Η χριστιανικὴ θρησκεία δὲν ἔχει καμιὰ σχέση μὲ τὰ πρακτικὰ μυαλά, γιατὶ εἶναι ἡ βαθύτερη ποίηση, ἡ ἄβυσσο τῆς ποίησης. Ἡ κακοδαιμονία τῆς Ἐκκλησίας μας ἔχει τὴν αἰτία της, κατὰ τὴν γνώμη μου, στὸ ὅτι λείψανε ἀπ᾿ αὐτὴν οἱ ποιητικὲς ψυχές, μὲ τὴν πραγματικὴ σημαία τῆς ποίησης, καὶ γέμισε ἀπὸ «πρακτικοὺς ἀνθρώπους, ἤγουν ἀπὸ ξεραΐλα καὶ τὸ μέγα ἔλεος.
Νὰ βάλῃ κανεὶς μὲ τὸν νοῦ του καὶ ν᾿ ἀπορήσῃ τί σχέση ἔχουν αὐτοὶ οἱ «θετικοὶ καὶ πρακτικοὶ» ἄνθρωποι, οἱ λεγόμενοι φρόνιμοι καὶ ἔξυπνοι, μὲ τὸν Χριστό, ποὺ εἶπε τὰ παρακάτω λόγια:
Ἂν δὲν γυρίσετε πίσω καὶ γίνετε σὰν τὰ παιδιά, δὲν θὰ μπεῖτε στὴν βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
- μὴν φροντίζετε τί θὰ φᾶτε καὶ τί θὰ πιῆτε καὶ τί ροῦχο θὰ φορέσετε.
- Ἐγὼ σᾶς λέγω μὴν ἀντισταθεῖτε στὸν πονηρό, ἀλλὰ ὅποιος σὲ χτυπήσει ἀπὸ τὸ δεξὶ μάγουλό σου, στρέψε καὶ τ᾿ ἄλλο.
- Μακάριοι ὅσοι καταδιώκονται γιὰ μένα.
- Ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας.
- Μὴ θησαυρίζετε θησαυροὺς ἀπάνω στὴ γῆ.
- Ἐμπᾶτε ἀπὸ τὴν στενὴ πύλη, γιατὶ εἶναι στενὸς καὶ θλιμμένος, ὁ δρόμος ποὺ πηγαίνει στὴ ζωή, κ᾿ εἶναι λίγοι ποὺ τὸν βρίσκουνε.
- Ἀφῆστε τοὺς νεκροὺς νὰ θάψουν τοὺς πεθαμένους τους.- Δὲν ἦλθα νὰ φέρω εἰρήνη ἀλλὰ μάχαιρα.
- Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ παίρνεται μὲ τὴ βία κ᾿ οἱ βιαστὲς τὴν ἀρπάζουνε».
Ποιὰ σχέση μποροῦνε νὰ ἔχουνε αὐτὰ τὰ πράγματα κι᾿ ἄλλα πολλὰ ποῦ εἶπε ὁ Χριστός, μὲ τὸ πρακτικὸ μυαλό; Τὸ πρακτικὸ μυαλὸ κοιτάζει ποιὸ εἶναι τὸ συμφέρον καὶ τὸ ὠφέλιμο γιὰ τὴν ὑλικὴ ζωὴ καὶ γιὰ τὴν ἀσφάλειά της· δὲ μπορεῖ νὰ πετάξει ἐλεύθερο ἐκεῖ ποὺ τὸ καλεῖ ὁ Χριστός. Μιὰ θρησκεία ποὺ παραγγέλνει κάποια πράγματα ποὺ εἶναι ὁλότελα ἀνάποδα ἀπὸ ὅ,τι νοιώθει τὸ πρακτικὸ μυαλό, μπορεῖ νὰ εἶναι γιὰ πρακτικοὺς ἀνθρώπους; Πῶς νὰ παραδεχθῇ ὁ πρακτικὸς ἄνθρωπος πὼς δὲν ὠφελεῖται σὲ τίποτα ἂν κερδίσῃ τὸν κόσμον ὅλον; Πῶς, αὐτὸς ὁ θετικὸς ἄνθρωπος νὰ θυσιάσει ὅλα τὰ χεροπιαστὰ τούτου τοῦ κόσμου, κυνηγώντας τοὺς ἴσκιους τῆς μέλλουσας ζωῆς; «Οἱ βιαστὲς ἁρπάζουνε τὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ», λέγει ὁ Χριστός.
Ἂν δὲν γυρίσετε πίσω καὶ γίνετε σὰν τὰ παιδιά, δὲν θὰ μπεῖτε στὴν βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
- μὴν φροντίζετε τί θὰ φᾶτε καὶ τί θὰ πιῆτε καὶ τί ροῦχο θὰ φορέσετε.
- Ἐγὼ σᾶς λέγω μὴν ἀντισταθεῖτε στὸν πονηρό, ἀλλὰ ὅποιος σὲ χτυπήσει ἀπὸ τὸ δεξὶ μάγουλό σου, στρέψε καὶ τ᾿ ἄλλο.
- Μακάριοι ὅσοι καταδιώκονται γιὰ μένα.
- Ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας.
- Μὴ θησαυρίζετε θησαυροὺς ἀπάνω στὴ γῆ.
- Ἐμπᾶτε ἀπὸ τὴν στενὴ πύλη, γιατὶ εἶναι στενὸς καὶ θλιμμένος, ὁ δρόμος ποὺ πηγαίνει στὴ ζωή, κ᾿ εἶναι λίγοι ποὺ τὸν βρίσκουνε.
- Ἀφῆστε τοὺς νεκροὺς νὰ θάψουν τοὺς πεθαμένους τους.- Δὲν ἦλθα νὰ φέρω εἰρήνη ἀλλὰ μάχαιρα.
- Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ παίρνεται μὲ τὴ βία κ᾿ οἱ βιαστὲς τὴν ἀρπάζουνε».
Ποιὰ σχέση μποροῦνε νὰ ἔχουνε αὐτὰ τὰ πράγματα κι᾿ ἄλλα πολλὰ ποῦ εἶπε ὁ Χριστός, μὲ τὸ πρακτικὸ μυαλό; Τὸ πρακτικὸ μυαλὸ κοιτάζει ποιὸ εἶναι τὸ συμφέρον καὶ τὸ ὠφέλιμο γιὰ τὴν ὑλικὴ ζωὴ καὶ γιὰ τὴν ἀσφάλειά της· δὲ μπορεῖ νὰ πετάξει ἐλεύθερο ἐκεῖ ποὺ τὸ καλεῖ ὁ Χριστός. Μιὰ θρησκεία ποὺ παραγγέλνει κάποια πράγματα ποὺ εἶναι ὁλότελα ἀνάποδα ἀπὸ ὅ,τι νοιώθει τὸ πρακτικὸ μυαλό, μπορεῖ νὰ εἶναι γιὰ πρακτικοὺς ἀνθρώπους; Πῶς νὰ παραδεχθῇ ὁ πρακτικὸς ἄνθρωπος πὼς δὲν ὠφελεῖται σὲ τίποτα ἂν κερδίσῃ τὸν κόσμον ὅλον; Πῶς, αὐτὸς ὁ θετικὸς ἄνθρωπος νὰ θυσιάσει ὅλα τὰ χεροπιαστὰ τούτου τοῦ κόσμου, κυνηγώντας τοὺς ἴσκιους τῆς μέλλουσας ζωῆς; «Οἱ βιαστὲς ἁρπάζουνε τὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ», λέγει ὁ Χριστός.
φώτης κόντογλου
Read more: http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2018/10/h.html#ixzz5Uw6yCqiL
To αδύνατο σημείο μας, είναι η η επιθυμία μας και η ανάγκη μας να μας αγαπούν.
Τότε όλα δουλεύουν γοργά και μας τραβάνε προς τα πίσω εκεί απ΄όπου ξεκινήσαμε.
Και τότε αρχίζουν οι ατέλειωτες (οικογενειακές) συζητήσεις, που γίνονται πάνω στην προσπάθεια των ανθρώπων να σε ξαναδέσουν..
Έχουμε τόση αγάπη απ΄τον Θεό, μα πάλι αναζητούμε την ανθρώπινη.
Αυτή είναι η πρώτη παρακοή στην Πρώτη Εντολή.Από εκεί και ύστερα μας περιμένει η Ποντικοπαγίδα.Ο κοινός Κόσμος, η κοινή ζωή.
Γιατί όπως όλα εκείνα τα δισεκατομμύρια, υπακούομε τόσο εύκολα στην ανασφάλειά μας, στους ανθρώπινους νόμους, και δεν υπακούομε στον Κύριο;
Αντί να του πούμε, πάρε με, σπάσε με, κάνε με να θέλω αυτό που Θέλεις, φτάνουμε μέχρι τα μέσα του δρόμου, και γυρίζουμε πίσω όπως όλοι εκείνοι που γύρισαν πριν από μας, και θα γυρίσουν μετά από μας..
Αντιλαμβανόμαστε πικρά, ότι ο μόνος τρόπος που έχουμε είναι να αρνηθούμε να κάνουμε όλα εκείνα που μας προστάζουν οι άνθρωποι ή να ζήσουμε μια ανούσια και χωρίς νόημα ζωή..
Τότε είμαστε ζωντανά πτώματα, όπως όλα τα εκατομμύρια και εκατομμύρια, που είναι νεκροί και για τον Θεό αλλά και για τους άλλους ανθρώπους, και ο περίγελως των Δυνάμεων του Σκότους.
1 σχόλιο:
Γερόντισσα Γαβριηλία:
To αδύνατο σημείο μας, είναι η η επιθυμία μας και η ανάγκη μας να μας αγαπούν.
Τότε όλα δουλεύουν γοργά και μας τραβάνε προς τα πίσω εκεί απ΄όπου ξεκινήσαμε.
Και τότε αρχίζουν οι ατέλειωτες (οικογενειακές) συζητήσεις, που γίνονται πάνω στην προσπάθεια των ανθρώπων να σε ξαναδέσουν..
Έχουμε τόση αγάπη απ΄τον Θεό, μα πάλι αναζητούμε την ανθρώπινη.
Αυτή είναι η πρώτη παρακοή στην Πρώτη Εντολή.Από εκεί και ύστερα μας περιμένει η Ποντικοπαγίδα.Ο κοινός Κόσμος, η κοινή ζωή.
Γιατί όπως όλα εκείνα τα δισεκατομμύρια, υπακούομε τόσο εύκολα στην ανασφάλειά μας, στους ανθρώπινους νόμους, και δεν υπακούομε στον Κύριο;
Αντί να του πούμε, πάρε με, σπάσε με, κάνε με να θέλω αυτό που Θέλεις, φτάνουμε μέχρι τα μέσα του δρόμου, και γυρίζουμε πίσω όπως όλοι εκείνοι που γύρισαν πριν από μας, και θα γυρίσουν μετά από μας..
Αντιλαμβανόμαστε πικρά, ότι ο μόνος τρόπος που έχουμε είναι να αρνηθούμε να κάνουμε όλα εκείνα που μας προστάζουν οι άνθρωποι ή να ζήσουμε μια ανούσια και χωρίς νόημα ζωή..
Τότε είμαστε ζωντανά πτώματα, όπως όλα τα εκατομμύρια και εκατομμύρια, που είναι νεκροί και για τον Θεό αλλά και για τους άλλους ανθρώπους, και ο περίγελως των Δυνάμεων του Σκότους.
Δημοσίευση σχολίου