Ασφαλώς δεν θα ισχυρισθώ ότι η χώρα μας έχει το μονοπώλιο τέτοιων φαινομένων. Μόλις προ δυο εβδομάδων η Γαλλική Χωροφυλακή σε μια συνδυασμένη επιχείρηση συνέλαβε 35 άτομα και κατάσχεσε περί τα πεντακόσια πολεμικά όπλα κυκλώματος διακινήσεως με προέλευση τα Βαλκάνια… Το ζήτημα όμως που μας απασχολεί είναι η προϊούσα ώσμωση του ποινικού με τον «χώρο» της ένοπλης πολιτικής βίας, η δικτύωση αμφοτέρων με τον «χώρο» των λαθροδιακινητών προσώπων, όπλων και εκρηκτικών και εν τέλει η αδιάλειπτη ροή οπλισμού και η «λογιστική υποστήριξη» των εκτός νόμου κυκλωμάτων από τις λαθραίες ροές στα σύνορα μας. Κυρίως στα Βορειοδυτικά όσον αφορά στο συγκεκριμένο θέμα, αφού από εκεί προέρχεται ο κύριος όγκος του οπλισμού και των πυρομαχικών, αφού εκεί έχουν αναπτυχθεί οι καλύτερες «συνέργειες» ξένων και ντόπιων συμμοριών.
Η παρουσία αδίστακτων ξένων και Ελλήνων κακοποιών, η διαρκής ανανέωση του χώρου της ένοπλης πολιτικής βίας με νέες γενιές έτοιμων για όλα, η φθηνή διάθεση πολεμικού τύπου, βαρέως οπλισμού και η ανταλλαγή τεχνικών και τακτικών αντιμετωπίσεως της κρατικής καταστολής συνιστούν εκρηκτικό μείγμα. Την κατάσταση αυτή περιπλέκουν και επιδεινώνουν μια σειρά φυσικών και άλλων παραγόντων όπως το έδαφος, το οδικό δίκτυο, η γεωπολιτική και γεωγραφική θέση της χώρας αλλά και οι αστοχίες στον κατασταλτικό σχεδιασμό, όπως η διάλυση της Χωροφυλακής, η απόσυρση του Στρατού από τα σύνορα και η ύπαρξη μειοψηφιών έτοιμων να παράσχουν «πολιτική κάλυψη» σε ληστές, δολοφόνους και δραπέτες, αρκεί να βάλλεται ο θεσμός της «κρατικής βίας». Έτσι, χωρίς πρόγραμμα!
Ελάχιστη απαραίτητη κάλυψη αισθητήρων για την στεγανοποίηση του Αιγαίου
Τηρουμένων των αναλογιών και με πλήρη επίγνωση των διαφορών και του εθνικοαπελευθερωτικού χαρακτήρος του κινήματος του FLN (Front de Liberation Natiοnale, Μέτωπο Εθνικής Απελευθερώσεως) στην Αλγερία του 1956 – 62, σε στρατιωτικό – αστυνομικό επίπεδο το πρόβλημα είναι ανάλογο. Μολονότι ο τακτικός στρατός και η Χωροφυλακή είχαν κατορθώσει να θέσουν υπό μερικό έλεγχο τις έκνομες δραστηριότητες του FLN γύρω στο 1960, μολονότι η Πολιτικο- Διοικητική Οργάνωση (ΟΡΑ) του είχε σχεδόν καταστραφεί, η διαρκής τροφοδοσία των εναπομεινασών “katiba” (μονάδες των HLL, Hors La Loi, παρανόμων) με βαρύ οπλισμό από τις ήδη ανεξάρτητες τέως αποικίες του Μαρόκου και της Τυνησίας, η ενίσχυση με νέους, εκπαιδευμένους στην Αίγυπτο και το Ιράκ μαχητές τροφοδοτούσε την τρομοκρατία και την συνέχιση της ανταρσίας. Ο στρατηγός Challe, αντιλαμβανόμενος ότι η στρατιωτική λύση περνά από τον περιορισμό του πολέμου σε ένα «κλειστό πεδίο», «στεγανοποιημένο» σε υλικές και έμψυχες εχθρικές ενισχύσεις με το ομώνυμο σχέδιο επέβαλλε αεροναυτικό αλλά κυρίως από ξηράς αποκλεισμό. Τα πολεμικά πλοία, τα αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας και της Aeronavale εξασφάλισαν την «στεγανοποίηση» από τις Μεσογειακές ακτές και από τον εναέριο χώρο των δυο όμορων χωρών. Στην Ξηρά τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα, λόγω της εκτάσεως και της φυσικής διαμορφώσεως των συνόρων, αλλά και του διαφορετικού τύπου απειλής. Ένα πολιτικό αεροσκάφος με ψευδές σχέδιο πτήσεως η και εντελώς λαθραίο ήταν εύκολος στόχος για την επιτήρηση όσο και για την αναχαίτιση και την υποχρέωση του σε προσγείωση και έλεγχο. Οι ομάδες όμως τρομοκρατών και μεταφορέων οπλισμού που διέσχιζαν τα σύνορα κυρίως στα ανατολικά (Τυνησία) εκπαιδευμένοι και πάνοπλοι μαχητές με βαρύ οπλισμό (οπλοπολυβόλα, υποπολυβόλα και εκτοξευτήρες ρουκεττών) αποτελούσαν ένα διαφορετικό πρόβλημα.
Εκεί λοιπόν πήρε σάρκα και οστά η σύγχρονη επιτήρηση συνόρων, με όλες τις δυσκολίες που επέβαλλε το αχανές και αφιλόξενο έδαφος και η ανυπαρξία οδικού και τηλεπικοινωνιακού δικτύου. Αρχικά αναπτύχθηκε ένα τριπλό «φράγμα» ηλεκτροφόρου συρματοπλέγματος, με δυνατότητα εντοπισμού των σημείων παραβιάσεως του και κατανεμημένες μονάδες ελέγχου και διώξεως σε όλο το μήκος της μεθορίου. Ασφαλώς όμως ο χρόνος για την μετακίνηση των μονάδων, ο θόρυβος και η σκόνη από τα τεθωρακισμένα και τα τζίπ, ακόμη και η επέμβαση των αερομεταφερομένων (ελικόπτερα) μονάδων προειδοποιούσαν τους εισβολείς και απεδείχθησαν ακατάλληλα για την έγκαιρη και οριστική καταστροφή η σύλληψη των HLL. Πολύ σύντομα έγινε αντιληπτό αυτό που πλέον αποτελεί «δόγμα» για κάθε σοβαρή συνοριοφύλαξη : Οι κινήσεις των στόχων πρέπει να γίνουν αντιληπτές ΠΡΙΝ την προσέγγιση τους στο σημείο ελέγχου η προσβολής ώστε να δοθεί χρόνος για αντίδραση με τα κατάλληλα μέσα.
Η τεχνική λύση στο πρόβλημα ήταν η μετασκευή ραντάρ διευθύνσεως βολής πυροβολικού σε ρόλο επιτηρήσεως εδάφους. Αντιαεροπορικά ραντάρ COTAL, ραντάρ εντοπισμού πυροβολικού AN/MPQ 10 A και AN/MPQ 4 A εφοδιάσθηκαν με το ηχητικό – προειδοποιητικό σύστημα “Donald” και κάλυψαν σχεδόν “seamlessly” χωρίς κενό επικαλύψεως δηλαδή τα Α και Δ σύνορα της Γαλλικής Αλγερίας. Τα ραντάρ συζεύχθηκαν με στοιχεία των τριών πυροβόλων και με μονάδες αμέσου επεμβάσεως του Στρατού και της Αεροπορίας Στρατού (ALAT). Άμα τω εντοπισμώ κινήσεων στο «σύρμα», ακολουθούσε υπολογισμός στοιχείων βολής και ομοβροντία αρχικά εγκαιροφλεγών βλημάτων και κατόπιν μεικτές βολές εγκαιροφλεγών / κρουσιφλεγών ενώ βεβαίως εκινητοποιείτο η δύναμη αμέσου επεμβάσεως για την σύλληψη η την εξουδετέρωση των HLL αλλά και για την εκτίμηση επιφερομένου πλήγματος (damage assesment) και την διόρθωση παραμέτρων του συγκροτήματος ραντάρ / πυροβόλων.
Τα ΒΔ σύνορα
Εμείς θα κρατήσουμε την επιχειρησιακή αξία της συνέργειας τεχνικών μέσων (ηλεκτροφόρου φράγματος, ραντάρ επιτηρήσεως εδάφους σε σύζευξη με μέσα εξουδετερώσεως, δίκτυο επικοινωνιών) και κλασικών μέσων επεμβάσεως όπως οι περίπολοι και τα μηχανοκίνητα η τα ελικόπτερα. Ειρήσθω εν παρόδω οτι τα λαμπρά αποτελέσματα αυτής της συνέργειας εσημειώθησαν ενώ λόγω εποχής απουσίαζαν τα αυτονόητα σήμερα : κάμερες επιτηρήσεως και FLIR (Υπέρυθρη επιτήρηση νυκτός) όπως και το Γεωγραφικό Σύστημα Πληροφοριών (GIS) και τα Ανεπάνδρωτα Αεροχήματα (UAV η RPV η απλώς drones), το «μακρύ χέρι» ενός άρτιου συστήματος επιτηρήσεως και ελέγχου.
Στα σημερινά συστήματα επιτηρήσεως τα ραντάρ συνεργάζονται αυτόματα με τις κάμερες, ανταλλάσσουν με αυτά συντεταγμένες στόχου και τον εγκλωβίζουν οπτικά η ηλεκτρομαγνητικά, η εικόνα τακτικής καταστάσεως παρέχεται συνεχώς επί ψηφιακού χάρτου και ο τοπικός διοικητής έχει ανά πάσα στιγμή ενημέρωση για τις θέσεις του στόχου, των ομάδων επεμβάσεως και των λοιπών διαθεσίμων μέσων. Ελαφρά ανεπάνδρωτα αεροχήματα πεδίου, εκτοξευόμενα από τον ώμο μπορούν να παράσχουν εικόνα σε φορητές συσκευές απεικονίσεως και ελέγχου, σε επίπεδο περιπόλου η τοπικού κέντρου επιχειρήσεων. Οι τεχνικές εντοπισμού διακοπής στην ηλεκτρική συνέχεια φράκτη επιτρέπουν ακρίβεια της τάξεως μέτρου. Διατίθενται ακόμη και ανεπάνδρωτα οχήματα παντός εδάφους με αισθητήρες και όπλα εξουδετερώσεως, τηλεχειριζόμενα η αυτόνομα με προγραμματισμένες διαδρομές ελέγχου.
Τι σημαίνει αυτό για την καταστολή της ανησυχητικής πλέον εγκληματικότητος και της ανεξέλεγκτης διακινήσεως πολεμικού τύπου όπλων και πυρομαχικών στην χώρα;
Η θερμική κάμερα εστιάζει στο ιχνος που αποκαλύπτει το συζευγμένο ραντάρ
Ασφαλώς είναι κυρίαρχο το ζήτημα της αεροναυτικής επιτηρήσεως. Το μήκος των ακτογραμμών, η εγγύτης της Τουρκίας, η προσφυγο-παραγωγός κατάσταση που επικρατεί στην γειτονική Μέση Ανατολή, καθιστούν το Αιγαίο κύρια οδό εισβολής λαθρομεταναστών και πάσης φύσεως εκνόμων δραστηριοτήτων. Ως πρός αυτό, είναι απλώς εγκληματική η μή –υλοποίηση από το … 1997 (!) έστω του VTS Αιγαίου, ακόμη χειρότερα η ανυπαρξία Ολοκληρωμένου Συστήματος Θαλάσσιας Επιτηρήσεως με απώλεια τεραστίων προς τούτο διατεθέντων Ευρωπαϊκών κονδυλίων. Το ελληνικό κράτος, αιώνιος Επιμηθεύς άφησε να εξελιχθεί το πρόβλημα, να περνούν καθημερινώς 100 η παραπάνω λαθρομετανάστες στην Λέσβο η 50 στο Αγαθονήσι, να τρέχει και να μη φθάνει η ΕΛΑΚΤ – ΛΣ, για να αποφασίσει να προμηθευθεί κινητούς κλωβούς επιτηρήσεως, να κάμει «πιλοτικές» εφαρμογές με ραντάρ στην Κάλυμνο (ανατεθείσες σε άσχετες εταιρείες, με ανύπαρκτες η εσφαλμένες μελέτες ραδιοκαλύψεως…).
Τα ΒΔ όμως σύνορα είναι άλλο πράγμα. Εκεί δεν είναι τόσο ο όγκος των ροών, όσο το είδος και η… ποιότητα ανθρώπων και υλικού. «Ψαράδες» με ΑΚ -47 όπως αυτοί που δολοφόνησαν τον Συνοριοφύλακα στις Πρέσπες, δραπέτες και καταζητούμενοι σε Αλβανία και Ελλάδα, τροφοδότες σε όπλα, ναρκωτικά, πυρομαχικά και εκρηκτικά του κοινού εγκλήματος και της πολιτικής βίας. Ο ηλεκτροφόρος φράκτης, οι κάμερες, τα ραντάρ επιτηρήσεως εδάφους, τα αυτόματα μέσα εξουδετερώσεως (μπορεί να είναι «μή» η «λιγότερο» φονικά – non / less lethal) όπως χημικά, TASER, dazzling – LASER, LRAD- X κλπ.) η πιό δραστικά αναλόγως με το είδος του επεισοδίου είναι απολύτως απαραίτητα. Η πολιτική ηγεσία πρέπει να κωφεύσει στις οιμωγές ΜΚΟ, «αλληλέγγυων», πρακτόρων και αφελών για «τείχος του αίσχους» κλπ. Δημοκρατίες όπως το εσχάτως ανακαλυφθέν Ισραήλ και οι ΗΠΑ προ πολλού εγκατέστησαν παρόμοιες υποδομές στα σύνορα τους. Ο «ομφάλιος λώρος» ανεφοδιασμού που συντηρεί «γιάφκες» με βαρύ οπλισμό, που θέτει στην διάθεση 23χρονων Glock, ΑΚ – 47 και αμυντικές χειροβομβίδες, γιατί όχι SEMTEX και οπλοβομβίδες μεθαύριο πρέπει να κοπεί. Πρέπει να περιορισθεί σε στεγανό, «κλειστό πεδίο» η εγχώρια εγκληματικότητα – τρομοκρατία ώστε να ελεγχθεί με τεχνικά μέσα, ενέδρες και κλασικές αστυνομικές μεθόδους πριν πάρει χαρακτηριστικά ανταρτοπολέμου.
Συγκρότημα ραντάρ - καμερών επιτηρήσεως και συνθετική εικόνα στο ΚΕΠΙΧ
Γίνεται αντιληπτό τι θα συμβεί όταν η ανεξάντλητη πηγή της νεο – τρομοκρατίας και η μήτρα του ποινικού εγκλήματος θα συγκλίνουν σε ένα ορμητικό ποτάμι απαγωγέων, ληστών, εκτελεστών που θα έχουν μάθει από τα λάθη του Βελβενδού και την σαγκά του Κόλα ενώ υπό τις οδηγίες του Παλαιοκώστα και άλλων «βετεράνων» θα εφοδιάζονται ανελλιπώς με νέα όπλα, άφθονα πυρομαχικά και αποτελεσματικές τακτικές; Τι θα συμβεί όταν υποδαυλιζόμενοι από τα Τίρανα (και όχι μόνον …) αλυτρωτισμοί επενδύσουν με «εθνικοαπελευθερωτικά» χρώματα το κοινό έγκλημα;
Ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης εξήγγειλε σχετική πρωτοβουλία από την Καστοριά. Φύσει καχύποπτος σε «εξαγγελίες», ανησυχώ. Ανάλογες πρωτοβουλίες λιμνάζουν, σαπίζουν και εν τέλει λησμονούνται, όχι πάντα υπαιτιότητι του υπουργού αλλά (κυρίως) λόγω της εκπληκτικής αδρανείας του «συστήματος». Ανάθεση «Μελέτης», προκήρυξη διαγωνισμού (για τον μελετητή, άλλη για την υλοποίηση, ενστάσεις, εταιρείες και διαπλοκή…), αλλεπάλληλες παγίδες και «λούμπες» με στόχο την ακινησία η την μεγιστοποίηση του κέρδους «μελετητών» και εργολάβων, την συντήρηση αδηφάγων «ερευνητών» ΑΕΙ, όχι την υλοποίηση του έργου! Mάρτυς τα μηδέποτε υλοποιηθέντα VTS Αιγαίου και Κρήτης, το «πιλοτικό» της Κέρκυρας που απλώς προσεπόρισε 850 χιλ. € σε «ερευνητές» και εταιρείες – φαντάσματα. Το «φράγμα» που υλοποίησαν οι Γάλλοι στην Αλγερία του 60, έγινε με ίδιες δυνάμεις, με διάθεση Τεχνικών και τεχνικών μέσων από την Αεροπορία, το Πυροβολικό και το Μηχανικό. Ελάχιστη ήταν η προσφυγή στην αγορά, περισσότερο για απλά αναλώσιμα.
Αδυνατούν ο Στρατός και η Αστυνομία, η ΕΛΑΚΤ – ΛΣ, να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν κάτι ανάλογο σήμερα, σε μια χώρα με ασφυκτική, υπερβολική παρουσία μηχανικών που εμφανίζεται και στις ΕΔ, με την διάθεση ευρύτατου φάσματος τεχνικού υλικού (κάμερες, υλικό δικτύων, λογισμικό και χαρτογραφία) σε κάθε επιθυμητό επίπεδο κόστους και αξιοπιστίας;
Πόσο δύσκολο είναι να καταγραφούν οι επιχειρησιακές απαιτήσεις για τα ραντάρ – ο Στρατός έχει την σχετική εμπειρία από τα BORA 550, το ΠΝ από τα Ναυτικά Παρατηρητήρια – και να γίνει ΔΙΑΚΡΑΤΙΚΑ η προμήθεια;
Πόσο δύσκολο είναι να γίνει η ολοκλήρωση του συστήματος από τις Διαβιβάσεις και το Μηχανικό σε συνεργασία με την ΓΥΣ και τους έμπειρους αξιωματικούς του Πυροβολικού και των ΤΕΕΠ;
Γιατί πρέπει να περάσουμε από την προσοδοφόρο (για άλλους) φάση της «αναθέσεως»;
Η χρήση κονδυλίων της ΕΕ είναι ένα επιχείρημα, αλλά υπάρχουν τρόποι «παρακάμψεως», τουλάχιστον για τα ΒΔ σύνορα. Η διάθεση του συστήματος για 25 % του χρόνου λειτουργίας σε δραστηριότητες ελέγχου λαθρεμπορίας, ναρκωτικών και εμπορίας ανθρώπων επιτρέπει την χρηματοδότηση ακόμη και εάν ανήκει στις ΕΔ και σίγουρα στην Συνοριοφυλακή. Προσοχή, οι «καθηγητάδες», οι πεινασμένες για projects εταιρείες «συμβούλων» και άλλα τρωκτικά καραδοκούν!
Στις όμορες Τουρκία και Βουλγαρία έχουν αναπτυχθεί εγχώρια συστήματα ραντάρ επιτηρήσεως πεδίου τα οποία προμηθεύθηκαν οι ΕΔ και η Στρατοχωροφυλακή. Εμείς για πόσο ακόμη θα υστερούμε στην συνοριοφύλαξη ενώ είμεθα οι πλέον εκτεθειμένοι; Στην επόμενη περίπτωση Κόλα θα φέρουμε πάλι την ΜΥΑ – ΛΣ από τα λιμάνια στα βουνά γιατί μόνο αυτοί διαθέτουν μέσα νυκτερινών επιχειρήσεων και παρα-στρατιωτική εκπαίδευση;
Τον Ιανουάριο του 2012 παρουσιάσθηκε η μελέτη του ΚεΜεΑ για την δημιουργία Εθνικού Συντονιστικού Κέντρου Ελέγχου Συνόρων από τον τότε υπουργό Δημόσιας Τάξης Παπουτσή. Για άλλη μια φορά η άμαξα μπροστά από τα βόδια… Συντονιστικό Κέντρο με ποιους αισθητήρες, με ποια ροή επιχειρησιακής εικόνας, με ποια διευκρινισμένη εικόνα επιφανείας στην θάλασσα; «Κέντρο» να έχουμε, να γεμίζει το στόμα με πομπώδεις τίτλους, να ορίζονται «συντονιστές» και να φωτογραφίζονται Υπουργοί, «σύμβουλοι», καθηγητές και παρατρεχάμενοι!
Parsifal
kostasxan
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου