Εξαιρετικά ενδιαφέρον κείμενο για την στάση του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητή : 1) Είναι άκυρα τα μυστήρια των Οικουμενιστών ; 2) Πρέπει να κοινωνούμε εκεί που μνημονεύονται οι αιρετικοί; (και ενδιαφέροντα σχόλια για αποτειχισμένους και μη).

Του Ιωάννου Ρίζου

Συνεχίζοντας την σύντομη έρευνα στο κατά πόσον το κήρυγμα του π. **** ***** 

(σχόλιο ο Παιδαγωγός: πάγια πλέον τακτική μας είναι να αποφεύγουμε να αναφέρουμε ονόματα σε διαφωνίες μεταξύ αποτειχισμένων αδερφών, δεν έχει σημασία το πρόσωπο αλλά η λανθασμένη άποψη. 

Ζούμε πρωτόγνωρες στιγμές, όντας απροετοίμαστοι να τις αντιμετωπίσουμε, λάθη μπορεί να κάνει ο καθένας) 

περί ΑΚΥΡΩΝ Μυστηρίων των οικουμενιστών ΜΕΤΑ την αποδοχή της ψευδοσυνόδου του Κολυμπαρίου είναι αγιοπατερικά βάσιμο, 

θα δούμε τι διδασκαλία θησαυρίζουμε από τον βίο του αγίου Μαξίμου του Ομολογητού.

Το 629 ο πατριάρχης Κπόλεως Σέργιος συντάσσεται με την αίρεση των Μονοθελητών.

Ο άγιος Μάξιμος επί 5 χρόνια προσπαθεί να πείσει για την σύσταση συνόδου που θα καταδίκαζε αυτή την επίσημη προσχώρηση στην αίρεση. 

Ποτέ στο κήρυγμα του δεν δηλώνει τη θέση ότι τα Μυστήρια της εκπεσούσης εκκλησίας της Κπολης είναι άκυρα.

Το 634, ο άγιος Σωφρόνιος συγκαλεί Σύνοδο στα Ιεροσόλυμα στην οποία καταδικάζεται ο Μονοθελητισμός.

Το 646, ο άγιος καταφέρνει να πείσει τους επισκόπους της Αφρικής και να λαμβάνει χώρα η Σύνοδος της Καρθαγένης στην οποία καταδικάζεται πάλι ο Μονοθελητισμός.

Το 649, επιτυγχάνει τον ίδιο άθλο στη Ρώμη και η Σύνοδος του Λατερανού αναθεματίζει τα πατριαρχεία Κπόλεως, Αντιοχείας, Ιεροσολύμων και Αλεξανδρείας που είχαν προσχωρήσει στην αίρεση.

Σε όλη τη διάρκεια αυτής της περιόδου ο άγιος έχοντας τρείς συνοδικές αποφάσεις υπέρ των θέσεων του, δεν κηρύττει ποτέ άκυρα τα μυστήρια των υποχωρησάντων στην αίρεση.

Εξ αιτίας των επιτυχιών αυτών του αγίου, που έρχονταν σε αντίθεση με τις θέσεις του αυτοκράτορα και της επίσημης εκκλησίας, οδηγείται σε βασανιστήρια και ανακρίσεις. 

Στα ερωτήματα του ανακριτών γιατί δεν κοινωνεί με την εκκλησία (σχόλιο ο Παιδαγωγός: και τότε όπως και τώρα, αποκαλούν "εκκλησία" τους Πατριάρχες!), 

ο άγιος δεν κάνει καμία νύξη περί άκυρων μυστηρίων –την ώρα που όλα τα πατριαρχεία προσχώρησαν στην αίρεση– αλλά είναι αρκετό για αυτόν το γεγονός ότι η επίσημη εκκλησία δεν δέχτηκε την ορθή διδασκαλία των παραπάνω Συνόδων.[1]

----------

Στο κήρυγμα του ο π. ***** (σχόλιο ο Παιδαγωγός: παραλείψαμε κ πάλι το όνομα)  λέει για παράδειγμα ότι οι βαπτίσεις που γίνονται μετά το Κολυμπάρι στην εκκλησία της Ελλάδος είναι άκυρες. 

Κατά λογική συνέπεια –κατ΄ αυτόν– δεν σώζονται οι δεχόμενοι τα μυστήρια της ελλαδικής εκκλησίας μετά το Κολυμπάρι.

Ένα αντίστοιχο ερώτημα τέθηκε στον άγιο Μάξιμο από τον ανακριτή Τρώιλο: 

«Εσύ μόνο θα σωθείς και όλοι οι άλλοι θα χαθούν;”

Ο άγιος όμως δεν απάντησε διδάσκοντας για άκυρα μυστήρια των Μονοθελητών αλλά είπε: 

 «Άς μην επιτρέψει ο Θεός σε μένα να κατακρίνω κανένα ή να πώ ότι μόνο εγώ σώζωμαι».[2]

----------

Τότε του λένε: «Ήρθαν αποκρισάριοι του Πάπα απο τη Ρώμη και αύριο θα κοινωνήσουν με εμάς, γιατί μόλις έφυγες από εκεί άλλαξαν γνώμη και συμφώνησαν μαζί μας».

Ο άγιος τότε απάντησε: «Αυτοί που ήρθαν από τη Ρώμη ακόμα κι αν κοινωνήσουν [με εσάς] δεν μπορούν να πράξουν μόνοι τους κάτι που να δεσμεύει την εκκλησία της Ρώμης» κ.λ.π., κ.λ.π.

Είναι πολύ σημαντικό να προσέξουμε ότι ο άγιος στην απάντηση του δεν παίρνει απορριπτική θέση στην επικείμενη «κοινωνία» της αντιπροσωπείας της Ρώμης με τους κοινωνήσαντες με την αίρεση ανατολικούς. Δεν λέει για παράδειγμα ότι η μυστηριακή «κοινωνία» σας είναι άκυρη ή ανυπόστατη.

----------

Την ίδια θέση κρατά και στη συνέχεια της ανάκρισης όπου λέει: 

«Με προστάσσετε να έλθω και να κοινωνήσω με την εκκλησία στην οποία κηρύττονται τέτοιου είδους δόγματα…εγώ όμως ποτέ δεν θα γίνω συγκοινωνός με αυτούς που δέχονται τέτοιες καινοτομίες».

Εδώ βλέπουμε τον άγιο να μην χρησιμοποιεί την ευκαιρία που του δίνεται για να πεί ίσως «σε τι θα κοινωνήσουμε αφού δεν έχετε μυστήρια;”, αλλα διασαφίζει ότι η «κόκκινη γραμμή» που του απαγορεύει την κοινωνία με την επίσημη εκκλησία είναι η αποδοχή κακοδιδασκαλιών εκ μέρους της. Η θεοσοφία και η ταπείνωση του αγίου αυτό μόνο διδάσκει ως ασφαλή και υπεραρκετή αιτία διακοπής της εκκλησιαστικής κοινωνίας. (σχόλιο ο Παιδαγωγός: αντιλαμβάνεστε τι πρέπει να κάνουμε κι εμείς μετά το Κολλυμπάρι)

----------

Το 656, ο άγιος βρίσκεται στην εξορία στη Βιζύη της Θράκης. 

Εκεί τον επισκέπτεται ο επίσκοπος Καισαρείας Θεοδόσιος, ο οποίος προσπαθεί να τον μεταπείσει να κοινωνήσει με το αιρετικό πατριαρχείο Κπόλεως. 

Ο Θεοδόσιος προσπαθεί να δελεάσει τον άγιο περιγράφοντας του τις τιμές που θα απολαύσει αν υποχωρήσει. Του λέει: «…θα βγούμε εμείς στη Χαλκή πύλη και θα σε ασπασθούμε, θα σου δώσουμε το χέρι και θα σε βάλουμε με κάθε τιμή και δόξα στη μεγάλη εκκλησία. Θα στέκεσαι μαζί μας στο μέρος που στέκονται οι βασιλείς. Θα λειτουργήσουμε, θα κοινωνήσουμε τα άχραντα και ζωοποιά μυστήρια, το ζωοποιώ σώμα και αίμα του Χριστού. Θα σε ανακηρύξουμε πατέρα…» κ.λ.π, κ.λ.π.

Εδώ δίνεται μια σπουδαία ευκαιρία στον άγιο να δηλώσει την απόρριψη των μυστηρίων των κοινωνούντων με την αίρεση. Όμως δεν το κάνει. Αντιθέτως, σιωπά στο θέμα των μυστηρίων και απαντά στον Θεοδόσιο για τις κακοδοξίες που γράφτηκαν σε ένα αιρετικό κείμενο που λεγόταν «Τύπος» και την αναγκαιότητα αυτές να αναιρεθούν.

Λίγο αργότερα ο άγιος μαστιγώνεται, του κόβουν την γλώσσα και το χέρι και χωρίς καμία φροντίδα τον αφήνουν να πεθάνει στη χώρα των Λαζών όπου και πεθαίνει το 662.

Χρειάστηκε να περάσουν 51 χρόνια από την έναρξη του αγώνα του, και 18 χρόνια από τον θάνατο του για να δικαιωθεί από την 6η Οικουμενική Σύνοδο το 680 

(σχόλιο ο Παιδαγωγός: όπως βλέπετε ΔΙΕΚΟΨΕ την εκκλησιαστική κοινωνία με τους αιρετικούς ΠΡΙΝ την Οικουμενική Σύνοδο, μέχρι τότε ο Άγιος Μάξιμος θεωρούνταν "ζηλωτής" με "ζήλο ου κατ΄επίγνωσιν"!)

Αυτή είναι η Παρακαταθήκη του αγίου στο ζήτημα που μας απασχόλησε και που θα πρέπει να την λάβουν σοβαρά υπόψιν οι αντίθετα φρονούντες.

(συνεχίζεται)

[1] P.G. 90, 116A-121C.
[2] Ο.α. κεφ.δ΄-ζ΄.

Πηγή

τις φωτογραφίες πήραμε από εδώ

Σχόλιο:

Με αφορμή το ωραιότατο κείμενο και τα σχόλια του κ.Ρίζου (στα οποία δεν έχουμε την παραμικρή αντίρρηση), μια ερώτηση :


Τελικά ο Άγιος Μάξιμος γιατί δεν επέλεξε να συμμετάσχει στην Θεία Κοινωνία (και να ενωθεί με τον Θεό), αλλά προτίμησε να ομολογήσει την αλήθεια;
Στην συγκεκριμένη περίπτωση η ομολογία πίστεως δεν ήταν επίσης ένωση με τον Θεό, πιο σημαντική της Θείας Κοινωνίας;


Είναι "βλάσφημος" ο Άγιος Μάξιμος;
Είναι "πλανεμένος", είναι "σατανόπληκτος" επειδή επέλεξε την ομολογία πίστεως αντί την Θεία Κοινωνία;



Η Θεία Κοινωνία λοιπόν ενώνει με τον Θεό, υπό προϋποθέσεις.

• Όταν πηγαίνουμε απροετοίμαστοι, 
• όταν αφού μεταλάβουμε αδιαφορούμε για το γεγονός και δεν συναισθανόμαστε την τιμή που μας έγινε, 
• όταν εν γνώση μας μεταλαμβάνουμε και συνκοινωνούμε με αυτούς που μνημονεύουν αιρετικούς, 

τότε ΔΕΝ είναι η ύψιστη Ένωση με τον Θεό. 



Ας δούμε όπως,  υπάρχουν άλλοι τρόποι Ένωσης με τον Θεό;

Γιατί οι μοναχοί εγκατέλειπαν τα μοναστήρια τους -άρα και την δυνατότητα τακτικής και συχνής Θείας Κοινωνίας- και επέλεγαν να πάνε σε ερήμους, όπου εν γνώση τους δεν θα είχαν τέτοια δυνατότητα ; Μήπως και στην έρημο, με την καρδιακή προσευχή, ενωνόταν με τον Θεό;

Για δείτε τι γράφει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης σχετικά με τίτλο :
"Ἡ Πνευματική καί νοερή Κοινωνία, δηλαδή, πῶς κοινωνεῖται νοερά καί πνευματικά ὁ Χριστός"

http://agiameteora.net/index.php/paterika/2016-pnevmatiki-kai-noeri-koinonia-diladi-p-s-koinone-tai-noera-kai-pnevmatika-xristos.html

Ενδεικτικά αντιγράφουμε:

"Αν και μυστηριακά δεν μπορούμε να δεχθούμε τον Κύριό μας περισσότερο από μία φορά την ημέρα, όμως πνευματικά και νοερά μπορούμε να τον δεχώμαστε κάθε ώρα και κάθε στιγμή δια μέσου της εργασίας όλων των αρετών και των εντολών και ιδιαιτέρως με την θεία προσευχή και μάλιστα την νοερά (99).

Επειδή και ο Κύριος βρίσκεται κρυμμένος μέσα στις αγίες του εντολές, και όποιος κάνει μία αρετή ή εντολή, δέχεται αμέσως μέσα στην ψυχή του και τον Κύριο που είναι κρυμμένος μέσα σ αυτές, ο οποίος υποσχέθηκε ότι θα κατοικήση μαζί με τον Πατέρα του μέσα σ εκείνον που θα φυλάξη τις εντολές του λέγοντας: «Εάν κάποιος με αγαπά θα τηρήση και τον λόγο μου, και ο Πατέρας μου θα τον αγαπήση και θα έλθουμε προς αυτόν και θα κατοικήσουμε σε αυτόν» "(Ιω. 14,23)

(...)
"Και μερικές φορές αυτή η Κοινωνία είναι τόσο καρποφόρα και τόσο ευάρεστη στον Θεό, όσο ίσως δεν είναι πολλές άλλες μυστηριώδεις κοινωνίες από την έλλειψι εκείνων που τις δέχονται. Λοιπόν, όσες φορές έχεις την διάθεσι και ετοιμασθής για μία παρόμοια κοινωνία, θα βρής πρόθυμο και έτοιμο τον Υιό του Θεού, μόνος του να σε τρέφη πνευματικά με τα ίδια του τα χέρια."

(...)

"Η Νοερά όμως προσευχή έχει τέτοια δύναμι και να ενώνη με τον Θεό "

ΥΓ. Ένας αποτειχισμένος -πραγματικά απλός, αγαθός και ευλαβέστατος κατά τα άλλα- πατέρας, μεγάλης ηλικίας, μας τόνισε ότι σπούδασε θεολογία (σε θεολογική σχολή εννοούσε! ναι, εδώ πραγματικά χαμογελάμε!) και επέμενε ότι "δεν υπάρχει τίποτε ανώτερο από την Θεία Κοινωνία" που είναι "η Ένωση με τον Θεό". Ότι άλλο λέτε "είναι βλασφημία, τέλος".

Τι παθαίνουν οι γέροντες και όσο μεγαλώνουν σε ηλικία κολλάνε .. σε κάποια πράγματα, δεν μπορούμε να το καταλάβουμε. 

Το φαιδρό είναι ότι τα διέδιδε και σε άλλους πατέρες, οι οποίοι εμπιστευόμενοι την απλότητα του, τον πίστευαν.

Όπως είδατε λοιπόν (και από τον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή) 

η Θεία Κοινωνία έχει προϋποθέσεις για να είναι η Ύψιστη Ένωση με τον Θεό. 

Και φυσικά υπάρχουν και άλλοι τρόποι Ένωσης με τον Θεό.

Όπως η Ομολογία Πίστεως που έκανε ο Άγιος Μάξιμος.

Όπως η νοερή και καρδιακή προσευχή (για την οποία εγκαταλείπουν οι μοναχοί το μοναστήρι και φεύγουν μακρυά στις ερήμους) όπως γράφει (και σίγουρα έζησε) ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης

Έτσι είναι, που να τα μάθεις αυτά; Στην Θεολογική Σχολή;! Δείτε τι διαβάζουμε σήμερα (16/1/2018) στις ανακοινώσεις της (εδώ) :

Δυστυχώς λόγω προβλήματος ακοής, λόγω της ηλικίας, ο γέροντας δεν μπορούσε να μας ακούσει ενώ του μιλούσαμε. Έκλεισε το τηλέφωνο.

Δεν πειράζει, στάθηκε αφορμή να το ψάξουμε και να μάθουμε κάτι.

Έχει γίνει πολύ της μόδας τελευταία  στην εκπαίδευση η "βιωματική" μάθηση. 

Με τέτοια παραδείγματα,  αντιλαμβανόμαστε τη σημασία της. 

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"