Ας δούμε σύντομα τι μας αποκαλύπτει ιστορικά ο μεγάλος Ρώσος θεολόγος, ο Μπουλγκάκωφ: «Ιστορικά, μαζί με το Βυζάντιο κατεστράφη και ο δεσμός της Πατερικής Εκκλησίας με την Αποστολική, πρώτη Εκκλησία! Στη θέση της εισέρχεται βίαια η Ρωμαϊκή εκδοχή της Εκκλησίας, η Ιεραρχημένη Εκκλησία, η Ιεραρχία, απολυτοποιημένη στο πρωτείο του πάπα, ενός απλού επισκόπου και σβήνει ακόμη και τη Λατρεία της Εκκλησίας! Εδραιώνεται για πάντα η Αποστολική διαδοχή της Ιεραρχίας! Παρότι δε οι προτεστάντες επαναστατούν στην Ιεραρχημένη ακριβώς εκδοχή της Εκκλησίας, η επιστροφή τους εδραιώνει την ερμηνεία αυτής της Εκκλησίας. Η σωτηρία τους έρχεται sola scriptura, από το Βιβλίο. Η Ρώμη, αφού έχει καταστρέψει την Κωνσταντινούπολη και νικήσει στους Ιερούς πολέμους τους προτεστάντες, στη Σύνοδο του Τριδέντου του Βατικανού (1869-1870) επικυρώνει για πάντα την Ιεραρχική εκδοχή της Εκκλησίας και το πρωτείο του πάπα, τον θεμέλιο λίθο αυτής της Εκκλησίας. Αυτή η τροπή δυστυχώς, γίνεται αποδεκτή από τη Ρωσική θεολογία, η οποία με τις “Ορθόδοξες ομολογίες” αποδέχεται στο πρόσωπο κάθε επισκόπου το Ιεραρχικό πρωτείο του πάπα και την αποστολική διαδοχή των επισκόπων. Πρωτάκουστο για την Οικονομία της Σωτηρίας!» Με τη βοήθεια λοιπόν του Μπουλγκάκωφ μπορούμε να καταλάβουμε και εμείς την πιο σκοτεινή σελίδα της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας! Το “Πηδάλιο” αναγνωρίζει αποστολική διαδοχή ακόμη και στους παπάδες!
Αμέθυστος.
Αμέθυστος.
6 σχόλια:
Να θυμίσω ότι το "Πηδάλιο" είναι έργο του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη που καλώς τον τιμάς ιδιαιτέρως...
ο πιο μεγάλος πειρασμός της εκκλησίας
Και ο λόγος του Μπουλγάκωφ δεν κατατάσσεται στα...θέσφατα...μια άποψη εκφράζει και αυτός ο μακαρίτης, ο οποίος από ένα σημείο και μετά πήρε ύποπτες θεολογικές εφαπτόμενες...
Δώσε μας κείμενα από ΑΓΙΟΥΣ και εκεί θα δώσω βάση.
Οι φιλόσοφοι θεολογικού τύπου, με κάνουν και κουμπώνομαι μέχρι τα λαιμά...
Ο Μπουλγκακωφ μας αναφέρει ένα ιστορικό γεγονός. Δέν νομίζω είναι υγιές να αποφεύγουμε την πραγματικότητα. Μας λέει ότι σε εκείνο το σημείο υπάρχει βαθύς λάκος, μήν πέσετε μέσα προσοχή.
Με τον Άγιο Νικόδημο πορεύτηκα ένα πολύ μεγάλο δρόμο προς τον Κύριο. Το κακό με το πηδάλιο είναι η χρήση που του γίνεται. Εγώ το μελέτησα για να μάθω την Εκκλησιαστική πραγματικότητα. Ποτέ όμως δέν μου πέρασε απο το Μυαλό ότι το βιβλίο αυτό είναι ένα νομοθέτημα αλάνθαστο το οποίο θα μπορούσε να πάρει οπως πήρε την θέση των εντολών του Κυρίου. Κάθε ευλογημένος παπάς στηρίζει σε αυτό την εξουσία του αντί να στηρίξει την αγάπη του για τον Κύριο στην πίστη του και στη συνείδηση του.
Ότι έγινε κατάχρηση στο Πηδάλιο,από διψασμένους για ΕΞΟΥΣΙΑ ΕΓΚΟΣΜΙΑ, παπάδες, θα συμφωνήσω. Επίσης κατά την τύπωσή του στη Βενετία, συνέβησαν πάνω από 17 λαθροχειρίες στο κείμενο, τουτέστιν, ο μοναχός που φρόντιζε την έκδοση, έβαλε μέσα άλλα και ΠΟΛΥ ΠΙΚΡΑΘΗΚΕ ο άγιος Νικόδημος όταν τα είδε, αλλά δεν ήταν εύκολο τότε να διορθωθεί η κατάσταση
Δημοσίευση σχολίου