Ο άνδρας και η γυναίκα στην Εκκλησία, Άντονυ Μπλουμ

youtube.

ΣΧΟΛΙΟ: Η ΑΝΑΤΟΛΗ ΚΑΙ Η ΔΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.
Μιά διευκρίνηση. Στό έργο τέχνης ανακαλύπτεις τόν καλλιτέχνη, τόν δημιουργό. Λόγω τού ύφους, τό οποίο είναι μοναδικό καί ανεπανάληπτο, εάν δέν είναι προιόν μιμήσεως. Τής μορφής, όπως έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι, λόγω τής αθάνατης ψυχής. Αυτή η ψυχή πρέπει νά προσφερθεί στόν Κύριο γιά νά τήν σώσει. Διότι εκτός τών άλλων οι δυνατότητες ύφους είναι άπειρες. Είναι η πολλαπλότης. Σ' αυτή τήν ψυχή κατοικεί επίσης η πίστη. Είναι ο Εαυτός. Τό σημερινό Πρόσωπο. Η Ενότης. Ετσι γνωρίζοντας τόν θεό στόν κόσμο, ή τό θεικό στοιχείο τού κόσμου, δέν γνωρίζουμε τόν Δημιουργό τού κόσμου, αλλά τό ύφος Του, τήν κοσμική ψυχή, από τήν οποία κατάγεται η προσωπική, η ιδιαίτερη ψυχή. Τό φώς τού κόσμου, διότι καί εμείς κατά βάθος είμαστε ζήτημα φωτός. Καί αυτό τό φώς είναι η πίστη μας. Είναι όμως κτιστό, δημιουργημένο. Καί κλειστό στόν εαυτό του. Είναι τό απόλυτο. Η Αιτιώδης Αρχή τού υπαρκτού. Αυτό σημαίνει απόλυτο. Είναι τό όριο τού ερωτήματος.  Δέν μπορούμε πλέον νά ερωτήσουμε τήν αρχή τής αρχής. Αυτό τό απόλυτο κατήργησε ο Κύριος μέ τήν Ενσάρκωσή Του. Μάς γνώρισε τήν Αρχή τής Αρχής. Ετσι μπορούμε μέν νά γνωρίσουμε τήν θέληση τού Δημιουργού, όχι όμως τόν Δημιουργό.  Γνωρίζουμε τήν Θέληση, τήν σοφία, αλλά όχι τόν Θέλοντα. Τόν Θέλοντα τόν γνωρίζουν οι Αγιοι. Γνωρίζουμε όμως εμείς τό Πρόσωπο πού εισήλθε στό μυστήριο τής Δημιουργίας. Καί συνήθως συμβαίνει αυτό τό Πρόσωπο, αντί νά στραφεί πρός τόν Δημιουργό νά αυτονομείται καί σάν θεός νά μπαίνει στήν ιστορία. "Σάν Θεός". Δέν υπάρχουν λοιπόν δύο δρόμοι θεογνωσίας. Δύο Αλήθειες. Ο ένας, τής Δύσεως, οδηγεί μόνον μέχρι τόν άνθρωπο, μέχρι τό κατ' εικόνα καί καθ' ομοίωσιν. Στήν Βούληση γιά δύναμη.

Αμέθυστος