Επαναγορά χρέους ..μια φούσκα δαπάνης χρημάτων, με στόχο μία λογιστική φαντασίωση..

ΠΗΓΗ: Εχώ μάτια και βλέπω

Επειδή πολλά ακούγονται και γράφονται ...
Επειδή όλοι μας ανακυρηχθήκαμε ειδικοί και ειδήμονες περί κουρεμάτων και επαναγοράς χρέους, ας δούμε τι λένε αυτοί που όντως ξέρουν και ο λόγος τους έχει βαρύτητα....
«Όχι» στο ενδεχόμενο ενός προγράμματος επαναγοράς του «φτηνού» πλέον ελληνικού χρέους από την Αθήνα, λέει ο επικεφαλής του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου (IIF), Τσαρλς Νταλάρα.

«Η καλύτερη χρήση των χρημάτων της ευρωζώνης, που διατίθενται για την κάλυψη του κενού, θα ήταν να βοηθήσουν στη μείωση των επιτοκίων του ελληνικού χρέους, όχι η χρήση των χρημάτων για επαναγορές, οι οποίες δεν επιλύουν την καρδιά του σημερινού προβλήματος», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Νταλάρα.
Αυτά είχε δηλώσει στις 25/10/12 ο Τσάρλς Νταλάρα, ο οποίος στις 14 Νοεμβρίου είχε και συνάντηση και με τον κ. Σαμαρά....

Ας δούμε τώρα τι έλεγε το Bloomberg και διαπρεπείς καθηγητές πανεπιστημίων για την επαναγορά του χρέους...

"Bloomberg: Η επαναγορά του ελληνικού χρέους δεν ανατρέπει την ελεύθερη πολιτική και οικονομική πτώση της χώρας"

Η πιθανή επαναγορά του ελληνικού χρέους ωστόσο δεν θα ανατρέψει την ελεύθερη πολιτική και οικονομική πτώση της χώρας. Ούτε οι περικοπές και οι φόροι ύψους 13,5 δις. ευρώ που αποδέχτηκε δημοσίως ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς- με κίνδυνο την κατάρρευση του κυβερνητικού του συνασπισμού.

Οι χαμένες επαναγορές χρέους
Ο νέος προϋπολογισμός που παρουσίασε ο Σαμαράς στο κοινοβούλιο στις 31 Οκτωβρίου προβλέπει ότι το χρέος της ελληνικής κυβέρνησης θα είναι σχεδόν διπλάσιο του μεγέθους της οικονομίας το 2013, ήτοι στο 189,1% του ΑΕΠ. Οπως γνωρίζουμε, το είδος των πλεονασμάτων του προϋπολογισμού που είναι αναγκαία προκειμένου να μπορέσει να ελεγχθεί το χρέος δεν είναι από ιστορικής απόψεως, ρεαλιστικά στην Ελλάδα.

Η ιδέα επαναγοράς του ελληνικού χρέους μπορεί να είναι ελκυστική, όχι μόνο γιατί επιτρέπει στη Γερμανία να συμφωνήσει τους όρους μείωσης του χρέους χωρίς να πρέπει να περάσει τη δική της διαχωριστική γραμμή, τη συγχώρεση δηλαδή του χρέους μίας κυβέρνησης προς τη Γερμανία και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Βάσει του σχεδίου της επαναγοράς, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας, το μόνιμο ταμείο στήριξης της ευρωζώνης, θα δανείσει πιθανόν χρήματα στην Ελλάδα, προκειμένου η τελευταία να αγοράσει ομόλογα δικά της από τους επενδυτές στις σημερινές, μειωμένες τιμές της αγοράς. Το 10ετες ελληνικό ομόλογο θα μπορούσε να διαπραγματευτεί, για παράδειγμα χθες, στα 32 σεντ του δολαρίου. Θεωρητικά λοιπόν η Ελλάδα θα μπορούσει να αποσύρει, για κάθε δολάριο που δανείζεται, δάνειο τριών δολαρίων.
Εδώ ωστόσο βρίσκεται το πρόβλημα: οι επαναγορές ομολόγων έχουν αντίθετα αποτελέσματα. Οπως απέδειξε ο Jeremy Bulow, οικονομολόγος στο Πανεπιστήμιο του Stanford, σε έρευνα που πραγματοποίησε από κοινού με τον καθηγητή του Χάρβαρντ Κένεθ Ρογκόφ, κατά τη διάρκεια της κρίσης της Λατινικής Αμερικής τη δεκαετία του '80, οι επαναγορές χρέους έχουν την τάση να αυξάνουν τις τιμές των ομολόγων που έχουν απομείνει, αφήνοντας την τιμή αγοράς του χρέους μίας κυβέρνησης με ελάχιστες αλλαγές. Για την Ελλάδα συγκεκριμένα μας λέει ο Bulow «πρόκειται για περίπτωση δαπάνης χρημάτων, με στόχο μία λογιστική φαντασίωση».