Τετάρτη 5 Αυγούστου 2015

Όσο λιγότερη πίστη έχουμε, τόσο περισσότερη είναι η στεναχώρια μας.

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Όσο λιγότερη πίστη έχουμε, τόσο περισσότερη είναι η στεναχώρια μας. Μια από τις σπουδαιότερες ωφέλειες της πίστης είναι η απελευθέρωση του ανθρώπου από τις πολλές στεναχώριες.

Όσο το παιδί γνωρίζει πώς υπάρχει ο πατέρας, που φροντίζει για το σπίτι και για όλες τις δουλειές του σπιτιού, κάθε στεναχώρια του τελειώνει γρήγορα με τραγούδι. Μόλις όμως χαθεί αυτή η αίσθηση, σωπαίνει το τραγούδι! Τότε το παιδί αισθάνεται ορφανό και μόνο, περιτριγυρισμένο από στεναχώριες, αισθάνεται περιτριγυρισμένο από ένα σμήνος σφίγγες.

Όσο περισσότερο ο άνθρωπος προσπαθεί μόνος του, με τις δικές του δυνάμεις να «ξεφορτώσει» τις στεναχώριες του, τόσο περισσότερο μπερδεύεται στα δίχτυα τους.
Η χαρά σβήνει, τα μαλλιά ασπρίζουν, το σώμα «εξατμίζεται», ο θυμός μαζεύεται, μέχρι που ο άνθρωπος καταλήγει σαν μία τσάντα ξηρού δέρματος γεμάτη θυμό, σκυμμένη πάνω από τον τάφο...
 

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Αμέθυστε, θα μπορούσες να σχολιάσεις σε αυτό το κείμενο, μόνο το ορθόδοξο μέρος του (όχι το new age, νεοεποχίτικο, ανατολικών δοξασιών του συγγραφέα). Να μας πεις δυο λόγια για τον μοναχό Θεοφάνη, και την εξήγηση που δίνει ο συγγραφέας..

https://iordanisp.wordpress.com/2014/09/02/ησυχασμός-η-άγνωστη-γιόγκα-της-ορθο/

amethystos είπε...

Τό ΑΒΑΤΟΝ είναι συμφερόντων Γκουρτζίεφ. Φιλοξένησε πολλούς ψευτοορθοδόξους. Τόν Ζιάκα, τόν Μέσκο, τόν Βασιλειάδη, τόν Ξυδιά...Ψυχικούς ανθρώπους οι οποίοι δέν ενδιαφέρονται, δέν διαθέτουν καί δέν έχουν πρόσβαση στό περιεχόμενο. Τών οποίων ο κόσμος αποτελείται από λέξεις καί τυπική λογική πού στεφανώνει τήν παιδαριώδη αρχή τής αναλογίας. Νεοορθόδοξους, εκκοσμικευμένους χριστιανούς. Καθαρή προσευχή δίδαξε ο Ευάγριος ο Ποντικός καί η σχολή του, οι οποίοι καταδικάστηκαν τελικώς από τήν εκκλησία. Αληθινή προσευχή διδάσκει ο Αγιος Νικόδημος στό Συμβουλευτικό εγχειρίδιο. Τί σημαίνει καθαρή προσευχή; Χωρίς Μετάνοια. Χωρίς υπακοή. Χωρίς δάσκαλο καί οδηγό. Καλλιέργεια τού Γνωμικού μας θελήματος. Πού μάς καθιστά "Γιούς Σατανά". Σήμερα στήν θέση τού καθαρού έχουμε τό Γνήσιο. Οπως κάνουν καί οι αιρετικοί μέ τά αποσπάσματα, αφαιρούνται κείμενα από τήν ενότητα στήν οποία ανήκουν καί χρησιμοποιούνται γιά τούς δικούς μας σκοπούς. Καί η συλλογή "ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ" είναι μιά κλίμακα, η οποία ανακεφαλαιώνεται στούς Ξανθόπουλους καί αποκορυφώνεται στόν Κάλλιστο Αγγελικούδη. Ακόμη καί αυτά τά τεχνικά κείμενα μέσα στήν σειρά τους χρησιμεύουν σάν σκαλοπάτια. Αφαιρώντας τα η κλιμακα γίνεται επικίνδυνη. Σάν νά βλέπουμε ένα έργο ή νά διαβάζουμε ένα βιβλίο από τή μέση. Σήμερα περιοριζόμαστε στίς εισαγωγές, πού λειτουργούν σάν μέθοδοι εκμαθήσεως άνευ διδασκάλου. Στήν Παράδοσή μας η εν' λόγω προσευχή δίνονταν στούς έμπειρους ασκητές καί μοναχούς, όπως στήν Εβραική παράδοση τό Ασμα Ασμάτων δίνονταν στούς ώριμους πιστούς, διότι υπήρχε ο κίνδυνος νά κατανοηθεί κατά γράμμα, όπως συμβαίνει σήμερα. Ζούμε τήν εποχή τού Γράμματος, μέσα σ' έναν αγιοπνευματικό παροξυσμό. Σήμερα όλα εξυπηρετούν τήν αυτοσυγκέντρωση(δηλ. τήν απόκτηση δύναμης) καί τήν αυτοσυνειδησία, δηλ. τήν απελευθέρωση από τήν αμφιβολία πού είναι τό ψυχικό θεμέλιο τής Δύσεως."Εγώ όμως πού αμφιβάλλω γιά τά πάντα υπάρχω". Σήμερα ο συγκρητισμός είναι η επιβεβαίωση ότι σωστά καί δίκαια αμφιβάλλω διότι γνωρίζω όλες τίς απαντήσεις, όλων τών θρησκειών, αλλά καμμία δέν μέ πείθει, άρα πρέπει νά επινοήσω τίς δικές μου (απαντήσεις). Μόνο πού δέν κατέχουμε τίς ερωτήσεις πλέον. Δέν μάς τό επιτρέπει η υπερηφάνεια, διότι ερώτηση σημαίνει α-πορία. Κάτι απαράδεκτο στόν αιώνα τού δανεισμένου πλούτου. Νά δούμε τί θά μπορέσουμε νά κάνουμε όταν θάρθει νά μάς ζητήσει τούς τόκους ο δανειστής καί θά είναι πλέον αργά γιά μετάνοια.

Ανώνυμος είπε...

Το ήξερα ότι η απάντηση θα ήταν ένα απόσταγμα γνώσης και σκέψης. Σ΄ευχαριστώ πολύ!
Δεν θέλω να σε κολακέψω, ούτε έχω τα εφόδια να κρίνω το 100% των λόγων σου σε αυτό το blog (εξάλλου κανείς δεν είναι αλάθητος) αλλά πιστεύω ότι είσαι πολύ προχωρημένο άτομo. Έχεις μια φοβερή αντίληψη και ικανότητα να αποκωδικοποιείς τα πράγματα.Δεν είναι ποσότητα γνώσεων αλλά ποιότητα..
Καλοπροαίρετα θέλω μόνο να σου πω, λίγη προσοχή στις γενικεύσεις..

amethystos είπε...

Ενα παράδειγμα ίσως βοηθούσε.

Ανώνυμος είπε...

Καταρχήν δεν μ' αρέσει να κολακεύω.Είναι δείγμα μικροπρέπειας αλλά εκτός αυτού, οι Πατέρες λένε ότι "δεν υπάρχει άνθρωπος δυνάμενος να δέχεται άνευ ψυχικής βλάβης την τιμή του κόσμου".. Ότι είπα είναι η αλήθεια. Έχεις εμβαθύνει πολύ σε πολλά πράγματα, και αυτό δεν είναι θέμα ποσότητας γνώσεων αλλά μάλλον ικανότητας στον τρόπο που σκέφτεσαι να αναλύεις τις καταστάσεις και να καταλήγεις κάπου. Δεν ξέρω με τι τρόπο γίνεται. Ίσως έχεις ασχοληθεί πολλά χρόνια με αυτά τα θέματα και τα έχεις κυριολεκτικά εξαντλήσει, οπότε είναι πια απλά για σένα.Οι γενικεύσεις, είναι χαρακτηριστικό των περισσότερων Ελλήνων όπως και η ένταση στην διατύπωση, και η απολυτότητα. Είναι το πάθος με το οποίο εκφραζόμαστε. Είναι αυτό που μας διαφοροποιεί από τους (ξενέρωτους όπως λέμε) Ευρωπαίους. Μπορεί να χειραγωγηθεί και να υπηρετήσει με θετικό τρόπο τον λόγο μας. Μπορεί όμως και να τον διαστρέψει. Χρειάζεται προσοχή. Έτσι νομίζω, και το λέω πρώτα στον εαυτό μου. Η ανάλυση ενός θέματος όταν περιλαμβάνει έντονες γενικευμένες εκφράσεις (το λεγόμενο τσουβάλιασμα), ενώ από τη μία την κάνει πιο παραστατική και κατανοητή, από την άλλη μπορεί να ενεργοποιήσει αντανακλαστικά άμυνας, οπότε να σταματήσει η πρόσληψη και να χαθεί το νόημα.Συγκεκριμένο παράδειγμα είναι το να λέμε π.χ. ότι δεν υπάρχει πια Ορθοδοξία. Όλοι ξέρουμε ότι έχει γίνει μετάλλαξη, ότι κάτι άλλο εννοούσε ο Κύριος, κάτι άλλο οι μαθητές στις επιστολές.. ΔΙΑΣΩΖΕΤΑΙ όμως ακόμα σε οάσεις Ορθοδοξίας όπως έχεις πει, ΑΛΛΑ και σε πολλές μεμονωμένες ψυχές, σε πολλές μεμονωμένες καρδιές, πιστών και επισκόπων, στην ΑΦΑΝΕΙΑ, στην περιφρόνηση, στην ταπείνωση, στην εξουθένωση.. Έτσι θέλει ο Θεός, να φέρουν οι πιστοί τον ονειδισμό του Χριστού.. Η Ορθοδοξία είναι κυρίως ΒΙΩΜΑ και είναι ΘΥΣΙΑ. Μπορεί να την βρεις σε μια αγράμματη γιαγιά. Νομίζω ότι τα μάτια μας όχι απλά μας εξαπατούν αλλά αντί να μας φωτίζουν μας τυφλώνουν. Λίγη περισσότερη προσοχή λοιπόν να έχουμε όλοι, όχι τόσο στο τι λέμε, αλλά στο πως βλέπουμε και στο πως ερμηνεύουμε.. Πιστεύω ότι συμφωνούμε..

Ανώνυμος είπε...

3:36
Καλά φίλε, όλα εντάξει.
Αλλά, μήπως είσαι λίγο πονηρούτσικος...

Ανώνυμος είπε...

7:10
Tι εννοείς; Μίλησα ΚΑΘΑΡΑ και απευθύνθηκα στον Αμέθυστο. Δεν καταλαβαίνω τα υπονοούμενα! Ότι έχεις να πεις πες το με λέξεις απλές και ελληνικές, όπως δηλαδή μιλάμε όλοι εδώ!Τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού!

Ανώνυμος είπε...

7.10 Συνήθως κρίνουμε τους άλλους με βάση τον εαυτό μας ή με βάση την εικόνα που έχουμε για τον κόσμο και τους ανθρώπους.ΔΕΝ είναι όλοι υποκριτές ούτε διπρόσωποι.Υπάρχουν και ειλικρινείς άνθρωποι που θέλουν να ωφελήσουν, και προσπαθούν γι' αυτό, άσχετα αν κάνουν και λάθη.

Ανώνυμος είπε...

7:10
Aν εννοείς ότι ήθελα να κάνω στον Αμέθυστο κριτική (αλλά με πλάγιο τρόπο), μάθε λοιπόν ότι όλα μου τα λόγια είχαν απόλυτη ευθύτητα, και η σημασία τους ήταν αυτή, χωρίς τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο!Και ότι πνευματικά αδέλφια, σημαίνει ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ, να μπορώ να μιλάω στον αδερφό μου, ΑΠΛΑ, ΚΑΘΑΡΑ, και ΑΛΗΘΙΝΑ, με αγάπη και θετική προσέγγιση προσπαθώντας μόνο για το καλύτερο.Αν είναι να παρεξηγιούνται όλα τότε να ράψουμε το στόμα μας, και να καταργήσουμε τον λόγο που μας έδωσε ο Θεός..

Ανώνυμος είπε...

Να πω και κάτι τελευταίο και δεν μ' ενδιαφέρει όποιος θέλει ας παρεξηγήσει.. Είναι κρίμα ένα τέτοιο μυαλό να μην μπορεί να κατανοηθεί. Είναι κρίμα να τον κατηγορούν, να τον λένε αιρετικό και αντι-εκκλησιαστικό. Αυτό προσπάθησα να του πω, να προσέξει λίγο τις γενικεύσεις. Δεν ήθελα να τον κρίνω, αλλά να βοηθήσω να μην παρεξηγούνται τα λόγια του. Να μην εκλαμβάνονται ως πόλεμος απέναντι στην εκκλησία, ενώ είναι πόλεμος απέναντι στο ψεύδος και την αίρεση. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο έχω πει κι άλλη φορά η κριτική μας να στρέφεται εναντίον του κακού, και όχι των κακών.. Εναντίον πράξεων και όχι ανθρώπων.. Εναντίον της αμαρτίας και όχι του αμαρτωλού..