Σήμερα Αθλοφόρου Δημητρίου η παγκόσμιος πανήγυρη! Ευφρανθείτε!

 

Άγιος Μεγαλομάρτυρας Δημήτριος ο Πολιούχος της Θεσσαλονίκης.

 «Σήμερον συγκαλείται ημάς, του Αθλοφόρου η παγκόσμιος πανήγυρις. Δεύτε ουν φιλέορτοι, φαιδρώς εκτελέσωμεν την μνήμην αυτού…».

Από το Δοξαστικό του εσπερινού της εορτής του αγίου Δημητρίου

Σήμερον Δημητρίου η παγκόσμιος πανήγυρη! Η παγκόσμιος χαρά και χάρη του Αθλοφόρου!

Ευφρανθείτε!

Μαζί σας χαίρει και ευφραίνεται η μεγαλόπολη Θεσσαλονίκη!

Η οικουμένη!

Η Θεσσαλονίκη, σήμερα, με τις ευλογίες και τη χάρη του Πολιούχου της γίνεται οικουμένη!

Πρωτεύουσά της οικουμένης! Και γίνονται όλα ένα!

Ο υμνογράφος Γεώργιος Σικελιώτης προτρέπει την ίδια την πόλη Θεσσαλονίκη:
«Ευφραίνου εν Κυρίω πόλις Θεσσαλονίκη, αγάλλου και χόρευε, πίστει λαμπροφορούσα, Δημήτριον τον πανένδοξον αθλητήν, και Μάρτυρα της αληθείας, εν κόλποις κατέχουσα ως θησαυρόν…»!

Ας κρατήσουν, λοιπόν, οι χοροί και οι αγαλλιάσεις!

Η σημερινή, όμως, πανήγυρη και χαρά δεν είναι μονοήμερη ή εφήμερη, αφού η Θεσσαλονίκη, διά των ευχών και των ευλογιών του Μυροβλύτη, είναι και κάθε μέρα πανήγυρη και οικουμένη!

Μέσα στον κόλπο του Θερμαϊκού και στην αγκαλιά της ίδιας της πόλης υπάρχει ο μοναδικός αυτός θησαυρός!

Ο Αθλοφόρος Δημήτριος!

Η Θεσσαλονίκη κατέχει, αλλά και κατέχεται από τον φιλόπολη Δημήτριο!

Και αυτά δεν πρόκειται για δύο, αλλά για ένα!

Ο Δημήτριος δεν είναι μόνον πολιούχος αλλά και πόλη!
Πόλη Θεσσαλονίκη!
Η ίδια η πόλη!

Και όσοι θέλουν να χαίρονται πάντα, μπορούν να προσβλέπουν εγκάρδια προς την καρδιά και τον θησαυρό της πόλης Θεσσαλονίκης!

Να γίνονται Θεσσαλονικείς μυστικά και να αγάλλονται!

Άλλωστε, όπως γράφει προς τους Θεσσαλονικείς ο ιδρυτής και πέτρα της Εκκλησίας της Θεσσαλονίκης, Απόστολος Παύλος: «Ου θέλω υμάς αγνοείν περί των κεκοιμημένων, ίνα μη λυπήσθε καθώς και οι λοιποί οι μη έχοντες ελπίδα…».

Στην Θεσσαλονίκη υπάρχει και διατηρείται η ελπίδα!

Δηλαδή, η χαρά!

Δεν γράφτηκε τυχαία πως «Κανείς δεν μένει χωρίς πατρίδα όσο υπάρχει η Θεσσαλονίκη» (Νικηφόρος Χούμνος).

Άλλωστε, πρώτος πολίτης της είναι ο Μέγας Μάρτυρας Δημήτριος και αυτός κρατά τα κλειδιά της πόλης και είναι όπως φαίνεται ιδιαίτερα φιλόξενος!

Γι’ αυτό και μπορεί κάποιος, από όπου και αν βρίσκεται να προσβλέπει στην πόλη!
Να προσβλέπει στην χαρά και την ελπίδα της!
Στον κραταιό άγιο Δημήτριο!

Και έτσι να χαίρεται!
Να αγάλλεται εσαεί και παντοτινά!

Μεγαλομάρτυρας άγιος Δημήτριος ο Μυροβλύτης.

Σήμερα, όμως, πρόκειται για το κατ’ εξοχήν Πάσχα της μεγαλόπολης Θεσσαλονίκης!
Το Πάσχα του φθινοπώρου της οικουμένης!

Λοιπόν, «Χαίρε εν Κυρίω πόλη Θεσσαλονίκη»!

Και μάλιστα, για εδώ και 109 χρόνια, η πανήγυρη αυτή, αποτελεί ένα διπλό Πάσχα για την πόλη!

Δεν πρόκειται για ένα Πέρασμα (Πάσχα), έστω κομβικό, αλλά για την ίδια την Ανάσταση της Συμβασιλεύουσας!

Γιατί, όπως είναι γνωστόν, το γένος τραγούδησε την άλωση της Κωνσταντινούπολης λέγοντας πως «Πήραν την Πόλιν, πήραν την», ενώ δεν ξέχασε να προσθέσει «Πήραν την Σαλονίκη»!

Και, έτσι, άρχισε μια Μεγάλη Σαρακοστή που κράτησε 482 ολόκληρα χρόνια!

Από την πτώση της το 1430 μέχρι την Ανάσταση του 1912!

Ο ελληνικός στρατός παραμονές της γιορτής του πολιούχου της Θεσσαλονίκης έφτασε στα περίχωρα της! Και από την 25η Οκτωβρίου όλα έμοιαζαν αναστάσιμα και αναστημένα, ξανά,  για τους Έλληνες κατοίκους της.

Μέσα στις κρυφές, από τους κατακτητές, χαρές τους, αλλά και στις ολοφάνερες μεταξύ τους, η τύχη της πόλης παιζόταν στο Διοικητήριο κατά τις διαπραγματεύσεις των ελλήνων αξιωματικών οι οποίες άρχισαν ανήμερα της «Παγκοσμίου πανηγύρεως του Αθλοφόρου». (Ενώ ο ναός του και οι περισσότεροι ναοί της πόλης ήταν τζαμιά)!

Όλα, όμως, είχαν τελειώσει εκείνη την πασχαλινή μέρα!

Ο Μεγαλομάρτυρας Δημήτριος έσωσε την πόλη του ανήμερα της οικουμενικής πανηγύρεώς του ποικιλοτρόπως: Την απελευθέρωσε, δεν άφησε να καταστραφεί από πολεμικές συγκρούσεις και η απελευθέρωση ήταν αναίμακτη για όλους κατοίκους της: Έλληνες, Εβραίους, Μουσουλμάνους και λοιπές εθνότητες που την κατοικούσαν!

Ο φιλόπολις, και φιλόξενος πανδοχέας δεν ανέχτηκε στα δικά του όρια συγκρούσεις!

Αυτός ήταν ο αρχιστράτηγος και είχε την τιμητική του εκείνη την μέρα!

Και γι’ αυτό και ο τούρκος ομότιμός μου κάλεσε τους Έλληνες για να τους παραδώσει την πόλη τους εκείνη την μέρα!

Είναι γνωστό, πως ο άγιος Δημήτριος, σύμφωνα με μαρτυρία τούρκου αξιωματικού, αυτός έκανε κουμάντο πάντα στην πόλη. Γι’ αυτό και ο πολιούχος της πόλης εμφανίστηκε οφθαλμοφανώς και διέταξε τον εν λόγω  αξιωματικό να σπεύσει και να απελευθερώσει τον π. Φιλόθεο Ζερβάκο που τον οδηγούσαν στον Λευκό Πύργο για να τον εκτελέσουν!

Ο Μεγαλομάρτυρας άγιος Δημήτριος με σκηνές από τον βίο του.

Και, όπως, φαίνεται, ο αρχιστράτηγος Δημήτριος, βρισκόταν επικεφαλής του ελληνικού στρατού από την έναρξη των πολεμικών συγκρούσεων στις αρχές Οκτωβρίου του 1912 -που μοιάζουν να αποτελούν την συνέχεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 και τον ξεσηκωμό των Ελλήνων για την απελευθέρωσή τους- και τους οδήγησε μέχρι την Θεσσαλονίκη και τους την παρέδωσε ακέραια και αναιμάκτως!

Λοιπόν, τι απομένει, παρά να πραγματοποιήσουμε και ‘μείς με χαρά, ως φιλέορτοι, την πανήγυρη του Αθλοφόρου Δημητρίου, να συμπανηγυρίσουμε και να συνευφρανθούμε μαζί του, και πάντες τους εν Θεσσαλονίκη αγίους, και βεβαίως να τον ευχαριστήσουμε για όσα μας χάρισε και μας παρέχει!

Και πρώτα απ’ όλα την χαρά και την ελπίδα, αφού ο ίδιος με το μαρτύριο του νίκησε τον θάνατο!

Το αποδεικνύει και η κατ’ έτος αποκομιδή του αγίου Μύρου που κατακλύζει τα άγια λείψανά του. Άλλωστε η ζωή ευωδιάζει! Ευωδία πνευματική!

Ευφρανθείτε!

pemptousia