«ΠΟΛΕΜΟΣ Ή ΕΙΡΗΝΗ, Η ΕΥΡΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΓΙΔΕΥΜΕΝΗ» Από Συντακτική ομάδα Inchiostronero

Η ήπειρος αντιμετωπίζει αποφασιστικές επιλογές μεταξύ συγκρούσεων και διπλωματίας

ΠΟΛΕΜΟΣ Ή ΕΙΡΗΝΗ Η ΕΥΡΩΠΗ ΕΙΝΑΙ 

ΠΑΓΙΔΕΥΜΕΝΗ

                                                                    του Il Simplicissimus

Ανάμεσα σε γεωπολιτικές κρίσεις και στρατηγικά διλήμματα, η ήπειρος βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Θα μπορέσει να βρει διέξοδο;

Υπάρχει ένας όρος στο παιχνίδι του σκακιού που ονομάζεται:"zugzwang". Ο όρος, γερμανικής προέλευσης, σημαίνει κυριολεκτικά «υποχρέωση μετακίνησης».Αναφέρεται σε καταστάσεις στις οποίες ένας παίκτης, αν μπορούσε να περάσει τη στροφή, θα ήταν ασφαλής, αλλά το να αναγκαστεί να κάνει μια κίνηση επιδεινώνει αναπόφευκτα τη θέση του.

Νά λοιπόν πού  η Ευρώπη βρίσκεται σε αυτήν την κατάσταση. Όποια κίνηση κι αν κάνουν, η κατάσταση θα χειροτερέψει. Σίγουρα δεν αποτελεί έκπληξη δεδομένου ότι το ποσοστό βλακείας τόσο των ηγετών της ΕΕ όσο και εκείνων των μεμονωμένων κρατών αυξάνεται από τη δημιουργία του ευρώ σε απίστευτα ύψη με τη φον ντερ Λάιεν. Λιγότερη ευφυΐα, λιγότερη πολιτική κουλτούρα, λιγότερο όραμα σημαίνει περισσότερη δουλοπρέπεια, λιγότερη αυτονομία, μεγαλύτερη εξάρτηση από τα λόμπι. Αυτή είναι μια παρακμή ορατή σε όλη τη Δύση, αλλά οι συνέπειες της οποίας ήταν καταστροφικές για τη γηραιά ήπειρο που από τη μια ήταν το χαρτί άνθρακα του ΝΑΤΟ και από την άλλη μπορούσε να έχει πρόσβαση σε ενέργεια χαμηλού κόστους από τη Ρωσία, τροφοδοτώντας τη δική της οικονομία. Όταν η παγκοσμιοποίηση υπονόμευσε αυτή την επισφαλή εξίσωση που δεν μεταφράστηκε ποτέ σε πολιτικό πρόγραμμα χειραφέτησης από τον αφέντη των ΗΠΑ, όλα κατέρρευσαν. Η Ευρώπη έχει φτιάξει τη δική της παγίδα.

Ακόμα κι αν ο Πούτιν πετύχει το θαύμα να επιτύχει την ειρήνη με τους όρους του χωρίς να βλάψει τη φιγούρα του Τραμπ ως άλφα αρσενικού, το παιχνίδι θα ήταν για εμάς τελειωμένο γιατί η Αμερική ενδιαφέρεται να μας πουλήσει ενέργεια σε πολύ υψηλές τιμές και να κλέψει τους μεγάλους βιομηχανικούς ομίλους που απόμειναν στην προσπάθεια να παραμείνει στη ζωή σε αυτήν την προκατακλυσμιαία περίοδο, ενώ η Ρωσία δεν ενδιαφέρεται καθόλου να συνεργαστεί για την ανάκαμψη εκείνων που αποκαλύφθηκαν ως αμετάκλητοι εχθροί και που επέδειξαν πραγματικό ρωσοφοβικό ρατσισμό. Όλοι θα πληρώσουν για την απροσεξία με την οποία αντιμετώπισαν τη Μόσχα οι tromboni ενός από τους πιο καταθλιπτικούς πολιτικούς χώρους, συμπεριλαμβανομένων των ηλίθιων που ευχαριστιούνται μέ τέτοια λεκτικά κατορθώματα. Ο Πούτιν, αλλά και ολόκληρη η ρωσική διακυβέρνηση που θα ήθελε να επιλύσει τον πόλεμο με πιο ριζοσπαστικό τρόπο, δεν μπορούν πλέον να τούς εμπιστευτούν. Σε κάθε περίπτωση, η ήπειρος θα έχει χάσει πλέον την ευκαιρία να ενταχθεί στον νέο μεγάλο οικονομικό άξονα του κόσμου που βασίζεται στην Ασία και τον Ειρηνικό. Αν, αντίθετα, οι ΗΠΑ για να μην φανούν  ηττημένες απέναντι στον μακροχρόνιο αντίπαλό τους και μπλεγμένες με τις συνέπειες της δημιουργίας του χάους στη Συρία -βλέπε, για παράδειγμα, τη Νέα Ορλεάνη- θελήσουν να συνεχίσουν έναν ήδη χαμένο πόλεμο και να τά παίξουν όλα γιά όλα ακόμη και με την Κίνα, θα προστεθούν επίσης η καταστροφή και ο θάνατος . Όπως είναι τό σωστό στήν περίπτωση γιατί η βλακεία συνίσταται ακριβώς στο να επιμένεις σε πράγματα που δεν έχουν αποτέλεσμα.

Ήδη σήμερα, ο πρωταγωνιστικός ρόλος που ήθελε να παίξει η Μεγάλη Βρετανία στον πόλεμο της Ουκρανίας έχει δημιουργήσει μια τρύπα 22 δισεκατομμυρίων λιρών στον προϋπολογισμό, η οποία στη συνέχεια πυροδότησε μια πραγματική κρίση χρέους για την οποία το Λονδίνο βρίσκεται τώρα υποχρεωμένο να εκδώσει ομόλογα για 140 δισεκατομμύρια με αύξηση 20 μονάδων βάσης σε τόκους, κάτι που επηρεάζει την εργατική τάξη με αυξήσεις στα τιμολόγια και την κατάργηση της πρόνοιας, αλλά και τις εταιρείες που στη συνέχεια θα ξεπληρώσουν τους εργαζόμενους. Οι εποχές του Ντίκενς επιστρέφουν, αλλά τίποτα διαφορετικό από αυτό που συμβαίνει επίσης στην Ιταλία, τη Γερμανία και τη Γαλλία, αν και με πιο υφέρποντα τρόπο και με λιγότερη κατακραυγή.

Οι περιπέτειες του Όλιβερ Τουίστ

Εν ολίγοις, όπως κι αν πάνε τα πράγματα σε αυτή την αληθινή αρχή ενός νέου αιώνα , η Ευρώπη ως ομάδα χωρών, πολιτισμών και γλωσσών έχει ήδη χάσει και θα εισέλθει στη σκοτεινότερη περίοδο της ως οριακός δορυφόρος μιας παρακμάζουσας αυτοκρατορίας που καίει το ίδιο της τό σπίτι γιά. να μείνει όρθια. Ενώ η ΕΕ προορίζεται να διαλυθεί ή να μετατραπεί σε φυλακή, ακόμη περισσότερο από ό,τι είναι ήδη, δεδομένου ότι η Ουάσιγκτον δεν θα ήθελε να συναλλάσσεται με πολλές χώρες, που η καθεμία αναζητά τον δικό της δρόμο. Τελικά, μια αλήθεια αναδύεται από αυτό το χάος που μας περιμένει: παραδόξως, το μόνο μέλλον για την ήπειρο είναι με τη Ρωσία και όχι εναντίον της.

«GUERRA O PACE L’EUROPA È IN TRAPPOLA» - Inchiostronero