Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης (Ζηζιούλας)
πηγή : Αναστάσιος
ΣΧΟΛΙΟ: Ο ΤΡΥΦΕΡΟΣ.........ΤΑ ΑΦΗΝΕΙ ΟΛΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ...., ΣΤΟΝ ΜΟΝΟ ΘΕΟ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΕΙ.
Καταλαβαίνει ότι η σελίδα του έχει τελειώσει. Ότι ακόμη καί ο πατριάρχης αρχίζει νά ποντάρει περισσότερο στόν Καλαϊτζίδη. Στό καλό!
Όταν καταλάβεις ότι ο Χριστός δέν είναι εσχατολογικός θά είναι αργά γιά σένα.
Αμέθυστος
Σχόλια στην ανάρτηση Η ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΤΕΡΝΑΣ ΧΡΙΣΤΟΛΟΓΙΑΣ
Ο Ανώνυμος είπε...
Αμέθυστε, Πολλές φορές αναφέρεις ότι για κάποιους οικουμενιστές, Ρωμαιοκαθολικούς κ.λπ., γι αυτούς "δεν υπάρχει η Θεοτόκος". Ίσως κάποτε να το έχεις εξηγήσει, αλλά δεν το παρακολούθησα. Μπορεί να το εξηγήσει καλύτερα; 24/7/13 9:31 μ.μ.
Ο amethystos είπε...
Αγαπητέ, ο μοντέρνος Χριστός, ο Ιησούς, προσέλαβε τά διαβλητά πάθη. Τά αδιάβλητα γιά τούς δυτικούς, η υπέρβαση δηλ. τού πάθους καί τής αμαρτίας είναι σημείο αγιότητος. Αυτό σήμερα ισχύει στίς οργανώσεις.
Στήν παράδοσή μας η αμαρτία έφερε τόν θάνατο. Ο Κύριος δέν προσέλαβε τήν αμαρτία.
Εάν τήν είχε προσλάβει δέν θά είχε δεχθεί τόν Σταυρό. Θά τά είχε βρεί με τόν Πιλάτο καί με τούς Φαρισαίους. Θά είχε κάνει διάλογο.
Η Θεοτόκος δέν είχε αμαρτία. Ηταν Αγία. Τήν ετοίμασε ο Κύριος ο ίδιος μέσω τών προφητών. Αφαιρώντας της καί τό προπατορικό αμάρτημα έγινε Θεοτόκος.
Ο Χριστός λοιπόν τής Δύσεως είναι ο Ιησούς καί ο Χριστός. Ο Ιησούς είναι ο καθημερινός άνθρωπος ο οποίος έχει ανάγκη αγιασμού, χάριτος.
Ο Κύριός μας στήν παράδοσή μας γεννήθηκε καί μέ την ανθρωπότητά Του θεωμένη, πλήρη χάριτος. Γι αυτό καί ο Αρχάγγελος είπε στήν Θεοτόκο "Χαίρε Κεχαριτωμένη".
Η Θεότης τού Κυρίου στή Δύση απλώς παρίσταται στήν ανθρωπότητά Του, όπως τό διδάσκει ο Ζηζιούλας. Ή βρίσκεται σέ διαλεκτική σχέση η οποία λύνεται σύμφωνα μέ τό σύστημα τού Χέγκελ μέ μιά νέα σύνθεση πού είναι ο εσχατολογικός Χριστός.
25/7/13 10:15 π.μ.
Ο Ανώνυμος είπε...
Αμέθυστε έγραψες: "Ο Χριστός, λοιπόν, της Δύσεως είναι ο Ιησούς... ο καθημερινός άνθρωπος ο οποίος έχει ανάγκη αγιασμού, χάριτος".
Στην Ανατολή που ο Χριστός δεν προσέλαβε την αμαρτία και τα διαβλητά πάθη:
ποιό είναι το σημείο της αγιότητος;
ΚΣΝ
25/7/13 11:19 π.μ.
Ο amethystos είπε...
Αγιότης είναι η παρουσία τής ενέργειας τής Χάριτος τού Χριστού, η παρουσία τής δικής μας συνέργειας καί η απόδοση τής αλήθειας τής χάριτος αυτής από τήν ενέργεια τού Αγίου Πνεύματος. Είναι κατά χάριν αγιότης.Ο Κύριος είναι φύσει Αγιος. Η ηθική επέβαλλε τήν θέσει αγιότητα πού είναι ανύπαρκτη. Θέσει είναι μόνον ο ανθρώπινος νόμος. Αυτόν τόν νόμο ο κλήρος τόν ονομάζει Κανόνα. Δέν διαφέρει από τον νόμο,απλώς βαπτίστηκε θεόπνευστος .Μέ τούς κανόνες σάν δεύτερο βάπτισμα, σάν ένα είδος χειροτονίας, οφείλουμε νά μιμηθούμε τόν κλήρο. Η Εκκλησία όμως είναι πλατυτέρα τού κλήρου καί τού λαού, είναι η Θεοτόκος. Γι'αυτό τά άγια δίνονται στούς αγίους εφ' όσον πάσαν τήν βιοτικήν απωθούν μέριμνα.
Σχόλια στην ανάρτηση Η ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΤΕΡΝΑΣ ΧΡΙΣΤΟΛΟΓΙΑΣ
Ο Ανώνυμος είπε...
Αμέθυστε, Πολλές φορές αναφέρεις ότι για κάποιους οικουμενιστές, Ρωμαιοκαθολικούς κ.λπ., γι αυτούς "δεν υπάρχει η Θεοτόκος". Ίσως κάποτε να το έχεις εξηγήσει, αλλά δεν το παρακολούθησα. Μπορεί να το εξηγήσει καλύτερα; 24/7/13 9:31 μ.μ.
Ο amethystos είπε...
Αγαπητέ, ο μοντέρνος Χριστός, ο Ιησούς, προσέλαβε τά διαβλητά πάθη. Τά αδιάβλητα γιά τούς δυτικούς, η υπέρβαση δηλ. τού πάθους καί τής αμαρτίας είναι σημείο αγιότητος. Αυτό σήμερα ισχύει στίς οργανώσεις.
Στήν παράδοσή μας η αμαρτία έφερε τόν θάνατο. Ο Κύριος δέν προσέλαβε τήν αμαρτία.
Εάν τήν είχε προσλάβει δέν θά είχε δεχθεί τόν Σταυρό. Θά τά είχε βρεί με τόν Πιλάτο καί με τούς Φαρισαίους. Θά είχε κάνει διάλογο.
Η Θεοτόκος δέν είχε αμαρτία. Ηταν Αγία. Τήν ετοίμασε ο Κύριος ο ίδιος μέσω τών προφητών. Αφαιρώντας της καί τό προπατορικό αμάρτημα έγινε Θεοτόκος.
Ο Χριστός λοιπόν τής Δύσεως είναι ο Ιησούς καί ο Χριστός. Ο Ιησούς είναι ο καθημερινός άνθρωπος ο οποίος έχει ανάγκη αγιασμού, χάριτος.
Ο Κύριός μας στήν παράδοσή μας γεννήθηκε καί μέ την ανθρωπότητά Του θεωμένη, πλήρη χάριτος. Γι αυτό καί ο Αρχάγγελος είπε στήν Θεοτόκο "Χαίρε Κεχαριτωμένη".
Η Θεότης τού Κυρίου στή Δύση απλώς παρίσταται στήν ανθρωπότητά Του, όπως τό διδάσκει ο Ζηζιούλας. Ή βρίσκεται σέ διαλεκτική σχέση η οποία λύνεται σύμφωνα μέ τό σύστημα τού Χέγκελ μέ μιά νέα σύνθεση πού είναι ο εσχατολογικός Χριστός.
25/7/13 10:15 π.μ.
Ο Ανώνυμος είπε...
Αμέθυστε έγραψες: "Ο Χριστός, λοιπόν, της Δύσεως είναι ο Ιησούς... ο καθημερινός άνθρωπος ο οποίος έχει ανάγκη αγιασμού, χάριτος".
Στην Ανατολή που ο Χριστός δεν προσέλαβε την αμαρτία και τα διαβλητά πάθη:
ποιό είναι το σημείο της αγιότητος;
ΚΣΝ
25/7/13 11:19 π.μ.
Ο amethystos είπε...
Αγιότης είναι η παρουσία τής ενέργειας τής Χάριτος τού Χριστού, η παρουσία τής δικής μας συνέργειας καί η απόδοση τής αλήθειας τής χάριτος αυτής από τήν ενέργεια τού Αγίου Πνεύματος. Είναι κατά χάριν αγιότης.Ο Κύριος είναι φύσει Αγιος. Η ηθική επέβαλλε τήν θέσει αγιότητα πού είναι ανύπαρκτη. Θέσει είναι μόνον ο ανθρώπινος νόμος. Αυτόν τόν νόμο ο κλήρος τόν ονομάζει Κανόνα. Δέν διαφέρει από τον νόμο,απλώς βαπτίστηκε θεόπνευστος .Μέ τούς κανόνες σάν δεύτερο βάπτισμα, σάν ένα είδος χειροτονίας, οφείλουμε νά μιμηθούμε τόν κλήρο. Η Εκκλησία όμως είναι πλατυτέρα τού κλήρου καί τού λαού, είναι η Θεοτόκος. Γι'αυτό τά άγια δίνονται στούς αγίους εφ' όσον πάσαν τήν βιοτικήν απωθούν μέριμνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου