Πού οδηγείται η ΕΑΒ και η υπόλοιπη στρατιωτική μας βιομηχανία, σε μία τόσο δύσκολη για την πατρίδα μας εποχή; Γιατί αναρτώνται παραμονές Χριστουγέννων νομοσχέδια αμυντικής συνεργασίας με τις Η.Π.Α.; Έχουν σχέση με τον αγωγό East Med και τη συμφωνία με το Ισραήλ; Γιατί δεν αντιδράει η χώρα αμυνόμενη απέναντι στον ασύμμετρο, υβριδικό-μεταναστευτικό πόλεμο που της έχει κηρύξει η Τουρκία; Γιατί αδειάζει τα νησιά δημιουργώντας χώρους για καινούργιους παράνομους μετανάστες, μεταφέροντας τους στην ενδοχώρα και κατασκευάζοντας εχθρικούς θύλακες στα μετόπισθεν μας;
Επικαιρότητα
Πρόσφατα ψηφίσθηκε στη Βουλή νομοσχέδιο για την επαναδραστηριοποίηση της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας – κυρίως της ΕΑΒ, για την αναβάθμιση των F16 και τη συντήρηση των Mirage (πηγή). Με κριτήριο όμως τη χθεσινή συνέντευξη του προς αντικατάσταση αντιπροέδρου της ΕΑΒ (βίντεο, στο 45:50 λεπτό), η βιομηχανία σταμάτησε να συμμετέχει σε ένα πολύ σημαντικό ευρωπαϊκό πρόγραμμα (περιγραφή εδώ), αλλά ο ίδιος δηλώνει πως δεν έχει εικόνα, δεν γνωρίζει τι συνέβη και άλλα φαιδρά – ενώ έστειλε επιστολή για το θέμα στον τότε υπουργό άμυνας, όχι όμως ως μέλος του ΔΣ της ΕΑΒ, αλλά ως μέλος ομοσπονδίας (της ένωσης ελληνικών εταιριών αεροδιαστημικής και άμυνας, ΕΕΛΕΑΑ).
Υπενθυμίζοντας πως η ΕΑΒ είναι χρεοκοπημένη, όπως επίσης η ΕΛΒΟ που είναι υπό εκκαθάριση, δημιουργούνται πολλά ερωτηματικά – όπως το εάν δεν έχει εικόνα και δεν γνωρίζει τι συνέβη το ΔΣ της ΕΑΒ, τότε ποιός γνωρίζει; Γιατί έστειλε επιστολή στον ΥΠΕΘΑ ως γενικός γραμματέας της ΕΕΛΕΑΑ και όχι ως αντιπρόεδρος της ΕΑΒ; Ποιός υπέγραψε την απόσυρση της ΕΑΒ από το εξαιρετικά σημαντικό ευρωπαϊκό πρόγραμμα και με ποιά αιτιολογία; Γιατί δεν ενημερώνεται η κοινή γνώμη επίσημα από την κυβέρνηση, πόσο μάλλον η Βουλή, για ένα τέτοιο θέμα;
Περαιτέρω, πώς είναι δυνατόν να σπαταλούνται τόσοι πόροι, να πετάγονται δηλαδή στο καλάθι των αχρήστων τα χρήματα που διατέθηκαν από τους φορολογουμένους από το 2006, η εμπειρία επίσης, με την απόσυρση της ΕΑΒ από ένα τόσο σημαντικό εγχείρημα που όλοι αναγνωρίζουν ως το μέλλον της αμυντικής βιομηχανίας παγκοσμίως; Γιατί υπάρχει ακόμη η συμμετοχή στην ιστοσελίδα της ΕΑΒ, αφού σταμάτησε; Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνουν τέτοια απαράδεκτα γεγονότα, όταν η πατρίδα μας αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη απειλή μετά το 1940;
Από την άλλη πλευρά, αναρτάται ένα νομοσχέδιο τροποποίησης της συμφωνίας αμοιβαίας αμυντικής συνεργασίας μεταξύ της Ελλάδας και των Η.Π.Α. παραμονή Χριστουγέννων, ταυτόχρονα με δύο άλλα δευτερεύουσας σημασίας – όταν είναι κλειστή και χωρίς καμία ενημέρωση (πηγή). Εν προκειμένω, δίνεται γη και ύδωρ στους Αμερικανούς όσον αφορά τη χρήση στρατιωτικών εγκαταστάσεων σχεδόν παντού στην Ελλάδα – δημιουργώντας εύλογες υποψίες πως πρόκειται για ανταλλάγματα, έναντι της επείγουσας προώθησης του αγωγού East Med, ως ανάχωμα στις νέες τουρκικές προκλήσεις με επίκεντρο τη Λιβύη.
Όλα αυτά μοιάζουν με κινήσεις απελπισίας μίας κυβέρνησης που έχει χάσει εντελώς την ψυχραιμία της, αδυνατώντας να ανταπεξέλθει με τις πιέσεις που ασκεί η Τουρκία – ενώ φαίνεται έτοιμη να συρθεί στη Χάγη, χωρίς συγκεκριμένη ατζέντα ανοιχτών θεμάτων (πρόκειται για ένα μόνο ουσιαστικά), παρά το ότι γνωρίζει πολύ καλά πως η Τουρκία δεν θέλει μόνο τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου αλλά τη συγκυριαρχία, με την Ελλάδα όμως ως υποτελή της χώρα.
Την ίδια στιγμή, παρά το ότι είναι ξεκάθαρο πως η Τουρκία έχει κηρύξει προ πολλού έναν ασύμμετρο υβριδικό-μεταναστευτικό πόλεμο* εναντίον μας, με τις ελεγχόμενες από την ίδια ροές μεταναστών να έχουν αυξηθεί πάνω από 200% από τον Ιούλιο (επίσης στην Κύπρο όπου στέλνει αεροπορικώς παράνομους μετανάστες στα κατεχόμενα), αδειάζει τα νησιά μας δημιουργώντας κενό χώρο και στέλνει τους παράνομους μετανάστες στην ενδοχώρα – «κατασκευάζοντας» ανόητα εχθρικούς θύλακες στα μετόπισθεν μας που στην κατάλληλη στιγμή θα διαβρώσουν επικίνδυνα την άμυνα μας.
Έτσι πέφτει στην παγίδα των Τούρκων, γεγονός που μας οδηγεί εύλογα στο συμπέρασμα πως έχει χάσει το λογαριασμό – ότι κυριολεκτικά δεν ξέρει τι κάνει, εφαρμόζοντας επί πλέον μία καταστροφική μεταναστευτική πολιτική που επιβαρύνει κατά πολύ τη χώρα μας.
* Σημείωση: «Ασύμμετρος θεωρείται ο πόλεμος που διενεργείται από οργανωμένες μη-συμβατικές ομάδες, βασίζεται στην αναίρεση των κανόνων του Δικαίου, καθώς επίσης του Δικαίου του πολέμου, ενώ χρησιμοποιεί κυρίως χαμηλού σχετικά κόστους όπλα και επιχειρησιακή δράση.
Προκαλεί όμως αποτελέσματα δυσανάλογα μεγάλου (ασύμμετρου) κόστους, στον υπέρτερο αντίπαλο – σε ανθρώπινες ζωές και υλικό, καθώς επίσης σε ψυχολογικό και κοινωνικό κόστος. Κύριος σκοπός του είναι η εξασθένιση, καθώς επίσης η κάμψη της αποφασιστικότητας και της αποτελεσματικής χρήσης των συντελεστών ισχύος του υπέρτερου αντιπάλου.
Στις ασύμμετρες απειλές/συγκρούσεις συγκαταλέγονται ακόμη και οι επιθέσεις ανταρτών, τρομοκρατικών μονάδων ή άλλων οργανωμένων ομάδων που ενστερνίζονται τα ανωτέρω. Οι οντότητες αυτές μπορεί να χρησιμοποιούν από συμβατικά ή αυτοσχέδια όπλα, μέχρι όπλα μαζικής καταστροφής. Ο νομικά ακήρυχτος τώρα πόλεμος, ασύμμετρος ή μη, ο οποίος όμως δεν είναι λιγότερο πραγματικός, αποκαλείται υβριδικός.
Στη μιλιταριστική θεωρία, οι μορφές του υβριδικού πολέμου δεν είναι κάτι το καινούργιο. Ο μεγάλος Κινέζος θεωρητικός Sun Tzu, συμβούλευε πάντα τους μαθητές του να επιδιώκουν πολέμους που δεν θα χρειαστεί καν να κηρύξουν: αυτούς που κερδίζονται χωρίς μάχη.
Αρκεί δε ένα κέντρο που να συντονίζει μέτρα οικονομικής πολιτικής, κρατικής προπαγάνδας, πράξεων δολιοφθοράς και πολέμου στον κυβερνοχώρο, σε μία μη γραμμική διαδικασία – έτσι ώστε ουδέποτε να μπορεί να αποδειχθεί η πατρότητά τους. H πρακτική δεν είναι βέβαια καινούργια, ενώ οι Ρώσοι την χρεώνουν στο ΝΑΤΟ ήδη από τον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας» (πηγή).
Analyst Team28 Δεκεμβρίου 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου