Πέμπτη 9 Μαΐου 2019

Η εξομολόγηση ενός υποψηφίου

Παραβιάζοντας γραπτούς και άγραφους νόμους αντιγράψαμε τα ανέκδοτα απομνημονεύματα επίδοξου εθνοσωτήρα και τα παρουσιάζουμε σε παγκόσμια πρώτη!
Από τον
Παναγιώτη Λιάκο
Και που το γράφω αυτό πολύ είναι. Βαριέμαι αφόρητα. Σε γενικές γραμμές βαριέμαι οτιδήποτε έχει να κάνει με μια συγκροτημένη εργασία που πρέπει να ξεκινήσει από ένα σημείο για να καταλήξει κάπου. Στο σχολείο βαριόμουν όλον τον χαμένο χρόνο ανάμεσα στα διαλείμματα. Μετά βαριόμουν οτιδήποτε είχε να κάνει με το γράψιμο και το διάβασμα. Αλλα παιδιά, για να γλιτώσουν (έτσι νόμιζαν τα κουτορνίθια) από το υποχρεωτικό διάβασμα, κατέφευγαν στη λύση διαβάσματος εξωσχολικών βιβλίων! Πανηλίθιο σχέδιο, πιο ανόητο κι απ' τους δασκάλους και τους καθηγητές που νομίζουν ότι είναι έξυπνοι ενώ κακοπληρώνονται για να μπορούμε εμείς να τους πρήζουμε ολημερίς τα συκώτια. Αν διαβάζεις εξωσχολικά βιβλία για να «εκδικηθείς» τα σχολικά, που είναι υποχρεωτικά, είναι σαν να δουλεύεις οικοδόμος και πριν χτίσεις έναν τοίχο (που θα τον πληρωθείς) να χτίσεις έναν άλλον κάπου αλλού χωρίς να σ' το ζητήσουν και δίχως να σε πληρώσουν για αυτόν.
Το σχολείο βρήκε έναν τρόπο και πέρασε. Πέρασε από πάνω μου δίχως να αφήσει ίχνη. Από όσα προσπάθησαν να μας μάθουν θυμάμαι ελάχιστα. Τον χημικό τύπο του διοξειδίου του άνθρακα, το CO2. Θυμάμαι και την πρωτεύουσα της Κολομβίας, που είναι η Μπογκοτά. Εχω συγκρατήσει, επίσης, ότι οι Αθηναίοι και οι Σπαρτιάτες δεν άφησαν πολύ καιρό να χαρούν τη νίκη κατά των Περσών, αλλά έκαναν την Ελλάδα μπίλιες από το 431 έως το 404 π.Χ. Στον εμφύλιο που διέλυσε τον αρχαίο κόσμο δεν νίκησε η δημοκρατία, αλλά αυτό το πολίτευμα χάθηκε για λίγο από την πόλη για να ξανάρθει μετά και να καταδικάσει τον Σωκράτη σε θάνατο. Από τα μαθηματικά θυμάμαι την απλή μέθοδο των τριών και από τα θρησκευτικά ότι οι εικόνες σε κάποια φάση καταργήθηκαν, αλλά αυτό δεν κράτησε πολύ.
Το σχολείο πέρασε, πέρασε δύσκολα, αλλά ευτυχώς δεν το θυμάμαι. Ούτε κι αυτά που γάνιαζαν για να μας μάθουν μπορώ να ανακαλέσω. Δεν πειράζει. Τα θυμούνται οι καθηγητές. Τα σχολεία γι' αυτούς υπάρχουν, άλλωστε.
Συνεχίζεται...

Δεν υπάρχουν σχόλια: