Οι δύο κόσμοι της ΕΕ και το σταυροδρόμι της Ελλάδας

ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΣΙΔΕΡΗ  από τα Επίκαιρα.

Από τον Οκτώβριο του 2010, όταν η Άνγκελα Μέρκελ δήλωσε ότι το μοντέλο της πολυπολιτισμικής κοινωνίας απέτυχε στη Γερμανία, σειρά πολιτικών αποφάσεων και έντονες διεργασίες που συντελούνται στις ομάδες εργασίας της ΕΕ, όπου οι χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης κυριαρχούν πλήρως, προωθούν σταδιακά και παράλληλα με την πολιτική και οικονομική ατζέντα τη μετάλλαξη της ΕΕ σε όλα τα επίπεδα πλέον.

Η Γερμανία, η Ολλανδία, η Αυστρία, η Φινλανδία, η Σουηδία και άλλες χώρες δεν έχουν πρόβλημα να υπάρχουν εκατομμύρια μετανάστες στον ευρωπαϊκό Νότο, όπως έχουν επιβάλει με τα Δουβλίνο ΙΙ και ΙΙΙ, όπως θα καταδείξουμε και στη συνέχεια. Η ηγεμονική τους συμπεριφορά έχει στρατηγικό υπόβαθρο και ο διαχωρισμός Βορρά – Νότου δεν είναι εκτίμηση ή θεωρητικό σχήμα, αλλά θεσμοθετείται πια σε διάφορα επίπεδα. Οι χώρες αυτές, που κατά κύριο λόγο δανείζουν και ελέγχουν τους μηχανισμούς της Κομισιόν, πέρα από τους κανόνες επιτήρησης και ασφυκτικού ελέγχου που έχουν επιβάλει στις οικονομίες του Νότου, παραβιάζοντας τους ευρωπαϊκούς κανόνες, φυσικά με επικεφαλής τη Γερμανία, επιτείνουν τώρα τις πιέσεις και στο θέμα των μεταναστευτικών ροών, καθώς η ύφεση στην ΕΕ είναι και επίσημη πρόβλεψη, η ανεργία θα αυξηθεί και δρομολογούν από τώρα πολιτικές για να διαφυλάξουν τα κοινωνικά τους συστήματα και την υπεροχή τους. Παράλληλα, αλλαγές προωθούνται και ενισχύονται οι μηχανισμοί ελέγχου και παρακολούθησης των συνόρων, επιτιμούν την Ελλάδα και την πιέζουν για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, σκληραίνουν τη στάση τους στο πλαίσιο της Συνθήκης Σένγκεν, επιταχύνουν τη λήψη μέτρων στο πλαίσιο των «έξυπνων συνόρων», θέτουν βέτο στη διεύρυνση της Συνθήκης Σένγκεν, ενώ φοβούνται ότι η πιθανότητα πολιτικής αποσταθεροποίησης αποτελεί όλο και πιθανή εξέλιξη.

Η νέα εποχή

Πρόκειται, δηλαδή, για συνολική πολιτική, που το προηγούμενο διάστημα κινήθηκε παράλληλα με την οικονομική πολιτική· τώρα, όμως, αρχίζουν να τέμνονται και είναι θέμα χρόνου να γίνουν ενιαίο σύνολο που θα αλλάξει το χαρακτήρα της ΕΕ. Από μια ελεύθερη, δημοκρατική, ανεκτική Ένωση, όπου κάποτε υπερίσχυε η κοινοτική αλληλεγγύη και η συλλογικότητα, μετατρέπεται ταχύτατα σ’ ένα κλειστό κλαμπ με έναν κεντρικό πυρήνα, τη Γερμανία, και τους συμμάχους της και τις υποπεριφέρειες, με εντελώς άλλα χαρακτηριστικά. Δεν πρόκειται περί αυθαίρετων εκτιμήσεων, αλλά για συμπεράσματα με βάση επίσημες πολιτικές κατευθύνσεις και συζητήσεις που γίνονται ήδη στις ομάδες εργασίας σε όλο το φάσμα των ενωσιακών θεσμών, όπως παρουσιάζουμε στη συνέχεια. Επειδή ο φόβος για το μέλλον αφορά στις συνέπειες που θα προκληθούν και για την Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη, πολλοί ανεξάρτητοι παρατηρητές, τεχνοκράτες και αναλυτές ακόμη και στη Γερμανία καλούν τις κυβερνήσεις τους να αλλάξουν την πολιτική της ανελέητης λιτότητας και της σκληρής επιτήρησης, πριν αποσαρθρωθεί πλήρως η ΕΕ και να ενισχύσουν τα κοινοτικά της χαρακτηριστικά. Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, ήδη το ενδεχόμενο «περισσότερη λιτότητα για την Ελλάδα και εκτροπή», δηλαδή κοινωνική έκρηξη και πολιτική αποσταθεροποίηση, είναι υπαρκτό. Οι επόμενοι μήνες θα δείξουν τι θα επικρατήσει, αλλά η κρίση και τα τραγικά μεγέθη της κάθε άλλο παρά πτοούν το Βερολίνο, τουλάχιστον μέχρι τώρα. Ο φόβος για δυσμενείς εξελίξεις στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, έχει κάνει πολύ προσεκτικά στις δηλώσεις τους ακόμη και τα «γεράκια» της ΕΕ και της Γερμανίας, ενώ γνωρίζουν ότι το πρόγραμμα δεν βγαίνει, η κατάσταση επιδεινώνεται και όχι με ευθύνη της Ελλάδας, αλλά και του Βερολίνου και της τρόικας.

Η πολιτική διαίρεση Βορρά – Νότου, που ήδη έχει οδηγήσει σε ΕΕ δύο ταχυτήτων στην οικονομία, η εσπευσμένη αλλαγή των Συνθηκών που ενισχύουν τη γερμανική επιρροή, η υιοθέτηση του Δημοσιονομικού Συμφώνου, η τραπεζική και δημοσιονομική ενοποίηση και τώρα η αλλαγή της φιλοσοφίας στη μεταναστευτική πολιτική διαμορφώνουν μια νέα κουλτούρα. Στόχος δεν είναι συνολικά και συλλογικά η ΕΕ να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της μετανάστευσης, της Δημοκρατίας, της οικονομίας κ.λπ., αλλά η Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη να φορτώσουν στο Νότο όλ’ αυτά τα προβλήματα, μέσω ενίσχυσης των μηχανισμών ελέγχου.

Κραυγαλέα περίπτωση, τελευταία στη σειρά προς την κατεύθυνση αυτή, ήταν η παγερή άρνηση του Βερολίνου να συναινέσει στην ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στη Συνθήκη Σένγκεν, με το σκεπτικό ότι αρκετοί Ρομά μεταβαίνουν στις χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης και επιδιώκουν να μείνουν εκεί αλλά και να εκμεταλλευτούν την πολιτική επιδομάτων των χωρών αυτών. Το πρόβλημα, φυσικά, δεν ήταν αυτό ή δεν είναι μόνο αυτό, αλλά το γεγονός ότι η διακίνηση προς την ΕΕ σύντομα θα γίνεται σε νέα βάση.

Τα τελευταία χρόνια η ΕΕ ακολούθησε μια πολιτική απελευθέρωσης θεωρήσεων όχι μόνο με τις χώρες των Βαλκανίων, αλλά και της Μεσογείου. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, εκμεταλλευόμενοι το μέτρο αυτό, ταξίδεψαν στην Ευρώπη, αλλά οι περισσότεροι δεν επέστρεψαν ποτέ. Για παράδειγμα, μετά την απελευθέρωση των θεωρήσεων για τις βαλκανικές χώρες, χιλιάδες Σλαβομακεδόνες, Μαυροβούνιοι, Αλβανοί, Σέρβοι γυροφέρνουν σε Βρυξέλλες, Παρίσι, Βιέννη, Ελσίνκι, Στοκχόλμη, Άμστερνταμ και ήδη υπάρχουν σκέψεις για μερική έστω αναθεώρηση της πολιτικής αυτής. Οι εργοδότες και το μεγάλο κεφάλαιο στην ΕΕ δεν διαφώνησαν φυσικά, γιατί το πάμφθηνο εργατικό δυναμικό ήταν μια λύση. Τώρα όμως το σκηνικό αλλάζει καθώς αυξάνονται η ανεργία και η εγκληματικότητα αυξάνεται, ενώ η ύφεση είναι υπαρκτό πρόβλημα.

Το σοκ για Βουλγαρία – Ρουμανία

Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση, οι υπουργοί Εσωτερικών Υποθέσεων και Δικαιοσύνης των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης «ανέβαλαν» την ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στο χώρο Σένγκεν και ανήγγειλαν ότι θα εξετάσουν ξανά το ζήτημα στο τέλος του τρέχοντος έτους. Στο παρασκήνιο, ωστόσο, υπήρξε ένταση και οι σχετικές συζητήσεις εντός του Συμβουλίου υπουργών κατέγραψαν, σύμφωνα με έγκυρες πηγές, μια απίστευτη σκληρότητα και αλαζονεία από το Γερμανό υπουργό.

Η Βουλγαρία και η Ρουμανία δεν τόλμησαν καν να θέσουν επίσημο ζήτημα μετά τη σφοδρή επίθεση του Γερμανού υπουργού Εσωτερικών, Χανς Πέτερ Φρίντριχτ, που είχε στο πλευρό του τους συναδέλφους του της Ολλανδίας, της Αυστρίας και της Φινλανδίας. Ο Γερμανός υπουργός κάλεσε το Βουκουρέστι και τη Σόφια να μην θέσουν καν το θέμα στο Συμβούλιο, γιατί αν το κάνουν θα βρεθούν απέναντι στο γερμανικό βέτο. Κι όμως τεχνικά οι δύο χώρες είναι έτοιμες για την ένταξή τους στη Σένγκεν, σύμφωνα και με τις σχετικές εκθέσεις. Οι υπουργοί της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, αποσβολωμένοι και αμήχανοι από τη στάση της Γερμανίας, ψέλλισαν ελπίδες ότι στο τέλος του χρόνου ίσως αλλάξει το κλίμα, αλλά πληροφορίες αναφέρουν ότι «το Βερολίνο δεν αλλάζει εύκολα γνώμη, εκτός κι αν τα ανταλλάγματα που θα ζητήσει θα είναι πολλαπλώς ωφέλιμα για το ίδιο».

Σύμφωνα με πληροφορίες, η Γερμανία, που κατά κανόνα δεν συσχετίζει τη στάση της σε μεγάλα θέματα με τις προεκλογικές εκστρατείες και κυρίως στην ΕΕ, κινείται πάντα βάσει σχεδίου, έχει αλλάξει την πολιτική της και επιδιώκει τώρα να υψώσει τείχη, ώστε να δέχεται μετανάστες μόνο κατ’ επιλογήν και όχι απλά φτωχούς κατά κύματα ή θύματα πολέμων. Δηλαδή, δεν είναι αρνητική να δεχτεί Έλληνες γιατρούς ή Ινδούς επιστήμονες πληροφορικής, υπό τον όρο είναι πλήρως σχεδιασμένα ο αριθμός, η εργασία, η παραμονή κ.λπ.

Οι ίδιοι υπουργοί, κυρίως ο Γερμανός, στη Σύνοδο που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Ιούλιο στην Κύπρο, απείλησε πάλι με βέτο σε οποιαδήποτε απόπειρα αλλαγής του Δουβλίνο ΙΙ. Διπλό και άσχημο παιχνίδι έπαιξε και η επίτροπος Σεσίλια Μάλστρομ για το ίδιο θέμα, γιατί, ενώ έπρεπε να επιδιώκει να βρίσκει λύσεις που να είναι ισορροπημένες, έπαιξε το παιχνίδι των ίδιων χωρών, αλλά και της χώρας της, της Σουηδίας, που επίσης θέλει να περιορίσει κατά πολύ τις μεταναστευτικές ροές. Η κυρία Μάλστρομ, μάλιστα, πιστεύει με εντελώς περιφρονητικό τρόπο ότι η αύξηση των κονδυλίων προς την Ελλάδα είναι η μόνη λύση και τελικά αυτό έγινε.

Όλ’ αυτά γιατί οι Ευρωπαίοι ξέρουν ότι το πρόβλημα θα γιγαντωθεί τα επόμενα χρόνια, γεγονός που σημαίνει ότι η Ελλάδα θα βρεθεί και πάλι στο επίκεντρο. Αυτό δεν αποτελεί ατομική εκτίμηση, αλλά συμπέρασμα που προκύπτει από σχετικές συζητήσεις εντός της ΕΕ, όπως θα δούμε στη συνέχεια. Η χώρα μας θα βρεθεί πάλι στο επίκεντρο όχι γιατί οι χιλιάδες λαθρομετανάστες θέλουν να ζήσουν εδώ, αλλά στην Ευρώπη. Αλλά η Ελλάδα είναι πύλη εισόδου και έτσι θα μείνει για πάντα.

Αποκαλυπτική συζήτηση

Στη συνεδρίαση της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (LIBE) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου την περασμένη Πέμπτη έγινε ανταλλαγή απόψεων με θέμα «FRONTEX – Ευρωπαϊκός Οργανισμός για τη Διαχείριση της Επιχειρησιακής Συνεργασίας στα Εξωτερικά Σύνορα των κρατών-μελών της ΕΕ», παρουσία του εκτελεστικού διευθυντή, Ilkka Laitinen, ενώ αρκετός χρόνος αφιερώθηκε στη στρατηγική για το 2013.

Ο Ι. Laitinen παρουσίασε το πρόγραμμα εργασίας της Υπηρεσίας για το 2013, επισημαίνοντας ότι το «όραμα» της FRONTEX, που αντανακλάται και στη στρατηγική της νέας χρονιάς, είναι «στήριξη, συντονισμός και ανάπτυξη», με βασικές προτεραιότητες που αφορούν σε:

• Υποστήριξη της διαχείρισης των συνόρων με βάση τη χάρτα θεμελιωδών δικαιωμάτων, η οποία πρέπει να διέπει όλες τις δραστηριότητες και τις επιχειρήσεις.

• «Έξυπνα σύνορα» (Eurosur) και προσαρμογή των δραστηριοτήτων των κρατών-μελών

• Βελτίωση τη δυνατότητας επιχειρησιακής απάντησης και ανταπόκρισης, με την ανάπτυξη ομάδων Ευρωπαίων συνοριοφυλάκων και τεχνικού εξοπλισμού, με έκθεση προς τα κράτη-μέλη για τη βελτίωσή τους.

• Εφαρμογή του προϋπολογισμού.

Αύξηση πιέσεων

Ο ίδιος αξιωματούχος αποκάλυψε ότι «δεχόμαστε χαρακτηριστικά υψηλές πιέσεις, υπάρχουν πολλά ανεπιθύμητα στοιχεία σε περιπτώσεις εγκλήματος, διαφθοράς, ενώ υπάρχει μεγάλο ποσοστό αβεβαιότητας σε Μέση Ανατολή, Λιβύη και Σάχελ», και διερωτήθηκε «τι πρέπει να γίνει με την Ελλάδα και το ζήτημα των επιστροφών». Είναι προφανές ότι κάθε άλλο παρά μπορεί να εφησυχάσει κανείς από τις διαπιστώσεις αυτές και είναι επίσης προφανές ότι η χώρα μας βρίσκεται στο επίκεντρο.

Ο Ilkka Laitinen ανέφερε ότι σε σύγκριση με τα έτη 2011-2012 καταγράφονται οι ακόλουθες τάσεις, που αποκαλύπτουν συνεχείς εναλλαγές οδών για το πέρασμα προς την Ευρώπη. Ειδικότερα:

• Μετακινήσεις: Μείωση των βασικών μετακινήσεων στις παραδοσιακές οδούς και αύξηση των δευτερευουσών μετακινήσεων στα ανατολικά χερσαία σύνορα. Σταθερή τάση για την άρνηση εισόδου και αύξηση σε παράνομα ταξιδιωτικά έγραφα, δηλαδή, παρά τα μέτρα, η ροή μεταναστών εμφανίζεται αυξημένη.

• Διέλευση: Αύξηση διέλευσης στα χερσαία σύνορα σε σύγκριση με τα θαλάσσια.

• Εθνικότητες: Αφγανιστάν, Συρία ως μεμονωμένη περίπτωση, επάνοδος της Αλβανίας στο προσκήνιο, η οποία σχετίζεται και με την απελευθέρωση των θεωρήσεων, Αλγερία και Μπανγκλαντές.

• Ελληνοτουρκικά σύνορα: Δραστική αλλαγή στα χερσαία σύνορα, με σημαντική μείωση από τον Αύγουστο του 2012. Οι κύριοι λόγοι είναι ότι οι ελληνικές Αρχές ενέτειναν τους ελέγχους στα σύνορα, βελτιώθηκε η συνεργασία μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων συνοριοφυλάκων και η διαδικασία επιστροφών στη χώρα μας. Η Ελλάδα, επίσης, άλλαξε τακτική με ελέγχους κατά μήκος του ποταμού και στις όχθες του, ενώ χρησιμοποιούνται πλέον αρκετές δημοσιεύσεις στα ΜΜΕ.

• Εκτοπισθέντες: Η μεγαλύτερη μετατόπιση έγινε στα χερσαία σύνορα Τουρκίας και Βουλγαρίας.

• Θεμελιώδη δικαιώματα: Το «Συμβουλευτικό Φόρουμ» ξεκίνησε τις εργασίες και παρουσιάζει καρποφόρα αποτελέσματα με την τοποθέτηση υπάλληλου για τα θεμελιώδη δικαιώματα και το προσωπικό. Σύσταση κώδικα δεοντολογίας ως τον Απρίλιο.

• Επιχειρησιακές δραστηριότητες: Δεν υπάρχουν αναλυτικά στοιχεία, αλλά κινούνται στο ίδιο μοτίβο με το 2012, με επίκεντρο τα θαλάσσια σύνορα (Κρήτη, Ιταλία, Ισπανία). Αναπτύσσονται επιχειρήσεις περιπολίας στα σύνορα Σερβίας – Ουγγαρίας και Ουκρανίας – Λευκορωσίας προς την ΕΕ.

• Εκπαίδευση: Θέσπιση προγράμματος κατάρτισης για τους Ευρωπαίους συνοριοφύλακες σε ανώτατες εκπαιδευτικές βαθμίδες, προγράμματα ανταλλαγών και εκπαιδευτικές δραστηριότητες σε θεμελιώδη δικαιώματα, επιστροφές, πλαστά έγγραφα, θεωρήσεις Σένγκεν.

Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της Επιτροπής στη συζήτηση, «εκτιμούμε ιδιαίτερα τη δέσμευση για ευρωπαϊκή παρακολούθηση συνόρων, με την προϋπόθεση ότι η νομοθετική πρωτοβουλία που αφορά στο σύστημα αυτό θα προχωρήσει με το ρυθμό που επιθυμούμε ως τον Οκτώβριο 2013».

Σχετικά με την Αλβανία, τη μετατόπιση των εκτοπισθέντων στα σύνορα με Τουρκία – Βουλγαρία και Σερβία – Ουγγαρία, ο εκτελεστικός διευθυντής της FRONTEX επεσήμανε ακόλουθα σχόλια:

• Αλβανία: «Είναι ενδιαφέρον ζήτημα να παρακολουθήσει κανείς την εξέλιξη στην κατάργηση των θεωρήσεων. Το μεγαλύτερο ποσοστό μετακινήσεων εντοπίζεται στα ελληνοαλβανικά σύνορα και πρέπει να εξετάσουμε τους λόγους που προτιμάται η παράνομη χερσαία διέλευση. Υπήρξε μεγάλη αλλαγή, όταν άλλαξε το πλαίσιο για τις θεωρήσεις. Δεν μιλάμε για κατάσταση οργανωμένου εγκλήματος, αλλά πολλές μεμονωμένες προσπάθειες».

• Σύνορα Τουρκίας – Βουλγαρίας: «Η μεταβολή οφείλεται στο φαινόμενο ντόμινο, με επιλογή άλλης μεταναστευτικής οδού. Ωστόσο, δεν παρατηρείται έξαρση στις διελεύσεις, διότι το βουλγαρικό σύστημα φύλαξης των συνόρων ανταποκρίνεται στις προκλήσεις».

• Σύνορα Σερβίας – Ουγγαρίας: «Θέμα που μας απασχολεί έντονα και μας εξέπληξε αυτό που συμβαίνει στις δύο χώρες. Πρόκειται για άτομα που είχαν εντοπιστεί από τις ελληνικές Αρχές, τα οποία ακολουθούν την οδό από τα ανατολικά προς τα δυτικά σύνορα. Έχουμε λάβει μέτρα και κοινές επιχειρήσεις. Γνωρίζουμε την κατάσταση στα Δυτικά Βαλκάνια και κάνουμε ό,τι μπορούμε για να το αντιμετωπίσουμε». Δηλαδή, μετά την απελευθέρωση των θεωρήσεων, απ’ όσους φεύγουν από τα Βαλκάνια ελάχιστοι επιστρέφουν. Η αύξηση των ελέγχων στον Έβρο αυξάνει την κίνηση στην Κρήτη και γενικά στις θαλάσσιες οδούς. Δηλαδή στη βάση του το πρόβλημα είναι ίδιο.

Το λάθος

Σε όλη αυτή την κινητικότητα πρέπει να προσθέσουμε και την ειλημμένη απόφαση για την προώθηση των «έξυπνων συνόρων», ένα ηλεκτρονικό σύστημα παρακολούθησης των πολιτών τρίτων χωρών, που θέλουν να επισκεφθούν τις χώρες της ΕΕ. Σύμφωνα με τις προβλέψεις του μέτρου αυτού, στα σύνορα και τα αεροδρόμια κάθε χώρας της Ένωσης θα υπάρχει ένα ηλεκτρονικό σύστημα παρακολούθησης για όσους εισέρχονται σε ευρωπαϊκό έδαφος και οι Αρχές των κρατών-μελών θα γνωρίζουν αν αρνηθεί να φύγει και παραμείνει στο έδαφος της χώρας που επισκέφθηκε χάρη στην ηλεκτρονική τράπεζα δεδομένων. Αν παρέλθει η ημερομηνία και δεν έχει φύγει ο επισκέπτης, θα αρχίζει κυνηγητό για τον εντοπισμό του. Ωστόσο, το σύστημα αυτό εφαρμόστηκε στις ΗΠΑ χωρίς επιτυχία, παρά το γεγονός ότι ξοδεύτηκαν δισεκατομμύρια. Τεχνοκράτες της Επιτροπής, που είχαν επισκεφθεί τις ΗΠΑ και μελέτησαν το σύστημα αυτό, είχαν διαφωνήσει με την εγκατάστασή του στην ΕΕ, τόσο λόγω κόστους όσο και επειδή παραβιάζει προσωπικά δεδομένα, φαίνεται όμως ότι τα λόμπι και οι πολυεθνικές έχουν μεγαλύτερη ισχύ κι έτσι αναμένεται ότι σε περίπου τρία χρόνια τα ηλεκτρονικά «έξυπνα σύνορα» θα είναι πραγματικότητα, όπως θα είναι πραγματικότητα και η αύξηση της λαθρομετανάστευσης. Υπάρχουν και παράγοντες στην ΕΕ που εκτιμούν ότι το σύστημα αυτό θα χρησιμοποιηθεί υπό άλλες συνθήκες και για Ευρωπαίους πολίτες για λόγους παρακολούθησης. Όσον αφορά στους μετανάστες και τους επισκέπτες, πολλοί πιστεύουν ότι η ΕΕ πρέπει να φροντίσει να επαναφέρει τη βίζα, να ασκεί ελέγχους εντός των χωρών που έχουν αυξημένη μετανάστευση και στα σύνορα της ΕΕ, δηλαδή και στην Ελλάδα, γιατί μετά γίνεται δύσκολη υπόθεση. Μεταξύ άλλων, να υποχρεωθεί και η Τουρκία να επαναφέρει τη βίζα για πολίτες της Αφρικής και της Ασίας, που κατά χιλιάδες κάθε χρόνο επισκέπτονται ελεύθερα την Τουρκία και από εκεί στην Ευρώπη και μέσω Ελλάδας.

Όλα αυτά αποτυπώνουν μια διαρκή κινητικότητα που πλέον αντιμετωπίζεται πολιτικά με αποφασιστικότητα από τις χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης, γιατί, όπως προκύπτει από τη συζήτηση, δεν επιδεικνύεται κανένα ενδιαφέρον για το τι θα συμβεί στις χώρες υποδοχής, όπως η Ελλάδα, η Κύπρος ή η Ισπανία. Το Βερολίνο και οι σύμμαχοί του είναι έτοιμοι να πληρώσουν κάτι παραπάνω, αλλά είναι προφανές ότι και το κόστος είναι πολλαπλάσιο, αλλά και οι κοινωνικές επιπτώσεις μεγάλες, όπως ήδη έχει καταφανεί με την περίπτωση της Ελλάδας. Γιατί η χώρα μας, όπως και οι άλλες χώρες, έχει την υποχρέωση, αλλά και ανθρωπιστικό καθήκον, να επιλύει σειρά προβλημάτων και να φιλοξενεί σε ανθρώπινες συνθήκες χιλιάδες ανθρώπους, πράγμα που ήδη είναι δυσχερές, πέρα από το γεγονός ότι η Ελλάδα καταγγέλλεται για παραβιάσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων, κάτι που δεν μας τιμά. Ωστόσο, η πρόβλεψη ότι η δραματική επιδείνωση των συνθηκών στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και στην Ασία θα οδηγήσει σε νέα κύματα μεταναστών και η ΕΕ κινείται όχι σε συλλογικό επίπεδο για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, αλλά σε συμμαχικά σχήματα όπου τα ισχυρά κράτη επιβάλλουν τη θέλησή τους στο Νότο, είναι ανησυχητική.

 Πηγή : οlympia