Ουφολογία ως σωτηριολογική θρησκεία (2)

Συνέχεια από : Τετάρτη, 7 Αυγούστου 2013

Ουφολογία ως σωτηριολογική θρησκεία

Του Ernst Benz, από το βιβλίο:

  Ausserirdische Welten, Von Kopernikus zu den Ufos (Εξωγήινοι κόσμοι, Από τον Κοπέρνικο μέχρι τα ούφο), Aurum Verlag, Edition 2000

 

Ένας τόσο σημαντικός ψυχολόγος και κριτικός του πολιτισμού, όπως ο Carl Jung, είχε ερμηνεύσει την εμφάνιση αυτής της νέας θρησκείας ως σημείο και έκφραση μιας βαθιάς ανησυχίας του ανθρώπου της εποχής μας, για τον τρόπο ζωής που γίνεται όλο και πιο απάνθρωπος και απρόσωπος, και ως μια απάντηση του συλλογικού ασυνειδήτου της εποχής μας στην βαθιά απειλητική και τρομακτική κρίση του τεχνολογικού μαζικού πολιτισμού μας. Στην θέση παλαιότερων διδασκαλιών περί σωτηρίας μπαίνει τώρα η νέα διδασκαλία περί των πλανητάριων, οι οποίοι επιβλέπουν προσεκτικά την γη μας, μας προειδοποιούν για τις καταστροφές που μας απειλούν, οι οποίες προετοιμάζονται κυρίως από τους γήινους ατομικούς φυσικούς. Οι πλανητάριοι μάλιστα είναι διατεθειμένοι, σε περίπτωση καταστροφής, να πάρουν τους πιο πιστούς τους οπαδούς σε κάποιο καλύτερο άστρο, στην κοσμική εξορία. Η ψυχολογική αυτή ερμηνεία του φαινομένου των Ufo είναι πράγματι η καλύτερη και η πειστικότερη, αφού δεν έχουμε σαφείς αποδείξεις για την ύπαρξη ιπτάμενων δίσκων. Η ερμηνεία αυτή όμως αναφέρεται σε μια μόνο ρίζα αυτής της νέας θρησκείας. Πράγματι, στην βάση αυτής της εντυπωσιακής ώθησης της θρησκείας των Ufo, βρίσκονται και άλλα κίνητρα, τα οποία εν τέλει φτάνουν στο τράνταγμα που προκάλεσε ο Κοπέρνικος, και το οποίο οδήγησε σε μια ριζική μεταβολή της εικόνας μας για το σύμπαν αλλά και στην μεταβολή αίσθησης που έχουμε για τον κόσμο και την φύση. Προφανής είναι ο ισχυρά εσχατολογικός χαρακτήρας της ουφολογίας, που απαντάται και σε πολλές ριζοσπαστικές χριστιανικές αιρέσεις των ΗΠΑ.

Η ιδιαιτερότητα της πίστης των ουφολόγων συνίσταται στο ότι η ουφολογία συσχετίζεται με την εσχατολογική προσμονή των Χριστιανών, και στο ότι η πίστη αυτή γίνεται αντικείμενο μιας νέας αποκάλυψης. Οι υποσχέσεις περί της επαπειλούμενης καταστροφής του κόσμου βρίσκονται ένα βήμα πριν από την εκπλήρωση τους, κυρίως λόγω της μακάβριας προόδου της ατομικής τεχνολογίας. Η τεχνολογία αυτή ασχολείται με την προετοιμασία της ολοκληρωτικής αυτοκαταστροφής της ανθρωπότητας. Η εμφάνιση των πλανητάριων έχει διπλό σκοπό. Κατά πρώτον, την περιβολή της γης με μια ζώνη ακτινοβολίας, η οποία σκοπό έχει να αποτρέψει την καταστροφή και άλλων αστέρων, όταν η γη θα καταστρέφεται από τις ατομικές εκρήξεις. Κατά δεύτερον, να προειδοποιήσει την ανθρωπότητα για τις συνέπειες των πράξεων της και να μαζέψει μια κοινότητα εκλεκτών, οι οποίοι δεν συμμετείχαν στην εγκληματική δράση των ατομικών φυσικών. Τους εκλεκτούς αυτούς θα τους μεταφέρουν με μια διαπλανητική κιβωτό του Νώε σε ένα καλύτερο άστρο. Η χριστιανική διδασκαλία για τα έσχατα, ως κάτι το οποίο είναι πολύ κοντά-ένα κυρίαρχο θέμα των κηρύκων των αμερικάνικων ελεύθερων εκκλησιών-έχει κάνει ένα αρμονικό γάμο με την science-fiction.

Αξιοσημείωτο είναι επίσης, πως λιγοστεύουν οι αναφορές περί επαφών με πλανητάριους έτσι όπως περιγράφονται στα βιβλία επιστημονικής φαντασίας(συναντήσεις με διαστημόπλοια και τα πληρώματα τους κάπου στη γη), και αυξάνονται οι αναφορές περί επαφών με κατοίκους ανώτερων κόσμων, χρησιμοποιώντας πνευματιστικά μέσα. Η ουφολογία στο σημείο αυτό συνδέεται με τον πνευματισμό που είναι πλατιά διαδεδομένος στις ΗΠΑ. Μια άλλη τάση, χαρακτηριστική των Αμερικανών, είναι η προσπάθεια σύνδεσης του φανταστικού κόσμου της ουφολογίας χριστιανικές διδασκαλίες. Πνεύματα από άλλους πλανήτες, τα οποία εμφανίζονται στις πνευματιστικές συναντήσεις των ουφολόγων και φέρνουν τα μηνύματα και τις αποκαλύψεις, ισχυρίζονται πως ταυτίζονται με την μορφή του Χριστού, ο οποίος πάνω στη γη είχε γίνει άνθρωπος με το πρόσωπο του Ιησού. Οι ουφολόγοι εμπνεύστηκαν ίσως από την ιδέα του Swedenborg περί κοσμικού Χριστού, ο οποίος είναι παρών με διαφορετικές μορφές σε όλα τα ουράνια σώματα που κατοικούνται από πνεύματα. Με τον τρόπο αυτό προκύπτει μια πνευματιστική συνέχεια της «αποκάλυψης», η οποία επιτρέπει στους οπαδούς της ουφολογίας να ισχυριστούν πως οποιοδήποτε κοσμολογικό θρησκευτικό φαντασιοκόπημα είναι αποκάλυψη του Χριστού, και να την προσθέσουν στην Παλαιά και Καινή Διαθήκη, χαρακτηρίζοντας την «Τρίτη αποκάλυψη».

Λόγω της εκπληκτικής εξάπλωσης της θρησκείας των ιπτάμενων δίσκων, ασχολήθηκε και η αμερικάνικη κοινωνιολογία επισταμένως με το φαινόμενο αυτό. Σημειώνουμε εδώ μόνο μια έρευνα, την οποία έκανε το Sociological Institute of the University of Minnesota, με τον τίτλο «When Prophecy failed» (ανεκπλήρωτη προφητεία). Το ινστιτούτο αυτό έστειλε φοιτητές-πράκτορες, ως υποτιθέμενους πιστούς σε μια κοινότητα ουφολατρών στο Lake City στην τοποθεσία Great Lake. Η κοινότητα αυτή βρισκόταν σε επαφή με τον πλανήτη Clarion μέσω ενός ανώτερου όντος με το όνομα Sananda. Εκεί έλαβαν ένα μήνυμα, ότι στις 21 Δεκεμβρίου 1954 θα πλημμύριζε η πόλη. Θα σώζονταν μόνο τα μέλη της ομάδας αυτής, τους οποίους θα μάζευε εγκαίρως ένα διαστημόπλοιο από τον πλανήτη Clarion. Οι φοιτητές έλαβαν μέρος σε όλες τις δραστηριότητες της κοινότητας πριν την πλημμύρα, κατέγραψαν όλα τα γεγονότα και αντιδράσεις των πιστών και τους συνόδευσαν στο εν αχρησία πια στρατιωτικό αεροδρόμια κοντά στο Lake-City. Εκεί η κοινότητα περίμενε να έρθει το διαστημόπλοιο, και να τους σώσει από την πλημμύρα. Το πιο μεστό αποτέλεσμα της έρευνας αυτής, είναι ότι η κοινότητα αυτή δεν διαλύθηκε, παρ’ όλο που δεν ήρθε κανένα ufo ούτε και καμιά πλημμύρα. Αντί αυτού, εμφανίστηκε ένας χούλιγκαν, και τους ζήτησε φαγητό και ποτό. Αυτό το γεγονός το θεώρησαν ως εξήγηση της μη εκπλήρωσης της υπόσχεσης. Σύμφωνα με ένα μεταγενέστερο μήνυμα από τον Clarion, ο χούλιγκαν που εμφανίστηκε και εξαφανίστηκε ξαφνικά, ήταν ο Χριστός που εμφανίστηκε σε κατώτερη μορφή. Αυτός είχε καταφέρει να πείσει τον Θεό να αναβάλει την καταστροφή, ώστε να μπορέσει να σώσει περισσότερους πιστούς. Η μη εκπλήρωση λοιπόν της προφητείας, δεν οδήγησε όπως αναμενόταν στην διάλυση της ομάδας, αλλά προκάλεσε μια ακόμα πιο ενισχυμένη ιεραποστολική δραστηριότητα. Η έρευνα αυτή έδειξε, πως θρησκευτικές αντιλήψεις, οι οποίες βασίζονται σε μια γενική αίσθηση περί του κόσμου και δημοφιλείς αντιλήψεις περί «επιστήμης», όπως και στην αχώριστη αλληλεπίδραση θρησκευτικών και τεχνολογικών φαντασιών με κοσμολογικές θεωρήσεις, δεν είναι δυνατόν να αντικρουσθούν μέσω αρνητικών εμπειριών. Στις αρνητικές εμπειρίες μάλιστα βρίσκουν την βαθιά τους επιβεβαίωση και ενίσχυση.

Συνεχίζεται

Αμέθυστος