Ο Νεο « ζηλωτής » Ευθύμιος Τρικαμηνάς καί η αιρετική '' Αποτείχισή '' του
 |
| Ο σπηλαιολόγος μέ φωτεινό πατερικό ένδυμα. |
Τίς Παλαιοημερολογίτικες αιρέσεις τού Ευθυμίου Τρικαμηνά : περί ''Υποχρεωτικής διακοπής τού μνημοσύνου'' καί περί ''Μολυσμού'' από τίς συμπροσευχές καί κακόδοξες δηλώσεις ορισμένων Επισκόπων τής Εκκλησίας , τίς επινόησαν πρώτοι οί Παλαιοημερολογίτες , επειδή ξεσκεπάσαμε τήν απάτη τού πλαστογραφημένου τούς Σιγγιλίου , στό οποίο στήρίξαν τήν απόσχισή τούς τό 1924 !! Από τήν αίρεση αυτή, τού ''Μολυσμού'', προκύπτει καί η αίρεση τής ''Αποτείχισης από όλη τήν Εκκλησία''.'' Αφού Μολύνεστε, είστε υποχρεωμένοι να Αποτειχιστείτε '' μάς λένε εδώ καί δεκαετίες οί «ΓΟΧ». Δυστυχώς μερικοί τούς πίστεψαν, έν οίς καί ό Ευθύμιος Τρικαμηνάς, ό οποίος, ούτε λίγο, ούτε πολύ, μάς λέει όλους αιρετικούς όπως καί οί Παλαιοημερολογίτες ! Είναι κρίμα, άνθρωποι πού διαφωνούν μέ τούς Παλαιοημερολογίτες, νά υιοθετούν τίς κακοδοξίες πού αυτοί επινόησαν από τό 1960 καί έπειτα .
Η χρησιμοποίηση , κατ΄ αρχάς , τού όρου ''Αποτείχιση'' από τούς, πάσης φύσεως « ζηλωτές » είναι εντελώς παραπλανητικός , καθ΄ ότι αυτοί εννοούν ''Απόσχιση'' από ολόκληρη τήν Εκκλησία, πράγμα πού δέν επιτρέπει ο ιε΄ κανών τής Α΄ καί Β΄ συνόδου, τόν οποίο αυτοί κακώς επικαλούνται ! Ο έν λόγω κανών, επιτρέπει τήν αποτείχιση από τόν Επίσκοπο πού κηρύττει αίρεση, υπό τών πατέρων κατεγνωσμένη καί όχι αποτείχιση από ολόκληρη τήν Εκκλησία, όπως μάς λένε οί ψευτο αποτειχιστές !
Εκτός από τήν γενικοποίηση τής Ορθόδοξης '' αποτείχισης '', οί κακόδοξοι '' αποσχιστές '' , διαστρέφουν καί τόν δυνητικό τής χαρακτήρα , μετατρέποντάς τόν όλως αυθαιρέτως σέ υποχρεωτικό ! Πουθενά όμως δέν αναφέρεται '' υποχρέωση '', παρά μόνο τό προαιρετικό δικαίωμα τής διακοπής τού μνημοσύνου τού, αιρετικά διδάσκοντος Επισκόπου καί μόνον .
Όπως είναι δέ γνωστό , οποιοσδήποτε και για οποιονδήποτε λόγο , αποτολμήσει νά διακόψει τήν κοινωνία μέ ολόκληρη τήν Εκκλησία ( εκτός άν γίνει πλήρης ένωση μέ αιρετικούς , αλλά καί πάλι δέν θά είναι ό μόνος Ορθόδοξος ) , λογίζεται παρευθύς ώς έν ενεργεία καθηρημένος καί αφορισμένος , χωρίς τήν χρεία καταδίκης τού υπό τής Ιεράς Συνόδου , όπως ισχύει γιά τούς εντός Εκκλησίας Αιρετικούς* . Η Ιερά Σύνοδος , δικάζει μόνο θέματα εντός τής Εκκλησίας ή περιπτώσεις επιστροφής τών εκτός τής Εκκλησίας πλανεμένων σ´ αυτήν. Όταν ή Σύνοδος συνέρχεται επί τό αυτό καί αναθεματίζει τούς Σχισματικούς, αυτό δέν τό κάνει γιά νά τούς χωρίσει από Τόν Θεό επειδή παρέμειναν αμετανόητοι , όπως κάνει μέ τούς εντός Εκκλησίας αιρετικούς , αλλά τό κάνει γιά νά επισημοποιήσει τόν , από καιρό , χωρισμό τούς από τήν Εκκλησία.
Η διδασκαλία τής Ορθοδόξου Εκκλησίας μάς περί τών Σχισματικών, είναι ξεκάθαρη . Σχισματικοί , ονομάζονται εκείνοι πού εχωρίσθηκαν από τήν Εκκλησία , όχι γιά δόγματα πίστεως , αλλά γιά ζητήματα ευκολοϊάτρευτα. Λέγει ό Μέγας Βασίλειος : '' Σχίσματα δέ , τούς δί αιτίας τινάς εκκλησιαστικάς καί ζητήματα ιάσιμα πρός αλλήλους διενεχθέντας... οί δέ , τής Εκκλησίας αποστάντες ούκ έτι έσχον Τήν Χάριν Τού Αγίου Πνεύματος εφ΄ εαυτούς... οί δέ απορραγέντες , λαϊκοί γενόμενοι , ούτε τού Βαπτίζειν , ούτε τού χειροτονείν είχον εξουσίαν , ούτε ηδύναντο Χάριν Αγίου Πνεύματος Αγίου εταίροις παρέχειν , ής αυτοί εκπεπτώκασι ! "( βλ. Ι. Πηδάλιον σελ. 587 ) .
Λέγει ο κανὼν ΙΕ΄ τῆς ΑΒ΄ Συνόδου :
«…Οἱ γὰρ δι’ αἵρεσίν τινα παρὰ τῶν ἁγίων Συνόδων ἢ Πατέρων κατεγνωσμένην τῆς πρὸς τὸν πρόεδρον κοινωνίας ἑαυτούς διαστέλλοντες, ἐκείνου δηλονότι τὴν αἵρεσιν δημοσίᾳ κηρύττοντος καὶ γυμνῇ τῇ κεφαλῇ ἐπ’ ἐκκλησίαις διδάσκοντος, οἱ τοιούτοι οὐ μόνον τῇ κανονικῇ ἐπιτιμήσει οὐχ ὑπόκεινται πρὸ συνοδικῆς διαγνώσεως ἑαυτοὺς τῆς πρὸς τὸν καλούμενον Ἐπίσκοπον κοινωνίας ἀποτειχίζοντες, άλλὰ καὶ τῆς πρεπούσης τιμῆς τοῖς ὀρθοδόξοις ἀξιωθήσονται. Οὐ γὰρ Ἐπισκόπων, ἀλλὰ ψευδὲπισκόπων καὶ ψευδοδιδασκάλων κατέγνωσαν, καὶ οὐ σχίσματι τὴν ἕνωσιν τῆς Ἐκκλησίας κατέτεμον, ἀλλὰ σχισμάτων καὶ μερισμῶν τὴν Ἐκκλησίαν ἐσπούδασαν ῥύσασθαι».
Ἑρμηνεία ὑπὸ ἁγίου Νικοδήμου (βλ. Ἱερὸν Πηδἀλιον) :
«… Ἐάν δὲ οἱ ῥηθέντες πρόεδροι εἶναι αἱρετικοί, καὶ τὴν αἵρεσιν αὐτῶν κηρύττουσι παῤῥησίᾳ, καὶ διὰ τοῦτο χωρίζονται οἱ εἰς αὐτοὺς ὑποκείμενοι, καὶ πρὸ τοῦ νὰ γένῃ ἀκόμη συνοδικὴ κρίσις περὶ τῆς αἱρέσεως ταύτης, οἱ χωριζόμενοι αὐτοί, όχι μόνον διὰ τὸν χωρισμὸν δὲν καταδικάζονται, ἀλλὰ καὶ τιμῆς τῆς πρεπούσης, ὡς ὀρθόδοξοι, εἶναι ἄξιοι, ἐπειδή, ὄχι σχίσμα ἐπροξένησαν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν μὲ τὸν χωρισμὸν αὐτόν, ἀλλὰ μᾶλλον ἠλευθέρωσαν τὴν Ἐκκλησίαν ἀπὸ τὸ σχίσμα καὶ τὴν αἵρεσιν τῶν ψευδεπισκόπων αὐτῶν».
Όπως είδαμε μέσα από τό ίδιο τό Ιερόν Πηδάλιον , ο ιε΄ κανών τής Α΄ καί Β΄ συνόδου , ουδαμώς επιτρέπει αποτείχιση από ολόκληρη τήν Εκκλησία ! Όλα τά υπό τών αποσχιστών , εναντίως λεγόμενα είναι '' προφάσεις έν αμαρτίαις '' !Εκτός από τήν γενικοποίηση τής Ορθόδοξης '' αποτείχισης '', οί κακόδοξοι '' αποσχιστές '' , διαστρέφουν καί τόν δυνητικό τής χαρακτήρα , μετατρέποντάς τόν όλως αυθαιρέτως σέ υποχρεωτικό ! Πουθενά όμως δέν αναφέρεται '' υποχρέωση '', παρά μόνο τό προαιρετικό δικαίωμα τής διακοπής τού μνημοσύνου τού, αιρετικά διδάσκοντος Επισκόπου καί μόνον .
Όπως είναι δέ γνωστό , οποιοσδήποτε και για οποιονδήποτε λόγο , αποτολμήσει νά διακόψει τήν κοινωνία μέ ολόκληρη τήν Εκκλησία ( εκτός άν γίνει πλήρης ένωση μέ αιρετικούς , αλλά καί πάλι δέν θά είναι ό μόνος Ορθόδοξος ) , λογίζεται παρευθύς ώς έν ενεργεία καθηρημένος καί αφορισμένος , χωρίς τήν χρεία καταδίκης τού υπό τής Ιεράς Συνόδου , όπως ισχύει γιά τούς εντός Εκκλησίας Αιρετικούς* . Η Ιερά Σύνοδος , δικάζει μόνο θέματα εντός τής Εκκλησίας ή περιπτώσεις επιστροφής τών εκτός τής Εκκλησίας πλανεμένων σ´ αυτήν. Όταν ή Σύνοδος συνέρχεται επί τό αυτό καί αναθεματίζει τούς Σχισματικούς, αυτό δέν τό κάνει γιά νά τούς χωρίσει από Τόν Θεό επειδή παρέμειναν αμετανόητοι , όπως κάνει μέ τούς εντός Εκκλησίας αιρετικούς , αλλά τό κάνει γιά νά επισημοποιήσει τόν , από καιρό , χωρισμό τούς από τήν Εκκλησία.
Η διδασκαλία τής Ορθοδόξου Εκκλησίας μάς περί τών Σχισματικών, είναι ξεκάθαρη . Σχισματικοί , ονομάζονται εκείνοι πού εχωρίσθηκαν από τήν Εκκλησία , όχι γιά δόγματα πίστεως , αλλά γιά ζητήματα ευκολοϊάτρευτα. Λέγει ό Μέγας Βασίλειος : '' Σχίσματα δέ , τούς δί αιτίας τινάς εκκλησιαστικάς καί ζητήματα ιάσιμα πρός αλλήλους διενεχθέντας... οί δέ , τής Εκκλησίας αποστάντες ούκ έτι έσχον Τήν Χάριν Τού Αγίου Πνεύματος εφ΄ εαυτούς... οί δέ απορραγέντες , λαϊκοί γενόμενοι , ούτε τού Βαπτίζειν , ούτε τού χειροτονείν είχον εξουσίαν , ούτε ηδύναντο Χάριν Αγίου Πνεύματος Αγίου εταίροις παρέχειν , ής αυτοί εκπεπτώκασι ! "( βλ. Ι. Πηδάλιον σελ. 587 ) .
Ένα τρανταχτό γεγονός πού αποδεικνύει τήν ανειλικρινή στάση τών « ΓΟΧ » καί τού Ευθυμίου Τρικαμηνά , είναι τό ότι α π ο κ ρ ύ π τ ο υ ν από τά θύματά τούς : α) τήν όμοια μέ τήν δική μάς, στάση τών Αγίων Κολλυβάδων έναντι τών Λατινοφρόνων τής εποχής τούς καί β) τήν καταδίκη τών Στουδιτικών σχισμάτων από τούς Αγίους πατέρες τής εποχής !
* Κάθ´ όλο τό χρονικό διάστημα πού ένας υπόδικος Πατριάρχης, Επίσκοπος ή Ιερεύς είναι ενωμένος μέ τό Σώμα Τού Χριστού , όσο αμαρτωλός καί πλανεμένος κί άν είναι , λογίζεται ώς άρρωστο μέλος τού Σώματος καί τελεί εγκυρότατα Μυστήρια εώς ότου καθαιρεθεί από τήν Ιερά Σύνοδο τής τοπικής Εκκλησίας πού ανοίκει . Όταν αυτό συμβεί , τότε και μόνο , παύει νά ενεργεί καί η Θεία Χάρις στά Μυστήρια πού τελεί . Γιά δέ τούς Μοναχούς καί λαϊκούς ισχύει ο αποσχηματισμός καί ο αφορισμός .
Αποσπάσματα περί αποτειχίσεως , από τό θαυμάσιο βιβλίο τού π. Βασιλείου Παπαδάκη '' Αντιπατερική η στάση τού ζηλωτικού Παλαιοημερολογιτισμού ''
Ο ιερός Δοσίθεος Ιεροσολύμων, ερμηνεύων ωραιότατα την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία, παρουσιάζει τον τρόπο με τον οποίο η Εκκλησία αντιμετωπίζει αυτούς που κηρύττουν εντός αυτής αιρετικά δόγματα: «Την αίρεση την αναφύουσαν, εάν εξαπλωθή, κρίνει και κατακρίνει η Οικουμενική σύνοδος».[18] Μετά δε την σύνοδο οι αμετανόητοι αιρετικοί απεκόπτοντο παντελώς της εκκλησιαστικής κοινωνίας.
Σε μερικές περιπτώσεις η εκκλησιαστική κοινωνία με τους ανωτέρω διεκόπτετο και προ συνοδικής κρίσεως.[19] Ο ιε΄ κανών της ΑΒ συνόδου, επιτρέπει την πράξη αυτή, εφόσον γίνεται με σκοπό να ελευθερωθή η Εκκλησία από το σχίσμα και την αίρεση των επισκόπων αυτών.[20] Επειδή όμως το εκκλησιαστικό σχίσμα δεν είναι κάτι το απλό, η τελική κρίση και η αποκοπή των αιρετικών από την Εκκλησία, ως προανεφέραμε, ανετέθη στις Οικουμενικές Συνόδους .
Αυτό έγινε, διότι οι αιρέσεις δεν ήταν εύκολο να συνειδητοποιηθούν αμέσως από το πλήρωμα της Εκκλησίας. Επίσης δεν ήταν δίκαιο να θεωρούνται αιρετικοί, προ της τελικής αποφάσεως της Οικουμενικής συνόδου, όσοι εκοινωνούσαν από άγνοια, για Οικονομία ή για κάποια άλλη αιτία με τους επισκόπους που εκήρυττον αιρετικές δοξασίες. Γι' αυτό κανείς ιερός κανών ή άγιος πατήρ δεν επέβαλε ποτέ στο Ορθόδοξο πλήρωμα την διακοπή της εκκλησιαστικής κοινωνίας με τους αιρετικούς προ συνοδικής κρίσεως. Επίσης κανείς κληρικός δεν ετιμωρήθη ποτέ γι' αυτό, σε αντίθεση βεβαίως με αυτούς που συνέχιζαν την επικοινωνία μετά την συνοδική καταδίκη.
Αρκετά παραδείγματα από την εκκλησιαστική Ιστορία αποδεικνύουν, ότι από την εμφάνιση της αιρετικής διδασκαλίας μέχρι την τελική καταδίκη της μεσολαβούσε ένα διάστημα, μικρό η μεγάλο. Στην περίοδο αυτή η Εκκλησία προσπαθούσε δια των εκπροσώπων της να φέρη σε μετάνοια τους "καινούς" διδασκάλους, εφαρμόζουσα την ανεγνωρισμένη από όλους τους αγίους Πατέρες γραμμή της Οικονομίας. Έτσι, π.χ., ενώ ο Μονοθελητισμός άρχισε να κηρύττεται το 615, οι κύριοι πολέμιοί του, άγιοι Σωφρόνιος και Μάξιμος, δεν φαίνεται να έχουν διακόψει την επικοινωνία με τους αιρετικούς προ των συνόδων της Δύσεως (640 - 649), που τους ανεθεμάτισαν.
Η αντιμετώπιση αυτών που παραβαίνουν (περισσότερο ή λιγότερο) τους ιερούς κανόνες, χωρίς να θίγουν τα δόγματα, είναι τελείως διαφορετική. Οι κανόνες ιγ΄, ιδ΄ και ιε΄ τής ΑΒ συνόδου (επί αγίου Φωτίου) απαγορεύουν αυστηρώς την διακοπή της εκκλησιαστικής κοινωνίας με τους επισκόπους, που υπέπεσαν σε οποιοδήποτε «έγκλημα», προ συνοδικής κρίσεως. Οι άγιοι Απόστολοι επέτρεπαν την διακοπή της κοινωνίας για λόγους «ευσεβείας και δικαιοσύνης».[29] Η λέξη «δικαιοσύνη» μπορούσε ευκόλως να παρερμηνευθή, με αποτέλεσμα να συμβούν διάφορα σχίσματα που κατεδικάσθησαν από την Εκκλησία. Τα αλλεπάλληλα σχίσματα, κυρίως των Στουδιτών, που συνεχίζοντο και επί των ημερών του αγίου Φωτίου, έδωσαν αφορμή στον Άγιο και την σύνοδό του να νομοθετήσουν τους κανόνες αυτούς.
Επίσης δεκαπέντε περίπου έτη προ της συνόδου του αγίου Φωτίου «ο άγιος Μεθόδιος συνοδικώς εξήνεγκεν ανάθεμα κατά των του Στουδίου μοναχών των από της Εκκλησίας εαυτούς αποσχισάντων, διότι αντείχοντο των κατά Ταρασίου και Νικηφόρου κληθέντων τε και γραφέντων υπό Θεοδώρου».[30] Η τακτική του αγίου Μεθοδίου να αποδέχεται οικονομικώς τις χειροτονίες των Εικονομάχων προεκάλεσε σχίσματα. Ο όσιος Ιωαννίκιος κατέκρινε πολυτρόπως τα σχίσματα αυτά και υπεστήριζε ότι η Εκκλησία πρέπει να είναι ενωμένη, εφόσον δεν υπάρχουν λόγοι πίστεως.[31]
Αλλά και τα παλαιότερα προσωρινά σχίσματα του αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου για τις Οικονομίες των αγίων πατριαρχών Ταρασίου και Νικηφόρου, «ου μικρόν πτώμα τοις Πατράσιν έδοξε· αλλ' όμως πάλιν διωρθώσατο».[32] Ακόμη και ο βιογράφος του, Μιχαήλ ο Στουδίτης, δεν τολμά να υποστηρίξη την πράξη του οσίου Θεοδώρου.[33] Τα σχίσματα αυτά κατέκριναν μεταξύ άλλων οι ιεροί Μεθόδιος[34] και Δοσίθεος.[35] Επίσης δεν τα ακολούθησαν άλλοι μοναχοί εκείνης της εποχής, οι οποίοι ανεδείχθησαν μεγάλοι άγιοι. Τέτοιος ήταν ο μέγας ομολογητής Θεοφάνης, ο οποίος στην «Χρονογραφία» του αναφέρει την απόσχιση του αγίου Θεοδώρου από την «αγία Εκκλησία» και τον «αγιώτατο πατριάρχη»[36] Νικηφόρο. Η αιτία της κατακρίσεώς τους ήταν ότι δεν υπήρχε ζήτημα πίστεως, αλλά απόκλιση από τους ιερούς κανόνες. Βεβαίως ο άγιος Θεόδωρος είναι μέγας ομολογητής και αποτελεί πρότυπο ένεκα των ηρωικών αγώνων του έναντι της εικονομαχικής αιρέσεως. Μόνο τα προσωρινά σχίσματά του για τις ανωτέρω Οικονομίες δεν μπορεί να αποτελέσουν κανόνα για την Εκκλησία.
Δυστυχώς οι Ζηλωτές διαφημίζουν τα σχίσματα αυτά κατά κόρον και τα παρουσιάζουν ως εκκλησιαστικό νόμο και κανόνα απαράβατο, επειδή ακριβώς και αυτοί δεν έχουν λόγους πίστεως για τα σχίσματά τους. Αποκαλούν μάλιστα "Μοιχειανούς" τους αντιπάλους του Οσίου Θεοδώρου -όπως δηλαδή και αυτός για λίγο διάστημα τους ωνόμαζε- και τις περισσότερες φορές αποκρύπτουν τα ονόματά τους, ή δεν τους αποκαλούν αγίους![37] Πρόκειται για τους αγίους και ομολογητές Νικηφόρο Κωνσταντινουπόλεως, Μιχαήλ Συννάδων, Ευθύμιο Σάρδεων, Αιμιλιανό Κυζίκου, Θεοφύλακτο Νικομηδείας και άλλους μεγάλους Πατέρες.
Επίσης ο όσιος Δανιήλ ο Στυλίτης εκαλούσε σε μετάνοια όσους μοναχούς εχωρίζοντο από την Εκκλησία άνευ λόγων πίστεως. Τους συνιστούσε δε ότι «ουκ ακινδύνως εαυτούς χωρίζομεν της αγίας ημών μητρός».[38 ]
Γενικότερα δε, όλα τα σχίσματα που έγιναν προφάσει ακριβολογίας, δεν εξέφρασαν ποτέ αυθεντικώς την Εκκλησία. Ούτε εθεωρήθησαν βεβαίως εκτός Εκκλησίας όσοι δεν συμμετείχαν σ' αυτά.
Πολλές παρανομίες ή παρεκκλίσεις (άμεσες και έμμεσες) από το Ορθόδοξο φρόνημα -παρόμοιες με τις σημερινές- συνέβαιναν εκείνες τις εποχές και ιδίως στις περιοχές που επλεόναζαν οι Λατίνοι: Πλήθος μαρτυριών στον ιστ΄ και ιζ΄ αιώνα δεικνύουν ως συνηθισμένη τακτική, το να κοινωνούν οι Ορθόδοξοι στους Λατίνους και το αντίστροφο.
Αναφέρουμε επίσης: Μνημόνευση και αναγνώριση λατίνων επισκόπων, μεμονωμένα συλλείτουργα, μικτά μυστήρια, παροχή μυστηρίων σε αιρετικούς, κηδείες αιρετικών, σπουδές σε σχολές αιρετικών,[63] χορηγήσεις αδείας εξομολογήσεως και διδασκαλίας στους παπικούς καπουτσίνους. Ακόμη και Μητροπολίτες η μοναχοί εξομολογούντο σε Λατίνους (λόγω των δυσχερών περιστάσεων που επικρατούσαν στις Τουρκοκρατούμενες και Λατινοκρατούμενες περιοχές), πράγμα που κατέκρινε με σφοδρότητα ο ιερός Μακάριος ο Πάτμιος -χωρίς όμως να κάνη σχίσματα.[64]
Κατά δε τα μέσα του ιζ΄ αιώνος «τα μοναστήρια του Άθω επανειλημμένως εκάλεσαν τους Ιησουίτας, όπως ιδρύσουν εν τω Αγίω Όρει σχολήν δια την πνευματικήν κατάρτισιν των μοναχών»! [65] Επίσης την ίδια περίοδο «εις πολλούς τόπους, εις Ιεροσόλυμα, εις Αλεξανδρειαν και άλλους τόπους, εις μίαν εκκλησίαν ψάλλουσιν εις εν μέρος ανατολικοί και εις άλλο δυτικοί»![66] Κατά τις ίδιες εποχές έγιναν διάλογοι και με τα διάφορα παρακλάδια των Μονοφυσιτών και Προτεσταντών, τους οποίους συμπαθούσε και υπερήσπιζε ισχυρή μερίδα. Παρά ταύτα δεν έγιναν σχίσματα στην Ορθόδοξη Εκκλησία, αν και οι Πατέρες ηγωνίζοντο κατά της ενώσεως με τους Λουθηροκαλβίνους.[67]
θ. Ο όσιος Νικόδημος κατέκρινε τους «λατινόφρονες» της εποχής του ή «αμίσθους δεφένσορες του Λατινικού ψευδοβαπτίσματος», όπως τους ωνόμαζε.[68] Το 1755 οι ανατολικοί πατριάρχες είχαν αποφασίσει συνοδικώς να αναβαπτίζωνται οι εκ των Λατίνων προσερχόμενοι στην Ορθοδοξία, διότι μέχρι τότε οι Λατίνοι εγίνοντο δεκτοί στην Ορθοδοξία κυρίως με αναμύρωση. Παρά ταύτα οι λατινόφρονες επολέμησαν την απόφαση αυτή και συνέχιζαν να δέχωνται τους έχοντες το παπικό ράντισμα Λατίνους με αναμύρωση.
Ο άγιος Νικόδημος εθλίβετο για την μέχρι τότε μεγάλη νοθεία, διαφθορά και παρερμηνεία των ιερών κανόνων και για τον «θανατηφόρον και παραίτιον ψυχικής απωλείας καρπόν» που ετίκτετο εξ αυτών.[69] Απωδύρετο επίσης και για δεινές παραβάσεις ιερών κανόνων (στ τής Δ , ιδ , ιθ , κγ τής ΣΤ ) και ιδίως για τους Σιμωνιακούς, οι οποίοι κατά τον άγιο Ταράσιο είναι χειρότεροι των Πνευματομάχων. [70] Έλεγε λοιπόν ο Όσιος, ότι η κατά τον άγιο Γεννάδιο θεοστυγής αυτή αίρεση έχει γίνει σήμερα αρετή [71] και οι περισσότεροι χειροτονούνται δια χρημάτων.[72] Συγχρόνως ήλεγχε με σύνεση και τους θεολόγους της εποχής του, για τα αιρετικά και βλάσφημα φρονήματά τους.[73]
Ο Όσιος και οι λοιποί Κολλυβάδες της εποχής του ηγωνίσθησαν σθεναρώς υπέρ των ιερών Παραδόσεων, όμως δεν φαίνεται πουθενά να διέκοψαν την επικοινωνία με τους λατινόφρονες η τους λοιπούς κακοδόξους. Οι συνετοί αυτοί ζηλωτές, σε αντίθεση με τους σημερινούς, είχαν την ικανότητα να διακρίνουν την διαφορά μεταξύ των λατινοφρόνων της εποχής τους και των λατινοφρόνων που έκαναν τις ενώσεις του 1274 και του 1439.
-----------
18 Δωδεκάβιβλος, βιβ. δ , κεφ. ι , §γ .
19 Αγίου Κυρίλλου, επιστολή ια , α.α.77, 81αα.
20 Οσίου Νικοδήμου, Πηδάλιον, Αθήναι 1970, σ. 358.
19 Αγίου Κυρίλλου, επιστολή ια , α.α.77, 81αα.
20 Οσίου Νικοδήμου, Πηδάλιον, Αθήναι 1970, σ. 358.
29 Κανών λα , α.α.137, 96α.
30 Μ. Γεδεών, Πατριαρχικοί Πίνακες, Αθήναι 1996, σ. 185.
31 Οσίου Συμεών του Μεταφραστού, Βιος οσίου πατρός ημών Ιωαννικίου, κεφ. να , νβ , α.α.116, 85α-88α.
32 Περί Ταρασίου και Νικηφόρου των εν αγίοις πατριαρχών, α.α.99, 1853α.
33 α.α.99, 157αα.
34 Περί Ταρασίου και Νικηφόρου των εν αγίοις πατριαρχών, α.α.99, 1853α.
35 Ενθ ανωτ. βιβ. ζ , κεφ. δ , §ε .
36 α.α.108, 992α.
37 Ορθόδοξος Ενημέρωσις, φύλλο 34, σ. 1.
38 1923, σ. 85.
30 Μ. Γεδεών, Πατριαρχικοί Πίνακες, Αθήναι 1996, σ. 185.
31 Οσίου Συμεών του Μεταφραστού, Βιος οσίου πατρός ημών Ιωαννικίου, κεφ. να , νβ , α.α.116, 85α-88α.
32 Περί Ταρασίου και Νικηφόρου των εν αγίοις πατριαρχών, α.α.99, 1853α.
33 α.α.99, 157αα.
34 Περί Ταρασίου και Νικηφόρου των εν αγίοις πατριαρχών, α.α.99, 1853α.
35 Ενθ ανωτ. βιβ. ζ , κεφ. δ , §ε .
36 α.α.108, 992α.
37 Ορθόδοξος Ενημέρωσις, φύλλο 34, σ. 1.
38 1923, σ. 85.
63 Στεφανίδου, ένθ ανωτ. §51,52.
64 Ευαγγελική Σάλπιγξ, εν Αθήναις 1867, σ. 327.
65 Θεοδωρήτου μοναχού, Η ευχαριστιακή συμμετοχή εν αγίω Όρει, 1972, σ. 35-37.
66 Ενθ ανωτ.
67 Οσίου Νικοδήμου, Χρηστοήθεια, εν Χίω 1887, σ. 377.
68 Πηδάλιον, Αθήναι 1970, σημείωση στον μστ΄ Αποστολικόν, σ. 56.
69 Ενθ ανωτ. σ. ιβ .
70 Ενθ ανωτ. σ. 719.
71 Ενθ ανωτ. ερμηνεία του κβ τής ΣΤ , σ. 238.
72 Ενθ ανωτ. σημείωση 6, σ. 696.
73 Ενθ ανωτ. σημείωση στον ρκδ΄ τής εν Καρθαγένη, σ. 527.
64 Ευαγγελική Σάλπιγξ, εν Αθήναις 1867, σ. 327.
65 Θεοδωρήτου μοναχού, Η ευχαριστιακή συμμετοχή εν αγίω Όρει, 1972, σ. 35-37.
66 Ενθ ανωτ.
67 Οσίου Νικοδήμου, Χρηστοήθεια, εν Χίω 1887, σ. 377.
68 Πηδάλιον, Αθήναι 1970, σημείωση στον μστ΄ Αποστολικόν, σ. 56.
69 Ενθ ανωτ. σ. ιβ .
70 Ενθ ανωτ. σ. 719.
71 Ενθ ανωτ. ερμηνεία του κβ τής ΣΤ , σ. 238.
72 Ενθ ανωτ. σημείωση 6, σ. 696.
73 Ενθ ανωτ. σημείωση στον ρκδ΄ τής εν Καρθαγένη, σ. 527.
Παρουσιάζονται παρακάτω τα βιβλία του Παλαιοημερολογίτη Θεοδώρητου Μαύρου.
ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ ΠΕΡΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ by orthodoxihomologia
Και τέλος παρουσιάζεται το βίντεο που γίνεται ανάγνωση της επιστολής του π. Επιφάνιου Θεοδωρόπουλου προς τόν Παλαιοημερολογίτη Θεοδώρητο Μαύρο.
Οί Παλαιοημερολογίτες ερμηνεύουν με αιρετικό τρόπο τόν ιε΄ κανόνα τής Α΄καί Β΄ συνόδου περί διακοπής τού μνημοσύνου . Η Α΄καί Β΄ ( Πρωτοδευτέρα) σύνοδος επί Μεγάλου Φωτίου , με σκοπό να ερμηνεύσει τόν λα΄ Αποστολικό κανόνα πού παρερμήνευαν οί Στουδίτες Μοναχοί , οί οποίοι αναθεματίστηκαν ( καί οί σημερινοί Παλ / τες ) καί να αποτρέψει νεώτερα σχίσματα , θέσπισε τόν ιε΄ κανόνα . Σύμφωνα μέ τόν κανόνα αυτόν , η διακοπή τού μνημοσύνου τού οικείου Επισκόπου ( όχι καί τής υπόλοιπης Εκκλησίας ), επιτρέπεται (δέν επιβάλλεται) μόνο γιά λόγους πίστεως (γιά , κατεγνωσμένη υπό τών Πατέρων , αιρετική διδασκαλία) . Αίρεση είναι : '' Τό έν τινί παρεκλίναι τών κειμένων ημίν δογμάτων , περί τής ορθής πίστεως '' ( βλ. Αγίου Συμεών , κατήχηση λβ΄ ) . Ή διόρθωση τού ημερολογίου γιά τήν οποία αποσχίστηκαν οί Παλαιοημερογίτες από τήν παγκόσμιο Εκκλησία Τού Χριστού δέν αποτελεί αίρεση . Συνεπώς , κατά τόν ιε΄ κανόνα τής Α΄καί Β΄συνόδου , η απόσχισις τών Παλ / τών ήταν , είναι καί θα είναι παράνομη .''
Πηγή: http://stwmenkalws.blogspot.gr/2012/03/blog-post_26.html και
http://stwmenkalws.blogspot.gr/2014/10/blog-post_21.html
34 σχόλια:
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ ΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ!!!!!!!!!!
ΠΟΣΟΙ είναι πια οι αποτειχεισμένοι;
ΠΑΡΑΤΑ ΤΟΥΣ..
Αν αφήσουμε έναν ποντικό ήσυχο επειδή είναι ένας, γρήγορα οι ποντικοί θά γεμίσουν καί θά καταλάβουν τό σπίτι. Απέμειναν λίγοι επειδή δέν τούς αφήνουμε σέ χλωρό κλαρί.
Ευχαριστούμε πολύ για την εξαιρετική συλλογή των πονημάτων του Αξίου Εργάτου του Αμπελώνος π. Θεοδωρήτου. Αιωνία του η μνήμη! Κατά τα λοιπά..Εκ κόρακος εξελεύσεται κρά....
Ευχαριστούμε, υποχρέωσή μας. Νοιαζόμαστε γιά τούς ασθενείς καί τούς φροντίζουμε. Μ' αυτό τό φροντισμένο αφιέρωμα θά μπορούν οι ομοιδεάτες σας νά γνωρίσουν από ποιά ασθένεια πάσχουν. Ευχαριστούμε.
Σούπερ η ανάρτηση αμέθυστε.
Όποιος χωρίζεται από ολόκληρη την εκκλησία αυτοαφορίζεται. Κακό του κεφαλιού του. Επιτρέπεται να χωριστεί από τον επίσκοπο και μόνον, αν κηρύττει αίρεση 'γυμνή τη κεφαλή'.
Γουστάρω αμέθυστα μαχαιρώματα με μπαμπάκια!
;-)
Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής που ΕΚΟΨΕ την κοινωνία με ΟΛΑ τα αιρετικά Πατριαρχεία του καιρού του, και για τούτο ΤΙΜΩΡΗΘΗΚΕ με ΑΠΟΤΟΜΗ ΧΕΡΙΟΥ και ΓΛΩΣΣΑΣ από τους "χριστιανούς" του καιρού του, ήταν βλάκας; Άδελφοί, είστε αδιάβαστοι, ή παριστάνετε τους αδιάφορους..
Ο Πάπας Ρώμης είχε συμβάλλει στήν αποκατάσταση τής πίστεως. ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΤΕΙ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΑ. Μόνο ο Χριστός είχε αποτειχιστεί τελικά καί τώρα ο Τρικαμηνάς. Αλλά εσύ γιά ποιά αίρεση παλεύεις ακριβώς φίλε;
πολεμάει τη βαπτισματική θεολογία του Ζηζιούλα, (χικ!)
Ο ΄ΆΓΙΟς ΜΆΞΙΜΟΣ πραγματικά βρήκε καταφύγιο στον πάπα Ρώμης Μαρτίνο. Μετά το διωγμό του Αγίου Μαξίμου ΜΑΡΤΥΡΗΣΕ ΚΑΙ Ο πάπας Ρώμης, ο άγιος Μαρτίνος που συνεκάλεσε τη Σύνοδο του Λατερανού το 649 μ.Χ. και με την οποία ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕ τον Μονοθελητισμό ως αιρεση και αναθεμάτισε τον ΤΥΠΟ του αυτοκράτορα Κώνσταντος. Τι λέγανε τότε στον Άγιο Μάξιμο οι πολλοί; Αυτά που κοπανάτε εσείς σήμερα στους λίγους ανθισταμένους "παλαιοημερολογίτες".
Οι Μοντερνιστές και παναιρετικοι τους οποίους δια του Μνημοσύνου του Πατριάρχη Βαρθολομαίου ακολουθείτε σήμερα είναι οι δικοί σας "πατέρες" και ΠΡΙΝ πιάσετε τον παπα-Θεοδώρητο στο στοματάκι σας, παρακαλώ , να το ξεπλένετε καλά με σοδόνερο, το καλό που σας θέλω, άντε! Αναιδέστατα μειράκια!
Εσύ έλεγες μαλακίες προηγουμένως γιά τόν Αγιο Μάξιμο; Καί τώρα θές νά μάς καβαλήσεις; Πολύς μαγαρισμός ρέ φίλε. Στόν Πτσολογιάννη μαθήτευσες;
Είναι ξεκάθαρο πως ο Τρικαμηνάς έχει παραποιήσει τον 15ο Κανόνα, ακολουθώντας και αντιγράφοντας πιστά τον παλαιοημερολογίτη Θεοδώρητο Μαύρο. Και δεν τον αναφέρει καν αλλά ρίχνει στάχτη στα μάτια των αφελών προς ίδιον όφελος. Γι' αυτό και σκύλιασε εναντίον σας και ο Τσολογιάννης. Τι να κάνουμε, τα ντοκουμέντα μιλούν από μόνα τους. Δυστυχώς υπάρχουν και τα σκάνερ... γέροντα και τέλειωσαν οι γρίφοι.
Den anathematise ton tipo tou autokratora( ton katadikase),anathematise ton episkopo Fara(perioxi Sina)kai olous tous patriarxes(plin tou Ierosolimon),tous arxigous tis ereseos tou Monothelitismou.Otan anathematizis kapion ,enoite oti den exis kai eklisiastiki kinonia (diladi o Agios Martinos apotixistike).Oses eresis ipirxan toses itan kai i apotixisis,me exeresi tin paneresi tou Ikoumenismou.O antixristos Paleoimerologitismos ine to troxopedi tis apotixisis.O Trikaminas den exi diavasi ton p.Theodorito(diavase 24 xronia Agio Theodoro Stouditi).O Trikaminas den apotixistike gia imerologia kai kompologia,apotixistike epidi egine arsi anathematon( apo ton antixristo Athinagora to 1965),epidi anagnorisan ta mistiria ton Papikon(Livanos 1993),epidi oli i episkopi exoun kinonia me tous arxigous tis ereseos kai epidi den theli na ine melos sto pornio tis Babilonas.!Auta pou lei o pseutis kai diastrofeas Papadakis( kai o xontrokefalos Kardasis) exoun apantithi apo ton Trikamina to 2011( tous ixe kseskisi kai tous dio ta rouxa kai tous afise gimnous) kai analitikotera prosfata( meta tin imerida tou Pireos).To psema den ine epixirima!!Den grafoume analitika tis apantisis tou spileoti Ieromonaxou dioti kseroume ti tha mas pis(''oxi euxaristoume'').Pantos an diavases to megethos tis diastrofis tou Agiou Theodorou,pou faneroni o Trikaminas,ise poli afelis.An den diavases,ise imimathis!!!
Ο Τρικαμηνάς φίλε έχει πάθος μέ τά αεροπλάνα, σάν παιδί τού αέρα. Καί ενώ ζούσε στό σπήλαιο έβγαινε καί έπαιρνε πανάκριβα μαθήματα οδηγήσεως αεροπλάνου. Καί όταν τόν ανακάλυψαν τόν αποτείχισαν. Αντίστοιχοι αεροβάτες τού Αγίου Ορους πού ζούν στά σπήλαια χωρίς νάχουν κάνει υπακοή, πιστεύουν ότι μπορούν νά πετάξουν καί γκρεμοτσακίζονται. Τά σπόρ τού αέρος όπως καί οι αερολογίες κυριαρχούνται από τόν γνωστό άρχοντα τού αέρος φίλε. Καληνύχτα καί όνειρα γλυκά. Τελικά όπως λές καί σύ παλληκάρι, από τά σπήλαια μπορεί νά βγεί ο άνθρωπος θηρίο καί στήν ζωή του νά ξεσκίζει ανθρώπους. Γερό νύχι τό τότεμ πού γλείφεις.
Προς Ορθοδόξους (τους αποκαλούμενους "παλαιοημερολογίτες" ή "αποτειχισμένους"):
Μην ασχολείστε με τον Σταύρο Νικολαΐδη. Είναι πιο αδερφάρα και από τους γκέουλες που χαμουρευόντουσαν στην Βουλή, αφού όταν τον απείλησε ο οικουμενίσταρος ο Ανδριόπουλος, χέστηκε πάνω του και ζήταγε συγγνώμη σαν λυράτη κότα. Τσολογιάννη κάντου μια μήνυση που σε λέει Πτσολογιάννη να δεις πως θα πέσει στα τέσσερα
Μπορούμε νά συναντηθούμε νά τά πούμε φίλε, αλλά τό καλοκαίρι. Χρησιμοποίησε τό email.
Ο Τρικαμηνάς δεν διάβασε ποτέ τον Θεοδώρητο αλλά κατέληξε ακριβώς στα ίδια συμπεράσματα που κατέληξε και ο Θεοδώρητος Μαύρος μερικές δεκαετίες πίσω. Μάλλον έχουν τις ίδιες αέρινες πηγές... Διάβασε τι γράφει ένας πρώην παλαιοημερολογίτης: ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ ΕΨΑΞΑΝ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΒΡΗΚΑΝ ΕΝΑ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΣΤΟΥΔΙΤΟΥ ΠΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΗ ΚΑΚΟΔΟΞΗ ΠΛΑΝΗ ΤΟΥΣ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ, ΔΗΘΕΝ, ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΟΙΚΕΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΤ΄ ΑΥΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΟΥΝΤΩΝ (ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΛΗ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ!!!), ΑΝΕΥ ΛΟΓΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΣΑΝ ΑΠΑΡΑΒΑΤΟ ΚΑΝΟΝΑ! ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΥΠΗΡΞΑΝ ΠΟΛΛΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΟΠΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΣΦΑΛΑΝ! ΔΕΝ ΕΠΕΜΕΙΝΑΝ ΟΜΩΣ ΣΤΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ ΤΟΥΣ. Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ , ΜΑΖΙ ΜΕ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΣΤΟΥΔΙΤΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ, ΕΙΧΑΝ ΔΙΑΚΟΨΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΣ ΤΑΡΑΣΙΟΣ , ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΚΑΙ ΙΕΡΟΣ ΜΕΘΟΔΙΟΣ. ΤΑ ΣΧΙΣΜΑΤΑ ΑΥΤΑ ΤΩΝ ΣΤΟΥΔΙΤΩΝ, ΤΑ ΚΑΤΕΚΡΙΝΑΝ ΠΟΛΛΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ !!!
Αυτός ο τυπάκος είχε ειρωνευθεί τόν Πειραιώς ρωτώντας τον , Σεβασμιώτατε τί είναι τό στοματικό σέξ; Υπερασπιζόμενοι τόν Πειραιώς είχαμε απαντήσει ότι όταν προφέρεις μέ λατρεία τό όνομα τού Βαρθολομαίου, αυτό είναι στοματικό σέξ. Βεβαίως τού κόστισε πολύ καί μάλλον τού κοστίζει ακόμη. Είναι πρόσωπο. Αυτά γιά τούς ανώνυμους.
4.59 Αλλοίμονό μας. Δέν μπορούμε πλέον νά πολεμήσουμε τίς αιρέσεις. Φεύγουν από τήν εκκλησία χωρίς νά υπολογίζουν ότι δέν μπορούν πλέον νά κοινωνήσουν. Δέν ενδιαφέρονται γιά τίποτε. Δέν πιστεύουν σέ τίποτε. Θέλουν νά πάρουν όσους μπορούν περισσότερους στόν τάφο τους.
ζήταγε συγγνώμη σαν λυράτη κότα
Δειξε που ζηταγε συγνωμμη. Ανεβασε το συγκεκριμενο σχολιο, αναρτηση που φαινεται αυτο. Ευχαριστουμε εκ των προτερων για την τιμια σταση που θα δειξεις.
Φίλε η φρασεολογία παραπέμπει. Γι' αυτό απάντησα μ' αυτόν τόν τρόπο. Μόνον ένας τύπος ανθρώπου χρησιμοποιεί τέτοιες εκφράσεις, μ' αυτόν τόν τρόπο.
τι θα πει κότα λυράτη; όλες οι κότες έχουνε λειρί. Τέλος πάντων. Είναι δείγμα εντιμότητας να ζητάει κάποιος συγνώμη όταν καταλαβαίνει ότι το παράκανε. Δεν το κατηγορώ. Εσείς γιατί το κατηγορείτε; τι θέλετε να πετύχετε με το να ρίχνετε λάδι σε κακές φωτιές;
4.59 ΚΑΙ 5.18
ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ!!!
Η χρήση αποσπασμάτων σε συνδυασμό με την πρόσληψη και τήρηση του γράμματος και όχι του πνεύματος, είναι η αιτία της δημιουργίας αιρέσεων και σχισμάτων. Αν ακόμα και οι Άγιοι έκαναν λάθη, πως πρέπει να συμπεριφερθούμε εμείς, με πόση προσοχή και φόβο Θεού; Στώμεν καλώς στώμεν μετά φόβου.Ο Θεός δεν θα μας αφήσει ΠΟΤΕ.Αυτή είναι η αληθινή πίστη που θέλει από εμάς, η εμπιστοσύνη στην αγάπη Του, και την δύναμή Του.
Καί οι Ελληνες αυτό λένε: Στωμεν καλώς στόν καναπέ. Εχετε φτιάξει δική σας εκκλησία, τώρα καί μοναστήρια μέ τόν Τρικαμηνά ηγούμενο. Τί ξέρει ο Τρικαμηνάς από υπακοή; Είναι ο " Γεννηθήτω τό θέλημά μου". Εωσφορικός καί βλάκας. Ενας κενολόγος πού ξέρει μόνο τήν άρνηση νά χειρίζεται επιτήδεια. Κρίμα τά νειάτα σου φίλε.
Δές τί γράφει ο Αγιος Σιλουανός. Η ΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, σελ.134.
"Στήν Εκκλησία μάς δόθηκε η επίγνωση μέ τό Αγιο Πνεύμα τών μυστηρίων τού θεού καί(Αυτή) είναι ισχυρή μέ τήν άγια σκέψη της καί τήν υπομονή της.
Τό μυστήριο τού Θεού πού γνωρίζει η Εκκλησία μέ τό Αγιο Πνεύμα είναι η αγάπη τού Χριστού.
Η άγια σκέψη της είναι νά "σωθούν οι πάντες". Καί η οδός πού πορεύεται η Εκκλησία γιά νά πετύχη τόν άγιο σκοπό της είναι η υπομονή, η θυσία".
Φυσικά οι λόγοι αυτοί δέν απευθύνονται μόνο σέ σένα. Εσύ έχεις πουλήσει τήν ψυχή σου καί κατέθεσες τήν αντίληψή σου στήν ιδεολογία τού Τρικαμηνά. Κρίμα. Η έπαρση δέν θεραπεύεται.
Αν παρανόησα τό νόημα συγγνώμη. Ας τά προσθέσουμε στήν φρικαλέα αίρεση τής αποτειχίσεως.
Σχόλιο σε βιβλιοκρισία αντορθόδοξου βιβλίου (Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς)
https://aktines.blogspot.gr/2016/01/blog-post_97.html#more
12.19 Είναι δυνατόν να γράφονται τέτοια βιβλία από Ορθόδοξο κληρικό;
Αυτά τα θέματα είναι λυμένα από Οικουμενικές Συνόδους!
Καλο ειναι πριν κατακρινετε ο ενας τον αλλον να προσεχετε πρωτα με τι λογια χαρακτηριζετε τους αλλους. Οσο κι αν ο καθενας σας νομιζει οτι εχει δικιο, δεν παυετε να ειστε ολοι θνητοι (οπως και ολοι μας) και αρα αμεσα επιρρεπεις σε λαθη και αμαρτιες. Αντι λοιπον να βριζετε ο ενας τον αλλον και να γελοιοιποιειτε τοσο τον εαυτο σας αλλα και τον υποτειθεμενο πατερικο σεβασμο σας, καλο θα ηταν ισως να κατεβαζατε τους τονους ΟΛΟΙ σας και να μιλατε πιο σωστα ο ενας στον αλλον. Ουτε διδασκαλοι ειστε, ουτ Αγιοι, ουτε θεολογοι, ουτε πνευματικα δυνατοι και προπαντως δεν ειστε σε ιντερνετικο ρινγκ να κανετε διαγωνισμο για το ποιος θα πει τις περισσοτερες προσβολες..ελεος δηλαδη. Αυτα βλεπουν και τοσοι ανθρωποι και παρεξηγουν τους πιστους γενικα. Αντε χαμηλωστε λιγο ολοι τους τονους σας.
Πολλά ξέρεις φίλε. Σού διαφεύγει μόνον ότι ο Τρικαμηνάς είναι καθηρημένος.
Σιγά την εγκυρότητα των καθαιρέσεων των καθαιρούντων που είναι δυνητικά καθηρημένοι εδώ και δεκαετίες ...ΜΗ μας κάνεις να γελάμε, αγαπητέ!
Ελα βρέ φίλε, στίψε λίγο τό μυαλό, σκούριασε. Αυτοί πού τόν καθαίρεσαν τόν χειροτόνησαν επίσης. Ακου τά λόγια τού Τρικαμηνάρα. Ο Αρτέμιος επανεργοποίησε τήν ιερωσύνη η οποία συνέχιζε νά βρίσκεται εν δυνάμει μέσα του παρά τήν καθαίρεση. Αν δέν καταλαβαίνεις τόν φελό σου, πρόβλημά σου. Τρώς πολύ κουτόχορτο.
Δημοσίευση σχολίου