Θα προσπαθήσω να σκιαγραφήσω τι θα μπορούσε να κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση και γιατί δεν το κάνει, προσθέτοντας μια πιο γενική παρατήρηση. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το πλεόνασμα υπηρεσιών των Ηνωμένων Πολιτειών με την Ευρωπαϊκή Ένωση ανήλθε σε 148 δισεκατομμύρια ευρώ το 2024. Σε αυτό το ποσό, πρέπει να προστεθεί μια περαιτέρω διευκρίνιση: η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η μεγαλύτερη αγορά υπηρεσιών για τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες έχουν παγκόσμιο πλεόνασμα υπηρεσιών περίπου 250 δισεκατομμυρίων ευρώ. Επομένως, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ζωτικής σημασίας για τη σταθερότητα του τομέα υπηρεσιών των ΗΠΑ, ο οποίος αντιπροσωπεύει περίπου τα δύο τρίτα του αμερικανικού ΑΕΠ. Για την αντιμετώπιση της επιθετικότητας του Τραμπ, η απλούστερη οδός θα ήταν η εισαγωγή περιορισμών ή μορφών φορολογίας σε αυτόν τον τομέα. Αλλά μια τέτοια οδός είναι εξαιρετικά δύσκολο να ακολουθηθεί επί του παρόντος. Εκτός από τους ολοένα και πιο εμφανείς κινδύνους παγώματος της νομοθεσίας που θεσπίζεται από την Ένωση (ο Νόμος για τις Ψηφιακές Υπηρεσίες και ο Νόμος για τις Ψηφιακές Αγορές), η ιδέα ενός πραγματικού φόρου στις αμερικανικές μεγάλες τεχνολογικές εταιρείες είναι, ακριβώς, αδύνατη λόγω της ίδιας της δομής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιτρέψτε μου να γίνω πιο σαφής εξετάζοντας την ιταλική περίπτωση. Οι ιταλικές θυγατρικές των Amazon, Meta, Microsoft και Alphabet κατέγραψαν ετήσια έσοδα περίπου 6 δισεκατομμυρίων ευρώ, αλλά ανέφεραν κέρδη μόλις 133 εκατομμυρίων ευρώ. Πώς είναι δυνατόν ένα τέτοιο παράδοξο χαμηλών κερδών; Η απάντηση είναι απλή. Οι ιταλικές θυγατρικές αυτών των γιγάντων αντιπροσωπεύουν τεράστιο κόστος που πρέπει να πληρώσουν στην ευρωπαϊκή μητρική εταιρεία, με έδρα την Ιρλανδία ή το Λουξεμβούργο, όπου ουσιαστικά μεταφέρουν τα κέρδη τους, αφήνοντας μόνο λίγα ψίχουλα στην Ιταλία και έτσι πληρώνουν φόρους στην Ιρλανδία και το Λουξεμβούργο, όπου οι συντελεστές είναι εξαιρετικά χαμηλοί. Επομένως, όσο η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αυτούς τους φορολογικούς παραδείσους εντός των συνόρων της, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς την επιβολή φορολογίας στους αμερικανικούς γίγαντες και, κατά συνέπεια, την εφαρμογή πολιτικών για την αντιμετώπιση των απαιτήσεων του Τραμπ. Άλλωστε, η αλλαγή των φορολογικών κανονισμών απαιτεί ομοφωνία και, υπό το πρίσμα αυτό, ο Τραμπ και οι μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας μπορούν να είναι ήσυχοι. Το σημείο που ήθελα να προσθέσω, ωστόσο, είναι πολύ πιο γενικό. Σχεδόν το 60% των διαχειριζόμενων αποταμιεύσεων των Ευρωπαίων επενδύεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, μέσω της μεσολάβησης μεγάλων κεφαλαίων. Η τύχη των Ευρωπαίων αποταμιευτών εξαρτάται επομένως από το να μην καταρρεύσουν οι χρηματιστηριακές αγορές και το χρέος των ΗΠΑ. Έτσι, αν ο αμερικανικός χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός δείξει σημάδια σοβαρής κρίσης, είναι αναπόφευκτο οι άρχουσες τάξεις της Ευρώπης, υπεύθυνες για την οικοδόμηση της χρηματιστικοποίησης υπό την αμερικανική κυριαρχία, να σπεύσουν να βοηθήσουν την Αυτοκρατορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου