Τις προάλλες έθεσα ένα ερώτημα, γιατί ο κόσμος δεν εμπιστεύεται τα κόμματα της δραχμής. Οι απαντήσεις ήταν πολλές. Μερικές είχαν να κάνουν με την αξιοπιστία των κομμάτων της δραχμής. Σωστό. Όμως εκείνο που κεντρικά μένει είναι ότι δεν υπάρχει λεπτομερές αξιόπιστο πρόγραμμα εξόδου.
Σε ότι αφορά το πρόγραμμα εξόδου,
εγώ που έχω σπουδάσει και οικονομικά, μπορώ να πω ότι, κανείς δεν μπορεί να καταρτίσει ένα τέτοιο πρόγραμμα, ώστε όλοι μαζί καθεστωτικοί και αντικαθεστωτικοί να επιβραβεύσουν την "ανακάλυψη". Ποτέ δεν θα γίνει κάτι τέτοιο και κανείς στην πραγματικότητα δεν μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί, μέσα στην πολύπλοκη κατάσταση που έχουμε βρεθεί.
Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που σχεδόν οι μισοί Έλληνες θέλουν ενστικτωδώς να βγούμε από το ευρώ, γιατί βλέπουν το βέβαιο αδιέξοδο του ευρώ, αλλά ταυτόχρονα αισθάνονται και πλήρη ανασφάλεια για μια «έξοδο του Μεσολογγίου». Θέλουν απτές αποδείξεις ότι όλα θα πάνε καλά και τώρα και στο μέλλον.
Εξάλλου κάθε πρόταση εξόδου από το ευρώ που εμφανίζεται, αναγκαστικά μακριά από τα φώτα της καθεστωτικής δημοσιότητας, αμέσως λοιδορείται από το καθεστώς χωρίς δυνατότητα ανταπάντησης.
Μόνο όταν καθεστώς και δανειστές κρίνουν ότι το «φρούτο ωρίμασε» και ήρθε η ώρα της αντίστροφης ληστείας μέσα στο εθνικό νόμισμα, τότε μόνο θα αφήσουν τα πράγματα να εξελιχθούν ανεξέλεγκτα και καταστροφικά, ώστε να έρθουν πάλι οι ίδιοι καθεστωτικοί για να δώσουν τη δήθεν "λύση σωτηρίας".
Όπως και να έχουν όμως τα πράγματα, σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να βγούμε το ταχύτερο από το ευρώ, αν θέλουμε τουλάχιστον να διατηρήσουμε τις περιουσίες που έχουμε αυτή τη στιγμή. Μην μας τρομάζουν πληθωρισμοί, η εργασία κ.λ.π. Εξάλλου εργασία θέλουμε. Διαφορετικά, θα μας τα πάρουν όλα και μετά θα αφήσουν να συμβεί η πιο πάνω ανεξέλεγκτη έξοδος. Κανείς δεν θα μας θέλει μετά μέσα στην Ευρωζώνη, ως βάρος για να μας ταϊζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου