ΜΑΤΑΙΟΤΗΤΕΣ

ΠΕΡΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ

Είναι μάταιο νά προσπαθούμε νά εκλογικεύσουμε, έστω, έναν αιρετικό. Δέν συνέβη ποτέ στήν ιστορία. Επειδή όμως άλλος σπέρνει καί άλλος θερίζει καί επειδή αυτή είναι η ορθόδοξη εσχατολογία, διότι η πλάνη τής επιστημονικής ιστορικής εσχατολογίας προσπαθεί νά μάς πείσει πώς μπορούμε νά θερίσουμε χωρίς νά έχουμε σπείρει, θά συνεχίσουμε τίς προσπάθειές μας μέχρι τέλους. Μέχρι τής τελικής νίκης τής ορθοδοξίας έναντι τής συγχρόνου αιρέσεως.

Η σύγχρονη αίρεση τής εσχατολογίας είναι προτεσταντικής, γερμανικής προελεύσεως καί ολοκληρώνει τήν αίρεση τού Αυγουστίνου. Τό περίεργο είναι πώς καί στην περίπτωση τού οικουμενισμού, η προτεσταντική αρχή, θεωρείται πώς ανανεώνει τόν χριστιανισμό. Ξέθαψε τήν αρχική εσχατολογική πίστη τής πρώτης εκκλησίας. Καί είναι περίεργο διότι μέ τόν ίδιο ακριβώς λόγο περιγράφεται καί η κακοδοξία τού Αυγουστίνου. Ο san Gerolamo έγραψε γύρω στά 386 μ.Χ., όταν κυκλοφόρησε τό de beata vita τού Αυγουστίνου : «Δοξάζεσαι σε όλο τόν κόσμο. Οι καθολικοί (όλος ο κόσμος δηλ. από τότε) σέ λατρεύουν σάν τόν νέο θεμελιωτή τής αρχαίας πίστης». Ήδη τό 386, γιά τούς Λατίνους, η πίστη στόν Κύριο ήταν απαρχαιωμένη καί χρειαζόταν μιά καλή μεταρρύθμιση. Καί ποιά ήταν αυτή; Η ψυχολογία στήν θέση τής θεολογίας. ΤΟ ΕΓΩ ΣΑΝ ΕΑΥΤΟΣ.

Η γερμανική εσχατολογία θεμελιώνει καθαρά πλέον τήν ανθρώπινη ζωή στόν χρόνο καί τόν απελευθερώνει από τήν ουσία, τόν αληθινό εαυτό τού ανθρώπου, τήν νόηση. Γιαυτό καί η σύγχρονη ελευθερία είναι μιά απελευθέρωση τού ανθρώπου από τό βάθος του, τόν λόγο καί η εγκατάλειψή του στήν πολιτική. Γιαυτό καί εμφανίζονται μελέτες τύπου : ο χωρόχρονος τών χριστιανών είναι ο χριστός. Η πολιτικοποίηση τής χριστιανικής ζωής βρίσκεται πίσω καί από τόν διάλογο πού ξεκίνησε η δήθεν εκκλησία μέ τούς αριστεριστές.

Καί ιδού η απορία μας πρός τόν Βασιλειάδη. Ισχυρίζεστε όλοι οι οικουμενιστές, πώς τό Άγιο Πνεύμα βρίσκεται στήν εκκλησία. Ταυτόχρονα ισχυρίζεστε πώς η Σωτηρία έρχεται από τήν επέλαση τού Αγίου Πνεύματος από τά έσχατα. Εννοείτε δύο Άγια Πνεύματα, διαφορετικά μεταξύ τους; Τό ένα είναι βοηθός τού άλλου; Κι αυτό τό δεύτερο Άγιο Πνεύμα οδηγώντας σάν φάρος τήν ιστορία, στήν οποία βολοδέρνει καί η εκκλησία πού ατυχώς διαθέτει μόνον τό πρώτο Άγιο Πνεύμα, μπορεί νά σώσει καί όλες τίς υπόλοιπες θρησκείες, διότι τό Άγιο Πνεύμα όπου θέλει πνεί; Τό πρώτο ή τό δεύτερο; Διότι τό πρώτο βρίσκεται μέσα στήν εκκλησία. Τό δεύτερο επελαύνει στην ιστορία. Αυτό τό πνεύμα πού ‘‘όπου θέλει πνεί’’ είναι ένα τρίτο Άγιο Πνεύμα; Η θέληση τού Αγίου Πνεύματος είναι διπλή; Διότι μέ τήν θέλησή του συνεργεί μέ τόν Κύριο στήν οικονομία της σωτηρίας μας καί κατοικεί μαζί μέ τόν Κύριο στήν εκκλησία. Πέτυχαν οι μαθητές τού Κυρίου τόν ευαγγελισμό όλων τών εθνών; Ή μήπως απομένει νά ευαγγελίσουμε σήμερα τίς δύο θρησκείες πού εμφανίστηκαν μετά τόν Κύριο καί οι οποίες προϋποθέτουν τήν άρνηση τού Κυρίου, τόν εβραϊσμό καί τόν μωαμεθανισμό; Καί η ενότης τών χριστιανών μέ αυτές τίς θρησκείες, σάν τήν σύνθεση τών αντιθέτων τού Χέγκελ, δέν θά περιέχει οπωσδήποτε καί τήν άρνηση τού Κυρίου; Καί θά μάς σώσει από αυτή τήν άρνηση τό Άγιο Πνεύμα; Αυτονομούμενο εντελώς από τόν Κύριο; Καί θά διδάξουμε σέ αυτές τίς θρησκείες τήν ειρήνη καί τήν αγάπη τίς οποίες διαθέτουν ήδη οι χριστιανοί;

Οι Γερμανοί Βασιλειάδη, αφού πέτυχαν τήν υποταγή τής πίστεως στόν χρόνο, κατάλαβαν πώς ο χρόνος χρειάζεται καί ένα διαφορετικό τέλος από τόν θάνατο, πού είναι τό φυσικό άδοξο τέλος του. Και επινόησαν τόν αναστημένο Χριστό τής δόξης ο οποίος επιτρέπει στό Άγιο Πνεύμα νά επελαύνει στήν ιστορία, καθότι τό Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται καί εκ τού Υϊού.

Βρισκόμαστε Βασιλειάδη αυτή τήν στιγμή μέ τρία Άγια Πνεύματα καί μέ δύο Χριστούς. Είσαι σίγουρος πώς δέν υπάρχει καί τρίτος Χριστός; Υπάρχει. Και θά στόν φανερώσουμε εμείς, γιά νά ολοκληρωθείς.

Ο διανοούμενος, ο οποίος πήρε τήν θέση τού φιλοσόφου στήν ιστορία, εδημιουργήθη από τήν εσωτερικότητα τού Αυγουστίνου, έχει ανάγκη ενός σκοπού πού πρέπει νά βρίσκεται έξω από αυτόν. Διότι τό εγώ, η εσωτερικότης καί όχι τό βάθος πού είναι ο Νούς, είναι αυτοσκοπός. Είναι η απόλυτη αδράνεια. Είναι η απόλυτη ακινησία. Και χρειάζεται τόν μοχλό τού Αρχιμήδη γιά νά κινηθεί. Μόνο πού καί ο Αρχιμήδης χρειάζεται κάπου νά σταθεί γιά νά κινήσει αυτή τή γή πού είναι τό ΕΓΩ. Αυτό τό κάπου είναι η ετερότης. Η θεολογία τού Ζηζιούλα. Διότι τό εγώ είναι πάντοτε ετεροπροσδιοριζόμενο. Τό εγώ υπηρετεί, δέν είναι σκλάβος, είναι υπάλληλος. Εξασφαλίζει τό μέλλον. Παλέυει γιά τη σύνταξη καί τό εφάπαξ. Τήν Βασιλεία επί τής γής.

Κι αυτός ο διανοούμενος διαφέρει ριζικά από τόν Έλληνα πολίτη, διότι ο σκοπός τού Έλληνα ρίζωνε στά βάθη τού είναι του καί ήταν αυτοσκοπός. Ο αρχαίος ορισμός τής ελευθερίας. Γι αυτό καί ο Νούς καθορίστηκε σάν αυτοκίνητος καί σάν αεικίνητος. Η θεολογία τού Ζηζιούλα αφορά όντα ετεροκίνητα, σάν τού λόγου σας.

Σήμερα ο Μανιχαϊσμός κινεί όλα τά νήματα τής ιστορίας. Οι καλοί Εβραίοι θά νικήσουν στά έσχατα, πού ήδη επελαύνουν στήν ιστορία, τούς κακούς μωαμεθανούς καί θά ξαναχτίσουν τόν ναό τής παντοκρατορίας τους, θά κατακτήσουν τήν οικουμένη. Τή νέα γή τής επαγγελίας τήν οποία έχουν υποσχεθεί στόν εαυτό τους.

Θά τά ξαναπούμε.

Αμέθυστος