Τα χτυπήματα του Ζάεφ και η νέα εποχή της πολιτικής
Από τονΜανώλη Κοττάκη
Ο κύριος πρωθυπουργός απολαμβάνει τις αναμετρήσεις της Βουλής: Οπου η ρητορική δεινότητά του, η ευχέρειά του στις ατάκες και στα απλοϊκά σχήματα, η έφεση στον λαϊκισμό και στις κορόνες τον κάνουν να πιστεύει ότι η διαφορά στην πρόθεση ψήφου μεταξύ Ν.Δ. - ΣΥΡΙΖΑ εξαφανίζεται, μηδενίζεται, δεν υπάρχει. Οτι, κατά βάθος, δεν είναι τόση. Κλείνει τα μάτια, λοιπόν, ονειρεύεται, εκφωνεί με στόμφο και συλλαβιστά τις φράσεις του, μιμούμενος τον Ανδρέα Παπανδρέου, πείθει εν τέλει τον εαυτό του ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο δραματικά γι’ αυτόν.
Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Τσίπρας δεν είναι κακός ρήτορας. Η αλήθεια είναι ότι πάντα καταφέρνει και πείθει το κεντροαριστερό ακροατήριο στο οποίο απευθύνεται - τους συντηρητικούς κεντροδεξιούς ψηφοφόρους, ποτέ. Και βεβαίως, η αλήθεια είναι (ανοίγω παρένθεση) ότι η Ν.Δ. πρέπει να προετοιμάζεται καλύτερα για τη Βουλή. Το Κοινοβούλιο είναι συνήθως προνομιακό γήπεδο για τις αντιπολιτεύσεις, οι οποίες απαγορεύεται να χάνουν. Δεν είναι προνομιακό γήπεδο για τις κυβερνήσεις.
Ωστόσο, το κακό για τον πρωθυπουργό είναι ότι βρισκόμαστε σε μια νέα εποχή. Οι πολίτες δεν κρέμονται πλέον από τα χείλη των πολιτικών, όπως συνέβαινε κάποτε με τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Οι πολίτες αξιολογούν πράξεις και πολιτικές, όχι λέξεις. Δεν κερδίζει πλέον εκλογές ο καλύτερος κοινοβουλευτικός. Κάποτε, ναι. Σήμερα, όχι.
Αδιάψευστος μάρτυς προς τούτο, οι δημοσκοπήσεις. Ο πρωθυπουργός έχει πραγματοποιήσει γενικώς καλές εμφανίσεις για το ακροατήριό του αυτά τα σχεδόν τέσσερα χρόνια. Αλλά η Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη, με συστηματική δουλειά, μετέτρεψε μια ήττα οκτώ μονάδων του 2015 σε δημοσκοπικό προβάδισμα δέκα μονάδων. Αν διερωτάται γιατί, καλό είναι να μελετήσει προσεκτικά τα ευρήματα της δημοσκόπησης της ΜRB ο κ. Τσίπρας. Πρώτον, διότι το Μακεδονικό ήρθε για να μείνει και όχι για να φύγει από την πολιτική ατζέντα. Είναι πληγή πυορροούσα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Η Αριστερά υποτίμησε το μείζον θέμα εθνικής ταυτότητας, γιατί δεν έχει αίσθηση πλειοψηφιών, ούτε αίσθηση χώρας. Μολονότι κυβερνώσα, συμπεριφέρεται σαν μειοψηφία. Και τα άσχημα νέα για τον πρωθυπουργό είναι ότι, διαρκούσης της προεκλογικής εκστρατείας για το δημοψήφισμα στα Σκόπια, ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει να πληρώνει κόστος και με τόκο. Κάθε φορά που ο Ζάεφ θα διακηρύσσει σε μια πλατεία τη «μακεδονική εθνική ταυτότητά» του, τη δημιουργία «μακεδονικού στρατού», κάθε φορά που θα επαναλαμβάνει ότι ηγείται της «Μακεδονίας» σκέτο, όχι της «Βόρειας Μακεδονίας», ο ΣΥΡΙΖΑ θα χάνει πόντους στις εδώ δημοσκοπήσεις. Στην καλύτερη περίπτωση γι’ αυτόν, θα αδυνατεί να ανακάμψει. Απ’ ό,τι φαίνεται, ακόμη και στο υπουργείο Εξωτερικών το κατάλαβαν, αν κρίνω από το γεγονός ότι αναγκάστηκαν να εκδώσουν ανακοίνωση κατά Ζάεφ για τα περί μακεδονικού στρατού.
Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Τσίπρας δεν είναι κακός ρήτορας. Η αλήθεια είναι ότι πάντα καταφέρνει και πείθει το κεντροαριστερό ακροατήριο στο οποίο απευθύνεται - τους συντηρητικούς κεντροδεξιούς ψηφοφόρους, ποτέ. Και βεβαίως, η αλήθεια είναι (ανοίγω παρένθεση) ότι η Ν.Δ. πρέπει να προετοιμάζεται καλύτερα για τη Βουλή. Το Κοινοβούλιο είναι συνήθως προνομιακό γήπεδο για τις αντιπολιτεύσεις, οι οποίες απαγορεύεται να χάνουν. Δεν είναι προνομιακό γήπεδο για τις κυβερνήσεις.
Ωστόσο, το κακό για τον πρωθυπουργό είναι ότι βρισκόμαστε σε μια νέα εποχή. Οι πολίτες δεν κρέμονται πλέον από τα χείλη των πολιτικών, όπως συνέβαινε κάποτε με τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Οι πολίτες αξιολογούν πράξεις και πολιτικές, όχι λέξεις. Δεν κερδίζει πλέον εκλογές ο καλύτερος κοινοβουλευτικός. Κάποτε, ναι. Σήμερα, όχι.
Αδιάψευστος μάρτυς προς τούτο, οι δημοσκοπήσεις. Ο πρωθυπουργός έχει πραγματοποιήσει γενικώς καλές εμφανίσεις για το ακροατήριό του αυτά τα σχεδόν τέσσερα χρόνια. Αλλά η Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη, με συστηματική δουλειά, μετέτρεψε μια ήττα οκτώ μονάδων του 2015 σε δημοσκοπικό προβάδισμα δέκα μονάδων. Αν διερωτάται γιατί, καλό είναι να μελετήσει προσεκτικά τα ευρήματα της δημοσκόπησης της ΜRB ο κ. Τσίπρας. Πρώτον, διότι το Μακεδονικό ήρθε για να μείνει και όχι για να φύγει από την πολιτική ατζέντα. Είναι πληγή πυορροούσα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Η Αριστερά υποτίμησε το μείζον θέμα εθνικής ταυτότητας, γιατί δεν έχει αίσθηση πλειοψηφιών, ούτε αίσθηση χώρας. Μολονότι κυβερνώσα, συμπεριφέρεται σαν μειοψηφία. Και τα άσχημα νέα για τον πρωθυπουργό είναι ότι, διαρκούσης της προεκλογικής εκστρατείας για το δημοψήφισμα στα Σκόπια, ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει να πληρώνει κόστος και με τόκο. Κάθε φορά που ο Ζάεφ θα διακηρύσσει σε μια πλατεία τη «μακεδονική εθνική ταυτότητά» του, τη δημιουργία «μακεδονικού στρατού», κάθε φορά που θα επαναλαμβάνει ότι ηγείται της «Μακεδονίας» σκέτο, όχι της «Βόρειας Μακεδονίας», ο ΣΥΡΙΖΑ θα χάνει πόντους στις εδώ δημοσκοπήσεις. Στην καλύτερη περίπτωση γι’ αυτόν, θα αδυνατεί να ανακάμψει. Απ’ ό,τι φαίνεται, ακόμη και στο υπουργείο Εξωτερικών το κατάλαβαν, αν κρίνω από το γεγονός ότι αναγκάστηκαν να εκδώσουν ανακοίνωση κατά Ζάεφ για τα περί μακεδονικού στρατού.
Τα αυτά ισχύουν και για την περίφημη συμφωνία για το χρέος. Υπό τις περιστάσεις -αστάθεια στη Γερμανία-, ίσως ήταν ό,τι πιο συμπαθητικό μπορούσε να κερδίσει η Ελλάς. Οι Ελληνες, όμως, δεν ξεχνούν... Θυμούνται τι τους υποσχόταν ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015: Σεισάχθεια για όλα. Διαγραφή χρέους. «Κούρεμα». Διεθνή διάσκεψη, τύπου 1953. Και λάβαμε ό,τι λάβαμε. Καλός είναι λοιπόν ο Τσίπρας στη Βουλή, έχει πλεονέκτημα. Αλλά μόνο εκεί διακρίνεται. Δεν θα του φτάσει αυτό για να γυρίσει το παιχνίδι, όπως τον ντοπάρουν οι δικοί του. Ο κόσμος πάει σιγά σιγά παρακάτω. Στη Ν.Δ. Αυτή θα είναι οριστικά πρώτη. Το ερώτημα γι’ αυτήν θα είναι με πόσο. Θα εξαρτηθεί από τη σοφία της ηγεσίας της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου