Δεν
χρειαζόταν κανείς να διαβάσει τα “τρομοκρατικά” ευρήματα της Public Issue για
την “Αυγή της Κυριακής”, για να διαπιστώσει μελαγχολικά ότι η Νέα Δημοκρατία
οδεύει στα χνάρια του πολιτικού αφανισμού του ΠΑΣΟΚ.
Και
δεν χρειαζόταν, επειδή ακριβώς ίδια είναι η εντύπωση που υπάρχει στην κοινωνία.
Φτάνει φυσικά κανείς να
έχει το θάρρος να περπατήσει στην κοινωνία, και να
ακούσει… το ανάθεμα για την τακτική του Αντώνη Σαμαρά μετά τη βαριά και
ιστορική ήττα της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, που
επέτρεψε στην παιδική χαρά του ΣΥΡΙΖΑ να ανέβει στην εξουσία, και να απειλεί τη
βιωσιμότητα του μέλλοντος της Ελλάδας.
Η
κοινωνία έχει γυρίσει την πλάτη της στη Νέα Δημοκρατία, εξοργισμένη από την
“ψύχωση δικαίωσης” που χαρακτηρίζει τις επιλογές και τη στρατηγική της ηγεσίας
της Συγγρού. Με πρακτικό αποτέλεσμα, η παράταξη την οποία ίδρυσε ο Εθνάρχης
Κωνσταντίνος Καραμανλής ως παράταξη της εθνικής ευθύνης και των μεγάλων εθνικών
επιλογών, μια φυσιογνωμία που υπηρέτησαν όλοι οι επόμενοι αρχηγοί της, ο
Γεώργιος Ράλλης, ο Ευάγγελος Αβέρωφ, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο Μιλτιάδης
Έβερτ και ο Κώστας Καραμανλής, να κατηγορείται σήμερα από την ελληνική κοινωνία
ως “εθνική γεροντοκόρη”.
Με μια
μίζερη ρητορική, που δεν συνοδεύτηκε ούτε από μισή συγγνώμη προς την ελληνική
κοινωνία για τα πεπραγμένα της διακυβέρνησης 2012-2105, πολύ περισσότερο δεν
συνοδεύτηκε από την έμπρακτη συγγνώμη της αλλαγής ηγεσίας και της διεκδικήσης
μιας “ανάσας αξιοπρέπειας” για την επόμενη μέρα.
Έτσι,
η στάση του Αντώνη Σαμαρά, στον οποίο η κοινωνία προσδίδει “τοξικά”
χαρακτηριστικά, καθηλώνει τη Νέα Δημοκρατία σε ρόλο… θεατή των πολιτικών
εξελίξεων, και αποστερεί από την κοινωνία μια αξιόπιστη εναλλακτική λύση
εξουσίας.
Το
μέλλον και η Ιστορία φυσικά, θα αναζητήσουν και θα αποδώσουν τις ευθύνες. Σε
εκείνες που προκάλεσαν αυτόν τον ιστορικό ξεπεσμό της Νέας Δημοκρατίας. Αλλά
και σε όσους τους ανέχτηκαν…
hassapis-peter
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου