Όλα αρχίζουν με κάποια περίεργα ρεπορτάζ για μια μυστηριώδη γρίπη.
Όλα αρχίζουν με κάποια περίεργα ρεπορτάζ για μια μυστηριώδη γρίπη. Στη συνέχεια, έρχονται οι online φήμες ότι οι νεκροί επιστρέφουν. Σύντομα η κυβέρνηση είναι αναγκασμένη να αντιδράσει, πιθανόν δυναμικά. Μετά ακολουθεί ο πανικός, η καραντίνα, και η ενδεχόμενη κατάρρευση των παγκόσμιων εμπορικών δικτύων, καθώς οι πόλεις και οι χώρες προσπαθούν να προστατευθούν - αλλά είναι μάλλον πολύ αργά. Ο κόσμος, όπως τον ξέρουμε, δεν υπάρχει πια. Η Αποκάλυψη των ζόμπι έχει αρχίσει.
Αυτό το σενάριο έχει γίνει βασικό σε ένα ραγδαία αναπτυσσόμενο είδος επιστημονικής φαντασίας που ερευνά την πτώση του πολιτισμού μέσα από μια ασθένεια που ξαναζωντανεύει τους νεκρούς και τους μετατρέπει σε αδίστακτες φονικές μηχανές. Το κανάλι AMC ξεκινά μια σειρά με τίτλο «Fear the Walking Dead», μια συνέχεια της επιτυχημένης του σειράς «The Walking Dead». Ενώ η αρχική σειρά εξερευνά την ηθική στην προσπάθεια επιβίωσης σε έναν κόσμο μετά την Αποκάλυψη, το prequel της επικεντρώνεται στην έναρξη της μάστιγας των ζόμπι και ακολουθεί έναν πολιτισμό που καταρρέει στο Λος Άντζελες, στις Ηνωμένες Πολιτείες, και, εν τέλει, σε όλο τον κόσμο. Η σειρά μπορεί να περιορίζεται στη Νότια Καλιφόρνια, αλλά οι πολιτικές και οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας είναι διεθνείς - και έρχονται με πολλά πραγματικά παραδείγματα, από τη Λιβερία ως την Κίνα.
Αλλά ποιες πόλεις και χώρες θα άντεχαν μια υποθετική Αποκάλυψη; Θα μπορούσαν ο Βλαντιμίρ Πούτιν ή ο Κιμ Γιονγκ Ουν να λάβουν δραστικά μέτρα που είναι απαραίτητα για να σώσουν τους πολίτες τους; Είναι η ευρασιατική στέπα το ασφαλέστερο μέρος για να κρυφτείς από τις ορδές των ζωντανών-νεκρών; Και θα μπορούσαν οι κυβερνήσεις παγκοσμίως να συμφωνήσουν ρεαλιστικά να διοχετεύσουν τους πόρους τους στο γενικότερο καλό;
Για να πάρετε μια καλύτερη ιδέα για το πώς θα εξελισσόταν η κατανομή της διεθνούς τάξης, το Foreign Policy μίλησε με ερευνητές που έχουν χρησιμοποιήσει την Αποκάλυψη των ζόμπι ως μια πνευματική άσκηση για να δημιουργήσουν μοντέλα για την εξάπλωση της ασθένειας και των επιπτώσεών της, από το τοπικό έως το παγκόσμιο επίπεδο. «Το πιο σημαντικό που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι διοχετεύουμε όλους τους πόρους μας μέσω των ίδιων μηχανισμών που μπορεί να εξαπλωθεί μια ασθένεια», δήλωσε ο Robert Smith? (το ερωτηματικό είναι μέρος του ονόματός του), αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Οττάβας, στο Τμήμα Μαθηματικών και Στατιστικής και συγγραφέας του βιβλίου «Μαθηματική μοντελοποίηση των ζόμπι». «Αυτό το είδος της διασύνδεσης σημαίνει ότι η μάστιγα των ζόμπι θα έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο πριν καταλάβει κάποιος τι συμβαίνει και η παγκόσμια οικονομία θα πρέπει ουσιαστικά να σταματήσει για να σταματήσει και η εξάπλωσή τους» είπε ο Smith?.
Η πρόσφατη ιστορία είναι γεμάτη με παραδείγματα ασθενειών που εξαπλώνονται παγκόσμια, γρήγορα. Στο τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου και πριν από την έλευση της εμπορικής αεροπορίας, οι στρατιώτες που επέστρεφαν άφηναν ίχνη της ισπανικής γρίπης σε όλη την Ευρώπη. Σχεδόν έναν αιώνα αργότερα, το 2003, ο ιός SARS εξαπλώθηκε από το Χονγκ Κονγκ ως το Τορόντο μέσα σε ώρες. Ομοίως, μετά από λίγες μόνο εβδομάδες το καλοκαίρι του 2014, ο ιός Έμπολα εντοπίστηκε από τις αγροτικές περιοχές της Δυτικής Αφρικής στο Τέξας –σπέρνοντας την οικονομική καταστροφή. Ακόμα και τώρα, η Σαουδική Αραβία βρίσκεται αντιμέτωπη με τον ιό MERS, λίγο προτού οι ευσεβείς μουσουλμάνοι συρρεύσουν στη χώρα για το Χατζ τον επόμενο μήνα. «Αν η μάστιγα των ζόμπι ήταν πραγματική, θα ήταν απλά θέμα ημερών να γίνει πανδημία» είπε ο Smith?.
Στο μοντέλο που παρουσιάζει, η κλίμακα της μάστιγας των ζόμπι θα ήταν καταστροφική, παραλύοντας τις υποδομές και τις αλυσίδες τροφοδοσίας και αφήνοντας τις κυβερνήσεις σε αδιέξοδο σχετικά με το πώς να περιορίσουν τη μόλυνση και να χειριστούν τους όλο και πιο ανήσυχους πληθυσμούς τους. Η απλούστερη και πιο αποτελεσματική απάντηση θα ήταν μια επιθετική καραντίνα, αποκλείοντας χώρες και πόλεις, ελέγχοντας τα μέσα ενημέρωσης και περιορίζοντας σοβαρά τη ζωή των πολιτών.
«Τελικά το κοινό καλό θα υπερέβαινε τα ατομικά δικαιώματα. Οι άνθρωποι πιθανότατα θα αντιστέκονταν στην καραντίνα. Και μετά τι; Θα έπρεπε μια κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει βία στους πολίτες της; Θα μπορούσε να είναι ο μόνος τρόπος για να περιορίσει την εξάπλωση της νόσου» , υποστηρίζει ο Smith?. Αλλά το είδος της αποφασιστικής δράσης που θα απαιτούνταν θα μπορούσε να λείπει από τις δημοκρατίες, όπου η πολιτική συνεργασία είναι απαραίτητη για τη λήψη αποφάσεων - μια ιδιαίτερα ανησυχητική ιδέα για τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου η δυσλειτουργία έχει παραλύσει το Κογκρέσο τα τελευταία οκτώ χρόνια, αν όχι και περισσότερο. Αυτό θα μπορούσε να δώσει στις αυταρχικές χώρες, με λίγα εμπόδια λήψης αποφάσεων και περιορισμένες επιφυλάξεις σχετικά με τη χρήση βίας για να διατηρήσουν την τάξη, ένα σημαντικό πλεονέκτημα, καθώς η μάστιγα των ζόμπι θα μεγάλωνε. Αλλά αν κατέρρεε το παγκόσμιο εμπόριο, τα πάντα, από τα τρόφιμα και τα φάρμακα έως τις πρώτες ύλες, θα άρχιζαν να είναι σε έλλειψη. Και όπως θα εξελίσσονταν τα πράγματα, τα ζόμπι δεν θα ήταν η μόνη απειλή για την επιβίωση.
«Δεν θα μας σκότωναν μόνο τα ζόμπι» λέει Smith?. «Θα μας σκότωνε και το βρώμικο νερό, η κακή διατροφή και μερικές φορές οι άλλοι άνθρωποι. Επιπλέον, η έλλειψη τροφίμων θα οδηγούσε πιθανόν σε εξεγέρσεις. Η κατάρρευση της τάξης είναι ένας δολοφόνος, όπως και τα ζόμπι». Με τις κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων να είναι έτοιμες να καταρρεύσουν - ή να έχουν καταρρεύσει ήδη – οι σκληροί επιζώντες μπορεί να έψαχναν άλλα μέρη για να μετακινηθούν, για να αυξήσουν τις πιθανότητες επιβίωσής τους. Αλλά πού θα πήγαιναν οι μετανάστες της Αποκάλυψης των ζόμπι; Στον Βόρειο Καναδά, τη Μογγολία ή τη Ρωσία;
Στο σημαντικό έργο του Max Brooks «World War Z» (το μυθιστόρημα, και όχι την κατώτερη ταινία με τον Μπραντ Πιτ), η σχετικά απομονωμένη και αυτάρκης Κούβα αναδεικνύεται ένα σπάνιο νησί σταθερότητας, ενώ η Ισλανδία - ένα στήριγμα των εμπορικών αεροπορικών ταξιδιών και μια χώρα που είναι εύκολο να εισέλθεις- συγκλονίζεται από τις ορδές των ζόμπι. «Η αντοχή μιας χώρας στα ζόμπι θα εξαρτηθεί πολύ από το μέγεθος του πληθυσμού και την αντοχή των υποδομών της» σχολιάζει ο Matt Bierbaum, υποψήφιος διδάκτωρ στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Cornell. Τον περασμένο Μάρτιο, ο Bierbaum και ο συνάδελφός του Alex Alemi παρουσίασαν έναν χάρτη των Ηνωμένων Πολιτειών που προσομοιώνει την εξάπλωση μιας επιδημίας ζόμπι.
Οι δύο ερευνητές διαπίστωσαν ότι θα χρειαστούν μόνο περίπου 28 ημέρες για να καταληφθούν οι Ηνωμένες Πολιτείες από ζόμπι. Διαπίστωσαν επίσης ότι ενώ οι πυκνοκατοικημένες πόλεις θα έπεφταν, οι περιοχές που βρίσκονται μεταξύ των μεγάλων μητροπολιτικών περιοχών θα αντιμετώπιζαν τη μεγαλύτερη απειλή, καθώς τα ζόμπι από πολλές μεγάλες πόλεις θα συγκεντρώνοντας στην ίδια ζώνη. Σε αυτό το μοντέλο, η βόρεια Πενσυλβάνια θα δεχόταν το μεγαλύτερο πλήγμα, ενώ ακολουθεί η κοιλάδα Σαν Χοακίν στην Καλιφόρνια, όπου θα συναντιόντουσαν ζόμπι από το Σαν Φρανσίσκο και το Λος Άντζελες (τη θέση του «Fear the Walking Dead»).
«Οι καλύτερες περιοχές για να ξεφύγεις από την αποκάλυψη των ζόμπι δεν είναι απαραίτητα οι λιγότερο πυκνοκατοικημένες» δήλωσε ο Bierbaum. «Είναι οι περιοχές που έχουν τη μεγαλύτερη απόσταση από όλα τα άλλα αστικά κέντρα». Με βάση το μοντέλο αυτό, οι πυκνοκατοικημένες Νότια Ασία και Νοτιοανατολική Ασία και οι μεγαλουπόλεις τους που βρίσκονται κοντά μεταξύ τους δεν θα διαρκούσαν για πολύ. Ούτε και οι χώρες με μεγαλουπόλεις που σφύζουν, όπως στην Αίγυπτο, το Ιράν και τη Νιγηρία. Η Ρωσία, που εδώ και πολύ καιρό έχει προβλήματα από τη συρρίκνωση του πληθυσμού της και τα επεκταμένα εδάφη της Ευρασίας, θα μπορούσε να έχει το μεγαλύτερο πλεονέκτημα. «Η Σιβηρία και η Άπω Ανατολή της Ρωσίας είναι μάλλον η καλύτερη επιλογή» λέει ο Bierbaum. Αλλά αυτοί οι παράγοντες θα μπορούσαν επίσης να έχουν σημασία μόνο βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα, είπε: «Σε μακροπρόθεσμη βάση, τελικά παντού θα υπήρχε εξάπλωση».
Αυτό, φυσικά, είναι κάτι υποθετικό. Τα ζόμπι δεν είναι πραγματικά και η ιατρική υποδομή έχει μέχρι στιγμής καταφέρει να κρατήσει τις σύγχρονες εστίες μίας νόσου υπό έλεγχο. Αλλά αυτό που αντιπροσωπεύουν τα ζόμπι εξακολουθεί να κυριαρχεί στη λαϊκή κουλτούρα και φαίνεται να αντηχεί τους συλλογικούς φόβους της ανθρωπότητας. Αποδεικνύοντας πόσο μαζικές είναι αυτές οι ανησυχίες, το «Fear the Walking Dead» έχει ήδη μια δεύτερη σεζόν με 15 επεισόδια. Αυτό σημαίνει ότι θα έχουμε πολλές περισσότερες ευκαιρίες για να ξεπεράσουμε εμμέσως το τέλος του κόσμου.
foreignpolicy.com
antinews
ΣΧΟΛΙΟ: Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΛΛΑΒΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ. Περιορίζεται σέ επιστημολογικές γενικεύσεις καί συνήθως τίς ντύνει μέ αφαιρέσεις πού αντλεί από τό παρόν.
Πολλά Ζόμπι εμφανίζονται τούς καλοκαιρινούς μήνες στά Μάλια τής Κρήτης, στήν Μύκονο, στήν Ζάκυνθο...Επίσης σέ όλη τήν διάρκεια τού έτους τά Σαββατοκύριακα στά Κλάμπς όλου τού κόσμου. Οπου "εκκλησιάζονται" οι νέοι. Η "οργαζόμενη" νεολαία. Ζόμπι είναι η λευκή φυλή πού αφανίζεται, οι Ελληνες πού εκλέγουν τούς εκτελεστές τους. Υπερήφανα Ζόμπι παρελαύνουν σέ διάφορα μέρη τής Γής. Ο σημερινός πολιτισμός παράγει τώρα πλέον μόνον ζόμπι. Ίσως τό τελειότερο βιομηχανικό προιόν.
Τό Χόλλυγουντ απλώς αντικειμενοποιεί τίς καλύτερες φαντασιώσεις, γαρνιρισμένες μέ τούς πιό σκοτεινούς λογισμούς.
Αμέθυστος
Αυτό το σενάριο έχει γίνει βασικό σε ένα ραγδαία αναπτυσσόμενο είδος επιστημονικής φαντασίας που ερευνά την πτώση του πολιτισμού μέσα από μια ασθένεια που ξαναζωντανεύει τους νεκρούς και τους μετατρέπει σε αδίστακτες φονικές μηχανές. Το κανάλι AMC ξεκινά μια σειρά με τίτλο «Fear the Walking Dead», μια συνέχεια της επιτυχημένης του σειράς «The Walking Dead». Ενώ η αρχική σειρά εξερευνά την ηθική στην προσπάθεια επιβίωσης σε έναν κόσμο μετά την Αποκάλυψη, το prequel της επικεντρώνεται στην έναρξη της μάστιγας των ζόμπι και ακολουθεί έναν πολιτισμό που καταρρέει στο Λος Άντζελες, στις Ηνωμένες Πολιτείες, και, εν τέλει, σε όλο τον κόσμο. Η σειρά μπορεί να περιορίζεται στη Νότια Καλιφόρνια, αλλά οι πολιτικές και οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας είναι διεθνείς - και έρχονται με πολλά πραγματικά παραδείγματα, από τη Λιβερία ως την Κίνα.
Αλλά ποιες πόλεις και χώρες θα άντεχαν μια υποθετική Αποκάλυψη; Θα μπορούσαν ο Βλαντιμίρ Πούτιν ή ο Κιμ Γιονγκ Ουν να λάβουν δραστικά μέτρα που είναι απαραίτητα για να σώσουν τους πολίτες τους; Είναι η ευρασιατική στέπα το ασφαλέστερο μέρος για να κρυφτείς από τις ορδές των ζωντανών-νεκρών; Και θα μπορούσαν οι κυβερνήσεις παγκοσμίως να συμφωνήσουν ρεαλιστικά να διοχετεύσουν τους πόρους τους στο γενικότερο καλό;
Για να πάρετε μια καλύτερη ιδέα για το πώς θα εξελισσόταν η κατανομή της διεθνούς τάξης, το Foreign Policy μίλησε με ερευνητές που έχουν χρησιμοποιήσει την Αποκάλυψη των ζόμπι ως μια πνευματική άσκηση για να δημιουργήσουν μοντέλα για την εξάπλωση της ασθένειας και των επιπτώσεών της, από το τοπικό έως το παγκόσμιο επίπεδο. «Το πιο σημαντικό που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι διοχετεύουμε όλους τους πόρους μας μέσω των ίδιων μηχανισμών που μπορεί να εξαπλωθεί μια ασθένεια», δήλωσε ο Robert Smith? (το ερωτηματικό είναι μέρος του ονόματός του), αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Οττάβας, στο Τμήμα Μαθηματικών και Στατιστικής και συγγραφέας του βιβλίου «Μαθηματική μοντελοποίηση των ζόμπι». «Αυτό το είδος της διασύνδεσης σημαίνει ότι η μάστιγα των ζόμπι θα έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο πριν καταλάβει κάποιος τι συμβαίνει και η παγκόσμια οικονομία θα πρέπει ουσιαστικά να σταματήσει για να σταματήσει και η εξάπλωσή τους» είπε ο Smith?.
Η πρόσφατη ιστορία είναι γεμάτη με παραδείγματα ασθενειών που εξαπλώνονται παγκόσμια, γρήγορα. Στο τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου και πριν από την έλευση της εμπορικής αεροπορίας, οι στρατιώτες που επέστρεφαν άφηναν ίχνη της ισπανικής γρίπης σε όλη την Ευρώπη. Σχεδόν έναν αιώνα αργότερα, το 2003, ο ιός SARS εξαπλώθηκε από το Χονγκ Κονγκ ως το Τορόντο μέσα σε ώρες. Ομοίως, μετά από λίγες μόνο εβδομάδες το καλοκαίρι του 2014, ο ιός Έμπολα εντοπίστηκε από τις αγροτικές περιοχές της Δυτικής Αφρικής στο Τέξας –σπέρνοντας την οικονομική καταστροφή. Ακόμα και τώρα, η Σαουδική Αραβία βρίσκεται αντιμέτωπη με τον ιό MERS, λίγο προτού οι ευσεβείς μουσουλμάνοι συρρεύσουν στη χώρα για το Χατζ τον επόμενο μήνα. «Αν η μάστιγα των ζόμπι ήταν πραγματική, θα ήταν απλά θέμα ημερών να γίνει πανδημία» είπε ο Smith?.
Στο μοντέλο που παρουσιάζει, η κλίμακα της μάστιγας των ζόμπι θα ήταν καταστροφική, παραλύοντας τις υποδομές και τις αλυσίδες τροφοδοσίας και αφήνοντας τις κυβερνήσεις σε αδιέξοδο σχετικά με το πώς να περιορίσουν τη μόλυνση και να χειριστούν τους όλο και πιο ανήσυχους πληθυσμούς τους. Η απλούστερη και πιο αποτελεσματική απάντηση θα ήταν μια επιθετική καραντίνα, αποκλείοντας χώρες και πόλεις, ελέγχοντας τα μέσα ενημέρωσης και περιορίζοντας σοβαρά τη ζωή των πολιτών.
«Τελικά το κοινό καλό θα υπερέβαινε τα ατομικά δικαιώματα. Οι άνθρωποι πιθανότατα θα αντιστέκονταν στην καραντίνα. Και μετά τι; Θα έπρεπε μια κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει βία στους πολίτες της; Θα μπορούσε να είναι ο μόνος τρόπος για να περιορίσει την εξάπλωση της νόσου» , υποστηρίζει ο Smith?. Αλλά το είδος της αποφασιστικής δράσης που θα απαιτούνταν θα μπορούσε να λείπει από τις δημοκρατίες, όπου η πολιτική συνεργασία είναι απαραίτητη για τη λήψη αποφάσεων - μια ιδιαίτερα ανησυχητική ιδέα για τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου η δυσλειτουργία έχει παραλύσει το Κογκρέσο τα τελευταία οκτώ χρόνια, αν όχι και περισσότερο. Αυτό θα μπορούσε να δώσει στις αυταρχικές χώρες, με λίγα εμπόδια λήψης αποφάσεων και περιορισμένες επιφυλάξεις σχετικά με τη χρήση βίας για να διατηρήσουν την τάξη, ένα σημαντικό πλεονέκτημα, καθώς η μάστιγα των ζόμπι θα μεγάλωνε. Αλλά αν κατέρρεε το παγκόσμιο εμπόριο, τα πάντα, από τα τρόφιμα και τα φάρμακα έως τις πρώτες ύλες, θα άρχιζαν να είναι σε έλλειψη. Και όπως θα εξελίσσονταν τα πράγματα, τα ζόμπι δεν θα ήταν η μόνη απειλή για την επιβίωση.
«Δεν θα μας σκότωναν μόνο τα ζόμπι» λέει Smith?. «Θα μας σκότωνε και το βρώμικο νερό, η κακή διατροφή και μερικές φορές οι άλλοι άνθρωποι. Επιπλέον, η έλλειψη τροφίμων θα οδηγούσε πιθανόν σε εξεγέρσεις. Η κατάρρευση της τάξης είναι ένας δολοφόνος, όπως και τα ζόμπι». Με τις κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων να είναι έτοιμες να καταρρεύσουν - ή να έχουν καταρρεύσει ήδη – οι σκληροί επιζώντες μπορεί να έψαχναν άλλα μέρη για να μετακινηθούν, για να αυξήσουν τις πιθανότητες επιβίωσής τους. Αλλά πού θα πήγαιναν οι μετανάστες της Αποκάλυψης των ζόμπι; Στον Βόρειο Καναδά, τη Μογγολία ή τη Ρωσία;
Στο σημαντικό έργο του Max Brooks «World War Z» (το μυθιστόρημα, και όχι την κατώτερη ταινία με τον Μπραντ Πιτ), η σχετικά απομονωμένη και αυτάρκης Κούβα αναδεικνύεται ένα σπάνιο νησί σταθερότητας, ενώ η Ισλανδία - ένα στήριγμα των εμπορικών αεροπορικών ταξιδιών και μια χώρα που είναι εύκολο να εισέλθεις- συγκλονίζεται από τις ορδές των ζόμπι. «Η αντοχή μιας χώρας στα ζόμπι θα εξαρτηθεί πολύ από το μέγεθος του πληθυσμού και την αντοχή των υποδομών της» σχολιάζει ο Matt Bierbaum, υποψήφιος διδάκτωρ στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Cornell. Τον περασμένο Μάρτιο, ο Bierbaum και ο συνάδελφός του Alex Alemi παρουσίασαν έναν χάρτη των Ηνωμένων Πολιτειών που προσομοιώνει την εξάπλωση μιας επιδημίας ζόμπι.
Οι δύο ερευνητές διαπίστωσαν ότι θα χρειαστούν μόνο περίπου 28 ημέρες για να καταληφθούν οι Ηνωμένες Πολιτείες από ζόμπι. Διαπίστωσαν επίσης ότι ενώ οι πυκνοκατοικημένες πόλεις θα έπεφταν, οι περιοχές που βρίσκονται μεταξύ των μεγάλων μητροπολιτικών περιοχών θα αντιμετώπιζαν τη μεγαλύτερη απειλή, καθώς τα ζόμπι από πολλές μεγάλες πόλεις θα συγκεντρώνοντας στην ίδια ζώνη. Σε αυτό το μοντέλο, η βόρεια Πενσυλβάνια θα δεχόταν το μεγαλύτερο πλήγμα, ενώ ακολουθεί η κοιλάδα Σαν Χοακίν στην Καλιφόρνια, όπου θα συναντιόντουσαν ζόμπι από το Σαν Φρανσίσκο και το Λος Άντζελες (τη θέση του «Fear the Walking Dead»).
«Οι καλύτερες περιοχές για να ξεφύγεις από την αποκάλυψη των ζόμπι δεν είναι απαραίτητα οι λιγότερο πυκνοκατοικημένες» δήλωσε ο Bierbaum. «Είναι οι περιοχές που έχουν τη μεγαλύτερη απόσταση από όλα τα άλλα αστικά κέντρα». Με βάση το μοντέλο αυτό, οι πυκνοκατοικημένες Νότια Ασία και Νοτιοανατολική Ασία και οι μεγαλουπόλεις τους που βρίσκονται κοντά μεταξύ τους δεν θα διαρκούσαν για πολύ. Ούτε και οι χώρες με μεγαλουπόλεις που σφύζουν, όπως στην Αίγυπτο, το Ιράν και τη Νιγηρία. Η Ρωσία, που εδώ και πολύ καιρό έχει προβλήματα από τη συρρίκνωση του πληθυσμού της και τα επεκταμένα εδάφη της Ευρασίας, θα μπορούσε να έχει το μεγαλύτερο πλεονέκτημα. «Η Σιβηρία και η Άπω Ανατολή της Ρωσίας είναι μάλλον η καλύτερη επιλογή» λέει ο Bierbaum. Αλλά αυτοί οι παράγοντες θα μπορούσαν επίσης να έχουν σημασία μόνο βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα, είπε: «Σε μακροπρόθεσμη βάση, τελικά παντού θα υπήρχε εξάπλωση».
Αυτό, φυσικά, είναι κάτι υποθετικό. Τα ζόμπι δεν είναι πραγματικά και η ιατρική υποδομή έχει μέχρι στιγμής καταφέρει να κρατήσει τις σύγχρονες εστίες μίας νόσου υπό έλεγχο. Αλλά αυτό που αντιπροσωπεύουν τα ζόμπι εξακολουθεί να κυριαρχεί στη λαϊκή κουλτούρα και φαίνεται να αντηχεί τους συλλογικούς φόβους της ανθρωπότητας. Αποδεικνύοντας πόσο μαζικές είναι αυτές οι ανησυχίες, το «Fear the Walking Dead» έχει ήδη μια δεύτερη σεζόν με 15 επεισόδια. Αυτό σημαίνει ότι θα έχουμε πολλές περισσότερες ευκαιρίες για να ξεπεράσουμε εμμέσως το τέλος του κόσμου.
foreignpolicy.com
antinews
ΣΧΟΛΙΟ: Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΛΛΑΒΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ. Περιορίζεται σέ επιστημολογικές γενικεύσεις καί συνήθως τίς ντύνει μέ αφαιρέσεις πού αντλεί από τό παρόν.
Πολλά Ζόμπι εμφανίζονται τούς καλοκαιρινούς μήνες στά Μάλια τής Κρήτης, στήν Μύκονο, στήν Ζάκυνθο...Επίσης σέ όλη τήν διάρκεια τού έτους τά Σαββατοκύριακα στά Κλάμπς όλου τού κόσμου. Οπου "εκκλησιάζονται" οι νέοι. Η "οργαζόμενη" νεολαία. Ζόμπι είναι η λευκή φυλή πού αφανίζεται, οι Ελληνες πού εκλέγουν τούς εκτελεστές τους. Υπερήφανα Ζόμπι παρελαύνουν σέ διάφορα μέρη τής Γής. Ο σημερινός πολιτισμός παράγει τώρα πλέον μόνον ζόμπι. Ίσως τό τελειότερο βιομηχανικό προιόν.
Τό Χόλλυγουντ απλώς αντικειμενοποιεί τίς καλύτερες φαντασιώσεις, γαρνιρισμένες μέ τούς πιό σκοτεινούς λογισμούς.
Αμέθυστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου