Γράφει ο Βασίλης Κοψαχείλης
Από χθες που ανακοινώθηκε – ομολογουμένως με ανορθόδοξο και άκομψο τρόπο – η αλλαγή στο τιμόνι της Αμερικανικής διπλωματίας, με την αποχώρηση του Rex Tillerson και την, σε αναμονή τυπικής έγκρισης, ανάληψη καθηκόντων από το σημερινό διοικητή της CIA, Mike Pompeo, σε Ελλάδα και Κύπρο το βασικό ερώτημα είναι για το ποια θα είναι η πολιτική του νέου Αμερικανού ΥΠΕΞ σχετικά με την Τουρκία.
Σε δηλώσεις του στο παρελθόν ο Pompeo είχε πει πως υπό τον Ερντογάν η Τουρκία αποτελεί μία “ολοκληρωτική Ισλαμιστική δικτατορία“. Για πολλούς στην Ελλάδα, η δήλωση αυτή του Pompeo έχει εκληφθεί ως κάτι θετικό για τις Ελληνοτουρκικές υποθέσεις.
Αυτό που θα πρέπει να ξεκαθαριστεί είναι ότι στη σκέψη του νέου Αμερικανού υπουργού εξωτερικών, ο Ερντογάν και η Τουρκία είναι δύο διαφορετικά ζητήματα.
Τα προβλήματα που έχει η Ελλάδα και η Κύπρος με την Τουρκία υπάρχουν πολύ πριν την ανάληψη της εξουσίας στη γείτονα από τον πρόεδρο Ερντογάν. Και πολλά από τα προβλήματα που έχουμε με την Τουρκία οφείλονται στην ανοχή του Αμερικανικού παράγοντα προς τις τουρκικές αυθαιρεσίες.
Η Τουρκία ήταν και εξακολουθεί να είναι σημαντικός εταίρος των ΗΠΑ στην περιοχή. Είναι πολύ σημαντική και μεγάλη για να αγνοηθεί, και πόσο μάλλον να γίνει δώρο στο Κρεμλίνο που καιροφυλακτεί να κερδίσει από την κόντρα του καθεστώτος Ερντογάν με τη Δύση.
Ο Ερντογάν, ωστόσο, αποτελεί ξεχωριστή υπόθεση. Για τους Αμερικανούς ο Ερντογάν είναι το πρόβλημα και όχι η Τουρκία και η κυρίαρχη κρατική ιδεολογία της για ηγεμονία.
Αν η δυσαρέσκεια προς το πρόσωπο του Ερντογάν και του καθεστώτος του συνδυαστεί με τις παλαιότερες δηλώσεις του Pompeo στις οποίες εμφανίζεται υπέρμαχος μιας καθεστωτικής αλλαγής στη Βόρεια Κορέα, τότε ενδεχομένως να περιμένουμε εξελίξεις στην Τουρκία, χωρίς αυτό να σημαίνει πως οι εξελίξεις θα είναι αναγκαστικά ευνοϊκές για τα Ελληνικά και Κυπριακά συμφέροντα…
* Ο Βασίλης Κοψαχείλης είναι Διεθνολόγος
HellasJournal
kostasxan
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου