Σχόλιο ΣΝΠ: "Σήμερα παρατηρούμε το φαινόμενο πολλοί να εκφράζουν άποψη για τον οικουμενισμό ίσως και να προχειρίζονται και ως 'Στύλοι της Ορθοδοξίας'. Η πατερική παράδοση όμως στηρίζεται κυρίως στις απόψεις των Αγίων!"
Ο σύγχρονος «διάλογος της αγάπης», ο οποίος τελείται με τη μορφή γυμνού συναισθηματισμού, είναι στην πραγματικότητα ολιγόπιστη άρνηση του σωτηριώδους αγιασμού του Πνεύματος και της πίστεως της Αληθείας (Β’ Θεσ. 2:13), δηλαδή της μοναδικής σωτηριώδους «αγάπης της αληθείας» (Β’ Θεσ. 2:10). Η ουσία της αγάπης είναι η αλήθεια· η αγάπη ζει και υπάρχει αληθεύουσα.
Ας μην απατόμαστε. Υπάρχει και ο «διάλογος του ψεύδους», όταν οι διαλεγόμενοι συνειδητά ή ασυνείδητα ψεύδονται ο ένας στον άλλον. Τέτοιος διάλογος είναι οικείος στον «πατέρα του ψεύδους», τον Διάβολο, «ότι ψεύστης εστι και ο πατήρ αυτού» (Ιω. 8:44). Οικείος είναι και σε όλους τους εκουσίους ή ακουσίους συνεργάτες του, όταν αυτοί θελήσουν να πραγματοποιήσουν το καλό τους μέσω του κακού, να φθάσουν στην «αλήθεια» τους με τη βοήθεια του ψεύδους. Δεν υπάρχει «διάλογος της αγάπης» χωρίς τον διάλογο της αληθείας. Διαφορετικά, ο τέτοιος διάλογος είναι αφύσικος και ψευδής. Γι’ αυτό και η εντολή του Αποστόλου ζητά να είναι «η αγάπη ανυπόκριτος» (Ρωμ. 12:9).
Μόνο μέσα στην Εκκλησία, στο μοναδικό αυτό Παμμυστήριο του Χριστού, μπορεί να γίνει λόγος περί των Μυστηρίων. Διότι η Εκκλησία η Ορθόδοξη, ως το Σώμα του Χριστού, είναι η πηγή και το κριτήριο των Μυστηρίων και όχι το αντίθετο. Τα Μυστήρια δεν μπορούν να αναβιβάζονται υπεράνω της Εκκλησίας ούτε να θεωρούνται έξω από το Σώμα της Εκκλησίας.
Γι’ αυτό τον λόγο, σύμφωνα προς το φρόνημα της Καθολικής του Χριστού Εκκλησίας και σύμφωνα προς ολόκληρη την ορθόδοξη Παράδοση, η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν παραδέχεται την ύπαρξη άλλων μυστηρίων έξω από αυτήν, ούτε θεωρεί αυτά ως μυστήρια, εωσότου κανείς προσέλθει με τη μετάνοια από την αιρετική «εκκλησία», δηλαδή ψευτοεκκλησία, στην Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού.
Όσο όμως μένει κανείς έξω από την Εκκλησία, μη ενωμένος με αυτήν με τη μετάνοια, μέχρι τότε είναι αυτός για την Εκκλησία αιρετικός και αναπόφευκτα βρίσκεται εκτός της σωτηριώδους Κοινωνίας. Διότι «ποια σχέση μπορεί να έχει η δικαιοσύνη με την ανομία, ή ποια κοινωνία το φως με το σκοτάδι;» (Β’ Κορ. 6:14)
Πηγή: Αρχιμ. Ιουστίνου Πόποβιτς, Ορθόδοξος Εκκλησία και Οικουμενισμός, Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 1974, σελ. 224 (αποσπάσματα, με γλωσσική απλοποίηση) koinoniaorthodoxias.org
Πηγή: https://synaxipalaiochoriou.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου