Ὅταν ἡ κακία καὶ ἡ μοχθηρία καὶ ἡ ἐμπάθεια συναγωνίζονται τὴν ἰδεοληπτικὴ βλακεία
Γράφει ὁ Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο
Εἰς τὸ παλαιοημερολογίτικο ἱστολόγιο «Ἐν τούτῳ νίκα» ἀναρτήθηκε κείμενο-λίβελος ἐναντίον τοῦ Λαυρεντίου Ντετζιόρτζιο μὲ τίτλο: «Ποιός ἐνσπείρει σύγχυση, ἀποπροσανατολισμό, διάλυση, καὶ τελεῖ ἐν διατεταγμένῃ ὑπηρεσία;» (ἐδῶ· posted by ΙΩΑΝΝΗΣ Ν.Π·johncriket@gmail.com)· ἀναφερόμενο σὲ κείμενο τοῦ Λ.Ντ. τὸ ὁποῖο ἀναρτήθηκε στὸ ἱστολόγιο «Πατερικὴ Παράδοση» μὲ τίτλο: «Γιὰ τὴν σύγχυση καὶ τὸν ἀποπροσανατολισμὸ ποὺ ἐπιχειρεῖται κατὰ τῆς Ἀποτειχίσεως» (ἐδῶ), καὶ ἀναφέρεται στὴν «τρόϊκα» τῶν νεοαποτειχισμένων ἁγιορειτῶν πατέρων, οἱ ὁποῖοι μέσα σὲ λίγους μῆνες «ἀνακάτεψαν τὰ πάντα καὶ τοὺς πάντες κι ἔφεραν τὴν Ἀποτείχιση σ’ ἐκεῖνο τὸ σημεῖο συγχύσεως κι ἀποπροσανατολισμοῦ, ἀπὸ τὸ ὁποῖο μόνον οἱ λατινόφρονες καὶ οἱ παναιρετικοὶ οἰκουμενιστὲς ὠφελοῦνται κι ἐπιχαίρουν». Κι ἐνῶ τὸ παλαιοημερολογίτικο ἱστολόγιο «Ἐν τούτῳ νίκα» μὲ αὐτὸ τὸ κείμενο-λίβελο ἀναλαμβάνει τὴν ἐκπροσώπιση τῆς «τρόϊκας» τῶν ἁγιορειτῶν —αὐθαιρέτως καὶ ἀναρμοδίως τάχα;— οὐδὲν λέγει γιὰ τὴν ταμπακέρα, περιοριζόμενο στὴν φράση «παρουσιάζει ἕνα πλούσιο ‟κουτσομπολιόˮ τὸ ὁποῖο θὰ ζήλευε κάθε γραΐδιο!». Ἐξαπολύει ὅμως ἕναν ὀχετὸ ψευδῶν καὶ παραποιήσεων καὶ καθοδηγήσεως τῶν ἀναγνωστῶν κατὰ «τοῦ πρώην Παπικοῦ Λαυρέντιου Ντετζιόρτζιο», προκειμένου νὰ τὸν ἀπαξιώσει κι ἔτσι νὰ καταστήσει ἀναξιόπιστο τὸ κείμενό του!...........
......5. Περὶ τοῦ βιβλίου «Ἡ θεολογία τοῦ Ἰωάννη Ζηζιούλα...». Ἐδῶ πλέον τὸ πρᾶγμα ξεφεύγει στὸ πεδίο τῆς παράνοιας, ὅπου ἡ κακία καὶ ἡ μοχθηρία τοῦπαλαιοημερολογίτικου ἱστολογίου «Ἐν τούτῳ νίκα» ὑπερβαίνει κάθε ὅριο λογικῆς, συνεχίζοντας ἕναν σχεδὸν ἀπὸ δεκαετίας πόλεμο κατὰ τοῦ Λ.Ντ. ποὺ τὸν κατέστρεψε ἐπαγγελματικὰ καὶ οἰκονομικά καὶ οἰκογενειακά!...
α) Ὑπεισέρχεται αὐθαιρέτως καὶ ἀναρμοδίως —μάλιστα προβαῖνον σὲ ποινικὰ κολάσιμες πράξεις— εἰς τὴν ἐπαγγελματικὴ δραστηριότητα τοῦ Λ.Ντ., χωρὶς νὰ λαμβάνει ὑπ’ ὄψιν: (i) ὅτι ὁ ἐκδοτικὸς οἶκος «Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο ΕΠΕ – Ἐκδόσεις Degiorgio» εἶναι νομικὸ πρόσωπο καὶ δὲν ταυτίζεται μὲ ἕκαστο τῶν μελῶν του· (ii) ὅτι τὸ ποσοστὸ τῆς συμμετοχῆς του δὲν εἶναι πλειοψηφικὸ γιὰ νὰ ἐλέγχει τὶς ἀποφάσεις· (iii) ὅτι τὴν περίοδο τῆς ἐκδόσεως τοῦ βιβλίου καὶ μὲ πιλότο αὐτὸ ἐπεχειρεῖτο ἀναπροσανατολισμὸς τῆς ἐπιχειρήσεως στὸν ἀκαδημαϊκὸ/πανεπιστημιακὸ χῶρο μὲ αὔξηση τοῦ μετοχικοῦ κεφαλαίου καὶ τὴν εἴσοδο νέου ἑταίρου· (iv) ὅτι αὐτὸ τὸ ἐγχείρημα τορπιλίστηκε ἀπὸ τὸν πόλεμο ποὺ ἀσκήθηκε ἐναντίον τοῦ Λ.Ντ. ἀπὸ τὸν π. Θεόδωρο Ζήση, ὁ ὁποῖος ἐπεδίωκε νὰ ἐλέγξει τὴν νεοϊδρυθεῖσα τότε —ἐμπνεύσει καὶ πρωτοβουλίᾳ τοῦ Λ.Ντ.— Φιλορθόδοξο Ἕνωσι «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος» (ΦΕΚΦ), κι ἐπειδὴ δὲν μποροῦσε νὰ χειραγωγήσει τὸν πρόεδρό της ἐπιχείρησε νὰ τὸν διαβάλει ὡς αἱρετικό, ἐκβιάζοντάς τον νὰ παραιτηθεῖ μὲ ὅπλο τὴν ἐν λόγῳ ἔκδοση καὶ τῇ συνεργίᾳ ἐλαχίστων ὁμολογουμένως πολὺ καλῶν ἀδελφῶν, ποὺ ὅμως ἐπηρέαζε λόγῳ τοῦ ὀνόματός του καὶ τῆς φήμης του, ἐνῶ ἐπηρεάζονταν καὶ ἀπὸ τὸν πνευματικό τους· (v) ὅτι δὲν διαλύθηκε μὲν ἡ ΦΕΚΦ, ἀλλὰ ὁ ὑποψήφιος ἐπενδυτὴς τρομοκρατήθηκε ἀπὸ τὸν ἀνελέητο πόλεμο ἐναντίον τοῦ Λ.Ντ. καὶ ματαίωσε τὸ ἐγχείρημα, ἀφήνοντας ἐκτεθειμένο καὶ τραυματισμένο τὸν ἐκδοτικὸ οἶκο, ποὺ δὲν κατάφερε νὰ συνέλθει ποτὲ, ὥσπου ἡ οἰκονομικὴ κρίση τὸν βρῆκε εὐάλωτο καὶ τὸν ἀποτελείωσε.
β) Εἶναι πρωτοφανὲς καὶ παράλογο τὸ γεγονὸς ὅτι ἐπὶ μία δεκαετία περίπου καταγγέλλεται ὁ ἐκδότης ἑνὸς βιβλίου, ἐνῶ δὲν ἔχει γραφεῖ ἀπὸ τοὺς καταγγέλλοντες οὔτε μία κριτικὴ γι’ αὐτό, τοὺς συγγραφεῖς του καὶ τὸ περιεχόμενό του. Σὲ ὅλο αὐτὸ τὸ διάστημα οἱ καταγγέλλοντες δημοσιεύουν ὡς ἐπιλήψιμο μόνον ἕνα σημείωμα τῆς ἀγγλικῆς ἐκδόσεως περὶ τοῦ συγγραφέα καὶ τοῦ ἔργου ἀπὸ τὸ ὀπισθόφυλλο τοῦ βιβλίου, στὸ ὁποῖο μάλιστα δηλώνεται ὅτι ὁ Περγάμου κ. Ζηζιούλας [Ἰωάννης], καθηγητὴς πανεπιστημίου, εἶναι «καταξιωμένος ὑπέρμαχος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ»·ἐνοχλοῦνται μόνον ἀπὸ τὴν ἀναφορὰ τοῦ Ζηζιούλα ὡς «μεγάλου θεολόγου», παραθεωροῦντες ὅτι γιὰ τὴν διεθνῆ ἀκαδημαϊκὴ/ἐπιστημονικὴ κοινότητα —ἀλλὰ καὶ γιὰ τοὺς συγγραφεῖς τοῦ βιβλίου, πού, παρ’ ὅτι ἑτερόδοξοι ἢ ‟ὁμόδοξοίˮ του οἰκουμενιστές, ἀμφισβήτησαν στὰ κείμενά τους τὴν φήμη τοῦ ‟μεγάλου θεολόγουˮ, τὴν ὁποίαν ὁ ἄγγλος ἐκδότης χρησιμοποίησε, καὶ κατέδειξαν θεολογικὰ σφάλματά του!— αὐτὸ ἀκριβῶς εἶναι· ἀλλά, τηρουμένων τῶν ἀναλογιῶν, καὶ ὁ αἱρεσιάρχης Ὡριγένης δὲν θεωρεῖται ἀπὸ τοὺς ἁγίους καὶ θεοφόρους Πατέρες, καὶ ἀκόμη ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία σήμερα, ὡς «μεγάλος θεολόγος» μὲ περίοπτο τὸ «Κατὰ Κέλσου» ἔργο του;
Οἱ ἐπὶ δεκαετίαν περίπου ἐπικριτὲς τοῦ ἐκδότη δὲν μπῆκαν στὸν κόπο νὰ διαβάσουν τὸ βιβλίο, ἢ ἂν τὸ διάβασαν δὲν κατάλαβαν τίποτα· διότι πρόκειται γιὰ μία συλλογικὴ ἔκδοση ὅπου δώδεκα θεολόγοι, ἔνιοι ἐξ αὐτῶν ἀπὸ τοὺς ἐπιφανεστέρους θεολόγους στὸν κόσμο καὶ καθηγητὲς τῶν μαγαλυτέρων πανεπιστημίων, ἀποτιμοῦν μέρος τοῦ ἔργου τοῦ Ζηζιούλα· τὰ κείμενα εἶναι ὑψηλοῦ ἐπιστημονικοῦ ἐπιπέδου καὶ χρησιμοποιοῦν ὁρολογία ποὺ δὲν εἶναι βατὴ στὸ εὐρὺ κοινό, ἀκόμη καὶ σὲ θεολόγους ποὺ δὲν ἔχουν ἐμβαθύνει τὶς μελέτες τους, πολὺ περισσότερο σὲ μὴ-θεολόγους·ἄλλωστε ἡ ἔκδοση ἀπευθύνεται σὲ ἀκαδημαϊκὸ/πανεπιστημιακὸ κοινό. Οἱ καταγγέλλοντες τὸν ἐκδότη ἀρκέστηκαν νὰ τὸν καταστρέψουν ἐπαγγελματικὰ καὶ οἰκονομικά· ὅταν τὸ κατάφεραν —ἀποτυγχάνοντες ὅμως νὰ ἐλέγξουν ἢ νὰ διαλύσουν τὴν ΦΕΚΦ— ξέχασαν καὶ τὸν Ζηζιούλα καὶ τὴν «ἐπάρατη» ἔκδοση!... Τόση ἦταν ἡ πρεμούρα τους γιὰ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τοὺς αἱρετικούς!!! Τί νὰ πεῖ κανεὶς ἐκτὸς τοῦ φοβεροῦ: «Οὐαὶ δὲ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κατεσθίετε τὰς οἰκίας τῶν χηρῶν καὶ προφάσει μακρὰ προσευχόμενοι· διὰ τοῦτο λήψεσθε περισσότερον κρῖμα»!... (Ματθαίου, κγ΄ 13).
γ) Ὡστόσο ὑπάρχει ἕνα ἐνδιαφέρον παρασκήνιο. Ὁ Λ.Ντ. ὡς ἐκδότης ἀπευθύνθηκε ἐπανειλλημμένως στὸν π. Γεώργιο Μεταλληνὸ καὶ στὸν π. Θεόδωρο Ζήση, προκειμένου νὰ γράψουν ἕνα βιβλίο ἀναιρετικὸ τῆς αἱρετικῆς θεολογίας καὶ τῶν ἐκκλησιολογικῶν κακοδοξιῶν τοῦ οἰκουμενιστῆ Περγάμου κ. Ζηζιούλα [Ἰωάννη], κι ἐκεῖνος νὰ τὸ ἐκδώσει. Ἔλαβε καὶ ἀπὸ τοὺς δύο τὴν ἀπάντηση ὅτι τὸ ἔργο τοῦ Ζηζιούλα ἔχει δημοσιευθεῖ στὰ ἀγγλικὰ καὶ γαλλικὰ καὶ εἶναι κατάσπαρτο σὲ πολλὰ ξένα περιοδικά· ὡς ἐκ τούτου ἦταν δύσκολο νὰ συγκεντρωθεῖ κι ἐπεξεργαστεῖ. Τοῦ εἶπαν ὅτι αὐτὸ ἦταν πολὺ δύσκολη δουλειὰ ποὺ θὰ διαρκοῦσε χρόνια κι ἔπρεπε νὰ τὸ ἀναλάβει μία ἐπιτροπὴ εἰδικῶν· νὰ ἀνατεθοῦν σὲ φοιτητὲς σχετικὲς πτυχιακὲς ἐργασίες κ.λπ. Ὁ ἐκδότης τοὺς ἐρώτησε γιατὶ δὲν κάνουν ὅ,τι πρέπει νὰ γίνει· ἐκείνη τὴν ἐποχὴ ἦσαν καὶ οἱ δύο ἐν ἐνεργείᾳ καθηγητὲς τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν Ἀθηνῶν καὶ Θεσσαλονίκης. Εἶπαν ὅτι θὰ τὸ ἔχουν ὑπ’ ὄψιν τους!... Ὅμως συνταξιοδοτήθηκαν χωρὶς νὰ πράξουν κάτι!!! Ὡστόσο οἱ πατέρες ἐψεύδοντο, διότι ἤδη κυκλοφοροῦσαν στὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα τὰ βιβλία τοῦ Ἰ. Ζηζιούλα, «Ἡ ἑνότης τῆς ἐκκλησίας ἐν τῇ Θείᾳ Εὐχαριστίᾳ καὶ τῷ ἐπισκόπῳ κατὰ τοὺς τρεῖς πρώτους αἰώνας» (ἐκδ. Γρηγόρη 1990), «Ἡ κτίση ὡς εὐχαριστία, θεολογικὴ προσέγγιση στὸ πρόβλημα τῆς Οἰκολογίας» (Ἀθήνα 1992), «Ἑλληνισμὸς καὶ χριστιανισμός» (ἐκδ. Ἀποστολικὴ Διακονία 2003), ἐπὶ τῶν ὁποίων θὰ μποροῦσαν νὰ ἐργαστοῦν!... Σημειωθήτω δὲ ὅτι οἱ διῶκτες τοῦ ἐκδότη ποὺ ἐξέδωσε ἕναν τόμο γιὰ τὸν Ζηζιούλα καὶ μάλιστα τόμο κριτικό!!!, οὐδόλως ἐνοχλήθηκαν καὶ οὐδὲν ἔπραξαν κατὰ τῶν ἐκδοτῶν ποὺ ἐξέδωσαν τὰ βιβλία τοῦ Ζηζιούλα καὶ μάλιστα τὸ βιβλίο του«Εὐχαριστίας ἐξεμπλάριον» (ἐκδ. Εὐεργέτις 2006 καὶ 2011), δηλαδὴ πρὶν καὶ μετὰ τῆς ἐκδόσεως τοῦ Λ.Ντ.!!! Διότι ἡ ἔκδοση τοῦ τόμου γιὰ τὸν Ζηζιούλα ἦταν τὸ πρόσχημα γιὰ νὰ ἐξοντώσουν τὸν πρόεδρο τῆς Φιλορθοδόξου Ἑνώσεως «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος», προκειμένου νὰ τὴν ἐλέγξουν καὶ νὰ φιμώσουν τὸν μαχητικὸ καὶ ἀδιάλλακτο λόγο ποὺ ἄρθρωνε κατὰ τῆς παναιρέσεως τοῦ διαχριστιανικοῦ καὶ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ γιὰ νὰ ἐμποδίσουν τὴν πορεία της πρὸς τὴν Ἀποτείχιση ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς κι αἱρετίζοντες ἐπισκόπους καὶ τοὺς κοινωνοῦντες μετ’ αὐτῶν!!!
Τὸ σκανδαλῶδες εἶναι ὅτι κανεὶς δὲν ἀσχολήθηκε, κανεὶς δὲν προκλήθηκε ἀπὸ τὴν κυκλοφορία τοῦ βιβλίου σὲ ἑλληνικὴ μετάφραση νὰ τὸ ἀνασκευάσει καὶ ἀναιρέσει· μόνον οἱ διῶκτες τοῦ ἐκδότη βρῆκαν τὴν εὐκαιρία καὶ τὸ πρόσχημα νὰ τὸν ἐκβιάσουν, νὰ τὸν διασύρουν καὶ νὰ τὸν καταστρέψουν!!! Τὸ περίεργο εἶναι ὅτι οἱ πάντες δυσαρεστήθηκαν· τόσο ὁ ἴδιος ὁ Ζηζιούλας ποὺ δυσαρεστημένος ἤλεγξε τὸν ἐκδότη γιατὶ ἐξέδωσε τὸν τόμο αὐτὸν χωρὶς νὰ τὸν ρωτήσει καὶ χωρὶς νὰ πάρει τὴν ἄδειά του, ἂν καὶ δὲν ἐπρόκειτο γιὰ δικό του ἔργο!!! —ἀπ’ ὅπου προκύπτει ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Ζηζιούλας ἐπιδιώκει νὰ μὴ γίνει εὐρύτερα γνωστὸ τὸ ἔργο του στὸ ἑλληνόγλωσσο κοινὸ (μάλιστα κρινόμενο ἀπὸ διαπρεπεῖς καὶ ἐγκύρους συναδέλφους του), ὅπως ἄλλωστε ἐπιδιώκουν καὶ οἱ ἐπικριτὲς τῆς ἐκδόσεως!!!— ὅσο καὶ οἱ «ἀντὶ-οἰκουμενιστές» μετὰ τῶν παλαιοημερολογιτῶν, ποὺ σχεδὸν δέκα χρόνια μετὰ ἐπανέρχονται λάβροι καὶ βάρβαροι. Λίγο ἀκόμη καὶ θὰ ζητήσουν τὸ κάψιμο τοῦ βιβλίου κατὰ τὴν φασιστικὴ καὶ ναζιστικὴ τακτική· ἂν ὄχι τὸ κάψιμο τοῦ ἐκδότη ἀλοιμμένου μὲ πίσσα καὶ πασπαλισμένου μὲ πούπουλα κατὰ τὴν συνταγὴ τῆς Κοὺ Κλοὺξ Κλάν!!!
Ἀπὸ τὰ ὅσα ἀκολούθησαν στὰ κατοπινὰ χρόνια, ὁ Λ.Ντ. ἀντιλήφθηκε ὅτι κανεὶς δὲν θέλει νὰ ἀσχοληθεῖ μὲ τὶς αἱρετικὲς θεωρίες τοῦ Ζηζιούλα συστηματικὰ καὶ ὁλοκληρωμένα, διότι βασικὴ αἱρετικὴ θεωρία τοῦ Ζηζιούλα εἶναι ὁ ἐπισκοποκεντρισμός· ἀλλὰ ἀκριβῶς ὁ ἐπισκοποκεντρισμὸς εἶναι ἡ θεωρητικὴ βάση τῆς δεσποτοκρατίας· καὶ ἡ δεσποτοκρατία εἶναι τὸ αὐθαίρετο καὶ αὐταρχικὸ καὶ ὁλοκληρωτικὸ ἐκκλησιαστικὸ καθεστὼς εἰς τὸ ὁποῖο ὁμνύουν οἰκουμενιστὲς καὶ «ἀντὶ-οἰκουμενιστές», νεοημερολογίτες καὶ παλαιοημερολογίτες!!! Πῶς λοιπὸν νὰ μὴν καταγγείλουν καὶ συκοφαντήσουν καὶ καταστρέψουν καὶ ἐξουδενώσουν τὸν ἐκδότη ἑνὸς βιβλίου γιὰ τὸν Ζηζιούλα ποὺ τοὺς ἔφερε πρὸ τῶν εὐθυνῶν τους, γιὰ τὶς ὁποῖες ὅμως ὀλιγώρησαν;
Ὡστόσο, ὁ Λ.Ντ. ἀναδημοσίευσε μία σειρὰ ἄρθρων ποὺ δημοσίευσε ὁ καθηγητὴς Πανεπιστημίου Μέγας Λ. Φαράντος ὑπὸ τὸν γενικὸ τίτλο «Κριτικὴ στὴ θεολογία τοῦ Περγάμου Ἰωάννου Ζηζιούλα» —ἐπὶ τοῦ βιβλίου τοῦ Ἰ. Ζηζιούλα, «Ἡ κτίση ὡς εὐχαριστία, θεολογικὴ προσέγγιση στὸ πρόβλημα τῆς Οἰκολογίας» (Ἀθήνα 1992)— στὸ περιοδικὸ «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος» (τχ. 7 (2011) σσ. 35-40· τχ. 8 (2011) σσ. 35-41·τχ. 9 (2011) σσ. 31-36· τχ. 10 (2011) σσ. 25-30· τχ. 11 (2011) σσ. 29-36· τχ. 12 (2012) σσ. 51-58) καὶ συνεργάστηκε καὶ συνυπέγραψε μὲ τὸν ἀδ. Παναγιώτη Σημάτη ἀρκετὰ κείμενα ποὺ ἀποκαλύπτουν καὶ προσπαθοῦν νὰ ἐκλαϊκεύσουν τὶς αἱρέσεις καὶ κακοδοξίες τοῦ Ζηζιούλα, ὥστε νὰ πληροφορηθεῖ ὁ πιστὸς λαὸς τοῦ Θεοῦ περὶ αὐτῶν!...
ΣΧΟΛΙΟ: Θέλουμε μέ τήν σειρά μας νά τονίσουμε τήν μεγάλη αξία τού βιβλίου «Ἡ θεολογία τοῦ Ἰωάννη Ζηζιούλα...», αλλά καί νά επιβεβαιώσουμε τήν πραγματικότητα τών θεολογικών πραγμάτων. Ούτε ο Ζήσης, ούτε ο Μεταλληνός είναι Θεολόγοι. Επιπλέον δέ ο Ζήσης διακατέχεται από μεγάλο φθόνο γιά τήν δόξα καί τό τρόπαιο τού Ζηζιούλα. Είναι κατά φαντασίαν αρχηγοί.
Οι αποτειχισμένοι διαμαρτύρονται έκπληκτοι:
"Γιατί δε συζητείται το θέμα της παναιρέσεως του Οικουμενισμού;"
Δέν μπορούν νά κατανοήσουν ότι δέν είναι παναίρεση καί αναγέννηση τού ευρωπαικού ανθρωπισμού, είναι συγκεκριμένη αίρεση. Μέ αόριστα όπλα δέν αντιμετωπίζεται ο αντίπαλος καθώς καί ο ίδιος είναι ένας πρωταθλητής τής αοριστολογίας.
Καί δυστυχώς τό κίνημα αποτελεί μέρος τής αιρέσεως. Οπου ακούγονται τά εξής σπουδαιοφανή.
π.Νικόλαος Μανώλης, Η αποκάλυψη του Ιησού μέσα μας. Κήρυγμα που έχει ως κεντρικό σημείο την αναφορά στην προσωπική σχέση μας με τον Ιησού Χριστό και Θεό μας.
Ελεος!!! Μαζεύτηκαν τόσα καλάμια στούς αποτειχισμένους, σχεδόν όσα καί στούς οικουμενιστές.
Αμέθυστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου