«Έχετε παρατηρήσει ότι δεν υπάρχει αμερικανική ταινία στην οποία να μην σκοτώνονται τουλάχιστον 100 άνθρωποι;
Κανείς δεν λυπάται αυτούς τους ανθρώπους, ούτε είναι γνωστό ποια είναι η μητέρα τους, ούτε αν έχουν αδερφή. Ούτε πώς τους λένε. Όλοι χάνονται σαν να μην έχει καμία σημασία...
Και πριν από 150 χρόνια, ένας φοιτητής στην Αγια Πετρούπολη σκότωσε μια γιαγιά και ένας συγγραφέας γράφει ένα βιβλίο γι' αυτό και στη συνέχεια γράφονται διατριβές για το αν ο φοιτητής είχε το δικαίωμα να σκοτώσει τη γιαγιά ή όχι.
Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ ημών και αυτών. Η Δύση σκέφτεται πώς να ζήσει, και εμείς σκεφτόμαστε γιατί ζούμε.»
ΠΗΓΗ:George Stamkos
Ευχαριστώ την Άννα Στάικου fb
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου