Βλαντιμίρ Σολόβιεφ - Η Ρωσία και η Παγκόσμια Εκκλησία (19)

Συνέχεια από: Τετάρτη, 15 Φεβρουαρίου 2017

XI

Ο Πάπας Αγίος Λέοντας ο Μεγάλος σχετικά με το πρωτείο

Αυτό δεν είναι το κατάλληλο μέρος για να εκθέσουμε το σύνολο της ιστορικής εξέλιξης του Παπισμού ή να παραθέσουμε τις άφθονες μαρτυρίες που μαρτυρούνται στην Ορθόδοξη παράδοση για την νομιμότητα της παπικής κυριαρχίας στην Παγκόσμια Εκκλησία.

…. θα είναι αρκετό για να σταθούμε σε μια ενιαία εποχή αξέχαστη στην ιστορία του Παπισμού, μια εποχή η οποία είναι αρκετά πρωτόγονη. Η εποχή που εξετάζουμε είναι από τα μέσα του πέμπτου αιώνα, η περίοδος κατά την οποία η Ρωμαϊκή Εκκλησία είχε έναν τόσο άξιο αντιπρόσωπο: τον Πάπα Άγιο Λέοντα τον Μεγάλο.

Είναι ενδιαφέρον για εμάς να σημειώσουμε το γεγονός της σύλληψης την οποία αυτός ο Ρωμαίος ποντίφικας, ο οποίος είναι επίσης ένας αναγνωρισμένος άγιος της Ελληνο-Ρωσικής Εκκλησίας, είχε, εξ΄αιτίας της δικής του αυθεντίας και πώς υποδέχθηκαν τους ισχυρισμούς του στο ανατολικό τμήμα της Εκκλησίας.

Σε ένα από τα κηρύγματά του, αφού υπενθύμισε στους ακροατές του ότι ο Χριστός είναι ο μόνος ποντίφικας με τη στενή έννοια του όρου, ο Άγιος Λέων συνεχίζει έτσι: "Τώρα Αυτός δεν έχει εγκαταλείψει τη φροντίδα του ποιμνίου του· και από την υπέρτατη και αιώνια αρχή Του έχουμε λάβει το άφθονο δώρο της αποστολικής εξουσίας και η συμπαράσταση Του δεν είναι ποτέ απούσα από την εργασία Του. . . Διότι εκείνη η σταθερότητα της πίστης, για την οποία επαινέθηκε ο πρίγκηπας των Αποστόλων, είναι διαρκής, και όπως αυτό το οποίο ο Πέτρος πίστευσε επάνω στον Χριστό διαρκεί, έτσι και αυτό το οποίο ο Χριστός θεμελίωσε στον Πέτρο, διαρκεί επίσης (et sicut permanet quod σε Christo Petrus credidit, ita permanet quod σε Petro Christus instituit). . . Κατά συνέπεια, η διανομή της αλήθειας μένει· και ο ευλογημένος Πέτρος, επιμένοντας στη δύναμη της πέτρας με την οποία προικίσθηκε, δεν έχει εγκαταλείψει τα ηνία της Εκκλησίας, τα οποία έλαβε. . . Έτσι, εάν δράσουμε ή αποφασίσουμε δίκαια, αν από τις καθημερινές παρακλήσεις μας, παίρνουμε κάτι από το έλεος του Θεού, είναι η εργασία και η αξία αυτού (Πέτρου) του οποίου η ισχύς ζει και του οποίου η αρχή επικρατεί στην επισκοπική του έδρα." 

Και μιλώντας για τους επισκόπους που συγκεντρώθηκαν στη Ρώμη για τη γιορτή του Αγίου Πέτρου, ο Άγιος Λέοντας λέει ότι έχουν επιθυμήσει να τον τιμήσουν με την παρουσία τους "αυτόν τον οποίο γνωρίζουν ότι δεν προεδρεύει μόνο σε αυτή την επισκοπική έδρα (της Ρώμης), αλλά και να είναι ο προκαθήμενος όλων των επισκόπων".

…αλλού, αφού εκφράζει αυτό που μπορεί να ονομαστεί η θεμελιώδης αλήθεια της Εκκλησίας, ότι, στον τομέα της εσωτερικής ζωής της χάριτος όλοι οι Χριστιανοί είναι ιερείς και βασιλείς, αλλά ότι οι διαφορές και οι ανισότητες είναι αναγκαίες στην εξωτερική δομή του μυστηριακού σώματος του Χριστού, ο Άγιος Λέων συνεχίζει λέγοντας: «και όμως, από όλο τον κόσμο ο Πέτρος μόνο επιλέγεται να τεθεί πάνω από τη συνέλευση όλων των εθνών, πάνω απ' όλους τους Αποστόλους και τους Πατέρες της Εκκλησίας, εν τέλει αν μεταξύ των ανθρώπων του Θεού, υπάρχουν πολλοί ιερείς και πολλοί ποιμένες, όλοι θα πρέπει να κυβερνώνται κατάλληλα από τον Πέτρο, που τελικά κυβερνιέται από τον Χριστό. Ιδού, αγαπητοί, πόσο μεγάλη είναι μια μετοχή (magnum consortium) στη δική Του δύναμη η οποία παραχωρήθηκε από το θέλημα του Θεού επάνω στον άνθρωπο αυτό. . . Και σοι λέγω: δηλαδή, όπως ο Πατέρας μου έχει αποκαλύψει σε σένα τη Θεότητα μου, έτσι μπορώ να γνωστοποιήσω σε εσένα τη δική σου υπεροχή· ότι εσύ είσαι ο Πέτρος: δηλαδή, αν και είμαι ο απαραβίαστος Βράχος, αν και είμαι ο ακρογωνιαίος λίθος ο οποίος έχει κάνει και τους δύο ένα, αν και είμαι το Ίδρυμα, εκτός από το οποίο κανένας δεν μπορεί να τοποθετηθεί, αλλά εσύ επίσης είσαι η πέτρα ενισχυμένη με τις δυνάμεις Μου και έτσι μοιράζεσαι από κοινού με μένα εκείνα που κατέχω από τη δική μου δύναμη". "Η δύναμη του δεσμείν και λύειν παραδόθηκε στους άλλους Αποστόλους επίσης, και μέσω αυτών σε όλους τους κυβερνήτες της Εκκλησίας· αλλά δεν είναι χωρίς λόγο το γεγονός ότι ένα μεμονωμένο άτομο είναι επιφορτισμένο με το τι ανήκει σε όλους (ΣτΜ: και άρα όλοι ανήκουν σε αυτόν). . . Ο Πέτρος είναι ενισχυμένος με τη δύναμη του συνόλου και η βοήθεια της θείας χάριτος όρισε ότι η σταθερότητα που είναι κατοχυρωμένη από τον Χριστό πάνω στον Πέτρο ανατίθεται από τον Πέτρο στους Αποστόλους.

Όπως ο Πέτρος μετέχει στην κυρίαρχη εξουσία του Χριστού πάνω από την Παγκόσμια Εκκλησία, έτσι και ο επίσκοπος της Ρώμης, ο οποίος καταλαμβάνει την έδρα του Πέτρου είναι ο ζωντανός αντιπρόσωπος αυτής της εξουσίας. «Ο Πέτρος δεν παύει να προεδρεύσει στην επισκοπική έδρα του και ο συνεταιρισμός του με τον Αιώνιο Ποντίφικα δεν αποτυγχάνει ποτέ. Για τη σταθερότητα με την οποία προικίσθηκε, όταν ήταν για πρώτη φορά η πέτρα, από το Χριστό, που είναι ο Ίδιος ο Βράχος, έχει περάσει στους διαδόχους του, και οπουδήποτε η όποια σταθερότητα είναι πρόδηλη, αυτό είναι πέρα από κάθε αμφιβολία η δύναμη του ανώτατου Πάστορα η οποία είναι εμφανής. Θα μπορούσε κανείς να εξετάσει τη φήμη του ευλογημένου Πέτρου και, αν και ήταν αμαθής ή αρκετά ζηλιάρης, να ισχυριστεί ότι υπάρχει κάποιο μέρος της Εκκλησίας, το οποίο δεν καθοδηγείται από τη φροντίδα του και δεν να ενισχύετε με την αρωγή του;" "Μολονότι κάθε μεμονωμένος πάστορας φροντίζει το ποίμνιό του με ειδική φροντίδα και ξέρει ότι πρέπει να δώσει λογαριασμό των προβάτων που έχουν δεσμευτεί με δική του ευθύνη, παρόλα αυτά μόνοι μας πρέπει να μοιραζόμαστε την αγωνία όλων και η ευθύνη μας περιλαμβάνει τη διαποίμανση του κάθε ατόμου. Από τη στιγμή που όλος ο κόσμος έχει προσφύγει στην έδρα του ευλογημένου Αποστόλου Πέτρου, και από τη στιγμή που η αγάπη προς την Παγκόσμια Εκκλησία, η οποία διατάχθηκε σ' αυτόν από τον Κύριό μας, αναμένεται να χορηγηθεί και σε εμάς επίσης, επομένως, η μεγαλύτερη ευθύνη μας απέναντι σε όλους τους πιστούς, το βαρύτερο είναι το φορτίο που πέφτει επάνω μας".

Η φήμη του Αγίου Πέτρου είναι στο μυαλό του Αγίου Λέοντα άρρηκτα συνδεδεμένη με τη φήμη της Ρωμαϊκής Εκκλησίας, την οποία ο ίδιος αποκαλεί «το άγιο έθνος, ο περιούσιος λαός, η ιερατική και βασιλική πολιτεία, η οποία έχει γίνει το κεφάλι του κόσμου μέσα από την ευλογημένη αγία Έδρα του Πέτρου." "Αυτός, ο επικεφαλής της Αποστολικής ομάδας, διορίστηκε στην ακρόπολη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ώστε το φως της αλήθειας που αποκαλύπτεται για τη σωτηρία όλων των εθνών να εξαπλωθεί πιο αποτελεσματικά από το ίδιο το κεφάλι σε ολόκληρο το σώμα του κόσμου".

Μετάφραση: Γεώργιος Η. Μπόρας

Η Αγγλική έκδοση του βιβλίου Russia and the Universal Church βρίσκεται εδώ.