Δεν είναι φανερό πλέον πως η Ρωμαϊκή «Εκκλησία» είναι άθεη; Πως πιστεύουμε σε διαφορετικό Θεό; Πως ονομάζουμε την ουσία της Εκκλησίας “διάλογο”, για να συνεχίσουμε τον διάλογό μας με τί; Δεν αναγκαζόμαστε και εμείς να αρνηθούμε τον Θεό της Εκκλησίας μας για να συνεχίσουμε τον διάλογο με τους άθεους; Ας δούμε το κεντρικό σημείο της νέας Εκκλησιολογίας!
«Αναλόγως του Ενσαρκωθέντος Λόγου, η Εκκλησία είναι ορατή και αόρατη, βασιλεύουσα και στρατευμένη. Η βασιλεύουσα είναι εμπλουτισμένη με ουράνια αγαθά (όπως διδάσκει και ο κ. Γιανναράς η υπόστασή μας η οποία συνθέτει τις κτιστές ενέργειες, μετά θάνατον η ίδια θα συνθέτει αξιοπρεπώς τις άκτιστες)! Αυτές οι δύο Εκκλησίες συνθέτουν μια πραγματικότητα με διπλό στοιχείο, θεϊκό και ανθρώπινο. Η Βασιλεύουσα Εκκλησία είναι το θεϊκό στοιχείο».
Εάν υπολογίσουμε λοιπόν πως και τους Αγίους, τους ανακηρύττει ο πάπας, καταλαβαίνουμε ποιος είναι ο θεός! Ο Ρωμαίος Ποντίφηκας! Σιχαμένη Νεοελληνική βλακεία που διαλέγεται με τέτοιες βρωμιές. Υπάρχει και συνέχεια: «Η κοινωνία των βαπτισμένων στην διδασκαλία των Αποστόλων και στον τεμαχισμό του ευχαριστιακoύ άρτου». Βαπτισμένοι σε διδασκαλία, ας ξυπνήσουμε!
Αμέθυστος
Η νέα Εκκλησιολογία της Λατινικής εκκλησίας ενόψει της ενώσεως των εκκλησιών!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου