Μπορεί ο πρόεδρος Τραμπ να έχει σηκώσει τη σημαία «πρώτα η Αμερική», αλλά αυτό που συμβαίνει στην πράξη είναι ότι οι ΗΠΑ τρώνε εδώ και καιρό πολιτικά χαστούκια από τον Ερντογάν. Δεν υπάρχει προηγούμενο όχι μόνο ηγέτης χώρας-μέλους του ΝΑΤΟ, αλλά και τρίτης χώρας να απευθύνεται στην Ουάσιγκτον με τέτοια επιθετική ρητορική.
Και σαν να μην έφθαναν τα λόγια, ο νεοοθωμανός πρόεδρος έχει εδώ και καιρό περάσει και στα έργα. Το άνοιγμα προς τη Ρωσία έχει μετατραπεί σχεδόν σε γεωπολιτικό εναγκαλισμό. Η Τουρκία έκλεισε συμφωνία για την αγορά των S-400 και τόσο στην Ουάσιγκτον όσο και στο ΝΑΤΟ απλώς ψελλίζουν.Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, ο Ερντογάν απάντησε στην αμερικανική ανακοίνωση ότι θα συγκροτηθεί δύναμη 30.000 κυρίως από μαχητές του κουρδικού YPG με αποστολή τη φύλαξη των συνόρων Συρίας-Τουρκίας, με την εισβολή στο Αφρίν. Και απειλεί πως μετά θα πάρει σειρά το Μανμπίτζ και όλη η συνοριακή ζώνη μέχρι το Ιράκ, στην οποία οι Αμερικανοί έχουν βάσεις.
Είναι λάθος να προσεγγίζουμε αυτό που συμβαίνει στο Αφρίν αποκλειστικά με όρους σύγκρουσης Τούρκων-Κούρδων. Αυτή είναι η μία όψη. Η άλλη όψη είναι ότι αποδομείται η αξιοπιστία των ΗΠΑ διεθνώς. Τα μισόλογα της Ουάσιγκτον ισοδυναμούν με «προδοσία» των Κούρδων συμμάχων της, οι οποίοι έχυσαν πολύ αίμα στον πόλεμο εναντίον των τζιχαντιστών.
Το χειρότερο για τους Αμερικανούς, όμως, είναι πως η στάση τους δεν ερμηνεύεται διεθνώς απλώς και μόνο σαν εκδήλωση κυνισμού. Ερμηνεύεται και σαν γεωπολιτική αδυναμία. Το γεγονός ότι μετά τα όσα έχει πει ο Ερντογάν εναντίον της Ουάσιγκτον τώρα δεν δίστασε να την γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων του δημιουργεί πολιτικό προηγούμενο, το οποίο αργά ή γρήγορα θα βρει μιμητές.
Ο λόγος των ΗΠΑ δεν θα είναι εφεξής ικανός να υποχρεώνει άλλα κράτη σε προσαρμογή. Το πλήγμα στο κύρος και στην αξιοπιστία τους είναι σε τελευταία ανάλυση πολύ μεγαλύτερης εμβέλειας από το πως θα διαμορφωθούν τελικώς οι συσχετισμοί δυνάμεως και οι ισορροπίες στη Συρία.
Αντιθέτως, το γεγονός ότι ο Ερντογάν τόλμησε και –προς το παρόν τουλάχιστον– του περνάει θα τροφοδοτήσει όχι μόνο τη δική του αξιοπιστία, αλλά και τον τυχοδιωκτισμό του. Δεν είναι τυχαίο ότι συνεχώς διευρύνει τους στόχους της τουρκικής στρατιωτικής εισβολής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου