Σε χθεσινοβραδυνή συζήτηση με φίλους για το τί θα πρέπει να γίνει από 'δω κι εμπρός, σε μιά αποστροφή και συμπέρασμα του ''σκληρού'' (πλην δίκαιου) της παρέας, τα μάτια του blog άνοιξαν και είδε την μοιραία αλήθεια που τόσο καιρό ήταν εδώ μπροστά του και
μπροστά μας:
Ο έλληνας δεν του αξίζει και δεν πρέπει να σωθεί.
Πάσχει από έναν τόσο υπερτροφικό εγωκεντρισμό, που ακόμη και αυτό το ενδιαφέρον του για τα παιδιά του και την νέα γενιά γενικότερα, δεν είναι παρά ένα προπέτασμα καπνού, ένα δήθεν επιχείρημα, ένα καθαρό ψέμα.
Εάν αυτή η γενιά, η ίδια που έφερε το χάος και την καταστροφή στην χώρα, ενδιαφέροταν πραγματικά για τα παιδιά της...
Θα δέχοταν να αποδεχτεί τις εναλλακτικές λύσεις πλην του τάχα ευρωμονόδρομου και της λατρείας του ευρώ...
Θα δέχοταν να υποφέρει και να πεινάσει ακόμα η ίδια, προκειμένου σε καμιά δεκαριά χρόνια η επόμενη γενιά να αποκτήσει και πάλι ελπίδες μιάς αξιοπρεπούς ζωής σε μία λίγο-πολύ αυτεξούσια χώρα.
Αλλά δεν θέλει η γενιά η υπεύθυνη της καταστροφής να πεινάσει και να υποφέρει για χάρη των παιδιών της. Θέλει τα κεκτημένα της έστω και κουτσουρεμένα, έστω και στο μέλλον αμφισβητήσιμα.
Θέλει την βολή της έστω κι αν αυτή την βολή την πληρώνει η επομένη γενιά με ανεργία, με χρέη που δεν δημιούργησε και με καταδίκη σε μιά δια βίου μίζερη και κακορίζικη ζωή.
Δεν ενδιαφέρεται για την νέα γενιά. Ενδιαφέρεται μόνον για την πάρτη της και για να μην πληρώσει στην ουσία τα τερατώδη λάθη που έκανε.
Ως εκ τούτου (συνεπέρανε ο ακριβής, σκληρός, πλην δίκαιος φίλος), το σωστό είναι να εγκαταλειφθεί η γενιά η υπεύθυνη στην τύχη της, και όσοι από τους νέους μπορούν να φύγουν χωρίς να ρίξουν ούτε καν μαύρη πέτρα πίσω τους, και χωρίς καμία συναισθηματική φόρτιση ή τύψη.
Υπενθύμισε μάλιστα στην παρέα πως ο από εμάς ονομαζόμενος εγκληματίας νεοναζί υπουργός των οικονομικών της Γερμανίας, σε απάντησή του σε σχετική ερώτηση πρώην υπουργού της ελληνικής οικονομίας, είχε πεί πως ο ίδιος όχι, δεν θα υπέγραφε την συγκεκριμένη συμφωνία-μνημόνιο αν ήταν στην θέση του έλληνα συναδέλφου του.
Και στην επόμενη ερώτηση που του έγινε: ''Γιατί;'', απάντησε μεγαλόπρεπα: ''γιατί εγώ είμαι πατριώτης!''.
Εδώ υποκλινόμαστε, και παραδεχόμαστε ερχόμενοι στην σκέψη και στην θέση του γερμανού πατριώτη που μετέρχεται κάθε μέσου για το όφελος της πατρίδας του, πως αυτός έχει δίκιο κι εμείς άδικο!
Συγγνώμη χερ Βόλφγκανγκ.
Πράγματι, φαίνεται να έχεις δίκιο.
Πράγματι, φαίνεται να μην αξίζουμε την σωτηρία μας!..
Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"
kostasxan
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου