Ο Άγιος Νικόλαος (Βελιμίροβιτς)
Όταν ή Παρθένος Μαρία έκλεισε τα δεκατέσσερα χρόνια της και αφού είχε ζήσει ένδεκα χρόνια στο ιερό του Ναού των Ιεροσολύμων, διακονώντας, οι ιερείς της είπαν ότι σύμφωνα με τον Νόμο δεν μπορούσε να παραμείνει στον Ναό, άλλα έπρεπε να μνηστευθεί και να έλθει σε γάμου κοινωνία. Προς μεγάλη έκπληξη των Ιερέων, ή Παναγία Παρθένος απάντησε ότι είχε αφιερώσει όλη τη, ζωή της στον Θεό και επιθυμούσε να παραμείνει παρθένος μέχρι τον θάνατό της και να μην παντρευτεί κανέναν! Τότε, κατά Θεία Οικονομία, ό αρχιερέας Ζαχαρίας και πατέρας τού άγιου Προδρόμου, σε συμφωνία με τούς άλλους ιερείς, συγκέντρωσε δώδεκα άγαμους άνδρες από τη, φυλή τού Δαυίδ με σκοπό να εμπιστευτούν την Παρ-θένο Μαρία σ’ έναν άπ’ αυτούς, ό όποιος θά τις φρόντιζε και θά διαφύλασσε την παρθενία της. Την εμπιστεύτηκαν στον Ιωσήφ από τη, Ναζαρέτ, ό όποιος ήταν συγγενής της.
Στην κατοικία του Ιωσήφ, του μνήστορος, ή Παναγία συνέχισε να ζει όπως πριν στον Ναό του Σολομώντος, αφιερώνοντας τον χρόνο της στην ανάγνωση των ιερών Γραφών, την προσευχή, τη μελέτη του Θεού, τη νηστεία και το εργόχειρο. Σπανίως πήγαινε οπουδήποτε εκτός του σπιτιού και δεν ενδιαφερόταν για τα κοσμικά θέματα και τις εκδηλώσεις του κόσμου.
Εάν μιλούσε, μιλούσε ελάχιστα και ποτέ χωρίς ιδιαίτερη ανάγκη. Συναναστρεφόταν κυρίως τις δυο θυγατέρες του Ιωσήφ.
Όταν, όπως είχε προφητεύσει ό Δανιήλ ό Προφήτης, έφθασε το πλήρωμα του χρόνου και ό Θεός ευδόκησε να εκπληρώσει την επαγγελία Του προς τον εξόριστο άπ’ τον Παράδεισο Άδάμ και τους προφήτες, ό μέγας Αρχάγγελος Γαβριήλ εμφανίστηκε στήν κατοικία της Παναγίας Παρθένου (σ.τ.μ. για να της μεταφέρει το χαρμόσυνο άγγελμα της Ενανθρωπήσεως του Θεού).
Όπως σημειώνουν κάποιοι εκκλησιαστικοί συγγραφείς, αυτή ή αιφνίδια επίσκεψη του Γαβριήλ συνέβη τήν ίδια ακριβώς στιγμή πού εκείνη κρατούσε ανοικτό το Βιβλίο του Προφήτη Ησαΐα, αναλογιζόμενη τη μεγάλη προφητεία του: Ιδού ή παρθένος εν γαστρι έξει και τέξεται υιόν (Ήσαΐας 7,14). Ό Γαβριήλ της εμφανίστηκε με τήν απαστράπτουσα αγγελική λαμπρότητά του και της απεύθυνε χαιρετισμό: Χαίρε Κεχαριτωμένη, ό Κύριος μετά σου (Λουκ. 1,28). Ακολούθησε στιχομυθία μεταξύ τους, όπως περιγράφεται στο Ευαγγέλιο του Αποστόλου Λουκά. Με αυτόν τον αγγελικό χαιρετισμό και τήν επέλευση του Αγίου Πνεύματος στήν Παρθένο Μαρία, ξεκίνησε το σχέδιο της σωτηρίας και αποκαταστάσεως του ανθρωπίνου γένους.
Ουσιαστικά ή Καινή Διαθήκη ανοίγει με τον χαιρετισμό του αρχαγγέλου Γαβριήλ: Χαίρε Κεχαριτωμένη Αυτό δείχνει ότι ή Καινή Διαθήκη σηματοδοτεί τη χαρά για όλη τήν Ανθρωπότητα και για όλη τήν κτίση. Επομένως, ό Ευαγγελισμός δεν είναι μόνο μία μεγάλη εορτή, άλλα μία πανευφρόσυνη εορτή!
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ. ΜΑΡΤΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου