εξουσίας με πρώτα θύματα τα παιδία, τους γονείς και κατ΄ επέκταση τους εκπαιδευτικούς. Τα πειράματα του Παυλώφ με τα περιβόητα σκυλάκια του θα σας αποκαλύψουν την πρακτική του Υπουργείου και των ιδεοληπτικών, έως σχιζοφρενικών ενεργούμενών του. Μετά τη θεματική εβδομάδα, όπου βασικός στόχος ήταν η γνωριμία με την ανωμαλία— και εδώ επιτρέψτε μου να σημειώσω ότι θα επανέλθουν δριμύτεροι με σκοπό την αποδοχή της—, την ψήφιση νόμου όπου δίνεται η δυνατότητα σε 15χρονα να αλλάξουν τη γενετήσια ταυτότητα τους, τώρα οι φωστήρες του Υπουργείου απαιτούν να κρατικοποιήσουν και τα παιδιά μας. Θα ακολουθήσει η μόνιμη παραμονή της τσάντας στο σχολείο και η υποχρεωτική παραμονή των παιδιών στο σχολείο μέχρι τις 4 ή 5 το απόγευμα. Ο γονέας έτσι σιγά σιγά μετασχηματίζεται σε καθαρά διακοσμητικό στοιχείο και απλά είναι ο τρέφων το τέκνο του χωρίς να έχει κανένα περαιτέρω νόημα η ύπαρξη του για το παιδί. Το παιδί θα παιδαγωγείται και θα αναπτύσσεται από τις ντιρεκτίβες του Υπουργείου που θα αναλάβει το ρόλο του πατέρα και της μητέρας μαζί δε και του Μεγάλου Αδελφού. Και επειδή σε κάποιους από εσάς αυτά φαντάζουν παραμύθια ενδεικτικά επισυνάπτουμε δύο διαδικτυακές διευθύνσεις για να πάρουμε μια γεύση του τι ακριβώς γίνεται σε άλλες χώρες (http://www.protagon.gr/epikairotita/i-arpagi-twn-paidiwn-stin-norvigia-44341112613 καθώς και http://attikanea.blogspot.gr/2015/03/blog-post_190.html). Θα παρακαλέσω τους συναδέλφους να ανατρέξουν στις διευθύνσεις που αναφέρουμε για να διαπιστώσουν ιδίοις όμμασι περί της φρικώδους πολιτικής στην οποία περιληπτικά αναφερόμαστε και της οποίας πολιτικής καλούνται οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να καταντήσουν υποχείρια. Είναι ξεκάθαρο ότι έχουμε την εφαρμογή ατζέντας από τα πειθήνια όργανα του Υπουργείου. Αποφάσισαν αυτοί για μας, να μην έχουμε καμία επαφή με τα παιδιά μας το Σαββατοκύριακο και την ανατροφή να την αναλάβει το Υπουργείο. Πώς; Γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο πιο δημιουργικός χρόνος, στις πολύ δύσκολες εποχές μας, είναι ο χρόνος κατά τον οποίο ο γονέας διαβάζει χαλαρά με το παιδί του το Σαββατοκύριακο και εκεί, ας μου επιτραπεί η έκφραση, βγάζουν τα εσώψυχα τους και μπορούν και οι γονείς να σφυγμομετρήσουν την κατάσταση των παιδιών τους. Αυτό λοιπόν καταργείται και το διήμερο όλοι θα ασχολούνται με το κινητό τους ή το τάμπλετ. Κι ενώ γίνεται μια τιτάνια προσπάθεια να αποσπάσουμε τα παιδιά από τις σειρήνες τις τεχνολογίας (τάμπλετ, κινητά κ.α.), έρχεται το Υπουργείο για να νομοθετήσει την ανεμελιά ή κατά το κοινώς λεγόμενο το άραγμα. Έτσι καθίσταται δις δυσκολότερη η προσπάθεια των γονιών να τιθασεύσουν τα ούτως η άλλως επαναστατημένα παιδιά και σε βάθος χρόνου το παιχνίδι καθίσταται οριστικά και αμετάκλητα χαμένο. Η ανεμελιά που ευαγγελίζεται η εγκύκλιος στην ουσία εντυπώνει βαθειά στο ασυνείδητο των παιδιών την αρχή της μη προσπάθειας, κάτι με το οποίο το Υπουργείο ερωτοτροπεί ανερυθρίαστα, μιας και είναι λάτρεις της ισοπέδωσης. Εξ ου και η κατάργηση της αριστείας. 

Εν τέλει το Υπουργείο θα εισηγηθεί οι μαθητές να αφήνουν την τσάντα τους στο σχολειό και να την παίρνουν με το πέρας του σχολικού έτους. Βήμα βήμα λοιπόν χυλοποιούν το μυαλουδάκι των παιδιών αλλά και των εκπαιδευτικών οι οποίοι παρακολουθούν μοιραίοι και υπογραφούν την κάθε ανοησία που εκπορεύεται από το Υπουργείο Ισοπέδωσης της παιδείας. Να σημειώσω ότι επιχειρήματα του τύπου δεν ασκούμε κριτική στα διατάγματα του Υπουργείου, δεν επέχουν θέση επιχειρήματος αλλά άκριτης αποδοχής των διαταγμάτων. Διαταγμάτων που προσομοιώνουν των Απριλιανών νομοθετικών διαταγμάτων. Μέθοδοι που οι κυβερνώντες έχουν ασκήσει κατ΄ επανάληψη ενώ δεν μας τιμά και ως πολίτες η απροϋπόθετη αποδοχή των πάντων. Το μέτρο θα μπορούσε να γίνει σωτήριο αν υπεύθυνοι άνθρωποι το εισηγούταν υπεύθυνα και με τις ανάλογες προυποθέσεις, κινούμενοι από αγάπη για την γνώση και την παιδεία και όχι από κριτήρια που εξυπηρετούν αποκλειστικά και μόνο τις μηδενιστικές ιδεοληψίες τους. Δεν θα υπεισέρθουμε στα θέματα υλικοτεχνικής υποδομής, την απουσία και ακαταλληλότητα πολλές φορές των σχολικών αιθουσών, εργαστηρίων, βιβλιοθηκών, γυμναστηρίων, χώρων χαλάρωσης, προαύλιων χώρων κ.λ.π., του διδακτικού προσωπικού, της υπερίσχυσης της ελαστικής εργασίας και της προσωρινότητας των εκπαιδευτικών —με ό,τι αυτό συνεπάγεται— με τη συνεχή υποχρηματοδότηση των σχολείων και την, κατά συνέπεια, οικονομική επιβάρυνση της οικογένειας, τα τμήματα των 25 μαθητών ακόμα και στις μικρές τάξεις, που κρίνονται απαραίτητα, αν θέλουμε να είμαστε στοιχειωδώς σοβαροί. Βλέπουμε εξάλλου και πως προέκυψε το ολοήμερο εν μιά νυκτί και η κατάντια του ως τόπος παιδοφύλαξης κατ ουσία.