«Αυτό που ζητάμε είναι χώρος για την Ελλάδα ώστε να ολοκληρώσει τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις και να ανακάμψει», σημειώνει ο Τόμσεν, απαντώντας σε ερώτηση για το πώς μπορεί να εξηγηθεί στον μέσο αυστριακό φορολογούμενο η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους. Μάλιστα ο κ. Τόμσεν διαβεβαιώνει ότι οι Αυστριακοί θα πάρουν όλα τα δανεικά πίσω.
Για τα αυστηρά μέτρα λιτότητας ο κ. Τόμσεν θεωρεί «άδικο» να επιρρίπτεται η ευθύνη στο ΔΝΤ: «οι Ευρωπαίοι συμφώνησαν με τους Έλληνες σε αυστηρούς, όχι απαραίτητους και φιλόδοξους στόχους που οδήγησαν σε μεγάλες περικοπές. Εμείς ως ΔΝΤ το αποδεχθήκαμε», εξηγεί ο Πολ Τόμσεν που διευκρινίζει ότι όταν τα νούμερα άρχισαν αν «εκτροχιάζονται», το ΔΝΤ υπέδειξε πως χωρίς επιπρόσθετα μέτρα, τα συμφωνηθέντα αποκλειόταν να επιτευχθούν. «Για αυτό τον λόγο υπάρχει ίσως η αντίληψη ότι αυτοί είναι στόχοι που θέσαμε εμείς. Ωστόσο κάτι τέτοιο δεν ισχύει», προσθέτει ο κ. Τόμσεν. .
Το ΔΝΤ πάντα ήταν κατά της αύξησης της φορολογίας διευκρινίζει ο επικεφαλής του γραφείου της Ευρώπης. «Πάντα υποστηρίζαμε ότι η στρατηγική της αύξησης των φορολογικών βαρών δεν θα έχει αποτέλεσμα χωρίς διεύρυνση της φορολογικής βάσης».
Ο ίδιος κάνει λόγο για «δραματική αποτυχία» των φορολογικών διοικήσεων στην Ελλάδα και τονίζει πως προκειμένου να μην μειωθούν περαιτέρω οι συντάξεις, οι ελληνικές κυβερνήσεις δέχθηκαν «σχεδόν οποιαδήποτε άλλη περικοπή δαπανών» με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν τεράστια προβλήματα στα νοσοκομεία αλλά και στην ΕΛ.ΑΣ που δεν είχε χρήματα ούτε για να αλλάξει λάστιχα στα περιπολικά.
Για αυτόν τον λόγο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο απαιτεί «εδώ και χρόνια» μεταρρυθμίσεις όχι μόνο σε φορολογικό επίπεδο αλλά και στο ασφαλιστικό/συνταξιοδοτικό.
«Τελικά η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Τσίπρα επιτέλους συμφώνησε», σημειώνει στην de Standard ο κ. Τόμσεν που αναγνωρίζει ωστόσο πως οι περικοπές ίσως έπρεπε να είναι μικρότερες. Όπως άλλωστε επισημαίνει ο Πολ Τόμσεν, όλα τα προγράμματα αποδείχθηκαν επιτυχημένα με εξαίρεση αυτό της Ελλάδας.
Είναι δύσκολο να εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα σε μία νομισματική ένωση με στόχο να αποκατασταθεί η ανταγωνιστικότητα μίας χώρας. Η υποτίμηση του νομίσματος από την άλλη μεριά, όχι. Η εναλλακτική είναι η εσωτερική υποτίμηση, όπου οι μισθοί και οι τιμές πρέπει να υποχωρήσουν. Όμως «σε ένα περιβάλλον που δεν υπάρχει πληθωρισμός, αυτό οδηγεί αναπόφευκτα σε αύξηση του χρέους σε σχέση με την οικονομική παραγωγή», σημειώνει ο κ. Τόμσεν.
Πηγή: skai.gr
hassapis-peter
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου