Η Ελλάδα μπορεί!

Είναι ξεκάθαρα αυτά που απαιτούνται άμεσα για να αλλάξουμε σελίδα από την πλευρά του κράτους. Πριν από όλα, είναι καλύτερα να ξεχάσουν οι δανειστές τα 95 δις € που έχουν μετατεθεί για μετά το 2032, με αντάλλαγμα την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας – εναλλακτικά να πληρώσει η Γερμανία τα 300 δις € περίπου που μας οφείλει, ενώ οι κυβερνήσεις μας πρέπει να πάψουν να είναι υποχείρια της, συνεχίζοντας την πολιτική της υποτέλειας και των υποκλίσεων η μία μετά την άλλη.  Το επόμενο είναι η διενέργεια δημοσίων επενδύσεων, έτσι ώστε να αυξηθεί η ζήτηση και να ακολουθήσουν οι ιδιωτικές επενδύσεις – όπως συνήθως συμβαίνει. Το τρίτο είναι η άμεση μείωση των συντελεστών φορολόγησης στο 15%, για να είναι ανταγωνιστικοί με τις γύρω χώρες που κυριολεκτικά μας κλέβουν ΑΕΠ και επενδύσεις – φυσικά η κατάργηση επί τέλους των τεκμηρίων διαβίωσης που δεν υπάρχουν σε κανένα άλλο κράτος. Το τελευταίο, πρέπει να κατατεθεί επιτέλους ένα σχέδιο νόμου για την επίλυση του προβλήματος του κόκκινου ιδιωτικού χρέους που να προβλέπει τα εξής: (α) την επαναφορά των 120 δόσεων χωρίς προϋποθέσεις – όπως η καταβολή των τρεχουσών υποχρεώσεων που καθιστούν αδύνατη την τήρηση της ρύθμισης και (β) το κούρεμα οφειλών, τόσο όσον αφορά το κεφάλαιο, όσο και τους τόκους, με το μηδενισμό των άλλων επιβαρύνσεων (πρόστιμα κλπ.) σε όλους τους οργανισμούς του δημοσίου – στην εφορία, στους δήμους, στα ασφαλιστικά ταμεία κοκ. Το πρόβλημα των χρεών δεν λύνεται με νέα χρέη και με λογιστικά μέτρα από υπουργούς που δεν έχουν καμία επαφή με τα μακροοικονομικά – ούτε τα εθνικά με τη μεσολάβηση κρατών που είναι εχθρικές απέναντι μας, με μία ιστορία που μοιάζει με ποινικό μητρώο.  

Ανάλυση

Η Ελλάδα ασφαλώς μπορεί να τα καταφέρει, εάν αλλάξει αμέσως πορεία παύοντας να λειτουργεί μίζερα και με ηττοπάθεια – όχι όμως στηριζόμενη απλά στο πακέτο των 32 δις € της ΕΕ που στην ουσία είναι μόλις 19,5 δις € επιδοτήσεις, ενώ όλα τα υπόλοιπα δάνεια, με το 57% του συνόλου να πρέπει να διατεθεί αποκλειστικά για επενδύσεις στην πράσινη και ψηφιακή μετάβαση. Για να τα καταφέρει βέβαια, απαιτούνται γρήγορες και ριζικές αλλαγές – επενδύσεις για τη δημιουργία θέσεων εργασίας και όχι επιδοτήσεις της ανεργίας.

Πριν από κάθε τι άλλο, πρέπει να αλλάξει το αποτυχημένο οικονομικό της μοντέλο που στηρίζεται κυρίως στο επίσης λανθασμένο τουριστικό μοντέλο – το οποίο βασίζεται στο φθηνό τουρισμό, ενώ παράλληλα ληστεύεται από τις ξένες ταξιδιωτικές εταιρείες τύπου TUI (πρώην PREUSSAG, πηγή).

Όσον αφορά το οικονομικό της μοντέλο, πρέπει να επικεντρωθεί στον πρωτογενή τομέα που απαιτεί κεντρικό σχεδιασμό, στη μεταποίηση, στην αμυντική βιομηχανία, στην ενέργεια και στην υψηλή τεχνολογία – με παράδειγμα προς μίμηση, λόγω κοινών γεωπολιτικών συνθηκών, το Ισραήλ. Όταν όμως ξεπουλάει τις ενεργειακές της επιχειρήσεις, ακόμη και τα δίκτυα όπως τον ΑΔΜΗΕ, τον ΔΕΔΔΗΕ, τη ΔΕΠΑ και τη ΔΕΣΦΑ, με το κόστος της ενέργειας όπως και των τηλεπικοινωνιών το υψηλότερο της Ευρώπης, δεν πρόκειται ποτέ να υπάρξει μέλλον. Ειδικά όσον αφορά το Ισραήλ, υπενθυμίζουμε τα εξής:

 

“Από το 1974 μέχρι σήμερα οι πολιτικοί μας, ακριβώς επειδή δεν είναι τυφλοί, επέλεξαν να διατηρήσουν στο σκοτάδι τον Ελληνικό λαό. Πώς; Δημιουργώντας ένα Σύνταγμα το οποίο με περίσσεια μαεστρία ποτέ δεν εφάρμοσαν. Ταυτόχρονα, μείωσαν την αξία του Προέδρου της Δημοκρατίας, με σκοπό να είναι σε θέση να αποσταθεροποιούν την Βουλή κατά το δοκούν. Συνάμα, εξαπάτησαν την νεολαία χαλαρώνοντας τους κανονισμούς λειτουργίας της μέσης εκπαίδευσης (γυμνάσια-λύκεια) και των Πανεπιστημίων. Πως; Εισάγοντας τον συνδικαλισμό και άλλες σε εισαγωγικά μοντέρνες τακτικές εντός τους.

Την ίδια στιγμή ωστόσο, δεν φρόντισαν να εκπληρώνουν την πραγματική αποστολή της παιδείας. Που δεν είναι άλλη από το «να είναι όλοι οι νέοι σε θέση να εργαστούν με αξιοπρέπεια μετά την αποφοίτηση τους από την δευτεροβάθμια, επαγγελματική και τριτοβάθμια εκπαίδευση».

Οι πολιτικοί που διακυβέρνησαν από την σύσταση του Ελληνικού κράτους την χώρα, αντί να διαφυλάξουν και να τονώσουν την επιχειρηματικότητα μέσω της παιδείας, έκαναν το αντίθετο. Τη διέλυσαν κυριολεκτικά. Έτσι πολλές επιχειρήσεις, τις οποίες δημιούργησαν με κόπο και αίμα απλοί άνθρωποι σαν όλους εμάς, πέρασαν στον έλεγχο των πολιτικών και του κράτους.

Από τότε δεν έχει αλλάξει τίποτα. Αντί να γίνει καλύτερη η ζωή μας έγινε χειρότερη. Πολύ χειρότερη. Σαν τους τυφλούς μας διατηρούν στο σκοτάδι οι πολιτικοί μας ταγοί και μας εξαπατούν με ευκολία. Μας λένε σήμερα οι πολιτικοί πώς «δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτε από την Ρουμανία και την Εσθονία». Σωστά. Μόνο που η Ρουμανία και η Εσθονία, ή η οποιαδήποτε Βαλκανική-Βαλτική χώρα, δεν είναι οι χώρες από τις οποίες ο Ελληνισμός πρέπει να παραδειγματιστεί.

Είναι ντροπή να έχει φτάσει η Ελλάδα στο σημείο να συγκρίνεται με αυτά τα κράτη. Σε λίγο καιρό να είσαστε σίγουροι πως θα προστεθεί και η συμπαθής κατά τα άλλα Αλβανία, όπως και άλλες χώρες της περιοχής στον κατάλογο αυτών των κρατών που πρέπει να χρησιμοποιούμε σαν παράδειγμα προς μίμηση. Αυτό συμβαίνει γιατί κανείς πολιτικός δεν τολμά να μιλήσει ξεκάθαρα και ανοιχτά. Δεν τολμά να αναφέρει τις χώρες εκείνες τις όποιες πρέπει να χρησιμοποιεί ως παράδειγμα προς μίμηση.

Όλοι γνωρίζουμε την ιστορία του Ισραήλ. Πολλοί δε από εμάς μπορεί να μην συμφωνούμε με τον τρόπο ίδρυσης αυτού του κράτους, ούτε με τις μεθόδους που χρησιμοποιεί έναντι των γειτόνων του και κυρίως των Παλαιστινίων. Δεν παύει ωστόσο να αποτελεί ένα ισχυρό πολιτικά και οικονομικά κράτος το οποίο βρίσκεται σχεδόν στην ίδια γεωγραφική περιοχή με την Ελλάδα. Με πληθυσμό λιγότερο από τον δικό μας, αλλά με πολύ αναπτυγμένη επιχειρηματικότητα και οικονομία. Και όλα αυτά, πάρα την ύπαρξη διαχρονικής και έντονης αντιπαλότητας με τα γειτονικά προς αυτό αραβικά κράτη.

Θα υποστηρίξει βέβαια κάποιος πως το Ισραήλ είναι ανεπτυγμένο επειδή λαμβάνει τεράστια βοήθεια από τις ΗΠΑ. Ιδιαίτερα δε από τους Ισραηλίτες στο θρήσκευμα Αμερικανούς πολίτες. Ναι, αυτό είναι όντως αλήθεια. Όπως είναι αλήθεια πως στις ΗΠΑ και σε άλλες ισχυρές χώρες του πλανήτη κατοικούν πάρα πολλοί Έλληνες μετανάστες, ή δεύτερης και τρίτης γενιάς ομογενείς.

Το πραγματικό μυστικό ωστόσο της επιτυχίας του Ισραήλ είναι άλλο. Η αδελφική ένωση και η σχεδόν μυστικιστική σχέση μεταξύ των απανταχού Ισραηλίτικης θρησκείας ατόμων ανά την  υφήλιο. Πάνω από όλα, η κοινή τους πιστή σε έναν σκοπό. Την επιβίωση και την ανάπτυξη του εβραϊκού έθνους και του κράτους του Ισραήλ. Κράτους του οποίου το κύριο χαρακτηριστικό είναι «ο σεβασμός προς τους νόμους και η εφαρμογή στην πράξη του Συντάγματος της χώρας».

Σε καμιά περίπτωση, οι Ισραηλινοί ή οι Ισραηλίτες το θρήσκευμα ανά τον κόσμο, δεν είναι πιο έξυπνοι από εμάς τους Έλληνες. Αλλά μαθαίνουν από μικρά παιδιά ποιες αρχές πρέπει να τηρούν καθημερινά στην ζωή τους. Όχι απλά για να επιβιώσουν, αλλά για να ζήσουν με αξιοπρέπεια και να πετύχουν τον σκοπό τους.

Όσο για την Ρουμανία και την Εσθονία, οι συμπαθείς αυτές χώρες, δεν απειλούνται από γειτονικά κράτη. Η ιστορία της Ρουμανίας και της Εσθονίας δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτήν της Ελλάδας. Η ευθύνη η οποία βαραίνει αφάνταστα το χαρακτηρισμό «Έλληνας», δεν μπορεί – με όλο τον σεβασμό που έχω σε αυτές τις δύο χώρες – να συγκριθεί με αυτήν του Ρουμάνου ή του Εσθονού.

Εμείς οι Έλληνες έχουμε επιζήσει τόσους αιώνες στην πιο δύσκολη περιοχή του κόσμου. Όχι γιατί ακολουθήσαμε το ρεύμα. Αλλά γιατί «είτε πηγαίναμε αντίθετα σε αυτό, είτε δημιουργούσαμε δικό μας». Ότι δε πετύχαμε, το πετύχαμε μόνο όταν ήμασταν ενωμένοι σαν μια πανίσχυρη γροθιά.

Οι απόψεις μου για το ποιόν δρόμο πρέπει να ακολουθήσει η Ελλάδα είναι γνωστές. Μέσα μου πιστεύω πως όσοι Έλληνες δεν έχουν επιτρέψει να αλλοιωθεί η σκέψη, την ψυχή και την καρδιά τους, συμφωνούν μαζί μου. Δυστυχώς, η προσπάθεια να βυθιστούν η Ελλάδα και οι Έλληνες στα βάθη της δυστυχίας έχει σχεδόν ολοκληρωθεί. Τώρα πρέπει να ξεκινήσει η αντίθετη προσπάθεια, κόντρα στο ρεύμα και τους καιρούς.

Δεν μπορεί λοιπόν να επιβιώνει και να τυχαίνει σεβασμού από φίλους και εχθρούς ένας λαός (με πληθυσμό κάτω από 9 εκατομμύρια και παντοδύναμους αντίπαλους γύρω του) που ίδρυσε το πρώτο κράτος στην ιστορία του μόλις το 1948 και όχι εμείς οι Έλληνες.

Ενώ εμείς οι Έλληνες, που ιδρύσαμε το παρόν κράτος μας το 1830, με σημερινό πληθυσμό πάνω από 10 εκατομμύρια, να έχουμε καταντήσει οι «επαίτες» και «αποδιοπομπαίοι τράγοι» της ΕΕ και του ΟΟΣΑ!!! Είναι ντροπή δε να μην μπορούμε σήμερα να απαιτούμε κατά κεφαλήν εισόδημα τουλάχιστον ίσο ή ανώτερο με αυτό του Ισραήλ, περίπου 35.000 $ το χρόνο. Όχι από τους δανειστές μας και την ΕΕ, αλλά από τους ίδιους τους εαυτούς μας. Πάνω από όλα, να έχουμε σχεδόν ξεχάσει πως είμαστε άνθρωποι και σαν άνθρωποι αξίζουμε σεβασμό και υπερηφάνεια”.

Περαιτέρω, είναι ξεκάθαρα αυτά που απαιτούνται άμεσα για να αλλάξουμε σελίδα από την πλευρά του κράτους. Πριν από όλα, είναι καλύτερα να ξεχάσουν οι δανειστές τα 95 δις € που έχουν μετατεθεί για μετά το 2032, με αντάλλαγμα την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας – εναλλακτικά να πληρώσει η Γερμανία τα 300 δις € περίπου που μας οφείλει, ενώ οι κυβερνήσεις μας πρέπει να πάψουν να είναι υποχείρια της, συνεχίζοντας την πολιτική της υποτέλειας και των υποκλίσεων η μία μετά την άλλη.

Το επόμενο είναι η διενέργεια δημοσίων επενδύσεων, έτσι ώστε να αυξηθεί η ζήτηση και να ακολουθήσουν οι ιδιωτικές επενδύσεις όπως συνήθως συμβαίνει (ανάλυση). Δεν είναι δυνατόν να διατηρεί η κυβέρνηση ταμειακό απόθεμα (μαξιλάρι) 38,5 δις €, όταν η χώρα ευρίσκεται σε αυτήν την κατάσταση – ούτε να κινδυνεύει με ένα ακόμη κλείδωμα της οικονομίας της, επειδή υπάρχουν μόλις 169 ΜΕΘ COVID-19, προτιμώντας να λιμνάζουν τα 38,5 δις € αντί να διατεθούν αποτελεσματικά.

Το τρίτο είναι η άμεση μείωση των συντελεστών φορολόγησης στο 15%, έτσι ώστε να είναι ανταγωνιστικοί με τις γύρω χώρες που κυριολεκτικά μας κλέβουν ΑΕΠ και επενδύσεις – φυσικά η κατάργηση επί τέλους των τεκμηρίων διαβίωσης που δεν υπάρχουν σε κανένα άλλο κράτος. Είναι ντροπή να απομυζούνται με έναν τέτοιο άθλιο τρόπο τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα – ειδικά σε μία εποχή που η ανεργία ευρίσκεται στη στρατόσφαιρα.

Παράλληλα, πρέπει να κατατεθεί επιτέλους ένα σχέδιο νόμου για την επίλυση του προβλήματος του κόκκινου ιδιωτικού χρέους – το οποίο από 10-20% του ΑΕΠ το 2009, έχει πλέον εκτιναχθεί πάνω από το 180% συμπεριλαμβανομένων των επιβαρύνσεων, λόγω της πολιτικής των μνημονίων. Θυμίζουμε εδώ πως εκτός από την κατακρεούργηση των μισθών που μας βύθισε στην ύφεση, τους λανθασμένους συντελεστές του ΔΝΤ (πηγή) και την εξαπάτηση μας από τον Σόιμπλε (πηγή), το ανόητο οικονομικό μας επιτελείο επέβαλλε κάθε χρόνο νέους ή/και υψηλότερους φόρους – από καθαρή ανικανότητα και ανασφάλεια, για να εξασφαλίσει τα έσοδα που θα του επέτρεπαν την υπέρβαση των στόχων, τους οποίους επέβαλλαν οι δανειστές.

Εύλογα λοιπόν αυξήθηκε κατακόρυφα το κόκκινο ιδιωτικό χρέος εις βάρος των Πολιτών – οι οποίοι καλούνται σήμερα να αποπληρώσουν χρέη που δεν οφείλονται στους ίδιους με τις δεσμεύσεις των λογαριασμών τους, με τους πλειστηριασμούς των σπιτιών τους κοκ. Το σχέδιο νόμου αυτό θα πρέπει να προβλέπει τα εξής:

(α) Την επαναφορά των 120 δόσεων χωρίς προϋποθέσεις – όπως η καταβολή των τρεχουσών υποχρεώσεων που καθιστούν αδύνατη την τήρηση της ρύθμισης.

(β) Το κούρεμα οφειλών, τόσο όσον αφορά το κεφάλαιο, όσο και τους τόκους, με το μηδενισμό των άλλων επιβαρύνσεων (πρόστιμα κλπ.) σε όλους τους οργανισμούς του δημοσίου – στην εφορία, στους δήμους, στην πολεοδομία, στα ασφαλιστικά ταμεία κοκ.

Για την υιοθέτηση των παραπάνω μέτρων υπάρχουν περιθώρια – αφενός μεν επειδή δεν δεσμευόμαστε με την τήρηση δημοσιονομικών στόχων για το 2020 και 2021, λόγω της πανδημίας, αφετέρου λόγω του τα χρέη αυτά ότι δεν συμπεριλαμβάνονται στον προϋπολογισμό. Εάν λοιπόν το κράτος διαγράψει το 50-80% των οφειλών απέναντι του, θέτοντας κάποιες προϋποθέσεις (τήρηση της ρύθμισης, συνολικά χρέη κάτω των 100.000 € για να ελαφρυνθεί η μεσαία τάξη κοκ.), δεν θα επιβαρυνθεί καθόλου – επιλύοντας ριζικά το πρόβλημα, καθώς επίσης βελτιώνοντας σημαντικά την πιστοληπτική ικανότητα των Ελλήνων, οπότε τις δυνατότητες δανεισμού τους για να επενδύσουν.

Όσον αφορά την πρώτη κατοικία, έχουμε αναφέρει πολλές φορές τη λύση που δρομολόγησαν οι Η.Π.Α. το 1933 με απόλυτη επιτυχία – ενώ είναι παράλογο να συνεχίσουν να στηρίζονται οι αφελληνισμένες τράπεζες με το σχέδιο Ηρακλής που δεν είναι τίποτα άλλο από τη συμπαιγνία της κυβέρνησης μαζί τους (ανάλυση).

Επίλογος

Ολοκληρώνοντας, θα επαναλάβουμε πως ασφαλώς υπάρχουν λύσεις και ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε, αρκεί να επικρατήσει η κοινή λογική στους Πολίτες και σε μία κυβέρνηση που θα θελήσει να αγωνισθεί πραγματικά για τους Έλληνες – παύοντας να υποκλίνεται στη Γερμανία, σταματώντας να φοβάται την Τουρκία και υιοθετώντας ένα ορθολογικό οικονομικό πρόγραμμα, βασισμένο σε ένα όραμα για την Ελλάδα και όχι σε λογιστικές ανοησίες. Το πρόβλημα των χρεών δεν λύνεται με νέα χρέη και με λογιστικά μέτρα από υπουργούς που δεν έχουν καμία επαφή με τα μακροοικονομικά – ούτε τα εθνικά με τη μεσολάβηση κρατών που είναι εχθρικές απέναντι μας, με μία ιστορία που μοιάζει με ποινικό μητρώο.

Όταν οι πολιτικοί μετατρέπονται σε φθηνούς μικροπωλητές, προσπαθώντας να εκμεταλλευθούν ψηφοθηρικά τους Πολίτες που αγαπούν την πατρίδα τους, που πιστεύουν στην Ορθοδοξία, που υποφέρουν από τα οικονομικά, από τα εθνικά, από τα υγειονομικά και από τα μεταναστευτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα ή από οτιδήποτε άλλο, τότε πραγματικά δεν υπάρχει λύση για τη χώρα μας. Βέβαια, υπάρχει ένας...

Εκτός απροόπτου, η Κίνα θα εξέλθει πιο ισχυρή από την κρίση της κορώνα – σημειώνοντας πως όλες οι κρίσεις ευνοούν νομοτελειακά τις εκάστοτε ελίτ, καθώς επίσης τις ισχυρές χώρες. Η πορεία της λοιπόν προς την παγκόσμια ηγεμονία θα επιταχυνθεί - τεκμηριώνοντας την οικονομική δύναμη του κρατικού καπιταλισμού. Από την άλλη πλευρά η Γερμανία, ανέκαθεν οπαδός της άλλης μορφής του κρατικού καπιταλισμού...

Όσον αφορά την τακτική της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα, ο πρώτος στόχος της ήταν η αποσταθεροποίηση μας – με τη βοήθεια του υβριδικού πολέμου που διεξάγει εναντίον μας, με όπλο τους μετανάστες. Η προσπάθεια της να παραβιάσει μαζικά τα σύνορα μας στον Έβρο, με τους χιλιάδες μετανάστες που έστειλε εκεί, τεκμηριώνει την άποψη μας – ενώ ασφαλώς έχει «σπείρει» πράκτορες της και φανατικούς ισλαμιστές...

από Βασίλης Βιλιάρδος21 Σεπτεμβρίου 2020

https://analyst.gr/2020/09/21/i-ellada-mporei/