Ο θρίαμβος του Πούτιν στο Χαλέπι "ακύρωσε" τις ειρηνευτικές συνομιλίες

"Θα προσπαθήσουν να λύσουν τον πόλεμο με την πένα, μα δεν θα μπορούν... 99 φορές με τον πόλεμο και μία με την πένα"!  
Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

Ανάλυση του Mike Whitney για το Réseau International
Απόδοση: "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"

"Αυτή είναι η αρχή του τέλους της παρουσίας των τζιχαντιστών στο Χαλέπι. Μετά από τέσσερα χρόνια πολέμου και τρομοκρατίας, οι Σύριοι μπορούν να διακρίνουν επιτέλους ένα φως".
— Edward Dark, ιστολόγιο Moon of Alabama  

Μια τελευταία προσπάθεια να ανατραπεί μια στρατιωτική επιχείρηση υπό ρωσική διοίκηση στη βόρεια Συρία κατέληξε σε αποτυχία, την Τετάρτη, όταν ο Στρατός της Συρίας (SAA), υποστηριζόμενος από τις Εθνικές Δυνάμεις Άμυνας (NDF) και βαριά ρωσική αεροπορική κάλυψη, έσπασε την σαραντάμηνη πολιορκία των κωμοπόλεων Νουμπλ και αλ-Ζαχρά, στη βορειοδυτική επαρχία του Χαλεπίου.

Η κυβέρνηση Ομπάμα ήλπιζε ότι θα μπορούσε να σαμποτάρει την επίθεση, μαγειρεύοντας μια συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, κυριολεκτικά στο παρά πέντε, στα πλαίσια των ειρηνευτικών συνομιλιών της Γενεύης. Αλλά όταν η είδηση ότι μονάδες τεθωρακισμένων της Συρίας συνέτριψαν την άμυνα της αλ-Νούσρα και ανάγκασαν τους τζιχαντιστές σε υποχώρηση, ο απεσταλμένος του ΟΗΕ Στάφαν ντε Μιστούρα ανέστειλε τις διαπραγματεύσεις, αναγνωρίζοντας σιωπηρά ότι η αποστολή απέτυχε:

"Είχα τονίσει από την πρώτη μέρα ότι δεν πρόκειται να προβώ σε δηλώσεις, έτσι μόνο για να πω κάτι", δήλωσε ο απεσταλμένος στους δημοσιογράφους, λέγοντας ότι είχε ανάγκη "από την άμεση στήριξη διεθνών φορέων, με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ρωσία, οι οποίες υποστηρίζουν αντίθετες πλευρές ενός πολέμου, στον οποίο έχουν επίσης εμπλακεί και περιφερειακές δυνάμεις". (Reuters) 

Στη συνέχεια ο Ντε Μιστούρα ανακοίνωσε μια "προσωρινή παύση" των θνησιγενών διαπραγματεύσεων που είχαν τυπικά αρχίσει μόλις λίγες ώρες νωρίτερα. Οι εξελίξεις στο πεδίο της μάχης είχαν πείσει τον Ιταλοσουηδό διπλωμάτη ότι ήταν άσκοπο να συνεχιστούν τη στιγμή που οι ένοπλες δυνάμεις της Συρίας έδιναν τη λύση με στρατιωτικά μέσα.

Μετά από μήνες μεθοδικών επιθέσεων εναντίον εχθρικών θέσεων σε όλη τη χώρα, η ρωσική στρατηγική έχει αρχίσει να αποδίδει καρπούς. Οι χερσαίες δυνάμεις έχουν σημειώσει σημαντική πρόοδο στο πεδίο της μάχης, απωθώντας και κατατροπώνοντας τους κουρασμένους από τον πόλεμο ισλαμιστές μισθοφόρους, σχεδόν σε όλα τα μέτωπα.

Ένα ευρύτατο μέρος των τουρκικών συνόρων τελεί πλέον υπό τον έλεγχο του Συριακού Στρατού, ενώ τα πανταχού παρόντα ρωσικά βομβαρδιστικά συνεχίζουν να προκαλούν μεγάλες απώλειες στους τζιχαντιστές, οι οποίοι έχουν εμφανώς χάσει το ηθικό τους. Η σφοδρή επίθεση της Τετάρτης με στόχο την απελευθέρωση των στρατηγικών θέσεων των κωμοπόλεων Νουμπλ και αλ-Ζαχρά ήταν απλά το κερασάκι στην τούρτα. Οι τολμηροί ελιγμοί του Συριακού Στρατού έκοψαν τον κρίσιμης σημασίας για τους τζιχαντιστές διάδρομο ανεφοδιασμού από την Τουρκία, ενώ παράλληλα έσφιξαν το στρατιωτικό κλοιό γύρω από την μεγαλύτερη πόλη της χώρας, το Χαλέπι, αφήνοντας εκατοντάδες τρομοκράτες ακάλυπτους σε μια ζώνη πυρός χωρίς διέξοδο.

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, το επιτελείο του Ομπάμα παρακολουθεί τις εξελίξεις των χερσαίων επιχειρήσεων με αυξανόμενη ανησυχία. Αυτός είναι και ο λόγος που ο υπουργός Εξωτερικών Τζων Κέρι έφτιαξε βιαστικά μια διπλωματική αποστολή, με σκοπό να συγκληθεί επειγόντως σύνοδος για ειρηνευτικές συνομιλίες στη Γενεύη, παρά το γεγονός ότι οι διάφοροι συμμετέχοντες δεν είχαν ακόμη συμφωνήσει για το αν θα παρευρεθουν.

Μια αίσθηση επείγοντος, που άγγιζε τα όρια του πανικού, ήταν προφανής από την αρχή. Στόχος από την αρχή δεν ήταν η επίτευξη μιας διευθέτησης μέσω διαπραγματεύσεων ή μια δίκαιη, ειρηνική επίλυση, αλλά (όπως επεσήμανε το περιοδικό Foreign Policy) “η εφαρμογή ενός γενικού “παγώματος” των πολεμικών επιχειρήσεων σε όλη την επαρχία του Χαλεπίου, η οποία στη συνέχεια θα εφαρμοζόταν και σε άλλες περιοχές”. Αυτό ήταν και ο πραγματικός στόχος: να σταματήσει η αιμορραγία με κάθε δυνατό τρόπο και να αποτραπεί η αναπόφευκτη περικύκλωση του Χαλεπίου από τις ένοπλες δυνάμεις της Συρίας.

Η ανακατάληψη των θέσεων Νουμπλ και αλ-Ζαχρά αφήνει τους τζιχαντιστές με μία μόνο διαδρομή για τη μεταφορά όπλων, τροφίμων και καυσίμων στο αστικό οχυρό τους. Όταν οι δυνάμεις του Άσαντ θα σπάσουν τον αποκλεισμό στο Μπαμπ-αλ-Χάουα στα βορειοανατολικά, ο βρόχος θα κλείσει, ο κλοιός θα ενισχυθεί, το “καζάνι” θα ξεχειλίσει, το απόστημα θα διασπαστεί σε μικρότερους θύλακες μέσα στην πόλη, και οι τρομοκράτες ή θα παραδοθούν ή θα αντιμετωπίσουν βέβαιο αφανισμό. Ο θρίαμβος της Τετάρτης από τον υπό ρωσική ηγεσία συνασπισμό είναι ένα σημάδι ότι η ημέρα εκείνη μπορεί να πλησιάζει γρηγορότερα απ’ όσο θα περίμενε ο οποιοσδήποτε.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι ένα γνωστό μέλος του Ινστιτούτου Brookings, ο Μάικλ Ο’ Χάνλον (του οποίου το προτεινόμενο σχέδιο “αποδόμησης της Συρίας", όπως δεν δίστασε να το ονομάσει  , προέβλεπε την χρήση "μετριοπαθών στοιχείων" με σκοπό την δημιουργία "αυτόνομων ζωνών") συνέστησε στους Ομπάμα και Κέρι “να μην συνεχίσουν την αποτυχημένη λογική των σημερινών ειρηνευτικών συνομιλιών για το ζήτημα της Συρίας, αλλά να διερευνήσουν ένα πιθανό μοντέλο συνομοσπονδίας και να αναζητήσουν την συγκατάθεση όσο το δυνατόν περισσότερων κυρίαρχων παικτών και συμμάχων”. Mε άλλα λόγια, ο κατ’ εξοχήν αρχιτέκτονας του σχεδίου των ΗΠΑ για τη διάσπαση της Συρίας σε μικρότερες περιοχές (που θα ελέγχονταν από την τοπική πολιτοφυλακή, δηλαδή τους “πολέμαρχους” και τους τζιχαντιστές) πίστευε ότι οι ειρηνευτικές συνομιλίες ήταν καταδικασμένες από την αρχή!

Σύμφωνα πάντα με τον Ο’Χάνλον, οι ΗΠΑ πρέπει να δεσμευτούν για την παράταξη  "20.000 στρατιωτών σε θέση μάχης" βάσει "του κατάλληλου πολιτικού μοντέλου για τη διατήρηση της κατοχής". Σύμφωνα με τον αναλυτή του Ιντιτούτου Brookings,  "οποιαδήποτε ανακωχή και αν μπορέσει να διαπραγματευτεί ο Κέρι... θα μοιάζει με το χτίσιμο κάστρων στην άμμο”, και αυτό διότι οι “μετριοπαθείς δυνάμεις” που θα υποστήριζε ο υπουργός θα ήταν κατά πολύ ασθενέστερες από εκείνες του Συριακού Στρατού και του ISIS. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα υπήρχε κανένας τρόπος να επιβληθεί η οριστική διευθέτηση, ούτε θα υπήρχε ένας στρατός αρκετά ισχυρός ώστε να στηριχθεί η εξουσία μιας νέας κυβέρνησης «εθνικής ενότητας».

Τα σχόλια του Ο’ Χάνλον αποτελούν σαφή ένδειξη του ότι οι ελίτ της Δύσης είναι βαθιά διχασμένες όσον αφορά τη Συρία. Τα γεράκια εξακολουθούν να πιέζουν για μεγαλύτερη παρέμβαση, για μεγαλύτερη συμμετοχή των ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ, καθώς και υπέρ μιας εισβολής και χερσαίων επιχειρήσεων από τους Αμερικανούς και τη Συμμαχία, με στόχο την κατοχή της χώρας για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα. Αντίθετα, η κυβέρνηση Ομπάμα θέλει να ελαχιστοποιήσει τη δέσμευσή της, ενώ προσπαθεί απεγνωσμένα να εξευμενίσει τους επικριτές της.

Αυτό σημαίνει ότι το Συριακό ζήτημα θα μπορούσε να επανεμφανιστεί στο μέλλον, όταν ο Ομπάμα θα αποσυρθεί από την προεδρία και ένας νέος πρόεδρος ίσως επιδιώξει μια πιο σκληρή στρατηγική. Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι μια ομάδα ισχυρών σε κέντρα λήψης αποφάσεων είναι αποφασισμένοι όσο ποτέ άλλοτε να διαμελίσουν τη Συρία και να εγκαταστήσουν μια μαριονέτα των ΗΠΑ στη Δαμασκό. Αυτή η επιδίωξη δεν πρόκειται να αλλάξει.

Ο συνασπισμός υπό τη ρωσική ηγεσία έχει ένα “παράθυρο” στο φως, για να ολοκληρώσει το έργο του: να εξαλείψει τους τρομοκράτες και να επαναφέρει την ειρήνη και την ασφάλεια σε ολόκληρη τη χώρα. Θα πρέπει να τερματίσει τον πόλεμο, το συντομότερο δυνατόν, δημιουργώντας ταυτόχρονα ένα ασφαλές περιβάλλον, το οποίο θα επιτρέψει στους Σύριους πρόσφυγες να επιστρέψουν στις εστίες τους. Είναι ο καλύτερος τρόπος περιορισμού της απειλής μιας κλιμάκωσης και της αποτροπής μιας νέας τάσης επεκτατισμού των ΗΠΑ στην περιοχή.

Όλα αυτά, με την προϋπόθεση ότι ο Πούτιν θα κινηθεί γρήγορα, προκειμένου το σχέδιο να λειτουργήσει.
 kostasxan