Τά γνωρίσματα τοῦ ὀρθοδόξου ἱερέως καί ἐπισκόπου

Πηγή : Πατερική Παράδοση

Ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ μητροπολίτη Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτη, ἡ ὁποία ἔγινε τό 1971

Τελειώνω μέ τό σύνθημα τοῦ... ἀποστόλου Παύλου· «Εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ’ ὅ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω» (Γαλ.1, 8-9). Προσέξατε τί λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος; Ἐάν κανείς λέῃ πράγματα τά ὁποῖα εἶνε ἀντίθετα ἀπό τήν Ἱερά Παράδοσι τῆς Ἐκκλησίας, τότε αὐτός –«εἴ τις», ὅποιος νά ’νε– «ἀνάθεμα»!
Μπορεῖ νά εἶνε λαϊκός αὐτός πού ζητάει νά βάλῃ δυναμίτη καί ν’ ἀνατρέψῃ τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ· «ἀνάθεμα». Ἤ μπορεῖ νά εἶνε γυναίκα· «ἀνάθεμα». Ἤ μπορεῖ νά εἶνε παπᾶς· «ἀνάθεμα». Μπορεῖ νά εἶνε δεσπότης· «ἀνάθεμα». Μπορεῖ νά εἶνε ἀρχιεπίσκοπος· «ἀνάθεμα». Μπορεῖ νά εἶνε πατριάρχης· «ἀνάθεμα». Μπορεῖ νά εἶνε βασιλεύς· «ἀνάθεμα».
Ἀκόμα προχωρεῖ ὁ ἀπόστολος καί λέει· Μπορεῖ νά εἶναι ἀπόστολος, νά εἶμαι ἐγώ· «ἀνάθεμα». Ἀκόμα κι ἄν ὑποθέσουμε ὅτι ἔρθῃ ἄγγελος ἀπό τά οὐράνια καί διδάξῃ ἐνάντια πρός τά δόγματα· «ἀνάθεμα»! Αὐτό τό «ἀνάθεμα» ἀκούγεται μέσα στήν πρός Γαλάτας ἐπιστολή καί σέ ὅλη τήν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ μας.
Ἀγαπητοί. Πρέπει νά ὁμολογήσουμε μία πικρά ἀλήθεια. Ὅτι ὅσοι εἶνε ὀρθόδοξοι μέσα εἰς τό ἔθνος μας καί προσπαθοῦν καί ἀγωνίζονται νά κρατήσουν τήν Ὀρθοδοξία, εἶνε ὀλίγοι, πολύ ὀλίγοι. Τό ρεῦμα τό μεγάλο, τό ἀπέραντο ῥεῦμα, εἶνε ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι σιγά –σιγά ἔχουν ἀπομακρυνθῆ ἀπό τήν ὀρθόδοξο πίστι μας.
Θά πῶ ἕνα λόγο πού ποτέ δέν τό εἶπα. Θά τόν πῆτε ἐγωϊστικό, θά τόν πῆτε ὅπως θέλετε. Ἀλλά σᾶς δίνω μιά ζυγαριά. Μιά ζυγαριά γιά νά ζυγίσετε παπᾶδες, δεσποτάδες, ὅλο τόν κλῆρο καί ὅλους τούς θεολόγους. Ἡ ζυγαριά αὐτή ποιά εἶνε; Ποιό τό γνώρισμα τοῦ παπᾶ; Νά μαζεύῃ πρόσφορα, νά λειτουργάῃ, νά κάνῃ ὡραῖες ἀκολουθίες; Νά κηρύττῃ χαριτωμένα καί νά «χρηστολογῇ» (βλ. Ρωμ. 16,18) ἀπό τόν ἄμβωνα καί νά δακρύζουν τά μάτια μερικῶν δεσποιναρίων διά τούς στοχαστικούς του λόγους; Ποιό εἶνε τό γνώρισμα τοῦ παπᾶ - τοῦ δεσπότη σ’ αὐτά τά δύσκολα χρόνια;

Τό γνώρισμα τοῦ δεσπότη καί τοῦ παπᾶ εἶνε ἡ μαχητικότης, εἶνε ἡ παρρησία. Εἶνε ἐκεῖνο πού εἶπε ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὅτι «οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν... διωχθήσονται» (Β’ Τιμ. 3,12). Ὅσοι διώκονται! Ἐάν δῆτε παπᾶ, ἄν δῆτε θεολόγο, ἄν δῆτε μητροπολίτη ἤ ἀρχιεπίσκοπο πού δέν διώκεται, ἀλλά ἀπολαύει τῆς ἀγάπης καί ἐκτιμήσεως ὅλων –εἶνε ἐκεῖνο πού εἶπε ὁ Χριστός, «ὅταν καλῶς εἴπωσι πάντες οἱ ἄνθρωποι» (Λουκ.6,26)–, ἤ ἐάν δέν θέλῃ ν’ ἀντιμετωπίσῃ τό ρεῦμα, τή χιονοστιβάδα αὐτή ἡ ὁποία κατέρχεται γιά νά διαλύσῃ τόν κόσμο, νά ξέρετε πολύ καλά ὅτι αὐτός δέν εἶνε ὀρθόδοξος, δέν βαδίζει καλῶς.

        (Χριστιανική Σπίθα φ.701/Δεκέμβριος 2011, σελ. 4)