ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΙ ΚΑΙ ΡΩΣΙΑ

Η Ελλάδα στη σύγκρουση Ουάσινγκτον και Μόσχας

Από τον
Μανώλη Κοττάκη

Ο τελευταίος Ρώσος διπλωμάτης που απελάθηκε από την πατρίδα μας ήταν ο Σεργκέι Μποχάν. Το 1985. Αυτομόλησε στο Λάνγκλεϊ των ΗΠΑ και ως διπλός πράκτορας που ήταν κατηγόρησε Ελληνες αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού πως έδιδαν πληροφορίες στην ΕΣΣΔ για τους πυραύλους Στίνγκερ.

Από τότε έτρεξε πολύ νερό στο αυλάκι. Διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις απέφυγαν να μετάσχουν σε δυτικές εκστρατείες καταδίκης ρωσικών αποφάσεων. Οι Σύμμαχοι ακόμη ενοχλούνται με την ανάμνηση ότι ο Καραμανλής απέφυγε να καταδικάσει την εισβολή Πούτιν στην Οσετία. Ή με τη σκέψη ότι η Ελλάδα αρνήθηκε να μετάσχει στο δυτικό σχέδιο απέλασης Ρώσων διπλωματών για την υπόθεση Σκριπάλ. Πέραν, άλλωστε, των διπλωματικών ισορροπιών, η κοινή γνώμη στην Ελλάδα είναι πλειοψηφικά φιλορωσική και σε ποσοστό 30% θεωρεί τον Πούτιν ιδανικό πρότυπο ηγέτη (έρευνα MRB).

Τι συνέβη, λοιπόν; Τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλά. Με την απόφασή της η Αθήνα να λύσει το «ονοματολογικό» με τα Σκόπια, στην πραγματικότητα ενεπλάκη στον γιγαντιαίο διπλωματικό πόλεμο ΗΠΑ - Ρωσίας και μάλιστα σε μια στιγμή που βρίσκεται στο αποκορύφωμά του. Ο Τραμπ επιτέθηκε στη Γερμανία, επειδή έχει ενεργειακές σχέσεις με τη Ρωσία.
Στην ουσία η διένεξη για την ονομασία των Σκοπίων είναι διεθνής διαφορά, όχι διμερής διαφορά. Είναι διαφορά μεταξύ ΗΠΑ - Ρωσίας και δευτερευόντως μεταξύ Ελλάδας - Σκοπίων.

Αν δεν ήταν διεθνής διαφορά, τότε γιατί ο ειδικός μεσολαβητής του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς θα αποφύγει να καταθέσει τη Συμφωνία των Πρεσπών στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ προς έγκριση; Μα για να μη βάλουν βέτο οι Ρώσοι. Αν δεν είναι διεθνής διαφορά, γιατί οι ΗΠΑ επείγονται να ιδρύσουν νέα στρατιωτική βάση στα Σκόπια, πλέον της γνωστής Bonsteel; Μα για να στοχεύουν την Αρκούδα. Γιατί το θέμα ανήκει στην αρμοδιότητα του αντιπροέδρου των ΗΠΑ Μάικ Πενς; Και, βεβαίως, αν δεν είναι διεθνής διαφορά, γιατί οι Ρώσοι κινούνται όπως κινούνται εναντίον ημών στο παρασκήνιο;

Θεωρώ ότι τα ερωτήματα περιττεύουν. Ο Τσίπρας και ο Κοτζιάς έχουν εμπλακεί σε μια τεράστια γεωπολιτική διένεξη και τα παίζουν όλα για όλα. Αν τους βγει, το ιππικό δεν θα τους αφήσει αβοήθητους στο εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι. Η Novartis και οι λοιπές ναυτιλιακές υποθέσεις είναι ανοιχτές. Εάν δεν τους βγει, κινδυνεύουν να τη «βρουν» από εκεί που δεν το περίμεναν. Γι’ αυτό και ζούμε σήμερα ένα ιστορικό παράδοξο σε δόσεις. Το πρώτο μισό του παραδόξου το ζήσαμε όταν ο εγγονός των ηττημένων του Εμφυλίου πρωθυπουργός έγινε δεκτός μετά τιμών στον Λευκό Οίκο. Το δεύτερο μισό του παραδόξου το ζούμε τώρα: Αριστερά Ελλήνων Μπολσεβίκων κατά Μόσχας.

Τι θα συμβεί στο τέλος, άγνωστο. Ο αγών αυτός έχει πολλές στροφές. Η δυτική διπλωματία, αιφνιδιασμένη από τις αντιδράσεις του λαϊκού παράγοντα, τροφοδοτεί την απελπισμένη κυβέρνηση με σενάρια συνωμοσίας για τους υποκινητές των συλλαλητηρίων. Υπαρκτά ή ανύπαρκτα. Η Κύπρος, πάντως, ήδη πληρώνει την επιδείνωση των σχέσεών της με τον ρωσικό παράγοντα. Τα ξενοδοχεία του νησιού είναι άδεια από Ρώσους τουρίστες. Ελπίζω να μην πάθουμε τα ίδια και εμείς.

dimokratianews