ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ: ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΡΙΤΗ ΡΩΜΗ;

Επισκόπου  Ναυπάκτου π. Ιεροθέου

Φυσικά ὑποστηρίζω ὅτι δέν ὑπάρχει Τρίτη Ρώμη, γιά τρεῖς βασικούς λόγους.

Ὁ πρῶτος λόγος, γιατί ποτέ δέν ὑπῆρξε Δεύτερη Ρώμη. Ἡ ἱστορία γνωρίζει τήν Ρώμη τῆς Ἰταλίας, τήν πρωτεύουσα τοῦ ἀρχαίου Ρωμαϊκοῦ Κράτους, πού ἀργότερα ὀνομάστηκε Παλαιά Ρώμη, ἀλλά καί τήν Νέα Ρώμη, πού εἶναι ἡ Κωνσταντινούπολη μετά τήν μεταφορά τῆς Πρω­τεύουσας τοῦ Ρωμαϊκοῦ Κράτους ἀπό τόν Μέγα Κωνσταντῖνο ἀπό τήν Ρώμη τῆς Ἰταλίας, στό Βυζάντιο τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης, πού ὀνομάσθηκε Νέα Ρώμη. Ἑπομένως ἐφ’ ὅσον δέν ὑπάρχει Δεύτερη Ρώμη (καί κακῶς λέγεται ἔτσι ὅπου λέγεται) δέν μπορεῖ νά ὑπάρξη Τρίτη Ρώμη.

Πρέπει νά σημειωθῆ ὅτι ἡ ἑνωμένη Ρωμαϊκή Αὐτοκρατορία εἶχε κατ’ ἀρχάς Πρω­τεύουσα τήν Ρώμη τῆς Ἰταλίας καί ἔπειτα τήν Νέα Ρώμη τῆς Θράκης. Τό δυτικό τμῆμα τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας κυριεύθηκε ἀπό τά Γερμανικά φῦλα, μέ τελευταῖο τούς Φράγ­κους, καί ἀργότερα καί τό ἀνατολικό τμῆμα κυριεύθηκε ἀπό τούς Ὀθω­μανούς. Ἐφ’ ὅσον καταλύθηκε ἡ Ρωμαϊκή Αὐτοκρατορία ὡς Κράτος-Αὐτοκρατορία, δέν μπορεῖ νά ὑπάρξη κάποια ἄλλη Τρίτη Ρώμη. Αὐτό ἐνδεχομένως θά προϋπέθετε ὑπάρχουσα Ρωμαϊκή Αὐτοκρατορία ὡς κρατικό μόρφωμα.

Ὁ δεύτερος λόγος πού δέν ἰσχύει ἡ θεωρία περί Τρίτης Ρώμης εἶναι ὅτι ἡ Ἐκκλησία στηρίζεται στό Κανονικό της δίκαιο, ἔχει ἄλλους ρυθμούς, καί μάλιστα στηρίζεται στούς Κανόνες τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Κυρίως μνημονεύω τόν 28ο Κανόνα τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ὁ ὁποῖος ἔχει οἰκουμενικό κῦρος. Ἔτσι, ὁ Πατριάρχης Νέας Ρώμης-Κωνσταν­τι­νουπόλεως, καί μάλιστα μετά τήν ἀπομά­κρυνση τοῦ Πα­τριάρχου τῆς Παλαιᾶς Ρώμης-Πάπα, λόγῳ τῆς αἱρέσεως εἶναι ἡ Πρωτόθρονη Ἐκκλησία μέ ἀποφάσεις Πατέρων πού καθοδη­γοῦνταν ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα, καί κανείς δέν μπορεῖ νά ὑπο­νομεύση αὐτό τόν θεσμό τῆς Πενταρχίας.

Ὁ τρίτος λόγος γιά τόν ὁποῖον δέν ἰσχύει ἡ θεωρία περί Τρίτης Ρώμης ἐκκλησιαστικῶς εἶναι ὅτι ἡ Ρωσική Ἐκκλησία, κατά τόν 19ο αἰώνα ἀνέπτυξε μιά ἰδιαίτερη θεολογία, σύμφωνα μέ τήν ὁποία ἡ ρωσική θεολογία εἶναι ἀνώτερη τῆς θεολογίας τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας τῶν ὀκτώ πρώτων αἰώνων.

Νά θυμίσω τήν θεωρία τοῦ Ἀλέξη Χομιακώφ καί ἄλλων ὁμοϊδεατῶν του, ὁ ὁποῖος δημιούργησε τήν θεωρία ὅτι ὁ πολι­τισμός διαιρεῖται σέ δύο μεγάλες κατευθύνσεις, ἤτοι τόν Ἰρανιανισμό, πού ἐκδηλώθηκε στό Ἰράν, εἶναι γεωργικός πολιτισμός καί διακρίνεται ἀπό τήν ἀρχή τῆς ἐλευθερίας τῆς κοινότητος, καί τόν Κουσιτισμό, πού ἀναπτύχθηκε στήν Αἴγυπτο, τήν Βαβυλώνα, τήν Νότια Ἰνδία, τήν Κίνα, καί διακρίνεται γιά τήν ἀνάλυση, τήν λογική, τά μεγάλα οἰκοδομήματα.

Ὁ Χομιακώφ ὑποστήριζε ὅτι οἱ κουσιτικές ἀρχές ἐπηρέασαν τόν δυτικό Χριστιανισμό καί ἐν μέρει τόν ἀνατολικό Χριστιανισμό μέ τίς ἰσχυρές ἐπιδράσεις τῆς Ρωμαϊκῆς πολιτικῆς ὀργάνωσης, τοῦ νόμου πάνω στόν χαρακτῆρα τοῦ ἀνθρώπου καί τήν λογικοκρατία, ἐνῶ ἡ ρωσική ζωή καί θεολογία διακρίνεται ἀπό τίς ἰρανιανικές ἀρχές, δηλαδή τήν ἐλευθερία καί τήν ἀγάπη. Αὐτές οἱ ἰδέες γέννησαν τήν μεταπατερική θεολογία, τήν ὁποία θεωροῦν ὡς ἀνώτερη ἀπό τήν πατερική θεολογία καί τόν σχολαστικισμό.

Κατά συνέπεια οἱ θεωρίες περί Τρίτης Ρώμης εἶναι ἀπαράδεκτες ἀπό κάθε πλευρᾶς. Ἄν αὐτό κατανοηθῆ, τότε πιθανόν νά λυθοῦν καί ἄλλες κατά καιρούς ἀναφυόμενες διενέξεις. Ὅποιος ὑπονομεύει τόν ἱερό θεσμό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, μέ ὁποιονδήποτε τρόπο, ὁ ὁποῖος θεσμός καθιερώθηκε ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα στίς Οἰκουμενικές Συνόδους, αὐτός θά ἀποτύχη σέ ὅλους τούς χρόνους καί σέ ὅλα τά ἐπίπεδα. Γιατί δέν πρέπει νά ὑπερ­βαίνουμε τά ὅρια «ἅ ἔθεντο οἱ Πατέρες ἡμῶν».

Συμφωνούμε απόλυτα γλυκέ μας πατέρα ,ας όψονται οι Πατριαρχικοί...

ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ

ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΟΛΥΜΠΑΡΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΓΛΥΚΕ ΜΑΣ ΠΑΤΕΡΑ; 
ΠΟΣΟΙ ΘΕΟΔΟΤΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΡΗΘΗΚΑΝ;  

ΑΠΕΙΛΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΕΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΕΚΝΟΝ ΒΡΟΥΤΕ;

Αμέθυστος

Ανώνυμος είπε...

Αμέθυστε ίσως προσπαθεί, ματαιοπονώντας μεν, απλά να επαναφέρει τάξη (νωρίς το θυμήθηκαν όλοι τους) Τον κατανοώ.Το θέμα στην τελική κατά πως φαίνεται είναι τάξη, εξουσία, κύρος, πιστοποιήσεις,και νομιμοφροσύνες.Θα πει κάποιος μήπως τα ίδια και χειρότερα δεν είναι και οι Ρώσοι από την μεριά τους; Σωστό.Οπότε ας φάμε τα γένια μας ελεύθερα.
Το μόνο που καταφέρνει όμως-αυτή την εποχή που η ανθρώπινη ψυχή έχει ξεραθεί όσο ποτέ από την απόστασή της από τον Χριστό και Κύριο μας- είναι να μιλάει σαν συμβολαιογράφος που επικαλείται μια κληρονομιά κάποιου κάπου κάποτε. Ίσως για αυτό δεν λέει ούτε μία φορά την λέξη Χριστός.Θλιβερό.
"Συγνώμη κύριε ποιος είπατε πως είστε;" που έλεγε και το λαϊκό άσμα.
Ο κόσμος στεγνός και αυτοί ποια είναι η Ρώμη και ποια όχι.
Και αφού το Πνεύμα ακούμπησε μία φορά πάει και τελείωσε.Κάτι σαν μακροχρόνια ίωση και αμπάριζα μαζί ένα πράγμα.
Τελικά απλά τυγχάνει να μιλάμε την ίδια γλώσσα. Δεν βρίσκω άλλη εξήγηση.
Μπήκαμε όντως στην στροφή την δύσκολη και την μακάβρια.
Ο Χριστός ας δίνει φώτιση σε όλους μας φίλε αμέθυστε.
Το διακύβευμα πάντα ήταν η Σωτηρία και όχι τα Πρωτεία και η παλιά,νέα και τρίτη Ρώμη.Δεσποτάδες η "σηματοδότηση" της ΟΔΟΥ είναι το ΜΟΝΑΔΙΚΟ έργο σας. Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΟΔΗΓΗΤΗ ΚΑΙ ΑΡΧΗΓΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΑΡΩΜΕΝΗ. Πάρτε το απόφαση ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ και για αυτό πάρτε το αλλιώς. Οι συνοδοιπόροι στον Δρόμο αυτό αποτελούν έναν Λαό αλλιώτικο από τους άλλους.Έχει μέσα άγιους, φωτισμένους, και απλούς αγωνιστές άλλους πιο δυνατούς άλλους πιο αδύναμους που χάνονται καθημερινά και ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΛΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ γιατί χάνονται.Αυτοί νομίζεται πως νοιάζονται για την Ρώμη σας;
Δεσποτάδες αυτό φτιάχνει Λαό.Αυτό είναι το ΧΡΕΟΣ ΣΑΣ. Ρωτώ. Που είναι ο Λαός σας; To πρωτείο για ποιόν Λαό το θέλετε; Ποιόν δρόμο δείχνετε;
H μήπως μια φωνούλα μέσα σας σας λέει "ας φτιάξουμε το καταστατικό πρώτα, ας βάλουμε μία κάποια τάξη, και μετά έχουμε χρόνο για τον Λαό;"
Κούνια που σας κούναγε. Οι άνθρωποι φεύγουμε κάθε μέρα. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΧΡΟΝΟ.
Ο ΧΡΟΝΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ.ΞΥΠΝΑΤΕ.